Update Compost wc

In een vorige tekst kon je lezen hoe je een binnenhuis en een buitenhuis compost toilet kan maken.
Ondertussen gebruiken wij onze compost wc alweer een half jaar: hoe hebben we dat ervaren?  Wat waren de voor - en de nadelen?

Voordelen:

1. Ons waterverbruik is drastisch gedaald!  Dat scheelde zowel in onze portemonnee als in onze ecologische voetafdruk.

2. We hopen volgend voorjaar mooie en bruikbare compost voor de moestuin te hebben.  Om gezonde compost te verkrijgen, zullen we de compostbakken regelmatig moeten omscheppen.

3. Het leegmaken, vernieuwen en reinigen van onze wc- emmers behoort inmiddels tot onze dagelijkse routine, het is een gewoonte geworden.

4. We zijn blij dat we recycleren: ons afval wordt compost wordt nieuw voedsel wordt opnieuw afval en daarna opnieuw compost: een eeuwige cirkel.

Nadelen:

1. Het taboe aspect van ons compost toilet vind ik vervelend.
Sinds we met ons eco-toilet gestart zijn, hebben we veel mensen over de vloer gekregen, en soms moeten die mensen naar het toilet.
Wij laten hen dan de keuze: wil je ons mooie compostweeceetje gebruiken, of kies je voor het traditionele water closet.
Sommige naaste familieleden kozen voor die laatste optie, evenals onze Taiwanese vrijwilligers, die vanwege hun beperkte Engels misschien ook de bedoeling niet begrepen...
Onlangs had ik twee oude schoolvriendinnen over de vloer.  Ik had hen al lange tijd niet meer gezien, en na een rondleiding door de tuin moest er eentje naar het toilet.
Toen kon ik het om een of andere reden echt niet opbrengen om haar over ons compost wc te vertellen.  Zie je, wij zijn namelijk al "anders" in zo ongelofelijk veel aspecten dan andere mensen.
Wij
- eten veganistisch
- werken deeltijds
- hebben geen koelkast
- geen eigen auto, en ik heb geen rijbewijs
- we kopen bijna altijd biologisch, ecologisch en fairtrade
- we nemen het vliegtuig niet (meer)
- we kweken voor een groot deel onze eigen groenten
-we hebben geen nette gazon, maar een soms erg wilde permacultuurtuin...
Enzovoort enzoverder.   Soms voel ik me een halve alien...  En dus had ik die namiddag ineens echt geen zin meer om ook nog uit te leggen aan mn vriendinnen van vroeger: oh ja, en we hebben ook nog een abnormale wc!
Ik heb haar gewoon het normale toilet laten zien en mijn mooie compostwc... die verzweeg ik.
Achteraf schaamde ik me DAAR dan weer over: wij leven zo ecologisch mogelijk, en daar zouden we ons allesbehalve over mogen schamen!
Maar het toilet, das zo n taboe onderwerp...
Dus dat vind ik n groot nadeel: dat ik me soms ongemakkelijk voel als ik doodnormale mensen het concept van ons compost toilet moet uitleggen.

2. Geur.  Ik zal eerlijk zijn: soms kan een compost wc echt stinken.  Dan bedoel ik vooral als je het buiten op de composthoop leegmaakt.  Als je het gewoon met veel zaagsel bedekt is het probleem alweer opgelost.  Onlangs hadden we een vrijwilligster in huis, die, in tegenstelling tot de taiwanezen, een compost wc heel normaal leek te vinden.  Zij maakte er wel gebruik van. En dat roken we!
Nu, in een normaal wc kan de geur van de persoon voor je ook lang blijven hangen.  Alleen word je bij een eco- wc wel iets harder geconfronteerd met het afval van een persoon die niet tot je gezin behoort!
Ik loste het op door af en toe een lucifer af te strijken.

Wat hebben we geleerd?
1. Dat het veel beter is om met meerdere emmers te werken.  Dan heb je altijd een schone, met een laag haksel gevulde emmer klaarstaan.
2. Dat het soms moeilijk is om je principes in de praktijk aan mensen, verkocht te krijgen.  Ik dacht dat ik misschien een tekst met uitleg en het waarom van... op het toilet kon hangen, als oplossing. 
Of heeft iemand nog andere ideeen?
Tot slot een linkje naar een leuke foto ter promotie van het compost-toilet!

