Zelf Peper Telen

Je leest het goed: zelfs in ons koude landje kan je je eigen peper zaaien en oogsten!  Nee, ik heb het niet over Indische witte en zwarte peper, maar wel over de Chinese Szechuan peper.

Via mijn tante kreeg ik een opkomend kiemplantje en wat Szechuan peper zaadjes.  In haar tuin was deze peperplant al een mooie, grillig gevormde struik geworden - met allemaal roze korreltjes aan!  De struik kan uitgroeien tot een boom als je hem niet snoeit - maar dan wordt het oogsten lastiger...

Rozige szechuanvelletjes...

Zaaien is eenvoudig: doe de zaadjes in in een potje.  Bedenk wel dat het jaren kan duren vooraleer je kan oogsten wanneer je van een zaadje vertrekt.  Als je een plantje koopt, kan het sneller gaan.  Vreeken van Vreekens zaden verkoopt zowel planten als zaad!
Mocht je ook citrusplanten thuis kweken, zorg er dan voor dat je deze niet dicht bij de Szechuan plant zet.  De peperplant kan namelijk een virus dragen dat voor citrusplanten nefast is.  Om die reden werden de planten een tijd lang gebannen in Amerika. 

Het roze velletje wordt gebruikt als peper - zo of tot poeder vermalen.
Maar je kan ook het zwarte zaadje eronder consumeren.
De smaak van beide is bijzonder aromatisch en sterk.  Als je een velletje of zaadje op je tong legt of tegen je lip houdt, zal je na een tijdje een trillend gevoel ervaren - heel maf!
Om in recepten te gebruiken kan je de rozige velletjes kort roosteren - voeg ze pas op het einde van het kookproces toe.
In de Chinese keuken (de plant is uit China afkomstig) wordt Szechuan vaak in combinatie met gember en steranijs, venkel en kruidnagel gebruikt: het zogenaamde vijfkruidenpoeder. 

Zelf Peper Telen

Je leest het goed: zelfs in ons koude landje kan je je eigen peper zaaien en oogsten!  Nee, ik heb het niet over Indische witte en zwarte peper, maar wel over de Chinese Szechuan peper.

Via mijn tante kreeg ik een opkomend kiemplantje en wat Szechuan peper zaadjes.  In haar tuin was deze peperplant al een mooie, grillig gevormde struik geworden - met allemaal roze korreltjes aan!  De struik kan uitgroeien tot een boom als je hem niet snoeit - maar dan wordt het oogsten lastiger...

Rozige szechuanvelletjes...

Zaaien is eenvoudig: doe de zaadjes in in een potje.  Bedenk wel dat het jaren kan duren vooraleer je kan oogsten wanneer je van een zaadje vertrekt.  Als je een plantje koopt, kan het sneller gaan.  Vreeken van Vreekens zaden verkoopt zowel planten als zaad!
Mocht je ook citrusplanten thuis kweken, zorg er dan voor dat je deze niet dicht bij de Szechuan plant zet.  De peperplant kan namelijk een virus dragen dat voor citrusplanten nefast is.  Om die reden werden de planten een tijd lang gebannen in Amerika. 

Het roze velletje wordt gebruikt als peper - zo of tot poeder vermalen.
Maar je kan ook het zwarte zaadje eronder consumeren.
De smaak van beide is bijzonder aromatisch en sterk.  Als je een velletje of zaadje op je tong legt of tegen je lip houdt, zal je na een tijdje een trillend gevoel ervaren - heel maf!
Om in recepten te gebruiken kan je de rozige velletjes kort roosteren - voeg ze pas op het einde van het kookproces toe.
In de Chinese keuken (de plant is uit China afkomstig) wordt Szechuan vaak in combinatie met gember en steranijs, venkel en kruidnagel gebruikt: het zogenaamde vijfkruidenpoeder. 

Vegan Recept: Roze Rammenas-selder Soep

Rammenas is een bijzondere groente - daar kan je hier meer over lezen.  Omdat er veel van deze knollen en veel selder in de tuin staat, verzon ik deze mooi gekleurde soep.


