Over jagen en jagers...
Ik had onderstaande tekst al langer klaarstaan. Maar ik twijfelde om te posten: ik hou niet van verboden, en ook niet van negativiteit.
Deze ochtend was het echter wéér zo ver: de hond en ik maken een prachtige ochtendwandeling, tot onze rust verstoord wordt door schoten, wanneer we een bos passeren aan onze linkerkant.
Jagers.
We draaien links, nemen de volgende straat -- daar eindigt het bos alweer: wat je een idee geeft hoe klein het is -- en daar zie ik, op een wei geparkeerd, vier auto's, en vier in het groen geklede mannen met dubbelloopsgeweren, die net uitstappen.
Nog een twééde groep jagers, dus.
Mijn 'goedemorgen' wordt niet beantwoord, er is enkel een nors en stuurs staren - behoorlijk intimiderend, van mannen met geweren.
Ergens is hun onvriendelijkheid 'begrijpelijk'. De hond en ik komen immers de 'sport' van deze heren verstoren: met ons luidruchtig, amateuristisch gewandel verjagen wij de echte prooien. Ik heb weet van jagers die bordjes op openbare wandelwegen in het bos hangen met 'prive - verboden doorgang' erop, omdat ze niet van pottenkijkers houden.
De hele verdere wandeling worden we opgeschrikt door schoten, die uit elke richting komen waar nog wat groen standhoudt, in dit versnipperde landje.
Een klein stukje resterend bos, tussen akkergrond, met een zakkende volle maan...
Ik vind het ver-schrik-kel-lijk om tijdens een rustige wandeling doorheen het schaars resterende natuurschoon gewapende mannen te moeten kruisen die voor hun lol levende wezens doden.
Het 'bos' is een zakdoek groot. Quasi elke dag zie ik er herten, en ik heb er ook al heel wat roofvogels en konijnen gespot. Tussen de stammen door klinkt autogeruis: de wilde dieren die hier leven, hebben het al niet makkelijk - ze krijgen weinig ruimte. Dat ze dan ook nog worden opgejaagd en gedood, in ons mini landje dat stilaan volgebouwd wordt: ik vind dat onvoorstelbaar.
Eergisteravond nog zag ik 's avonds, bij het licht van de straatlantaarn, een vos een andere vos door het veld jagen. Ik schreef hier eerder over ratten en hoe ze een behoorlijk probleem kunnen vormen. De laatste tijd kreeg ik de indruk dat de rattenpopulatie binnen aanvaardbare perken bleef, en die twee vossen die ik zag kunnen daar veel mee te maken hebben.
Want vossen jagen op ratten -- jagers: niet. Wanneer je als mens je verantwoordelijkheid neemt om je kippen goed te beschermen, zou de vos ons allemaal kunnen helpen om het teveel aan ratten in te perken.
Na wat ik deze ochtend zag en hoorde: dat kleine bosje dat aan twee kanten ingesloten werd door afzonderlijk van elkaar jagende jagers, vrees ik echter voor het leven van die mooie vossen.
Het maakt me boos en triest, dat gejaag. Wat mij betreft is de maat vol. Hier volgt mijn anti-jagers blog. En terwijl ik deze tekst herlees en aanpas, klinken op de achtergrond schoten...
Elke herfst zie ik op wandelingen plots talloze fazanten en fazantenhennen opduiken. Ze komen dan vaak zelfs mijn tuin in, scharrelen er onbevreesd rond. Deze dieren zijn zo goed als zeker gekweekt, en daarna uitgezet: zodat de jagers wat te schieten hebben. Ik vind het belachelijk, en tragisch: doordat deze dieren in gevangenschap geleefd hebben, en doordat ze gevoed zijn geweest, zijn ze quasi tam. Wat is dat voor sport, vraag ik me af, waarbij je nietsvermoedende, goed van vertrouwen zijnde dieren gaat afknallen?!
Wat me ook enorm stoort, is het feit dat die stoere macho's blijkbaar niet kunnen mikken. Telkens ik een schot hoor, wordt dat gevolgd door een salvo aan schoten. Eerste keer raak, en dus een dier 'snel' uit zijn lijden verlossen: dat zit er niet in. Zo triest, te beseffen dat gewonde dieren soms nog dagenlang pijn moeten lijden vooraleer ze bezwijken, enkel omdat een troepje testosteronbazen niet kan schieten...
