Boekbespreking: Het Vegan Bakboek, Marieke Wyns, plantaardig bakken met @chezmariette

Boekbespreking: Het Vegan Bakboek, Marieke Wyns, Plantaardig Bakken met @chezmariette, Uitgeverij Lannoo*

*Lannoo stuurde me dit boek op, ik geef je mijn eerlijke mening. Deze tekst bevat affiliate links: klik je daarop en koop je dan iets, dan ontvang ik -- zonder dat jij er iets extra voor betaalt -- een kleine commissie, omdat ik je zogezegd met die website heb laten 'kennismaken'. Op die manier help je me om hier te blijven bloggen: alvast heel veel dank!

Sympathiek en Self-Taught

Dit Vegan Bakboek oogt meteen sympathiek, met erg mooie, gemoedelijke foto's van ingrediënten in de kom gieten met de baby in de draagdoek en de kleuter die door de bloem roert. 

En ook de inleiding maakt dat ik Marieke meteen aardig vind. Ze koos voor een vegan lifestyle na het bekijken van de documentaire Earthlings (die heb ik zelf nog niet durven zien). Koken zonder dierlijke ingrediënten ging haar makkelijk af, maar ze miste heel erg de lekkernijen van bij de bakker. 

Met weinig of geen bakervaring begon ze te experimenteren en te zoeken, net zo lang tot ze de juiste smaak en structuur te pakken had: alles is self-taught! 

Wat een volharding en enthousiasme, en hoe mooi ook, dat Marieke vandaag een mega succesvolle instagram account @chezmariette beheert. 

Weetjes over bakken en vegan ingrediënten, tips en trucs

Marieke deelt al haar kennis met je in haar Bakboek: ze bespreekt welke plantaardige melk en welke ei-vervangers ze het liefst gebruikt.

Nieuw voor mij was bakken met koolzaadolie ipv olijfolie en met rijstolie: ik wist zelfs niet dat daar olie van bestond, en nog minder dat die een hoog rookpunt heeft en heel gezond is. 

Marieke combineert ook gekende ei-vervangers, zoals appelmoes met geprakte banaan in bv haar Ontbijtwafels recept, om die juiste structuur te vinden: origineel. 

De Recepten: Klassiek en toch Modern

In het Vegan Bakboek vind je echte klassiekers, zoals kokosrotsjes en duimprintkoekjes. Wat een verademing: deze dankzij de heldere instructies haalbare, en heerlijke gerechten -- nooit had ik tien jaar geleden kunnen denken dat er een vegan kookboek voor echte toppers van bij de bakker zou bestaan.

Ik apprecieer hoe de combinatie klassiek met een 'toefje' modern in de recepten vaak terugkomt, bv:

-Bananabread, maar dan met amandel en blauwe bes 

-Carrotcake, maar dan als ontbijtmuffins

-Haverkoekjes met hazelnoot en chocolade, maar dan als ontbijtje on the go

-Chocolate Chip Cookie CAKE: geen koekjesrecept maar als cake gepresenteerd: yum!

-Citroenkoekjes, maar dan glutenvrij en met korenbloemen

-Duimprintkoekjes, maar dan met rozemarijn

-Geen kaneelrolletjes, maar een heuse KaneelrolCAKE!

-Cheesecake kennen we, brownies kennen we, maar Cheesecake Brownies? Da's nieuw :)

-Chai cupcakes met peer

-Frangipane, maar dan met vijgen...

Ik kende @chezmariette nog niet, maar na dit boek ben ik helemaal fan. Marieke maakte bovendien samen met bakkerijschool Ter Groene Poorte de grootste vegan cake ter wereld, ze won de Vegan Awards voor Best Pastry and Dessert, en ze heeft haar succesvolle eigen bakkerij.  

Met haar mooie en lekkere creaties, die nu dankzij het Vegan Bakboek iedereen zelf thuis ook kan bakken maakt Marieke van de wereld een aardigere plek -- voor iedereen: als dat niet sympathiek is...

Zelf Oost-Indische Kers Chips Maken!

Zelf Oost-Indische Kers Chips Maken!

In onze tuin groeit momenteel heel veel Oost-Indische Kers. Deze plant biedt veel voordelen, ze is:

-Mooi: je kan de prachtige bloemen plukken, ze zijn ook eetbaar, dus ideaal om maaltijden decoratief mee te versieren

-Lekker: zowel bloem, blad, als bloemknop zijn eetbaar. Oost-Indische Kers heeft een specifieke zoetige smaak die eindigt in een peperige noot. De bloemknopjes zijn het pittigst, je kan deze inmaken als kappertjes volgens dit recept.

-Gezond: Oost-Indische Kers bevat een stof die je immuunsysteem versterkt, die antibacterieel is en geneeskrachtig

-Geneeskrachtig: heb jij of je hondje een ondiepe wonde die mogelijks aan het ontsteken is? Een oude methode is dan om vers Oost-Indische Kers blad eromheen te wikkelen en de bladeren vast te zetten met natgemaakt verband. Om de twee uur verversen, en de wonde zou mooi moeten helen. Raadpleeg een dokter of voor je hondje een dierenarts als je er niet gerust in bent - dit is geen medische blog!

-Tuinvriendelijk: het is een lokplant voor bladluizen

Ik zoek steeds naar manieren om meer (wilde) groene bladgroenten te eten, omdat ze zo gezond zijn. Wil je meer weten over de wilde bladgroenten, lees dan zeker mijn bespreking van het boek van Laurette Van Slobbe.

Eerder maakte ik Wilde Blaadjes in Chocolade gedipt als een soort Wilde After Eight chocolaatjes. Deze keer wou ik eens iets anders dan zoute boerenkoolchips of netelchips maken. Ik zag die mooie, grote Oost-Indische Kersbladeren in de tuin en dacht: bingo!

Deze chips zijn makkelijk en snel te maken, ze worden heel knapperig en zijn lekker - het peperige is er wel uit - ik vind het een leuke snack.

Wil je nog meer anderssoortige chips maken?

Check dan:

-chips van melde

-chips van berenklauw

-chips van druivenblad

-chips van weegbree

-chips van duizendblad

-chips van radijsjesloof

-chips van bloemkoolblad

                                                        Inmasseren met olie...

                                                         Klaar om te bakken!

Zelf Oost-Indische Kers Chips Maken!

Nodig:

-een kom vol Oost-Indische Kers bladeren 

-olijfolie of kokosolie

-zout naar smaak

-optioneel: slazwierder 

-bakplaat en bakmat

Hoe maak je het?

1.Als de bladeren stoffig zijn: was ze en droog ze daarna in een slazwierder. 

2.Masseer de bladeren in de kom met een weinig olijfolie en een snuf zout. 

3.Zet de oven op 180°. Ik gebruikte ook de 'hete lucht' functie en dit werkte prima, dus als je die hebt: aanzetten.

4.Laat 10 minuten bakken.

5.Pel, wanneer de chips afgekoeld zijn, ze voorzichtig van de bakmat. Ze zijn nu flinterdun en knapperig.

Het lekkerst meteen na bakken!

Ik denk erover om een hele batch Oost-Indische kers te oogsten, in de droogoven te drogen, en dan tot poeder te vermalen. Dit poeder kan ik vervolgens als gezonde en kleurrijke toevoeging gebruiken in brood, pannenkoeken, spreads, soepen, hoofdmaaltijden en zelfs koekjes.

Misschien probeer ik ook nog een batch zoete Oost-Indische Kers Chips te bakken naar dit recept.

Wat doe jij met Oost-Indische Kers?

 

Boekbespreking: Planteneters, Elisabeth Van Lierop

Boekbespreking: Planteneters, Elisabeth Van Lierop, vegan recepten en duurzaam opvoeden, uitgeverij Lannoo*

*Uitgeverij Lannoo stuurde me dit boek op -- ik geef je mijn eerlijke mening. 

*Deze tekst bevat affiliate links: als jij op zo'n link klikt en besluit een aankoop te doen, ontvang ik een kleine commissie -- zonder dat jij er meer voor betaalt -- omdat ik je met de site heb doen 'kennis maken'. Het kost jou niks extra en je helpt me ermee om hier te kunnen blijven bloggen: alvast een grote dankjewel!

