Boekbespreking: Groeten uit Transitië

Het is altijd vol ongeduld uitkijken naar nieuwe boeken over duurzaam leven. 
Dubbel plezant wordt het, als zo'n boek in het Nederlands verschijnt - niet als vertaling, maar opgesteld door landgenoten!  Voor mij was het onlangs ook nog eens extra leuk om te ontdekken dat de naam van mijn vroegere studiegenootje Eva Peeters (we volgden allebei Engels aan de univ in dezelfde klas) op de meest recente titel over duurzaam leven, namelijk "Groeten uit Transitië" prijkt! 
Eva mag met recht trots zijn op dit mooie, fijne en praktische boek: aan de hand van haar sappige, grappige vertelstijl (je krijgt tijdens het lezen het gevoel dat ze gezellig bij je thuis op de sofa zit te keuvelen) weet ze ook moeilijke onderwerpen (zoals vleesvermijding en plastic soep) op een heldere, aangename en vooral plezante manier te verduidelijken.  
Samen met andere auteurs, zoals Mme ZsaZsa ("Allemaal rokjes") en Dorien Knockaert ("Goed Eten") loodst Eva je per hoofdstuk naar een andere levensstijl, door telkens duurzame alternatieven voor te stellen.  Het doel van dit boek, aantonen dat ecologischer leven leuk is en zelfs hip kan zijn, wordt ruimschoots bereikt.
Alle belangrijke aspecten van het leven, zoals lekker eten, reizen, het huishouden, lichaamsverzorging, (ver)bouwen en werken worden op humoristische wijze besproken.  Als lezer krijg je ideeën, tips, recepten en vooral veel goede moed en enthousiasme aangeboden.  Leuk gevonden zijn de verhaaltjes over Kelly, een overambitieus "groen meisje," en haar ietwat minder gewillige man, Mr. Janssens.  Door middel van deze humoristische stukjes tussendoor en door de persoonlijke ervaringen van Eva en haar vriendinnen is dit boek allerminst belerend - niemand steekt het vingertje uit!

Wat ik uit het boek geleerd heb:
-Dit is niet het eerste boek dat ik over duurzamer leven gelezen heb - veel informatie kende ik dus al.  Toch heb ik er nog veel ideeën en nieuwigheden uitgehaald:
-ik wist niet dat er tegenwoordig microplastiek in bv bepaalde tandpasta's toegevoegd wordt - nog meer motivatie om eigen tandpasta te maken!  
-ik heb al veel doe-het-zelf deodorant-recepten uitgeprobeerd, maar het recept uit "Groeten uit Transitië" is tot nu toe mijn favoriet!
-ik ben heel blij met het hoofdstuk over het compost-toilet.  Hoog tijd dat dit toilet van de toekomst, zoals de auteur van het Humanure handbook het noemt, wat meer onder de aandacht komt! 
-het hoofdstuk over vlees en vis is echt goed - het is niet eenvoudig om de problemen rond vlees en vis op een positieve manier uit te leggen, maar "Groeten uit Transitië" slaagt daar met glans in...
-Ik ben supertevreden dat er nu een Belgisch boek bestaat waarin deeltijds werken aanbevolen wordt!

"Groeten uit Transitië" is een aanrader voor iedereen die op een toffe manier wil bijleren over duurzaam leven!

Boekbespreking: Groeten uit Transitië

Het is altijd vol ongeduld uitkijken naar nieuwe boeken over duurzaam leven. 
Dubbel plezant wordt het, als zo'n boek in het Nederlands verschijnt - niet als vertaling, maar opgesteld door landgenoten!  Voor mij was het onlangs ook nog eens extra leuk om te ontdekken dat de naam van mijn vroegere studiegenootje Eva Peeters (we volgden allebei Engels aan de univ in dezelfde klas) op de meest recente titel over duurzaam leven, namelijk "Groeten uit Transitië" prijkt! 
Eva mag met recht trots zijn op dit mooie, fijne en praktische boek: aan de hand van haar sappige, grappige vertelstijl (je krijgt tijdens het lezen het gevoel dat ze gezellig bij je thuis op de sofa zit te keuvelen) weet ze ook moeilijke onderwerpen (zoals vleesvermijding en plastic soep) op een heldere, aangename en vooral plezante manier te verduidelijken.  
Samen met andere auteurs, zoals Mme ZsaZsa ("Allemaal rokjes") en Dorien Knockaert ("Goed Eten") loodst Eva je per hoofdstuk naar een andere levensstijl, door telkens duurzame alternatieven voor te stellen.  Het doel van dit boek, aantonen dat ecologischer leven leuk is en zelfs hip kan zijn, wordt ruimschoots bereikt.
Alle belangrijke aspecten van het leven, zoals lekker eten, reizen, het huishouden, lichaamsverzorging, (ver)bouwen en werken worden op humoristische wijze besproken.  Als lezer krijg je ideeën, tips, recepten en vooral veel goede moed en enthousiasme aangeboden.  Leuk gevonden zijn de verhaaltjes over Kelly, een overambitieus "groen meisje," en haar ietwat minder gewillige man, Mr. Janssens.  Door middel van deze humoristische stukjes tussendoor en door de persoonlijke ervaringen van Eva en haar vriendinnen is dit boek allerminst belerend - niemand steekt het vingertje uit!