Vegan Recept: Roze Rammenas-Selder Soep
Nodig:
-2 bussels groene selder, in ringetjes gesneden en ontdaan van blad
-3 medium rammenasknollen, geschild en in blokjes gesneden
-1 medium rode biet, geschild en in blokjes gesneden
-3 uien, fijngesneden
-2 tenen look, fijngesneden
-een flinke handvol verse tijm
-4 el olijfolie
-provencaalse kruiden naar smaak
-groentenbouillon naar smaak
-een scheut appelazijn
-water
-een mixer of passe-vite
Hoe maak je het?
1.Verhit de olie in een grote pot.
2.Voeg de uien toe en laat ze echt goed doorgaren, tot ze bijna karamelliseren.
3.Voeg de gewassen selder, biet en rammenas en de look toe, samen met de tijm.  Om de tijm makkelijk uit de soep te halen vooraleer je ze mixt, kan je hem samenbinden.
4.Hussel alles goed door mekaar en kruid naar smaak met provencaalse kruiden.
5.Zet een deksel op de pot, zet het vuur laag en laat de groenten enkele minuten samen zweten.  Roer af en toe.
6.Blus alles met de appelazijn.
7.Voeg water en bouillon toe en breng aan de kook.
8.Laat 20 minuten koken.
9.Haal de tijmtakjes er uit en mix de soep.
10.Smakelijk!

Zonder bestek eten

Misschien een wat vreemd onderwerp, vandaag!  Deze blog gaat over zelfvoorzienend leven, en of dat nu met of zonder bestek is...  maakt niet zoveel uit.

Mocht er zich ooit een ramp voordoen, dan is het leuk om te weten dat je als overlever bovendien nog eeuwen en eeuwenlang over bestek zal beschikken!  Vorken, messen en lepels zullen niet gauw vergaan...

Toch wil ik het graag even over bestekloos eten (eten met je handen dus) hebben.

Ik leerde met mijn rechterhand eten in India.  Een groot aantal Indiers eet hun ontbijt, lunch en diner met de rechterhand.  Ik raakte geintrigeerd door de propere, schone manier waarop ze dat deden: rijst met duim en wijsvinger vermengen met dahl (soep) en dan tot een balletje kneden.  Of linzen scheppen met chapatistukjes.  Hoe ze, voldaan na de maaltijd, letterlijk duimen en vingers aflikten, om daarna hun handen te wassen.  Ik probeerde het zelf en ik genoot!  Het is niet zo dat ik elke maaltijd met mijn hand opeet.  Ik vind het moeilijk om in dit land (waar iedereen met bestek eet) het eten met de hand te introduceren - het is bij ons geen gewoonte.  Toch kan ik er af en toe (bv bij een echte, lekkere Indische curry) van genieten om dat eten vast te pakken!

Ik overtuig je graag even van de voordelen van het eten met je rechterhand (ik schrijf voor het gemak even rechterhand, maar als je links bent kan je natuurlijk ook links eten, in India wordt de linkerhand enkel voor "vieze" handelingen gebruikt, zoals deurklinken openen, honden aaien, vuilnis aanraken, en toiletbezoeken, dus daar is het wel belangrijk dat je "rechts" eet):

1.Als je met je rechterhand eet, dan eet je niet met vier (je proeft, ziet, ruikt en smaakt je eten) maar met vijf zintuigen: de tast komt er ook bij!  Het geeft een extra dimensie aan je maaltijd om het eten ook te kunnen voelen: een ware zinnelijke ervaring...
2.Je hebt minder afwas :)
3.Je verbrandt je tong minder snel, want je vingertoppen waarschuwen je als het voedsel nog te heet is.
4.Je wordt, zeker in het begin wanneer je nog moet oefenen, gedwongen om je maal trager en met meer aandacht te proeven.  Je kan niet zomaar alles naar binnen duwen, als met een vork of lepel.  Een plus, in deze tijden van mindfulness!
5.Volgens de Guardian is eten met je handen gezonder!
6.Eten met je handen is gewoon leuk!  Denk aan het plezier van het bijten in de (vegan) burger die je met je handen vasthebt, of pizza.

Wil je eten met je handen een keer uitproberen op restaurant?  Dat kan!  In traditionele Ethiopische restaurants (overigens een geweldige keuken, met veel vegetarische opties) is het heel normaal om met je handen te eten.  Helaas is het in de meeste Indische restaurants bestek troef...

Eet smakelijk!

DIY High: roes uit eigen tuin

Voor alle duidelijkheid: ik wil niemand aanmoedigen om drugs te gebruiken!  Laat mij mezelf even nader verklaren...
Ken je dat leuke gevoel dat je krijgt na het drinken van twee of drie glaasjes rode wijn?  Een vrolijk, bubbelend, tipsy gevoel?
Ik miste die roes.  Niet dat ik vroeger alle dagen rode wijn dronk, maar zo af en toe - dat kon deugd doen.  Ik heb echter een heel erg zwakke maag (mijn reflux probeer ik binnen de perken te houden met behulp van appelazijn), en ik begon te merken dat alcohol drinken (hoe weinig ook) echt niet goed is voor mij.
Om pijn te vermijden heb ik dus het glaasje rode wijn geheel opgegeven, snif...