Planteneters is mij enorm goed meegevallen! Als vegan mama van een driejarige was ik heel benieuwd naar dit boek van Elisabeth Van Lierop: er bestaan (nog) niet zo veel naslagwerken over vegan en duurzaam opvoeden. 

Voor mij was Planteneters -- met zijn zorgeloze aanpak en de vele vrolijke foto's -- een echte verademing. Elisabeth, zelf mama van drie kinderen, benadrukt in haar boek vooral het aspect genieten. Dat woord, genieten, komt heel vaak voor. Er zijn weinig dessertjes waar nièt bijstaat dat je ze gaat moeten 'verstoppen' omdat ze anders dadelijk op zijn :)

Planteneters is niet enkel voor (vegan) ouders een zegen. Het is ook een ideaal kook - en leesboek voor studenten, kersverse vegans of iedereen die (wat vaker) plantaardig wil koken en die iets lekker wil eten.

De Recepten:

De recepten zijn op het eerste zicht heel eenvoudig.

En: eigenlijk is dat super aangenaam: alles is heel haalbaar, en toch origineel. Je hoeft er geen vijf uur voor in de keuken te staan of twintig vreemde ingrediënten in huis te halen. De gerechten zijn ook lekker: ze nodigen uit om te maken, net omdat ze zo makkelijk zijn en er zo heerlijk uitzien. 

Wij oogstten hier zowel bij man als kind al veel bijval met:

-Winterse Pindasoep (eiwitrijke pindakaas, kikkererwten èn spinazie gecombineerd in 1 maaltijd die onze zoon naar binnen lepelde, terwijl hij anders niet van soep noch kikkererwten noch spinazie houdt: yes!)

-Tahini Bliss Balls (tahini bevat veel calcium, onze kleuter lustte het eerst wel en dan weer niet. Ik was dan ook erg blij dat hij deze lekkere balletjes met veel plezier opsmikkelde.)

Bekentenis 1: ik deed 2 kleine aanpassinkjes: ik gaf de balletjes rozijnen 'oogjes' en ik vroor ze in, omdat hij dol is op bevroren dingen :)

Bekentenis 2: ik at zelf een groot deel van deze bevroren balletjes met oogjes op, omdat ik ze ZO lekker vond :)

Gepimpte Tahini Bliss Ball 'ijsjes' met rozijnen oogjes en mondjes :)
 

-de Wafeltjes (met chiazaadjes: heel eiwitrijk)

-Kik-Curry Spread, makkelijk, snel, voedzaam en door de gecrushte cashews: heel gewoon en toch origineel!

We zijn nog lang niet klaar met uitproberen, staan ook nog op ons lijstje:

-Pinda-Karamelspread voor op de boterham 

--Nutty Granola met calciumrijke tahini

-Ontbijttaart met polenta (origineel, toch?)

-Geroosterde Wortelen en Broccoli met Gebakken Amandelen

-Frambozen Citroen Cake

-Pulled Aubergine Shoarma

Informatief en To The Point

In Planteneters staan veel korte, maar erg treffende hoofdstukken rond duurzaam leven en respectvol opvoeden. Elisabeth neemt daarbij geen blad voor de mond: ze heeft geen schrik om harde waarheden over bv de visvangst te vertellen tussen de Kikcurry en de No-Tuna spread recepten door.  

Veel waarden en principes uit Planteneters leven wij met ons gezin ook na:

=>Wij eten vegan en vinden net als Elisabeth dat met zijn allen (vaker) plantaardig gaan eten een enorme weldaad voor mens, dier, en planeet oplevert. 

=>Ook wij eten seizoensgebonden en lokaal, liefst bio en fair

=>Wij geloven net zoals de Van Lierops dat je wel degelijk een verschil maakt als je vegan eet: alleen al voor de dieren. Start een golf, zegt Elisabeth, inspireer. Geef (leef) een goed voorbeeld, creëer een draagvlak: 'Dat is de enige manier waarop er ooit iets is veranderd.'

=>Ook voor ons gaan feesten over gezelligheid en samenzijn en niet over cadeaus: zie Kerst in een Zelfvoorzienende richting. Elisabeth tipt een aantal mooie alternatieven voor commerciële en vervuilende geschenken: geef planten, plantaardig lekkers, massages, of geef een ervaring -- ook een waarderingsbrief ipv een kerstcadeau vind ik heel origineel.

=>We creëren nieuwe duurzame en logische gewoontes: als we een uitstap maken, nemen we zelf herbruikbare drinkflessen/brooddoosjes/... mee, net als een Misschientje.

=>Net als Elisabeth zijn ook wij hier enorm fan van tweedehands en is quasi ons hele huis afkomstig van bij kennissen of uit de kringloop. Het is leuk èn duurzaam om spullen door te geven en circulair te maken.

-Als we al nieuwe kledij kopen (heel erg zelden), dan gaan we voor duurzaam, bio, vegan en eerlijk. Net als Elisabeth was ik onder de indruk van de documentaire The True Cost: zie De Veganist in de Kledingwinkel

-Ook ik droom van overal brede en veilige fietspaden. Op het platteland waar ik woon, is dat momenteel helaas niet de realiteit. Voor de veiligheid van mijn gezin kies ik daarom vaker voor de auto. In de stad is het makkelijker om een alternatief voor de auto te vinden, en daarom denk ik dat reizen en jezelf verplaatsen in de stad veel duurzamer kan dan op het platteland. Net als de Van Lierops kiezen wij voor dichtbij vakanties, wij vliegen niet: zie De Lucht Ziet Nooit Meer Blauw. 

-Veel van bovenstaande waarden komen terug in mijn post over Rondkomen Met een Klein Budget: als je bewust en eco leeft, geef je minder uit. Daardoor hoef je minder te gaan werken, en verkrijg je in de plaats daarvan Tijd (voor je gezin en je geliefden) en een groot gevoel van Vrijheid. Je kan leven op je Eigen Ritme, los van het in mijn ogen absurde ritme van onze huidige maatschappij. Bij elke aankoop zou je je kunnen afvragen: Wil ik dit steunen met mijn geld? Want je 'stemt' veel effectiever met jouw centen dan met dat eens-in-de-vijf-jaren briefje in het stemhokje.

Waar ik Elisabeth ook enorm om bewonder:

-Ze durft voor imperfectie te gaan: vroeger was ze strikt vegan, nu begrijpt ze dat het niet om perfectie gaat, maar om waarden. Wanneer je toont dat je als vegan ook wel eens uitzonderingen maakt, staan mensen meer open voor je filosofie rond vegan eten, is mijn ervaring.

-Ze is een voorvechtster van (lang) borstvoeding geven en maakt dit natuurlijke en levensnoodzakelijke fenomeen op heel spontane, vrolijke wijze minder taboe: respect!

-Ze durft het aan om heel zichtbaar te zijn, en is net daardoor een hip visitekaartje van de vegan eco beweging. 

-Ze toont hoe je respectvol met baby's en kinderen kan omgaan: iets wat ik heel erg belangrijk vind...

-Ze weet luchtige en zwaardere boodschappen op een zwierige, positieve manier te brengen, en leeft zo een heel mooi voorbeeld voor anderen.

Het deed me deugd om al deze ideeën en waarden zo to the point en ferm zonder dat het belerend wordt uitgelegd te zien in een hip boek.Voor vegan ouders zijn de hoofdstukjes over bv Wat als mijn kind vlees wil eten ook heel leerrijk en inspirerend.

Leuke quotes:

'Net zoals alle ouders willen wij het beste voor onze kinderen. Daarom voeden wij Nala en Iggy vegan op.'

'70% van de bevolking is na de kleutertijd lactose-intolerant -- melk is dus zeker niet goed voor elk.'

'Onze kinderen zijn lang niet de enigen die 'anders' eten': de wereld is veranderd en in elke klas zit er wel iemand die een bepaald dieet volgt vanwege geloof of allergieën.

