Boekbespreking: Planteneters, Elisabeth Van Lierop, vegan recepten en duurzaam opvoeden, uitgeverij Lannoo*
*Uitgeverij Lannoo stuurde me dit boek op -- ik geef je mijn eerlijke mening.
*Deze tekst bevat affiliate links: als jij op zo'n link klikt en besluit een aankoop te doen, ontvang ik een kleine commissie -- zonder dat jij er meer voor betaalt -- omdat ik je met de site heb doen 'kennis maken'. Het kost jou niks extra en je helpt me ermee om hier te kunnen blijven bloggen: alvast een grote dankjewel!
Planteneters is mij enorm goed meegevallen! Als vegan mama van een driejarige was ik heel benieuwd naar dit boek van Elisabeth Van Lierop: er bestaan (nog) niet zo veel naslagwerken over vegan en duurzaam opvoeden.
Voor mij was Planteneters -- met zijn zorgeloze aanpak en de vele vrolijke foto's -- een echte verademing. Elisabeth, zelf mama van drie kinderen, benadrukt in haar boek vooral het aspect genieten. Dat woord, genieten, komt heel vaak voor. Er zijn weinig dessertjes waar nièt bijstaat dat je ze gaat moeten 'verstoppen' omdat ze anders dadelijk op zijn :)
Planteneters is niet enkel voor (vegan) ouders een zegen. Het is ook een ideaal kook - en leesboek voor studenten, kersverse vegans of
iedereen die (wat vaker) plantaardig wil koken en die iets lekker wil
eten.
De Recepten:
De recepten zijn op het eerste zicht heel eenvoudig.
En: eigenlijk is
dat super aangenaam: alles is heel haalbaar, en toch origineel. Je hoeft er geen vijf uur voor in de keuken te
staan of twintig vreemde ingrediënten in huis te halen. De gerechten zijn ook lekker: ze nodigen uit om te maken, net omdat ze zo makkelijk zijn en er zo heerlijk uitzien.
Wij oogstten hier zowel bij man als kind al veel bijval met:
-Winterse Pindasoep (eiwitrijke pindakaas, kikkererwten èn spinazie gecombineerd in 1 maaltijd die onze zoon naar binnen lepelde, terwijl hij anders niet van soep noch kikkererwten noch spinazie houdt: yes!)
-Tahini Bliss Balls (tahini bevat veel calcium, onze kleuter lustte het eerst wel en dan weer niet. Ik was dan ook erg blij dat hij deze lekkere balletjes met veel plezier opsmikkelde.)
Bekentenis 1: ik deed 2 kleine aanpassinkjes: ik gaf de balletjes rozijnen 'oogjes' en ik vroor ze in, omdat hij dol is op bevroren dingen :)
Bekentenis 2: ik at zelf een groot deel van deze bevroren balletjes met oogjes op, omdat ik ze ZO lekker vond :)
Gepimpte Tahini Bliss Ball 'ijsjes' met rozijnen oogjes en mondjes :) -de Wafeltjes (met chiazaadjes: heel eiwitrijk)
-Kik-Curry Spread, makkelijk, snel, voedzaam en door de gecrushte cashews: heel gewoon en toch origineel!
We zijn nog lang niet klaar met uitproberen, staan ook nog op ons lijstje:
-Pinda-Karamelspread voor op de boterham
--Nutty Granola met calciumrijke tahini
-Ontbijttaart met polenta (origineel, toch?)
-Geroosterde Wortelen en Broccoli met Gebakken Amandelen
-Frambozen Citroen Cake
-Pulled Aubergine Shoarma
Informatief en To The Point
In Planteneters staan veel korte, maar erg treffende hoofdstukken rond duurzaam leven en respectvol opvoeden. Elisabeth neemt daarbij geen blad voor de mond: ze heeft geen schrik om harde waarheden over bv de visvangst te vertellen tussen de Kikcurry en de No-Tuna spread recepten door.
Veel waarden en principes uit Planteneters leven wij met ons gezin ook na:
=>Wij eten vegan en vinden net als Elisabeth dat met zijn allen (vaker) plantaardig gaan eten een enorme weldaad voor mens, dier, en planeet oplevert.
=>Ook wij eten seizoensgebonden en lokaal, liefst bio en fair
=>Wij geloven net zoals de Van Lierops dat je wel degelijk een verschil maakt als je vegan eet: alleen al voor de dieren. Start een golf, zegt Elisabeth, inspireer. Geef (leef) een goed voorbeeld, creëer een draagvlak: 'Dat is de enige manier waarop er ooit iets is veranderd.'