Op feestjes miste ik de lichte roes.  Ik kon niet meedrinken.  Ik heb helemaal geen probleem met weed roken, maar persoonlijk zegt het me niks - ik word er enkel suf van.  Ook dat was dus geen optie.
Hard drugs vind ik eng, en ik ben totaal niet akkoord met de productiewijze ervan.
 Als je harddrugs zoals cocaine gebruikt, dan steun je in feite de zuid-amerikaanse maffia.  Je betaalt dus voor jouw roes met de miserie, de angst en de totaal verknalde levens van mensen die in die zuiderse landen gedwongen worden om mee te doen aan het illegale drugs circus - om maar te zwijgen van het afschrikwekkend aantal drugs-gerelateerde moorden.
En als je voor lokaal geproduceerde harddrugs zoals speed betaalt, dan sponsor je in feite het illegaal dumpen van vreselijk vervuilend afval.  Chemische drugs produceren gaat namelijk niet zonder het creeren van toxisch afval, waar de dealers, omdat ze alles illegaal moeten doen, nergens anders blijf mee weten dan bv een onbewaakt landbouwterrein. 
Is er dan geen enkele manier om een fijn, onschuldig roesje te kunnen bekomen zonder al die bovenvernoemde troubles?
Er bestaan natuurlijk speciale paddenstoelen die je zelf in de natuur kan gaan plukken, en die je naar het schijnt een geweldige trip kunnen bezorgen.  Maar ik hou niet van trippen - ik wil gewoon een lichte roes!  Bovendien moet je al een paddenstoelenkenner zijn om die zwammetjes van plezier veilig te kunnen herkennen...
Ik deed wat opzoekingswerk, en ik kwam uit bij... een roes uit eigen tuin: Alsem!  Perfect voor een zelfvoorziener: brouw je eigen roes!
De alsemplant groeit weelderig in mijn tuin.  Alsem is berucht als hoofdingredient van absinth - de alcoholische drank waar o.a. Van Gogh aan verslaafd was, en die hallucinaties kan uitlokken.
Alsem zelf is echter een tamelijk onschuldig kruid, tenminste als je het NIET gebruikt als je zwanger bent (het werkt aborterend).
Alsem is bekend om zijn vlooien - en mottenwerende werking: leg een aantal takken in de honden - of kattenmand ter preventie, of in de kleerkast.
Alsem verdrijft ook wormen en parasieten.  Prettig verrast was ik bij het lezen dat alsem ook heel goed voor de maag en de spijsvertering is: het stimuleert de werking van de gal en de lever, omdat het zo bitter is.  En het doet je maag extra maagsappen aanmaken - een zegen voor mensen met reflux.
Tenslotte kan alsemthee je een lichte roes bezorgen!  Een kortstondig geluksgevoel, een aangename helderheid.  Af en toe zie ik de vogels in de tuin van de alsembloempjes snoepen.  Zouden die ook op zoek zijn naar een roes?!
Ik heb nu een aantal theetjes uitgeprobeerd, en ik kan bevestigen dat alsem een fijne, lichte roesachtige ervaring geeft.  Een kleine high! 
Maar...  Er is een groot, verschrikkelijk nadeel: alsem smaakt echt afgrijselijk slecht.
En als ik afgrijselijk zeg, dan bedoel ik ook echt DEGOUTANT!!!!  Alsem is namelijk een van de bitterste kruiden die er bestaan.
Is dat even balen.
Om de smaak te verbeteren heb ik al geprobeerd:
1.Eerst een alsemthee zetten, daarna met dit alsemwater een thee van een beter smakend kruid, zoals gember, te zetten.  Weinig succes: de bittere ondertoon was er nog steeds.
2.De alsemthee zoeten met ahornsiroop.  Ik heb er bijna een dl siroop bijgekapt,(zie foto, de thee is helemaal bruin geworden door de ahorn) en nog steeds moest ik bijna kokhalzen...

Ik denk dat de beste oplossing voorlopig is: een alsemthee zetten, en deze sterk laten afkoelen, tot hij bijna koud is.  Daarna deze thee ad fundum, dus in 1 keer, met dichtgeknepen neus opdrinken.
Daarna iets zoets drinken of eten om de smaak weg te moffelen, en dan genieten van het kleine roesje.
Hebben jullie nog andere ideeen of ervaringen hiermee?
Waarschuwing: het is niet de bedoeling dat je, als je deze roes ook eens wilt ervaren, elke dag aan de alsem gaat zitten.  Dat is gewoonweg niet gezond - het is helemaal niet vergelijkbaar met een glas rode wijn per dag.  Drink met mate, en slechts af en toe.  (al is daar met die vreselijke smaak niet veel gevaar toe).  Drink het NIET als je zwanger bent.
"Enjoy"!