Heel hoopvol tenslotte vind ik Elisabeths anekdote over de reactie van haar kinderen wanneer ze hen vertelt dat mama en papa vroeger wel eens dieren aten: 'Mama, bah!' roepen ze vol walging uit. Het is zo geruststellend om eens van een instagram icoon met duizenden volgers te horen hoe snel een nieuwe generatie kan wennen aan nieuwe manieren van leven en eten. 

=>Het is tijd voor een EVOLUTIE naar een plantaardigere manier van leven. En Planteneters kan je daar absoluut bij helpen. 

Elisabeth, mocht je dit ooit lezen: wanneer schrijf je een (prenten/kook?)boek over hoe je een kind op een respectvolle manier kan uitleggen waarom vegan eten een goede keuze is?!

Zelf Mispel Fruitleer Maken!

Vegan Recept: Zelf Mispel Fruitleer Maken!

Eigenlijk vind ik de mispel het allerlekkerst gewoon rauw: het smaakt naar gestoofde appelmoes met abrikozen en zelfs een hint kaneel. Je kan rauwe mispels dus absoluut als appelmoesvervanger gebruiken, en zeker ook als vegan ei-vervanger!

Ik schreef eerder een post over wat je nog allemaal met mispels kan doen, maar vandaag probeerde ik fruitleer uit. Een megagezond, makkelijk, lang houdbaar en origineel snoepje!

Ik koos voor een heel makkelijk recept: puur mispels en niks anders erbij.

Je kan ook gaan voor allerlei toevoegingen: ahornsiroop, kruiden als kaneel, stukjes walnoot, chiazaadjes of kokosrasp. Maar wil je het hypersimpel, dan is hier het recept:

Vegan Recept: Zelf Mispel Fruitleer Maken! 

Nodig:

-mispels die al overrijp zijn: ze zijn dan bruin en je kan erin knijpen

-een kom

-een zeef

-een houten lepel

-een spatel

-een droogoven

-droogmatjes

-een bewaarpotje

Niet alle mispels zijn al rijp: enkel de bruingekleurde zachte...

Hoe maak je het?

1.Haal het vruchtvlees uit de mispels en doe in de zeef. De makkelijkste manier om dit te doen, vind ik, is: snij of knijp het 'puntje' aan de onderkant van de mispel eraf. Nu kan je de papierdunne schil voorzichtig pellen, ofwel duw je het vruchtvlees er gewoon uit. Je gaat even plakkerige vingers hebben, maar duwen is veel sneller dan pellen.

2.Knijp en duw met je vingers het vruchtvlees door de zeef, en/of duw met een houten lepel het vruchtvlees erdoor, de kom eronder vangt het op. 

3.In je zeef zit nu mispelvruchtvlees maar ook nog de pitjes. Je kan nu optioneel ingrediënten als ahorn, citroen, en kruiden toevoegen.

4.Spreid het van pitten gezeefde vruchtvlees uit op de droogmatjes.

5.Strooi eventueel optionele ingrediënten voor een extra bite bovenop: kokosrasp, chiazaad of stukjes walnoot

6.Zet de droogoven op de laagste stand (41°C) en droog minstens zes uur: na deze periode was het leer al droog bij mij, maar ik had het van de matjes afgepeld na drie uur en omgekeerd, veel hangt ook af van de luchtvochtigheid en de temperatuur. Zet zeker een raam op een kier wanneer je de droogoven opzet, zo kan het vocht ontsnappen!!!

7.Als het leer helemaal droog is zonder natte plekken, kan je het snijden, in rolletjes opvouwen en in een bewaarpotje doen.

Smakelijk!

                                                        Vruchtvlees zonder pel met pit...

                                                        Vruchtvlees zeven...

                                                    Vruchtvlees uitspreiden voor het drogen...

Hoe meer koken met wildpluk?

Hoe integreer je meer/weer wilde planten in de keuken?

Een tijdje geleden interviewde herboriste Lieve Galle me voor haar Wilde Wieven podcast over deze blog, over mijn zepen, en over zelfvoorzienend/er leven. Ik vond het superleuk, en ik vond het ook razend interessant om alle andere afleveringen te beluisteren, bijvoorbeeld die over plantengeuren en aroma's, hydrolaten en over wilde kruiden in de Koreaanse keuken.

Er is ook een aflevering bij waarin Lieve vragen van luisteraars over wildplukken beantwoordt. Een van de vragen intrigeerde me bijzonder, omdat ik hier zelf ook al een hele tijd mee bezig ben: Hoe integreer je meer wilde planten in je keuken?

Hoe kan je meer koken met wildgeplukt groen? Hoe en wanneer gebruik je wilde groenten? 

Ik worstel al een tijdje met deze vraag:

-Ik wil zelfvoorzienend(er) en ecologischer leven, dus ik probeer zo lokaal mogelijk te eten. Wildplukken, met name gewoon uit eigen tuin (zie ook mijn bespreking van Laurette van Slobbes heerlijke boek Basisboek Wilde Bladgroenten hiervoor) is iets wat ik gradueel meer en meer probeer te doen. 

-Ik heb ontdekt hoe fijn ik het vind om zelfgeoogste netelzaadjes uit eigen tuin (lees hier hoe je ze kan drogen en gebruiken) in recepten te gebruiken: ik wil meer van dit soort makkelijke toepassingen met wildpluk in recepten. 

Daarom ga ik in deze post dieper in op Hoe we Vaker en Meer met Wilde Planten Kunnen Koken.

Waarom lijkt het soms lastig/moeilijk om met wilde planten te koken?

1)We maken er geen tijd voor en we zijn het ver-leerd om wildplukken in onze dag in te plannen:

-Omdat we de gewoonte niet meer hebben om met wilde planten te koken, maken we er geen tijd voor om ze te plukken, of vergeten we dat plukken in onze planning op te nemen. 

Probleem: Je hebt 's avonds geen tijd meer om nog even een rondje door de tuin te lopen en wat eetbaar groen bij mekaar te plukken. Of het is winter, en het is gewoon al donker...

Oplossing: Je kan wellicht het wildplukken op een ander, vrij moment doorheen de dag inplannen. Preparation is key!

2)Soms is het gewoon niet praktisch om te gaan wildplukken:

Probleem: In de winter of als het regent is het niet altijd even leuk om een plukronde te gaan doen.

Oplossing: Opnieuw Planning en Voorbereiding. Pluk wanneer je wel tijd hebt en wanneer het weer mooi is, en bewaar je oogst:

        -vries je oogst in

        -droog de oogst: maak wilde kruidenmengsels of gedroogde groentenmengsels die op een goed zichtbare plek in je kruidenkast of keuken staan, zodat je er sneller naar grijpt, gewoon omdat ze voorhanden zijn. Op die manier raak je het langzaam maar zeker gewoon om wilde groenten en kruiden te integreren in je maaltijden.

Probleem: Het weer was mooi en de omstandigheden waren ideaal, maar je bent het rats vergeten om te gaan plukken, en nu regent het weer en heb je weer geen wildplukoogst... 

Oplossing: Dat we het vergeten om te gaan wildplukken, komt omdat we het niet meer gewend zijn. We zijn het gewoon dat alles in de winkel of bij de boer voorhanden is. We zijn het wildplukken verleerd. De oplossing ligt in mildheid voor jezelf en in het aankweken, stapje voor stapje, van nieuwe gewoontes. Dit gaat traag, en dat is ok.

3)We ervaren Wildplukschroom en we hebben een Cultuuromslag nodig:

-Ik heb al mijn kruidenkennis geleerd uit boeken en van vrienden. Er was geen grootmoeder of buurvrouw die me bij de hand nam en me door een tuin of veld rondleidde en die me leerde: dit kan je eten, dit niet. Daardoor heb ik, en ik denk velen vandaag de dag, een zekere wildplukschroom: zelfs al weet ik 100% zeker dat een plant eetbaar is, toch sta ik er weigerachtig tegenover om die plant te plukken, laat staan in mijn mond te steken.

Want: is het wel echt veilig? Ja, je mag berenklauw eten, maar mag je het in je keuken ook aanraken met blote handen, als je het in stukjes snijdt? Mag je het wel rauw eten? Mag je er wel veel van eten? Wat als de grond vervuild is? 