Zuurdesem

Eindelijk! Na vier jaar heb ik nu opnieuw een zuurdesem opgestart!
Dat is heel makkelijk:
-neem een hoge glazen weckpot, doe er tarwe of roggemeel in (30g) en water (1dl), en roer s morgens en s avonds om.
-Op de 4e dag moet je de desem voeden: dan geef je hem extra water en bloem.
-De dag daarna is hij klaar voor gebruik.  De desem ruikt dan zurig (maar stinkt niet, anders is het ergens misgekopen!).  Nu kan je een deel desem gebruiken als rijsmiddel in brood, cake of pizza.

Ik bak graag met desem, maar door onze verbouwingen was het moeilijk om onze desem in leven te houden.  Er kwam namelijk stof in van het boren, en we maakten niet altijd de tijd om de desem om te roeren en te voeden.
Zuurdesem is een beetje als een stil, braaf huidiertje: je moet hem eten geven en vertroetelen!  Veel mensen geven dan ook een naam aan hun desem, denk maar aan vriendschapscake Herman!

In ieder geval ben ik door de desem weer aan het broodbakken gegaan.  Deeg met desem is prettiger om te kneden (soms komt er zelfs nauwelijks kneedwerk aan te pas), het brood bewaart langer, en doordat het gefermenteerd is, verteert het beter en is het gezonder.
Het levende aspect van de desem vind ik ook bijzonder.  Ik rook al yoghurt, biergist, en zelfs chocoladetinten in onze desem!
Momenteel volg ik broodrecepten uit twee boeken die specifiek over zuurdesem gaan.
Gisteren zocht ik een recept voor vegan zuurdesem bananencake op, en oef: dat was lekker!
Ik kijk uit naar nog meer desemavonturen. 
Als iemand een goed recept kent... laat maar komen!

Updateje

Omdat ik de laatste tijd met vanalles bezig ben geweest, heb ik niet echt de tijd genomen om op deze blog over kleine en grote gebeurtenissen in ons leven te vertellen...
Met dit updateje en wat foto s probeer ik dat goed te maken!

Ik vertel in willekeurige volgorde...

Op een van onze weldadige wandelingen kwamen wij (ik en de hond) een roofvogeljong tegen.  Het dier zat op de grond, vloog niet op, maar zag er niet gekwetst of ziek uit.  Hij verdedigde zich wel wanneer de hond nieuwsgierig naar hem toe ging. 
Thuis gekomen zocht ik op het internet naar "wat te doen als je een roofvogeljong vindt". 
Blijkbaar is het in deze periode normaal om schijnbaar hulpeloze jongen op de grond te zien zitten.  Ze lijken misschien kwetsbaar, maar worden nog steeds door hun ouders bijgevoed, tot ze leren vliegen.  En inderdaad, op de plek waar ik het jong zag, weet ik een roofvogelnest zitten...  Ik weet alleen niet welke vogel dit is.  Iemand?

Ik ben stiekem verliefd op de wildheid van mijn tuin.  Maar soms baart die zelfde wildheid me wel eens zorgen...

We hebben hier nu al twee vrijwilligers op bezoek gehad!  Deze keer was er een meisje uit amerika dat handig met hout kon omgaan.  Ze maakte voor ons een grote bloembak en een verhoogd bed uit hout dat we nog hadden liggen.  Wij hopen in het verhoogde bed worteltjes te kunnen kweken!  Onze grond is daar namelijk niet geschikt voor: die is heel klei-leemachtig.  En ik eet nu net heel graag worteltjes...  In ieder geval zien beide bakken er prachtig uit!