=>Ook voor ons gaan feesten over gezelligheid en samenzijn en niet over cadeaus: zie Kerst in een Zelfvoorzienende richting. Elisabeth tipt een aantal mooie alternatieven voor commerciële en vervuilende geschenken: geef planten, plantaardig lekkers, massages, of geef een ervaring -- ook een waarderingsbrief ipv een kerstcadeau vind ik heel origineel.
=>We creëren
nieuwe duurzame en logische gewoontes: als we een uitstap maken, nemen we zelf herbruikbare drinkflessen/brooddoosjes/... mee, net als een
Misschientje.
=>Net als Elisabeth zijn ook wij hier enorm fan van tweedehands en is quasi ons hele huis afkomstig van bij kennissen of uit de kringloop. Het is leuk èn duurzaam om spullen door te geven en circulair te maken.
-Als we al nieuwe kledij kopen (heel erg zelden), dan gaan we voor duurzaam, bio, vegan en eerlijk. Net als Elisabeth was ik onder de indruk van de documentaire The True Cost: zie De Veganist in de Kledingwinkel
-Ook ik droom van overal brede en veilige fietspaden. Op het platteland waar ik woon, is dat momenteel helaas niet de realiteit. Voor de veiligheid van mijn gezin kies ik daarom vaker voor de auto. In de stad is het makkelijker om een alternatief voor de auto te vinden, en daarom denk ik dat reizen en jezelf verplaatsen in de stad veel duurzamer kan dan op het platteland. Net als de Van Lierops kiezen wij voor dichtbij vakanties, wij vliegen niet: zie De Lucht Ziet Nooit Meer Blauw.
-Veel van bovenstaande waarden komen terug in mijn post over Rondkomen Met een Klein Budget: als je bewust en eco leeft, geef je minder uit. Daardoor hoef je minder te gaan werken, en verkrijg je in de plaats daarvan Tijd (voor je gezin en je geliefden) en een groot gevoel van Vrijheid. Je kan leven op je Eigen Ritme, los van het in mijn ogen absurde ritme van onze huidige maatschappij. Bij elke aankoop zou je je kunnen afvragen: Wil ik dit steunen met mijn geld? Want je 'stemt' veel effectiever met jouw centen dan met dat eens-in-de-vijf-jaren briefje in het stemhokje.
Waar ik Elisabeth ook enorm om bewonder:
-Ze durft voor imperfectie te gaan: vroeger was ze strikt vegan, nu begrijpt ze dat het niet om perfectie gaat, maar om waarden. Wanneer je toont dat je als vegan ook wel eens uitzonderingen maakt, staan mensen meer open voor je filosofie rond vegan eten, is mijn ervaring.
-Ze is een voorvechtster van (lang) borstvoeding geven en maakt dit natuurlijke en levensnoodzakelijke fenomeen op heel spontane, vrolijke wijze minder taboe: respect!
-Ze durft het aan om heel zichtbaar te zijn, en is net daardoor een hip visitekaartje van de vegan eco beweging.
-Ze toont hoe je respectvol met baby's en kinderen kan omgaan: iets wat ik heel erg belangrijk vind...
-Ze weet luchtige en zwaardere boodschappen op een zwierige, positieve manier te brengen, en leeft zo een heel mooi voorbeeld voor anderen.
Het deed me deugd om al deze ideeën en waarden zo to the point en ferm zonder dat het belerend wordt uitgelegd te zien in een hip boek.Voor vegan ouders zijn de hoofdstukjes over bv Wat als mijn kind vlees wil eten ook heel leerrijk en inspirerend.
Leuke quotes:
'Net zoals alle ouders willen wij het beste voor onze kinderen. Daarom voeden wij Nala en Iggy vegan op.'
'70% van de bevolking is na de kleutertijd lactose-intolerant -- melk is dus zeker niet goed voor elk.'
'Onze kinderen zijn lang niet de enigen die 'anders' eten': de wereld is veranderd en in elke klas zit er wel iemand die een bepaald dieet volgt vanwege geloof of allergieën.
Heel hoopvol tenslotte vind ik Elisabeths anekdote over de reactie van haar kinderen wanneer ze hen vertelt dat mama en papa vroeger wel eens dieren aten: 'Mama, bah!' roepen ze vol walging uit. Het is zo geruststellend om eens van een instagram icoon met duizenden volgers te horen hoe snel een nieuwe generatie kan wennen aan nieuwe manieren van leven en eten.
=>Het is tijd voor een EVOLUTIE naar een plantaardigere manier van leven. En Planteneters kan je daar absoluut bij helpen.
Elisabeth, mocht je dit ooit lezen: wanneer schrijf je een (prenten/kook?)boek over hoe je een kind op een respectvolle manier kan uitleggen waarom vegan eten een goede keuze is?!