Probleem: We zijn het ontwend om wilde planten te eten, en dus ervaren we een zekere angst om deze planten, die NIET uit de ('veilige') winkel komen, op te eten.

Oplossing: Lieve Galle raadt in haar (uitstekende) boek In het Wild Geplukt aan om echt plant per plant te werken. Begin met slechts 1 wilde plant, en leer die kennen, he-le-maal. 

Andere oplossingen om je wildplukschroom te overwinnen: kruidencursussen volgen, bij anderen aansluiten, netwerken vinden: verbinden.

-Wat Cultuuromslag betreft: ik blijf het zo vreemd vinden, dat ik bv echt moeite heb moeten doen en iets heb moeten overwinnen om pakweg zevenblad en kaasjeskruid voor de eerste keer echt klaar te maken, terwijl zevenblad door o.a. de Romeinen een gewaardeerde en doodnormale bladgroente was, en dat kaasjeskruid in Israël op de markt te koop is. Zo zijn er voorbeelden te over van wilde groenten die vroeger (en vaak vandaag nog, alleen in andere landen, op andere plekken) 'in cultuur' zijn:

-enorm veel traditionele brandnetelgerechten in Servië

-gebleekte paardenbloem op de markt te koop in Frankrijk

-berenklauwsoep in Rusland

-...

Waarom brengen we niet zelf een nieuwe, voedzamere, gezondere en ecologischere want lokale en duurzame cultuur op gang? 

=>Dit is ook wat Sandor Katz in zijn cult klassieker Wild Fermentation beoogt: breng zèlf je lokale cultuur in beweging, door te koken met zelf gefermenteerde of zelf geplukte planten! Wil je nog meer over Sandors interessante cultuurideeën lezen op deze blog, check hier: We zijn allemaal compost!

-Ik denk voorts dat er ook een zekere 'Makkelijkheidsschroom' speelt: wilde planten verschijnen, zomaar, vanzelf, zonder dat je er ook maar iets voor hoeft te doen, in je tuin. Ze staan er voor het plukken, ze zijn alomtegenwoordig, en net die gemakkelijkheid van deze planten speelt ons, denk ik, parten. Moet je niet wat meer moeite doen voor je eten? Is het niet te mooi om waar te zijn? 

Van je tomaten kan je tenminste nog vertellen dat je ze met liefde uit zaad hebt opgekweekt, vertroeteld, juist hebt opgebonden, geselecteerd, met compost hebt verwend, enzovoort. 

Maar je kan moeilijk gaan 'stoefen' over hoe goed je brandnetels of je knopkruid het dit jaar doen... 

-Oplossing voor Makkelijkheidsschroom: een knop in je hoofd omdraaien. In plaats van al die 'on'kruiden wantrouwig te bekijken als 'dat moet ik allemaal nog uittrekken' kan je de waarde van deze wilde, makkelijke groenten gaan appreciëren. En dankbaar zijn voor hun overvloedige en langdurige aanwezigheid, de gulle en gezonde, makkelijke en unieke oogst die ze je schenken, en die je in geen enkele winkel vindt. 

Groentebed vol knopkruid: tevoren 'onkruid', nu: lekker makkelijke groente!

Samenvatting van de Oplossingen om met Meer Wildpluk te Koken:

Om vaker en met meer wilde planten te koken hebben we nodig: 

1.Voorbereiding (plannen)

2.Visualiteit (zorg dat deze planten beschikbaar en bereikbaar zijn in je keuken, koelkast of diepvries)

3.Mentaliteitsverandering 

Wat betekent dit in de praktijk?

1.Plan af en toe plukmomenten in, bewust. Leer planten plant voor plant kennen. 

2.Zet geplukte, voorbereide en/of gedroogde wilde planten duidelijk zichtbaar en bereikbaar in de keuken. Maak gedroogde wilde kruidenmengsels. Maak gedroogde wilde soepgroentenmengsels. Vries geplukt en gekookt zevenblad in. Droog brandnetelzaadjes.

3.Hou alle voordelen van wilde groenten voor ogen en kijk met andere ogen naar je tuin: daar groeit geen onkruid, maar weelderig, waardevol lekkers.

Stappenplan voor meer koken met wilde planten:

1.Maak een Plan en een Voorbereiding: wanneer kan je gaan wildplukken? Met welke plant ga je beginnen? Welke oogst kan je bewaren, op welke wijze, en hoe ga je die zichtbaar in je keuken zetten?

2.Ga effectief verzamelen, plukken en klaarmaken.

3.Maak er, op je eigen tempo, een Gewoonte van om een beetje wild groen aan je maaltijden toe te voegen op de manier die jou het beste past.

4.Gebruik wildgeplukt groen als kruiden en of thee (bv brandnetelzaad, bijvoetblad, berenklauwzaad, ...). Creëer een Wilde Kruidenkast: verzamel zaden, droog groene planten, doe in potjes en label.

5.Gebruik wildgeplukte bladgroenten in hartige of zoete maaltijden zoals risotto, soep, pannenkoeken, brood, spaghettisaus, stoofpotten, ... 

6.Gebruik wildgeplukte planten bij specifieke maaltijden, zoals je ontbijt: wat brandnetelzaden door je muësli of pap, of door je zelfgebakken brood, in de spread die je op je boterham smeert, in je thee of zelfs chocomelk (berenklauwzaad of venkelzaad).

Tot slot nog enkele wildpluk recepten hier ter inspiratie:

-Wildpluk Quiche

-Oosterse Couscous met Brandnetels

-Rozenbottel Ketchup, rozenbottel als tomaat

-Gedroogde Rozenbottel

-Gedroogde Vlierbessen

-Zelf Thee Fermenteren

-Zevenbladlasagne

-Miso met brandnetel en zevenblad

-Brandnetel-Kervel Soep

-Vlierbeskappertjes 

-Wilde Kruidenpesto

-Zelf (wilde) hydrolaten maken (om mee te koken o.a.)

-Zelf netelzaad drogen

-Gezonde(re) Wilde Kruiden Limonade Zelf Maken 

-Lokaal Superfood: Hoe verwerk je veel Wilde Bramen?

Kook jij al met wildgeplukt groen?

 

 

Boekbespreking: Basisboek Wilde Bladgroenten, Laurette van Slobbe, Uitgeverij Florae

Boekbespreking: Basisboek Wilde Bladgroenten, 21 groenten waarmee je jaarrond kunt oogsten uit eigen tuin en landschap, met 65 vegan recepten, Laurette van Slobbe, Uitgeverij Florae*

*Uitgeverij Florae stuurde me dit boek op ter bespreking: ik geef je mijn eerlijke mening

Ik zoek al langer naar manieren om meer wildpluk te integreren in de keuken. Ik wil hierover binnenkort een blog posten: waarom we nog steeds 'wildplukschroom' voelen, hoe we daarover heen kunnen geraken, en praktische tips.

Heel in het kort gebruik(te) ikzelf persoonlijk voordien weinig wildpluk in de dagdagelijkse maaltijden:

1.Omdat het soms gewoon niet praktisch is (het regent, of ik ben vergeten mijn tuin/het veld in te lopen om te wildplukken voor ik achter de kookpotten sta, en plots is er geen tijd meer)

2.Omdat mijn wildplukkennis puur autodidactisch is en helaas niet overgeleverd door familie of vrienden. Er is niemand die naast me door de tuin loopt en me geruststelt: ja, je mag ik dit plukken en opeten! Deze onzekerheid noem ik 'wildplukschroom': ik moest echt iets overwinnen voor ik pakweg knopkruid durfde proeven, zelfs nadat ik in drie boeken had gelezen dat het eetbaar is.

3.Omdat ik het niet gewend was/ben met wilde planten te koken: het is/was geen gewoonte, het zit niet langer in de cultuur. Maar... ik denk dat er een cultuuromslag gaande is, want wildpluk is aan een comeback bezig. 

Enkele redenen om dit boek te koesteren:

Het Basisboek Wilde Bladgroenten van Laurette van Slobbe kwam voor mij als geroepen: 

-Het boek toont overtuigend aan dat wilde groenten evenwaardig zijn aan gekochte of zelf geteelde groenten.