Ik ben heel trots op alle planten die ik hier al heb kunnen introduceren langs onze wilde beekkant.  Tevoren groeiden er langs de beek enkel netels.  Ik heb niets tegen netels, het zijn belangrijke waardplanten, maar in de omgeving groeien er al gigantisch veel netels.  Ik wilde diversiteit, en dus ben ik begonnen met maaien en afvoeren, en tegelijkertijd nieuwe planten invoeren. 
Langs de beek groeien nu ook kaasjeskruid, venkel, muntsoorten, zevenblad, stinkende gouwe, goudsbloem, salie, toorts, koninginnekruid, guldenroede, en nog veel meer!

Ik ben dol op monarda, ook gekend als Earl Grey.  Het is prachtig om te zien, ruikt heerlijk, smaakt lekker, en trekt allerlei bijtjes aan!  En met hun rode haardossen zien deze planten er surrealistisch grappig uit!

Er is opnieuw een bijen volk in onze tuin!!!  Nadat helaas beide volkeren vorige winter gestorven waren, kreeg ik van een bevriende biodynamische imker een zwerm!  Deze imker had ook verliezen geleden, maar had wel enorm veel zwermen van de overlevende volkeren. 
Het volkje ging vlot de nieuwe kast in - hoewel mijn vriend beweert dat hij de koningin op mijn kapruin (imkershoed) heeft zien zitten toen we de zwerm inklopten!!!  Ik ben voorover gaan hangen en dan heeft hij koningin en gevolg de kast in geveegd.  De rest van het volk hebben we via een schuine plank laten inlopen.  Het is een klein volk, maar ze doen het goed.  Ze hebben mooie, nieuwe witte raten gebouwd, en brengen volop stuifmeel binnen.  In de tuin vliegen ze op dit moment vooral op de klaver en het kaasjeskruid.  Het is prachtig om de bijtjes op die kaasjesbloemetjes te zien zitten.  Meestal zijn ze helemaal paars bepoederd! 

Ik probeerde de kast vanbinnen door het raampje te trekken, maar dat bleek te donker.  Ik fotografeerde dan maar een bijtje dat naar binnen vliegt!

Ik had het eerder al over het belang van vaste, doorlevende groenten in de tuin.  Vorig jaar schafte ik me een doorlevende broccoli aan, een 9star perennial, en ik ben blij te zeggen dat deze het bijzonder goed doet!  Ik kijk uit naar verse broccolischeutjes, volgend voorjaar!

Ik ben dol op allerlei malva's...  In de tuin staan verschillende kleuren stokroos, die elk jaar zichzelf uitzaaien...

Nog een voorbeeld van de wildheid van de tuin...  Kaardebol vind ik prachtig, zowel in de zomer, als hij mooie paarse en druk door hommels bezochte bloemetjes draagt, als in de winter, wanneer de vogels zaadjes snoepen uit de verdroogde hoofden.  Maar het is wel een woekerplant...

Ik vind het ook geweldig als er nieuwe soorten in de tuin opduiken!  Hier een toorts...

Wilde, wilde tuin...
Je ziet hier o.a. alsem, die geldt als drugs uit eigen tuin...

Ik hou ook van woekerende eetbare planten... 
Naast winterpostelein laat ik bijvoorbeeld rode melde zich naar hartelust uitzaaien.  Rode melde vind ik niet alleen mooi, en lekker, als spinazie - het is ook een supermakkelijke groente!  De kiemen van deze plant kunnen elk bord opfleuren...

De rode bessen doen het blijkbaar goed naast de witte bloempjes  van de bloeiende selderplanten...  Binnenkort is het tijd voor rodebessenketchup - smaakt lekkerder dan het klinkt!

Beemdkroon is een prachtige plant, en een goede waardplant voor bijen en hommels.  Ik heb er gele en roze...

In de winter maakte ik met een vriendin een wilgenhutje!  De wilgen zullen aan mekaar groeien, en ooit zal het er prachtig groen uitzien.  De potjes dienen als gewicht om de takken het eerste jaar gebogen te houden.  Reeds heel wat nieuwsgierige buren vroegen waar die potjes voor dienden...  Zou leuk zijn als ik een potjesboom in de tuin had, waaraan bokaaltjes bonen in tomatensaus of kikkererwten groeiden!

We gaan dit jaar heel wat bramen hebben, zowel wilde als gecultiveerde doornloze...