Wat ik uit het boek geleerd heb:
-Dit is niet het eerste boek dat ik over duurzamer leven gelezen heb - veel informatie kende ik dus al.  Toch heb ik er nog veel ideeën en nieuwigheden uitgehaald:
-ik wist niet dat er tegenwoordig microplastiek in bv bepaalde tandpasta's toegevoegd wordt - nog meer motivatie om eigen tandpasta te maken!  
-ik heb al veel doe-het-zelf deodorant-recepten uitgeprobeerd, maar het recept uit "Groeten uit Transitië" is tot nu toe mijn favoriet!
-ik ben heel blij met het hoofdstuk over het compost-toilet.  Hoog tijd dat dit toilet van de toekomst, zoals de auteur van het Humanure handbook het noemt, wat meer onder de aandacht komt! 
-het hoofdstuk over vlees en vis is echt goed - het is niet eenvoudig om de problemen rond vlees en vis op een positieve manier uit te leggen, maar "Groeten uit Transitië" slaagt daar met glans in...
-Ik ben supertevreden dat er nu een Belgisch boek bestaat waarin deeltijds werken aanbevolen wordt!

"Groeten uit Transitië" is een aanrader voor iedereen die op een toffe manier wil bijleren over duurzaam leven!

Experimenten met Aardpeer

Met deze strenge winter heb ik nog niet vaak aardpeer uit de grond kunnen halen, maar ik kan wel vertellen dat mijn vorige "aardpeer-experiment", namelijk het maken van aardpeer azijn, geslaagd is bevonden! 
Aardperen zijn woekerplanten en je kan er dus heel veel van oogsten.  Bovendien zijn ze gezond (zeker voor diabetes patiënten, omdat er een soort natuurlijke suiker in zit) en lekker. 
Hoe ik precies te werk ging om de peertjes in azijn om te zetten kan je lezen op mijn vorige blog, adres:

http://zelfvoorzieningsbijbel.jouwweb.nl/blog1/aardpeerazijn

De azijn ziet er niet echt smakelijk uit, moet ik toegeven.  Na al die maanden ziet hij donkerbruin - mogelijks wordt die kleur mee veroorzaakt door zandkorreltjes die per ongeluk mee gemixt zijn.  Aardperen zijn niet zo eenvoudig schoon te krijgen...  Een echt goede azijn bevat echter altijd een soort bezinkingslaag, dus ik laat me hier niet door afschrikken!  De geur is vrij verfijnd, en doet denken aan balsamico azijn! 

Aangezien mijn vriend geen fan is van aardpeer, beloofde ik aan mezelf dat ik mijn experiment enkel als geslaagd zou beschouwen als hij niet klaagde over de smaak van de dressing die ik met mijn aardpeerazijn maakte. 
En wonder boven wonder!  Hij zei dat hij de dressing lekker vond, en vroeg: zit daar balsamico-azijn in?
Mijn dressing, opgediend met veldsla, was heel eenvoudig:

-1tl aardpeerazijn
-1tl agavesiroop (je zou ook een andere zoetstof kunnen gebruiken)
-1tl mosterd
-3 el olijfolie

Lang leve de aardpeer!

Zelf lasagnevellen maken en drogen

Ik ben dol op lasagne.  In dat opzicht ben ik zoals Garfield.  En telkens ik de verouderde robot Odi in de Zweedse reeks "Real Humans" zijn eigenaar enthousiast "Vill du ha lasanj?" hoor vragen, denk ik volmondig JOAAAAAA, op zijn Zweeds!

De beste lasagne is zelfgemaakte, uiteraard.  En dan heb ik het niet alleen over de vulling, maar ook over de lasagnevelletjes.