-Ik leerde dat je met wilde bladgroenten uit eigen tuin zowat het hele jaar rond enorm veel oogst zonder veel moeite kan verzamelen -- en dat je deze oogst voor het grootste deel ook nog eens kan bewaren: per plant staan er tips in wat drogen betreft, en of de plant geschikt is om te drogen. 

-Laurette biedt ideeën en concrete vegan recepten: het aardige hierbij is dat alle recepten glutenvrij zijn (of gemaakt kunnen worden). Bovendien is er meestal zowel een rauwe als een gekookte versie van een recept beschikbaar.

-In dit boek leer je met andere ogen naar je tuin kijken: in plaats van 'te wieden onkruid' zie je plots een weelde aan gezonde, lekkere, makkelijke en gratis wilde oogst die in de winkel onverkrijgbaar is. Cultuuromslag!!!

-Het boek helpt je om die cultuuromslag te maken, die knop in je hoofd om te draaien, zodat je niet alleen enthousiast wordt bij het zien van de spontaan in je tuin groeiende wilde groenten, maar dat je deze wilde bladgroenten zelfs actief gaat telen! (En oogsten natuurlijk). 

Want als je wilde groenten in je eigen tuin, of zelfs op je eigen balkon (Laurette geeft bruikbare tips voor wie slechts een terras of kleine tuin, maar ook voor wie een grote lap grond ter beschikking heeft) zelf gaat produceren, laat je de natuur met rust en draag je bij aan een ecologischer landschap en aan een ecologischere levensstijl.

-Dankzij dit boek ben ook ik, net als Laurette, de vitaliteit, de kracht, en het DIEPgroene, van deze mooie wilde planten nog veel meer gaan waarderen. Ik heb na het lezen voor het eerst witte dovenetel klaargemaakt, het was echt de allereerste keer dat ik het bewust proefde, en wat een fijne verrassing was dat!

Het Basisboek Wilde Bladgroenten bespreekt 21 groene planten. Nieuw voor mij waren o.a. Akkerkool, en Melkdistel. 

Enkele Leuke Weetjes over/in het Basisboek:

-In mijn post over Distels in je tuin: doen of niet? bespreek ik kort de eetbaarheid van deze stekelige planten, ik schreef er toen bij dat ik het klaarmaken en verorberen van akkerdistel 'eerder iets voor na de apocalyps of wanneer de zombies komen' vind... Laurette daarentegen biedt in haar boek gewoon een heldere handleiding voor oogst en verwerking van akkerdistel, èn twee recepten aan -- respect!

-Ik wist niet dat echte valeriaan familie was van de veldsla! 

-Ik wist ook niet dat kaasjeskruid (calcium, eiwitten) en knopkruid (ijzer, calcium) zoveel enorm waardevolle voedingsstoffen bevatten, of zevenblad zoveel vitamine C: Laurette lijst al deze inhoudsstoffen per plant en hoeveelheid overzichtelijk op in een tabel. 

Hier had ik kool geplant, maar er staat vooral: knopkruid, brandnetel en kaasjeskruid!

-Tevoren schaamde ik me een beetje voor het groenteperk in de foto hierboven. Ik vond knopkruid een onooglijk lelijk plantje waar ik quasi niks over wist (sorry, knopkruid :). Mijn miezerige witte en rode kolen zijn bijna helemaal ingenomen door omringend 'on'kruid. 

Nu kijk ik met andere ogen: het knopkruid beschermt de kolen tegen slakkenvraat, en dit kruid is lekker (aardperige smaak) èn het is enorm waardevol want bevat veel voedingsstoffen. Het kaasjeskruid is decoratief, geneeskrachtig (owv slijmstoffen vooral in de mooie bloemen), trekt hommels en bijen aan, en de bladeren bevatten behoorlijk veel calcium en zelfs eiwitten!

Enkele recepten in het Basisboek die me interessant lijken:

-Groene Godinnendressing: een recept met avocado en wilde bladgroenten, eens iets anders dan een guacamole, overigens krijg je ook heel interessante tips voor fruitdressings en zonder olie. (wil je meer weten over Vegan Koken Zonder Olie lees hier)

-Toen ik de blogpost Wat je allemaal met Berenklauwzaden kan doen schreef las ik dat men in Rusland vroeger gefermenteerde berenklauwsoep maakte -- in het Basisboek Wilde Bladgroenten vind je gewoon een recept voor deze gefermenteerde berenklauwborsjt!

-Kaasjeskruid met spicy kokossaus

-Gestoofde Paardenbloembladeren met gekarameliseerde ui en puree

-Hete Bliksem met Paardenbloem, hazelnoten en kweepeer!

-Gestoofde Appelpartjes met roomse kervelsaus 

-Vegan kaas met gedroogd zevenblad (een interessante vegan kaas op basis van polenta)

-Soep van (zelf) gedroogde wilde groenten

-tips om veel wilde bladgroenten in recepten te verwerken

Tot slot nog enkele geweldige quotes uit dit fantastische boek:

-'Ik kan iedereen met een tuin aanraden om er brandnetels in te zetten.'

-Over hoe Wilde Bladgroenten niet veredeld zijn en hoe ze nog steeds spectaculair evolueren: 'Melde heeft een resistentie ontwikkeld tegen meerdere bestrijdingsmiddelen.' Yay melde!

-Over vogelmuur: 'Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat zoveel mensen, inclusief de (moes)tuiniers niet weten wat een fantastische groente vogelmuur is!'

-'Veel mensen zijn maar al te goed bekend met de imperialistische neigingen van het zevenblad.' :) Gelukkig smaakt zevenblad lekker en is het ook nog eens erg gezond.

-'Wil je meer wilde bladgroenten gaan eten dan kan je ze het beste in je eigen tuin hebben staan': mee dankzij dit boek heb ik zelf inmiddels de knop omgedraaid, en kijk ik nu met bewondering naar al die prachtige, krachtige, vitale wilde en eetbare planten die zomaar vanzelf zijn komen aanwaaien in mijn tuin. Ik ben heel dankbaar voor hun aanwezigheid.

Vroeger wilde ik een permacultuurtuin met een heel stuk aan vaste groenten, zoals asperges. Maar door dit Basisboek te lezen, heb ik nu ingezien dat mijn tuin al vol wilde vaste groenten staat, waar ik quasi geen moeite voor moet doen!

Vegan Wildpluk Recept: Zuurdesem Quiche met Wilde 'Spinazie'

Vegan Wildpluk Recept: Zuurdesem Quiche met Wildpluk 'Spinazie'

Quiche is altijd lekker, zeker aan het begin van de herfst!

Ik wilde deze quiche oorspronkelijk met spinazie maken, maar omdat ik momenteel bezig ben om meer wildpluk in mijn keuken te integreren, besloot ik in de plaats van mijn diepvriesdeur open te doen een plukronde door de tuin te maken. Dat bleek veel aangenamer! Het resultaat was superlekker en eigenlijk best gemakkelijk. Voor de groenten bovenop de wildpluk laag gebruikte ik gewoon wat ik nog over had, maar je kan hier eindeloos mee variëren. 

Wil je geen zuurdesem starter gebruiken? Vervang dan de zuurdesem door bloem en gebruik meer water: quichedeeg is gewoon bloem, water en olijfolie gemengd tot een consistent deeg. 

Kom vol wild groen uit de tuin...

 

Gestoofde wilde groene laag op het uitgerolde deeg...

 

Gestoofde groentenlaag bovenop de groene laag...

 

Tofutopping daarbovenop.

 

Quiche is klaar!

Vegan Wildpluk Recept: Zuurdesem Quiche met Wildpluk Spinazie

Nodig:

Voor het zuurdesem quichedeeg:

-1 kopje bloem (ik nam donkere spelt)

-0,5 kopje zuurdesem (heb je geen zuurdesem gebruik dan gewoon 1,5 kopjes bloem en meer water)

-ongeveer 2 el olijfolie

-snuf zout

-weinig water

-kom

-vochtige schone doek 

-taartvorm

-bakpapier

-deegroller

Hoe maak je het zuurdesem quichedeeg?