Ik vond een vertikaal hangend vogelnestje in deze berk...

We hadden voor het eerst dit jaar (1) perzik, en we zullen ook voor de eerste keer druiven hebben!

Verder verloren we helaas een loopeendje...  Onze mooie witte Arthur.  Op een dag verdween hij gewoon...  We zochten, maar vonden hem niet terug.  We vermoeden dat hij door een marter geroofd werd.  Onze andere eend, Victor, vonden we op een ochtend met bebloede nek in de tuin terug.  Hij had een wonde, en leek geschokt te zijn, maar hij leefde.  Hij is een taaie eend, en we hadden vaak de indruk dat hij intelligenter dan Arthur was (zo gaat hij nooit de beek in bij sterke stroming, terwijl Arthur dat wel deed.  Arthur moesten we dan gaan "redden", omdat hij op eigen houtje niet terug geraakte).  We gaven Victor versterkende middeltjes (brood geweekt in water met appelazijn) en hij raakte erbovenop.  Vandaag is hij terug de oude, en is hij goede maatjes met de kippen. 
Maar omdat we het een beetje zielig vinden dat hij als enige eend tussen de kippen loopt, zijn we van plan gauw een nieuwe loopeend te introduceren.  We hebben daarmee gewacht, omdat we niet zeker wisten hoeveel roofdieren er in de buurt waren.  Maar aangezien er nu al erg lang geen aanval meer is geweest, denken we dat het tijd is...

Zo, dat was de update!

De weldaden van wandelen

Ik hou van wandelen, maar vroeger maakte ik er maar zelden tijd voor.
Sinds we een hond hebben (lees meer in ervaringen) moet ik tijd maken om te wandelen... En... Ik vind het heerlijk!
Omdat je een puppy niet teveel mag belasten, mag je in het begin niet te lang wandelen.  De vijf-minutenregel wordt vaak aangeraden: telkens de pup een maand ouder is, mag je vijf minuutjes langer wandelen.
Ons hondje is binnenkort 8 maanden oud, wat betekent dat we dan al een wandeling van 40 minuten kunnen maken!
Ik vond het heel fijn om de wandelingen maand per maand op te bouwen.
Niet alleen de spieren en de gewrichten van de hond werden zo getraind, maar ook mijn conditie kon gestaag opgebouwd worden.
Ik merk hoeveel deugd het mijn lichaam en mijn geest doet om te wandelen.
Heerlijk is het, om even uit te waaien, wat voor weer het ook is.
Om even je gedachten opzij te zetten, gewoon te ademhalen en genieten van het landschap.
Of net je gedachten op een rijtje zetten, op een of andere manier lukt dat goed tijdens het ritmische van het stappen.
Ik zou het niet meer willen missen, dat wandelen!  Een aanrader voor iedereen die goed te been is.

De weldaden van wandelen

Ik hou van wandelen, maar vroeger maakte ik er maar zelden tijd voor.
Sinds we een hond hebben (lees meer in ervaringen) moet ik tijd maken om te wandelen... En... Ik vind het heerlijk!
Omdat je een puppy niet teveel mag belasten, mag je in het begin niet te lang wandelen.  De vijf-minutenregel wordt vaak aangeraden: telkens de pup een maand ouder is, mag je vijf minuutjes langer wandelen.
Ons hondje is binnenkort 8 maanden oud, wat betekent dat we dan al een wandeling van 40 minuten kunnen maken!
Ik vond het heel fijn om de wandelingen maand per maand op te bouwen.
Niet alleen de spieren en de gewrichten van de hond werden zo getraind, maar ook mijn conditie kon gestaag opgebouwd worden.
Ik merk hoeveel deugd het mijn lichaam en mijn geest doet om te wandelen.
Heerlijk is het, om even uit te waaien, wat voor weer het ook is.
Om even je gedachten opzij te zetten, gewoon te ademhalen en genieten van het landschap.
Of net je gedachten op een rijtje zetten, op een of andere manier lukt dat goed tijdens het ritmische van het stappen.
Ik zou het niet meer willen missen, dat wandelen!  Een aanrader voor iedereen die goed te been is.