Lasagnevellen uit de winkel vind ik vrij duur voor wat ze in feite maar zijn: bloem, water en zout.

Het enige nadeel aan zelf lasagnevellen maken, is de tijd die je daarvoor moet uittrekken.  Het is niet moeilijk, maar je moet wel rekening houden met het feit dat je, naast je sauzen (een goeie lasagna heeft op zijn minst twee verschillende sauzen!) deeg moet mengen, kneden, uitrollen, en voorkoken.

Daarom heb ik uitgeprobeerd of ik zelfgemaakte lasagnevellen kon drogen.  

Wanneer ik veel tijd heb, vind ik het fijn om grote hoeveelheden te koken.  Die maak ik dan in, of ik stop ze in de diepvries, of ik... droog ze.  Op die manier spaar je geld uit en kan je altijd, ook als je weinig tijd hebt, die heerlijke huisgemaakte lasagne op tafel zetten.

Hoe ging ik te werk?

Nodig:

-100 gr bloem per persoon

-50 ml water per persoon

- snuf zout (optioneel)

- olijfolie (optioneel)

-pastamachine of deegrol

-grote kookpot

-opvangpot met koud water

-vergiet

-rekjes of schone theedoeken om de velletjes op te leggen

-schuimspaan

-grote blikken trommels of afsluitbare bewaardozen

Hoe maken:

Deeg:

1.Stort de bloem uit op een hoopje op het werkvlak.  Maak een kuil in het midden.  Giet hier het water bij beetjes in.

2.Meng alles goed met je handen en kneed minstens tien minuten.

3.Laat het deeg in een afgesloten kom minstens een half uur rusten

 Vellen:

1.Breek kleine bolletjes van het deeg af die je uitrolt tot lasagnevellen met behulp van een deegrol. 

-Als je een pastamachine gebruikt: haal de bolletjes door de lasagnegleuf. 

2.Leg alle vellen uit elkaar op theedoeken.  Zorg dat je genoeg bloem gebruikt, er mag niks kleven

Voorkoken:

1.Verwarm ruim water in een grote pot, eventueel met zout en olijfolie

2.Laat vel per vel (en niet alle vellen in een keer, maar drie of vier) in het kokende water vallen.

3.Vis de vellen op zodra ze boven komen drijven.

4.Leg ze in een vergiet in koud water en knijp ze uit.

5.Leg ze nu op een schone theedoek of hang ze over een rekje

6.Of leg ze onmiddellijk in je lasagnekom als je meteen lasagne maakt

Drogen

1.Lasagnevellen drogen het best als ze zoveel mogelijk aan de lucht worden blootgesteld: ik probeerde een aantal vellen op theedoeken te drogen, maar dat lukte niet.  De vellen die op het wasrek lagen, droogden het snelst.  Je zou een aantal houten lepels met lange stelen over een kookpot kunnen leggen, en daarover dan de te drogen vellen.  Ik gebruikte ook het metalen rooster van de oven, dat ik op vier "voetjes" had gelegd.

2.Keer de vellen regelmatig om.

3.De vellen moeten door en door droog zijn vooraleer je ze in blikken trommels of andere goed afsluitbare bewaardozen legt.  De vellen drogen niet mooi recht, zoals de lasagnevellen uit de winkel: ze krullen om.  Mocht iemand weten hoe je ze recht kan laten drogen: graag!

Zelfgedroogde lasagnevellen bewaren minstens 1 maand (de tijd waarna ik ze gebruikte) en vermoedelijk nog veel langer.  Ik heb nog niet geprobeerd om gekleurde pasta (met spinazie, biet, brandnetel, ... erdoor gemengd) te drogen, maar ik neem aan dat pasta met groenten erin minder lang zal bewaren.  

Gebruiken

Om lasagne te maken met mijn omgekrulde, zelfgedroogde velletjes probeerde ik eerst de vellen te weken in warm water.  Ik dacht dat ze daardoor "platter" en dus makkelijker in gebruik gingen worden.  Ze gaven wel een beetje mee, maar niet veel.  Ik goot twee sauzen over de verschillende vellen in lagen heen, het zag er slordig uit door alle omgekrulde stukjes.  

Maar het resultaat mocht er zijn: een lekkere lasagne met gare pasta!

Smakelijk!!! 
Voor een lasagnareceptje dat je tegelijk doet smullen EN je onkruid beheren, kijk hier:
http://dezelfvoorzieningsbijbel.blogspot.be/2012/05/onkruidmanagement-zevenbladlasagne-en.html