1.Je kan hier 's morgens al aan beginnen, dan kan je deeg nog wat fermenteren.

2.Meng bloem, zout, en zuurdesem in een kom.

3.Voeg beetje bij beetje olijfolie toe, en water.

4.Kneed, eventueel met een beetje extra bloem, tot je een 'bol' hebt die zijn vorm behoudt. Je hoeft niet hard te kneden: het deeg hoeft niet te veren, het moet enkel samenblijven. 

5.Leg in een kom met een vochtige doek erover en laat minstens 30 minuten (of een hele dag) rusten.

Nodig voor de quiche vulling:

Voor de toplaag met tofu:

-1 pak tofu, verbrokkeld

-0,5 kopje kikkererwtenmeel

-0,5 kopje gistvlokken 

-nootmuskaat naar smaak

-witte peper naar smaak

-kurkuma naar smaak

-1 el sojasaus

-zwart zout: snufje

-water

-mixer of keukenmachine 

-optioneel: ter versiering: in de helft gesneden kerstomaatjes

Voor de groentenlaag in het midden:

-groenten zoals: venkel, wortel, boontjes, in stukjes gesneden

-zout naar smaak

-1 ui, gesnipperd

-1 teentje look, geperst

-klein stoofpotje

-olijfolie

-weinig water

Voor de wildpluklaag op de bodem:

-wildplukgroenten voor de spinazielaag: ik plukte blad van dovenetel, kaasjeskruid, weegbree, melde, paardenbloem, zevenblad, bietenblad: 1 kom vol

-kokosolie

-wok met deksel

-mixer

Hoe maak je het?

1.Zet eerst de groenten op om te stoven: verhit olijfolie in een klein stoofpotje.

2.Laat de ui glazig bakken.

3.Voeg met wat zout venkel, wortel en boontjes of groenten naar smaak toe en laat even met deksel op stoven.

4.Voeg wat water toe (een klein bodempje) en laat op laag vuur verder gaar stoven.

5.Maak nu de tofutopping: vermeng tofu, gistvlok, kikkererwtenmeel, kurkuma, nootmuskaat, witte peper, zwart zout in de keukenmachine of in een mixerkom met een beetje water. Mix of blend tot je een smeuïge consistentie verkrijgt. 

6.Stoof dan het wildplukgroen: verhit kokosolie in een wok.

7.Voeg de gewassen blaadjes toe.

8.Roerbak tot het slinkt.

9.Voeg nu een beetje water toe, zet het deksel erop, en laat stoven.

10.Haal van het vuur af en mix glad met de mixer. 

11.Rol daarna het quichedeeg uit: strooi wat bloem op een werkvlak.

12.Rol met een deegroller het deeg zo plat en breed mogelijk uit.

13.Zet je oven op 200°C (pizzastand werkt het beste hiervoor)

14.Spreid een vel bakpapier over je taartvorm uit.

15.Leg voorzichtig het deeg in de taartvorm, en pas de vorm aan tot het past: 'plak' stukjes overtollig deeg op 'kale' plekken. 

16.Prik met een vork gaatjes in het deeg, en vul je quiche:

17.Spreid de gestoofde en gemixte wildpluklaag uit op de bodem.

18.Lepel de gestoofde groentenlaag hierbovenop.

19.Spreid de tofulaag bovenaan.

20.Druk optionele in de helft gesneden kerstomaatjes in de tofulaag.

21.Zet ongeveer 35 minuten in de oven.

Smakelijk!

 

Zelf Kweepeersiroop en Gedroogde Kweeperen maken!

Zelf Kweepeersiroop en Gedroogde Kweeperen maken!

Met dit recept verkrijg je twee heerlijkheden: kweepeersiroop, die echt hemels van smaak is, en gedroogde kweepeerschijfjes, die je als bijzonder zoetzuur snoepje tussendoor kan knabbelen. Zoek je nog meer kweepeerrecepten? Probeer ook:

-Herfstige Vegan Soep van Pompoen en Kweepeer

-Kweepeerconfituur met Kruiden en Rozenwater

-Zelf Kweepeersap maken in de Sappan 

-Zelf Kombucha maken met o.a. Kweepeer

-Zelf o.a. een Kweepeer Hydrolaat maken met een sappan! 

                                                        Kweepeersiroop

Gedroogde Kweepeerschijfjes

Vegan Recept: Zelf Kweepeersiroop en Gedroogde Kweeperen maken!

Nodig:

-een viertal medium kweeperen, samen ongeveer 600g

-200g suiker

-2 kleine bio citroenen

-2 kommen

-spatel

-schone theedoek

-zeef 

-kookpotje

-droogoven of oven die je op lage temperatuur kan zetten

-gesteriliseerde pot of fles voor de siroop

-potjes voor de gedroogde kweepeerschijfjes

Hoe maak je het?

1.Je hoeft de kweeperen niet te schillen: snij enkel lelijke of rotte plekken weg.

2.Verwijder de klokhuizen, snij de kweeën in 4 stukken, en daarna in zo dun mogelijke schijfjes. Ik sneed met de hand, misschien lukt het ook met een mandoline. Wees dan extra voorzichtig om niet in je vingers te snijden!! Probeer, als je met de hand snijdt, zo dun mogelijk te snijden: zie ook bij Opmerking hieronder.

3.Doe de schijfjes in de kom.

4.Voeg de suiker toe en roer tot alle schijfjes met suiker bedekt zijn. Met je handen alles goed rondmengen werkt ook.

5.Pers de citroenen uit, en doe het sap bij in de kom. De schillen mogen ook in de kom.

6.Drapeer een schone theedoek over de kom.

7.Zet de kom twee dagen weg.

8.De suiker heeft ervoor gezorgd dat het sap aan de kweeperen onttrokken is: dit is je rauwe siroop, die overheerlijk smaakt. Deze siroop is niet lang houdbaar als je hem niet kort kookt en daarna in gesteriliseerde potten doet. De uitleg daarvoor vind je hieronder.

9.Zeef het sap in een tweede kom. 

10.Dit opgevangen sap kan je nu in een kookpot doen en aan de kook brengen: zo maak je het houdbaar MAAR ik vind wel dat je iets aan smaak inboet... Het blijft een heerlijke siroop, maar rauw smaakt hij nog veel meer naar kweepeer.

11.Zodra het sap kookt neem je het van het vuur en giet je het in een gesteriliseerde pot of fles. Nu heb je houdbare kweepeersiroop.

12.De schijfjes kweepeer kan je vervolgens uitspreiden op droogovenroosters.

13.Laat ze ongeveer 10 à 12 uur drogen op 42°C in de droogoven, draai ze af en toe om. 

OPMERKING: ik merkte na het drogen bij enkele dikkere kweepeerschijven witte en groengrijzige schimmelplekjes op: deze heb ik weggegooid. Het is erg belangrijk dat de schijven volledig gedroogd zijn, anders kan schimmel gaan woekeren. Ze drogen makkelijker:

-op hogere temperatuur (hier kan je zelf mee experimenteren)

-als je ze dunner snijdt (dan worden het een soort zoetzure chips)

-als je ze regelmatig omdraait

14.Bewaar in schone potjes, in mijn ervaring helpt het om het deksel NIET dicht te draaien maar er gewoon losjes op te zetten.

Smakelijk!

 

Wilde Wieven Podcast: Wildplukken als Zelfvoorziener!

Wilde Wieven Podcast: Wildplukken als Zelfvoorziener!

Waw, Lieve Galle interviewde me over mijn blog en mijn zepen op haar Wilde Wieven Podcast: wat ben ik trots en dankbaar!!!

Lieve is herboriste en heeft een fantastisch interessante website rond kruiden en wildplukken: kruidencursus.com -- ze schreef ook een enorm boeiend boek met vegan recepten: In het Wild Geplukt -- dit boek won de Lekker Vega Kookboekenwedstrijd!!!