De afgelopen maanden stapelden de incidenten met jagers en/of de jacht zich op - wat maakte dat ik deze tekst schrijf: uit frustratie en woede!
Het gaat over:
1. Een hele reeks bizarre en tragische schiet incidenten , zoals bijvoorbeeld:
-In 2018 schoten jagers een papegaai dood
-In 2019 schoot een jager een ara, geliefd huisdier dat van zijn lokale inwoner even vrij mocht rondvliegen, zomaar dood, omdat hij 'dacht dat hij op exoten mocht schieten'. De bedroefde eigenaar: 'Hoe is het mogelijk dat een jager die de wetgeving van de jacht niet kent met een wapen en jachtvergunning ongestraft kan rondlopen.'Het volledige artikel lees je hier.
-Naar aanleiding van de moord op de ara stelden bezorgde huisdiereneigenaren een petitie op, om hun dieren te beschermen tegen jagers. Jagers mogen bijvoorbeeld ook op verwilderde katten schieten, alleen: hoe weten ze zeker dat de kat in kwestie verwilderd is en niet iemands huisdier?
Ook jij kan tekenen: https://petitie.be/petitie/bescherm-huisdieren-tegen-jagers
-Heel recent gebeurd: een wandelaar kan een foto nemen van een jager die, ondanks zeer korte afstand tussen hem en de wandelaar, op een haas schiet
Het incident vond ook nog eens in een natuurgebied plaats!
-Een verzamelsite op facebook die alle jactincidenten bundelt: jachtmisstanden
Ook in het buitenland gebeuren met de regelmaat van de klok jachtincidenten. Enkele van de talloze voorbeelden:
-een jager schiet per ongeluk zijn dochter dood in Duitsland
-een vrouw, zes maand zwanger, laat haar honden uit in het bos dicht tegen de Belgische grens en wordt gedood door honden die deelnamen aan een drijfjacht
-Ook aan de Frans-Belgische grens: een jager die per ongeluk zijn zoon doodschiet
-Dan is er nog de afschuwelijke import van exotische jachttrofeeën in België
-Meer dan 8000 mensen hebben de petitie voor een totaalverbod op de jacht in België getekend, dat kan jij ook doen!
-Je kan — op eigen risico — de jacht en de jagers ook saboteren, zoals bv de activisten van Animal Rights doen, zie hier
2. De moord op de wolvin Naya en haar welpen, waarvan gezegd wordt dat enkel 'professionelen' (lees: jagers) het kunnen gedaan hebben.
-Ook in Duitsland werd een wolf door een (Nederlandse) jager vermoord.
-Heel recent schreven de bestuurders van de jagersvereniging een soort van goedpratende tekst over de wolf om hun leden in te lichten. Mij lijkt het een charme offensief. Steeds meer mensen zijn de jagers en hun houding immers beu. Het bestuur heeft dat ook begrepen en wil nu 'sympathieker' uit de hoek komen.
Maar: je kan nooit een hele vereniging van mannen (met wapens) controleren.
3.De absurditeit van de jacht op de patrijs
-De patrijs is volgens wetenschappers nu een bedreigde vogelsoort (in Nederland en Luxemburg mag men er al lang niet meer op jagen) maar dit artikel heeft het over hoe jagers in België desondanks de vreemdste argumenten bedenken om toch maar verder te jagen op deze soort...
4.De hedendaagse absurditeit van het historisch zo gegroeide jachtrecht
-In België zijn heel wat gronden onterecht ingekleurd als jachtgebied — dat is historisch zo gegroeid, omdat men toen digitaal lang niet zo nauwkeurig kon werken als nu.
De Vogelbescherming wil grondeigenaren informeren over het feit dat hun eigendom vandaag, vaak zonder dat ze het weten, en zonder toestemming, als jachtgebied is ingekleurd. Op hun website Schiet in Actie sporen ze aan om mbv hun kaarten te checken of ook jouw grond onrechtmatig als jachtgebied is ingekleurd.
Bij onze grond was dat het geval, en het kostte best wel wat moeite om hem te laten uitkleuren.
-Dàt je grond als jachtgebied is ingekleurd, geeft jagers (gelukkig) nog geen recht om op je erf te jagen: daarvoor moeten ze jouw expliciete toestemming hebben.
De jagers kleuren desondanks toch tuinen en privé eigendommen in, omdat ze zo makkelijker aan een gebied van 40 aaneengesloten hectare komen: dat is een voorwaarde om te mogen jagen.