Zelf Chia Kweken

Chiazaadjes hebben een aantal leuke voordelen.
Ze stillen de honger, ze zijn erg gezond, en ze bevatten veel eiwitten.  Heel bijzonder is dat de zaadjes, als je ze in water weekt, een soort  gellaagje vormen en indikken.  Dat maakt chiazaad ideaal voor rauwe puddings, pappen, eivervangers, en dergelijke meer.
Lijnzaad (van de vlasplant) heeft diezelfde gelvormende eigenschap, maar chiazaadjes smaken neutraler.

Een groot nadeel is dat chia in de winkel enorm duur is.

Dus bedacht ik me dat ik het mogelijk zelf zou kunnen telen.

Ik nam wat biologische chiazaadjes die ik in de winkel gekocht had, en zaaide ze in maart binnen in een bakje.
De meeste plantjes ontkiemden, maar werden erg spichtig en lang.  Uiteindelijk verdroogden ze.
Ik zaaide nogmaals enkele chiazaadjes in april, en ditmaal verzorgde ik hen iets beter.  Eind mei zette ik de potjes in de serre.  Daar groeiden ze lustig verder.  
Ik ben echter een vreselijke uitsteller als het op overplanten aankomt, en ik moet tot mijn schande toegeven dat ik de chiaplanten (die inmiddels meer dan een meter lang zijn) niet heb overgeplant...  Ik heb de potjes wel op de serregrond gezet en ik vermoed dat ze, omdat ik hen regelmatig water gaf, geworteld hebben door de potjes heen.
Ze werden steeds maar langer en langer - en vielen vaak omver - tot ze nu, uiteindelijk, in november (!) zijn beginnen bloeien.  (zie foto onder)
Of ik hier nog zaadjes uit zal kunnen winnen, valt te betwijfelen.  Maar nu weet ik tenminste dat ik de chiazaden beter al in februari kan zaaien.  En natuurlijk dat ik sneller moet leren overplanten!  Misschien is het nog beter om de chia binnenhuis, als kamerplant, te telen - tenminste, als je een zonnige plek hebt...

Update:
de chiaplanten hebben nog prachtige bloemen gemaakt, maar zijn helaas bezweken met de eerste nachtvorst...

Zelf Chia Kweken

Chiazaadjes hebben een aantal leuke voordelen.
Ze stillen de honger, ze zijn erg gezond, en ze bevatten veel eiwitten.  Heel bijzonder is dat de zaadjes, als je ze in water weekt, een soort  gellaagje vormen en indikken.  Dat maakt chiazaad ideaal voor rauwe puddings, pappen, eivervangers, en dergelijke meer.
Lijnzaad (van de vlasplant) heeft diezelfde gelvormende eigenschap, maar chiazaadjes smaken neutraler.

Een groot nadeel is dat chia in de winkel enorm duur is.

Dus bedacht ik me dat ik het mogelijk zelf zou kunnen telen.

Ik nam wat biologische chiazaadjes die ik in de winkel gekocht had, en zaaide ze in maart binnen in een bakje.
De meeste plantjes ontkiemden, maar werden erg spichtig en lang.  Uiteindelijk verdroogden ze.
Ik zaaide nogmaals enkele chiazaadjes in april, en ditmaal verzorgde ik hen iets beter.  Eind mei zette ik de potjes in de serre.  Daar groeiden ze lustig verder.  
Ik ben echter een vreselijke uitsteller als het op overplanten aankomt, en ik moet tot mijn schande toegeven dat ik de chiaplanten (die inmiddels meer dan een meter lang zijn) niet heb overgeplant...  Ik heb de potjes wel op de serregrond gezet en ik vermoed dat ze, omdat ik hen regelmatig water gaf, geworteld hebben door de potjes heen.
Ze werden steeds maar langer en langer - en vielen vaak omver - tot ze nu, uiteindelijk, in november (!) zijn beginnen bloeien.  (zie foto onder)
Of ik hier nog zaadjes uit zal kunnen winnen, valt te betwijfelen.  Maar nu weet ik tenminste dat ik de chiazaden beter al in februari kan zaaien.  En natuurlijk dat ik sneller moet leren overplanten!  Misschien is het nog beter om de chia binnenhuis, als kamerplant, te telen - tenminste, als je een zonnige plek hebt...

Update:
de chiaplanten hebben nog prachtige bloemen gemaakt, maar zijn helaas bezweken met de eerste nachtvorst...