Haar Wilde Wieven Podast behandelt alle onderwerpen rond kruiden en wildplukken die je maar kan bedenken, van wildgeplukte zeewieren over wildplukken met kinderen, wilde kruiden in de Koreaanse keuken, wilde planten en je darmflora, enzovoort -- heel erg de moeite waard om te beluisteren...

De podcast kan je beluisteren via Lieves website, via Spotify of via Apple Podcasts.

Op instagram vind je Lieve terug als Wildplantforager

Dankjewel Lieve voor het superfijne gesprek :)

Vegan Recept: Rozenbottel Ketchup, Rozenbottel als Tomaat en Meer!

Vegan Recept: Rozenbottel Ketchup, Rozenbottel als Tomaat en Meer!

Rozenbottels bevatten dezelfde stof als tomaten: lycopeen. Daarom wilde ik eens wat hartige, tomaatachtige rozenbottelrecepten uittesten. Ik maakte dus eerst de Basis Rozenbottelpulp. Toen ik gekookte rozenbottels aan het pletten was, vroeg mijn vriend spontaan: 'Wat is dat? Het ruikt naar tomaat!'

Verder bevatten rozenbottels ook gigantisch veel vitamine C, en bèta caroteen (zoals wortelen): je kan ze beschouwen als lokale, winterse tomaatjes. 

Ik maakte rozenbottel ketchup! Ik vond deze ketchup heerlijk: zoet, tomatig en toch anders, hint van pruimensaus, oosters, mysterieus en rijk.  

De Basis Rozenbottel Pulp kan je verder voor allerlei hartige recepten gebruiken waarvoor je normaal tomaat zou gebruiken, denk:

-spaghettisaus met rozenbottel

-pizzasaus met rozenbottel: zie bv deze video van Atomic Shrimp

-soep met rozenbottel (de Zweden eten zoete rozenbottelsoep, maar je kan ze uiteraard ook hartig maken)

-salsa met rozenbottel (salsa moet zuur, zoet, zout en pikant zijn en citrusvruchten bevatten: combineer in stukjes gesneden seizoensfruit, en een fijngesneden rood uitje met wat rozenbottelpulp, ahornsiroop, een in stukjes gesneden chili, zout, en meng met een beetje olijfolie, sinaasappelsap, citroensap en limoensap -- pas aan naar eigen smaak)

-tapenades met rozenbottel

-dips met rozenbottel

-quiche met rozenbottel

-rozenbottel bij taco's

-...

Rozenbottelpulp, klaar voor gebruik

Basisbereiding van Rozenbottelpulp voor hartige rozenbottel gerechten: drie manieren

1)Koken en zeven:

Wat ik lastig vond aan de bereiding: rozenbottel bevat aan de binnenkant haartjes die irriterend werken (vroeger werd er jeukpoeder van gemaakt.) Ik voelde deze irriterende werking bij het afspoelen van de keukenspullen. Ik heb de bottels maar 1 keer gekookt en 1 keer met kaasdoek gezeefd, en hoewel ik de saus superlekker vond, voelde ik mijn tong nadien 'prikken'. 

Dus als je bottels bereid: kook ze twee keer, en zeef ze twee keer. Volgens bronnen op het internet zouden de haartjes niet langer irriteren als je ze voldoende kookt. Mijn tong prikte na het eten van 1 x 30 minuten gekookte en gezeefde pulp wel wat, maar misschien ligt dit ook aan het hoge vitamine C gehalte? Ik heb dat tonggeprik namelijk ook na het eten van kiwi's...

2)Eerst drogen: 

Wil je alle risico's met haartjes vermijden, dan droog je de rozenbottels best, voor je ze als tomaatachtig ingrediënt gebruikt. Als ze droog zijn, kan je de haartjes makkelijk verwijderen: schud ze dan in een glazen pot en wan ze daarna in een vergiet. Lees alles over hoe je rozenbottels droogt (bv ook voor thee of kleurmiddel) hier.

Geplukte en gewassen bottels, klaar om gekookt te worden

3)Verwijder de haartjes bij de verse bottels:

Een derde optie, de grondigste maar ook het meeste werk, is om de haartjes gewoon manueel bij de verse bottels te verwijderen: Snij de bottels in twee, haal pitten en haartjes eruit met een mes, zet de geschoonde bottels onder water en spoel ze, zeef ze in een vergiet en onder de kraan. Was daarna je handen. 

Deze rozenbottels hebben 30 minuten gekookt en zijn zacht geworden.

Basis Rozenbottelpulp Bereiden

1.Bereid om de ketchup of gelijk welk ander hartig recept met rozenbottel te maken eerst de bottelpulp:

Nodig:

-rijpe rozenbottels

-pot met water

-zeef en kaasdoek of roerzeef

-pureestamper, mixer of blender

-kommen

Hoe maak je de Basis Rozenbottelpulp?

1.Pluk rijpe bottels: ze zijn rijp, als ze rood zien. Wees voorzichtig voor de scherpe stekels op de stengels.

2.Doe de takjes eraf.

3.Was ze.

4.Laat ze optioneel met deksel 24 uur onder koud water staan vooraleer je ze kookt.

4.Zet ze onder water in een pot: niet meer water: gebruik zo weinig mogelijk water.

5.Breng aan de kook.

6.Laat 30 minuten koken, tot zacht.

7.Giet het meeste water af. Eventueel kan je dit water bewaren om je ketchup of saus achteraf mee te verdunnen, indien nodig. 

8.Neem een fijnmazige zeef, of een roerzeef, zet er een kom onder, doe er een vochtig gemaakte kaasdoek over, en doe de pulp in de zeef.

9.Druk de pulp voorzichtig mbv een spatel door de zeef. Grote bestanddelen en haartjes blijven achter in je zeef, de eetbare pulp wordt opgevangen in de kom. Ik vond dat het veel gemakkelijker ging om de pulp met de hand door de zeef te duwen, maar dan voel je wel de irriterende werking van de haartjes.

Mix of plet de pulp

Duw de pulp door een zeef: let wel -- ik gebruikte hier helemaal geen kaasdoek, maar eigenlijk moet dat wel, wil je irriterende haartjes vermijden!

10.Neem nu een nieuwe zeef, en een nieuwe kom, en duw de gezeefde pulp nogmaals door de zeef.

11.Of: Doe de pitjes en schillen in je zeef opnieuw in de pot met wat nieuw water, en kook nogmaals, nu tien minuten. 

12.Zeef ze opnieuw.

Gezeefde Basispulp
 

13.Nu kan je de gezeefde pulp gebruiken. 

Rozenbottel Ketchup

Nodig:

-2 delen rozenbottelpulp

-1 deel azijn

-suiker naar smaak

-snuf zout

-optioneel: ui en look, gesneden

-optioneel: kruiden zoals mosterd, kaneel, zwarte peper, gember, kruidnagel, cayennepeper, ... 

-optioneel: olijfolie

-potjes

-theedoek

Hoe maak je de ketchup?

1.Verhit de olijfolie als je die gebruikt

2.Stoof look en ui, als je die gebruikt

3.Voeg kruiden toe, als je die gebruikt en laat even opbakken

4.Voeg azijn en zout toe

5.Voeg bottelpulp toe

6.Voeg suiker naar smaak toe

7.Breng aan de kook

8.Steriliseer schone potjes en zet op een schone theedoek

9.Vul potjes, zet omgekeerd

10.label

Ook de pitten kan je achteraf nog gebruiken: 

Rozenbottelpitten Bewaren en Gebruiken

Wil je de pitten ook bewaren voor gebruik: 

1.Giet de niet gezeefde rozenbottelpulp met pitten in een pot met ruim water.

2.Woel alles door elkaar: de zaadjes zullen zakken.

3.Giet door een zeef.

4.Herhaal tot je quasi enkel pitten hebt.

5.Laat de pitten drogen.  

6..Je kan de pitten daarna voor gebruik roosteren in een droge pan tot ze goudbruin worden en je ze kan ruiken. 

7.Vermaal de afgekoelde pitten.

8.Rozenbottelpittenpoeder kan je toevoegen aan brood, cake, koekjes, taarten, door muësli, in yofu, ...

Nog meer ideeën met rozenbottelpulp en gedroogd rozenbottelpoeder??!