-Een andere, zeer verontrustende voorwaarde — vind ik — is dat jagers wettelijk hun geweren mogen afvuren tot op een schamele 150 meter afstand van huizen en gebouwen! Dat is super dichtbij: wat eng.
-Als meer en meer mensen het gejaag in ons volgebouwde land beu zijn, en hun grond uitkleuren, komen de jagers niet langer aan de vereiste grootte om te mogen vuren. Meer info:
http://www.schietinactie.be/meerinfo/
-Bij de overheid streeft men naar een grotere nauwkeurigheid wat betreft de jachtplannen. Voor updates kan je steeds kijken bij geopunt.be
5.De situatie is veranderd: er is geen plaats meer voor de jacht
-In sprookjes worden jagers vaak voorgesteld als 'goede redders' (denk maar aan Roodkapje). Begrijpelijk, want in vroegere tijden hadden jagers aanzien: zij zorgden voor eten in barre tijden.
Tegenwoordig zie ik geen enkele reden om jagen te gedogen: het is barbaars, achterhaald, onnodig, sadistisch, moeilijk te controleren, gevaarlijk, en er is geen plaats voor.
6.Argumenten pro jacht zijn achterhaald
-Een veelgehoord argument van de kant van de jagers, is dat jagen noodzakelijk zou zijn, omdat het mee het evenwicht in de natuur in stand zou houden.
De natuur heeft echter eeuwenlang helemaal zelf voor evenwicht gezorgd zonder enige inmenging van mensen. De natuur kan perfect zonder mensen (is eigenlijk zelfs veel beter af zonder die hinderlijke, vervuilende soort). Het zijn de mensen zelf, die voor onevenwicht gezorgd hebben.
-Hier kan je lezen waarom bv de vossenpopulatie, zonder 'hulp' van jagers, perfect zichzelf onder controle kan houden: de natuurlijke vijand van de vos is de vos zelf.
-Ook de Morgen geeft argumenten tegen de jacht op vossen (jagers jagen immers, bv, niet op ratten, en de vos wel): https://www.demorgen.be/nieuws/vossenjacht-ligt-onder-vuur~b192dcdb/
-Volgens Eos is het nut van de jacht in veel gevallen twijfelachtig, en dient de jacht vooral het eigenbelang van de jager, en niet — zoals algemeen natuurbeheer dat wel doet — het algemeen belang: https://www.eoswetenschap.eu/natuur-milieu/zin-en-onzin-van-de-jacht
Mijn Conclusie:
Een overheid die een 'sport' stimuleert en toelaat waarbij mensen levende wezens opsporen, opjagen en vermoorden - mij klinkt het als absurd in de oren.
Als het aan mij lag: afschaffen, die handel!
Heb jij al incidenten met jagers meegemaakt? Wat is jouw mening over de jacht?
Zelfvoorzienend, ecologisch en vegan leven en genieten in huis, tuin en keuken!
zondag 29 december 2019
Over jagen en jagers...
Over jagen en jagers...
Ik had onderstaande tekst al langer klaarstaan. Maar ik twijfelde om te posten: ik hou niet van verboden, en ook niet van negativiteit.
Deze ochtend was het echter wéér zo ver: de hond en ik maken een prachtige ochtendwandeling, tot onze rust verstoord wordt door schoten, wanneer we een bos passeren aan onze linkerkant.
Jagers.
We draaien links, nemen de volgende straat -- daar eindigt het bos alweer: wat je een idee geeft hoe klein het is -- en daar zie ik, op een wei geparkeerd, vier auto's, en vier in het groen geklede mannen met dubbelloopsgeweren, die net uitstappen.
Nog een twééde groep jagers, dus.
Mijn 'goedemorgen' wordt niet beantwoord, er is enkel een nors en stuurs staren - behoorlijk intimiderend, van mannen met geweren.
Ergens is hun onvriendelijkheid 'begrijpelijk'. De hond en ik komen immers de 'sport' van deze heren verstoren: met ons luidruchtig, amateuristisch gewandel verjagen wij de echte prooien. Ik heb weet van jagers die bordjes op openbare wandelwegen in het bos hangen met 'prive - verboden doorgang' erop, omdat ze niet van pottenkijkers houden.
De hele verdere wandeling worden we opgeschrikt door schoten, die uit elke richting komen waar nog wat groen standhoudt, in dit versnipperde landje.