-Voeg gedroogd rozenbottelpoeder toe aan energierepen, in brownies, brood, yofu, overnight oats, ...

-Maak Rozebottelpulp ijsjes: voeg de pulp toe aan een basis nicecream recept of meng met suiker en kokosroom!!! 

-Maak zoete balletjes met rozebottelpoeder of pulp: Maal amandel en haver grof, vermeng met gewelde en geblende rozijnen, rozenbottelpulp met cacao, green kitchen stories heeft zo'n truffel recept hier!

Rozenbottels Ontsappen???

Ik dacht eerst dat rozenbottels ontsappen een interessant idee was: op die manier hoef je de haartjes niet te verwijderen. Maar volgens een aantal Duitstalige sites is ontsappen niet werkbaar, omdat rozenbottel amper sap bevat. Wat je WEL kan doen volgens die sites is je bottels 24u lang in koud water laten staan, dan zeven, dan 30 minuten koken, zeven, nog eens 10 minuten koken, en nogmaals zeven. Doe de pulp in bakjes en vries in. 

Gefermenteerde rozenbottels

Tot slot: op het web vind je al recepten voor

-gefermenteerd rozenbotteldrankje

Wie durft rozenbottels fermenteren?

Heb jij nog meer rozenbottel ideeën??

Hoe ik als vegan mijn ijzertekort oploste: Lucky Iron Fish en meer!

Een ijzeren visje om je ijzertekort mee op te lossen?!

Hoe ik als vegan mijn ijzertekort oploste: Lucky Iron Fish en meer!*

*Deze tekst bevat affiliate links: wanneer jij op die links klikt en besluit een aankoop te doen, dan verdien ik, zonder dat jij er meer voor moet betalen, een kleine commissie omdat ik je zogezegd heb laten 'kennismaken' met de Lucky Iron Fish. Op die manier kan je me helpen om hier te kunnen blijven bloggen over leuke onderwerpen, alvast een hele grote Dankjewel!

Een tijd terug voelde ik me vermoeid. Ik liet een bloedonderzoek uitvoeren: daaruit bleek dat mijn ijzerwaarden aan de lage kant van normaal waren.

Ik eet al meer dan twintig jaar vegan, en ik ben zelden ziek. 

Als kind, toen ik nog vlees, vis en zuivel at, moest ik een tijdlang ijzersupplementen slikken (ik herinner me de vieze smaak nog): bloedarmoede, oftewel ijzertekort komt net zo goed voor bij vegans als bij vleeseters. 

Bloedarmoede is een probleem dat over de hele wereld voorkomt. 

Enkele symptomen van bloedarmoede zijn:

-broze nagels

-vermoeidheid en lage energie

-hoofdpijn

-haarverlies

-moeite met concentreren

Ik zocht naar informatie over Hoe je als vegan toch voldoende ijzer kan opnemen. 

Enkele Bevindingen:

-Tot mijn verrassing zijn peterselie en kervel goede ijzerleveranciers! Ik vind kervel best lekker, maar ik hou niet zo van peterselie. Ook brandnetel is een topper: check hier mijn leidraad om brandnetelzaden -- lokaal superfood -- te drogen en hoe je het kan gebruiken.

-Ik probeerde een tijdje meer groene smoothies met donkergroene bladgroenten in te consumeren -- lees hier over de vele voordelen van die smoothies voor een zelfvoorziener. Voorbeelden van groene bladgroenten zijn: veldsla, basilicum, winterpostelein, vogelmuur, brandnetel en paardenbloem, zeewier toevoegen helpt.

-Ik maakte ook vaker allerlei soorten vegan (wildpluk) pesto. En ik voegde aan elke warme maaltijd verse groene kruiden toe.

Maar de beste, makkelijkste en meest efficiënte tip die ik tegenkwam om een ijzertekort op te lossen, was deze:

Kook je maaltijden in gietijzeren pannen, of, als je die niet hebt: voeg een Lucky Iron Fish toe!

Ik wist helemaal niet dat gietijzeren pannen ijzer afgaven, en dan nog eens ijzer dat door je lichaam opneembaar is. 

Nu heb ik geen gietijzeren pannen in huis: ik vind ze nogal zwaar en onhandig.

Maar wat bleek? Je kan ook gewoon 'een stuk ijzer' aan je maaltijd toevoegen, en bizar genoeg neem je dan ook ijzer op!

The Lucky Iron Fish: past in je hand!

Dat waren de bevindingen van een Canadees research team dat als missie heeft om bloedarmoede de wereld uit te helpen: the Lucky Iron Fish Project.

Deze onderzoekers ontdekten, na research in Cambodja, dat je lichaam makkelijk ijzer opneemt, als je een stuk ijzer met een aantal druppels zuur (bv citroensap of azijn) in water kookt, en je dit water vervolgens opdrinkt of in sauzen verwerkt. De Cambodjaanse overheid verdeelde na deze bevindingen stukken ijzer onder de bevolking, maar weinig mensen gebruikten het ijzer daadwerkelijk: het lijkt dan ook weinig aantrekkelijk om een stuk ijzer in je kookpot te gooien!

Maar toen het Canadese research team het ijzer in de vorm van het nationale Cambodiaanse gelukssymbool (een visje) goot, bleek de Lucky Iron Fish plots heel populair, en... het werkte! Uitgebreidere info hier.

Hoe moet je de Lucky Iron fish gebruiken? Hoe maak je versterkt ijzerwater?

=>Het makkelijkste is om gewoon 'ijzerwater' te bereiden dat je drinkt, aan drankjes toevoegt of invriest.

Nodig:

-1l water

-1 Lucky Iron Fish

-3 druppels citroensap of azijn, tomatensap kan ook

 -1 kookpot

Hoe maak je het?

1.Breng het water aan de kook in de pot.

2.Voeg de Lucky Iron Fish toe.

3.Voeg 2 à 3 druppels azijn of citroensap toe. 

4.Kook dit samen voor 10 minuten.

5.Haal de vis er mbv een vork of tang uit, was hem met zeep en droog hem. 

Je hebt nu water dat ijzer bevat! 

=>Je kan met dit water thee (geen zwarte) zetten of er chocomelk (lees ook mijn post over pure cacao drinken en cacao ceremonies) mee maken, of je kan het over je overnight oats schenken of er chia pudding mee maken.

=>Je kan het water ook gekoeld drinken doorheen de dag. Neem het mee in je waterfles!

Verder is het makkelijk om dit ijzerwater in ijsblokjes in te vriezen: die ijsblokjes kan je dan weer toevoegen aan drankjes of eten. 

=>De Lucky Iron Fish website beveelt ook een 'menstruatie-thee' aan: dan zet je thee met gember en ijzerwater om aan te sterken tijdens je maandstonden.

Je kan ook koken met de Lucky Iron Fish:

=>bv ijzerrijke rijst maken: maak daartoe eerst ijzerwater (kook 1l+citroendruppels+visje voor 10 minuten). Vervolgens voeg je aan dit ijzerwater rijst toe, en die laat je koken tot gaar. 

=>Met ijzerwater kan je ook couscous of gierst, ... maken

=>maak eerst ijzerwater en voeg dit daarna toe aan soepen, curry, of sauzen.

=>bonen en peulvruchten weken: Maak eerst ijzerwater, en laat bonen en linzen hierin een nacht wellen vooraleer je ze kookt: ze nemen dan het ijzer op! 

Waar kan je de Lucky Iron Fish kopen?

Je vind alle info over The Lucky Iron Fish op deze website.

Hou er rekening mee dat je mogelijks invoerrechten moet betalen als je zo'n visje uit Canada bestelt: meer info voor België hier en voor Nederland hier 

Is mijn ijzertekort nu opgelost? 

Sinds ik The Lucky Iron Fish ben gaan gebruiken, heb ik mijn bloed niet meer laten testen, maar ik heb geen last meer van vermoeidheid en ik voel me over het algemeen beter! 

Nog meer lezen? Binnenkort verschijnt er een boek over de Lucky Iron Fish!

Kook jij al met de Lucky Iron Fish?