Een klein stukje resterend bos, tussen akkergrond, met een zakkende volle maan...
Ik vind het ver-schrik-kel-lijk om tijdens een rustige wandeling doorheen het schaars resterende natuurschoon gewapende mannen te moeten kruisen die voor hun lol levende wezens doden.
Het 'bos' is een zakdoek groot. Quasi elke dag zie ik er herten, en ik heb er ook al heel wat roofvogels en konijnen gespot. Tussen de stammen door klinkt autogeruis: de wilde dieren die hier leven, hebben het al niet makkelijk - ze krijgen weinig ruimte. Dat ze dan ook nog worden opgejaagd en gedood, in ons mini landje dat stilaan volgebouwd wordt: ik vind dat onvoorstelbaar.
Eergisteravond nog zag ik 's avonds, bij het licht van de straatlantaarn, een vos een andere vos door het veld jagen. Ik schreef hier eerder over ratten en hoe ze een behoorlijk probleem kunnen vormen. De laatste tijd kreeg ik de indruk dat de rattenpopulatie binnen aanvaardbare perken bleef, en die twee vossen die ik zag kunnen daar veel mee te maken hebben.
Want vossen jagen op ratten -- jagers: niet. Wanneer je als mens je verantwoordelijkheid neemt om je kippen goed te beschermen, zou de vos ons allemaal kunnen helpen om het teveel aan ratten in te perken.
Na wat ik deze ochtend zag en hoorde: dat kleine bosje dat aan twee kanten ingesloten werd door afzonderlijk van elkaar jagende jagers, vrees ik echter voor het leven van die mooie vossen.
Het maakt me boos en triest, dat gejaag. Wat mij betreft is de maat vol. Hier volgt mijn anti-jagers blog. En terwijl ik deze tekst herlees en aanpas, klinken op de achtergrond schoten...
Elke herfst zie ik op wandelingen plots talloze fazanten en fazantenhennen opduiken. Ze komen dan vaak zelfs mijn tuin in, scharrelen er onbevreesd rond. Deze dieren zijn zo goed als zeker gekweekt, en daarna uitgezet: zodat de jagers wat te schieten hebben. Ik vind het belachelijk, en tragisch: doordat deze dieren in gevangenschap geleefd hebben, en doordat ze gevoed zijn geweest, zijn ze quasi tam. Wat is dat voor sport, vraag ik me af, waarbij je nietsvermoedende, goed van vertrouwen zijnde dieren gaat afknallen?!
Wat me ook enorm stoort, is het feit dat die stoere macho's blijkbaar niet kunnen mikken. Telkens ik een schot hoor, wordt dat gevolgd door een salvo aan schoten. Eerste keer raak, en dus een dier 'snel' uit zijn lijden verlossen: dat zit er niet in. Zo triest, te beseffen dat gewonde dieren soms nog dagenlang pijn moeten lijden vooraleer ze bezwijken, enkel omdat een troepje testosteronbazen niet kan schieten...
De afgelopen maanden stapelden de incidenten met jagers en/of de jacht zich op - wat maakte dat ik deze tekst schrijf: uit frustratie en woede!
Het gaat over:
1. Een hele reeks bizarre en tragische schiet incidenten , zoals bijvoorbeeld:
-In 2018 schoten jagers een papegaai dood
-In 2019 schoot een jager een ara, geliefd huisdier dat van zijn lokale inwoner even vrij mocht rondvliegen, zomaar dood, omdat hij 'dacht dat hij op exoten mocht schieten'. De bedroefde eigenaar: 'Hoe is het mogelijk dat een jager die de wetgeving van de jacht niet kent met een wapen en jachtvergunning ongestraft kan rondlopen.' Het volledige artikel lees je hier.
-Naar aanleiding van de moord op de ara stelden bezorgde huisdiereneigenaren een petitie op, om hun dieren te beschermen tegen jagers. Jagers mogen bijvoorbeeld ook op verwilderde katten schieten, alleen: hoe weten ze zeker dat de kat in kwestie verwilderd is en niet iemands huisdier?
Ook jij kan tekenen: https://petitie.be/petitie/bescherm-huisdieren-tegen-jagers
-Heel recent gebeurd: een wandelaar kan een foto nemen van een jager die, ondanks zeer korte afstand tussen hem en de wandelaar, op een haas schiet
Het incident vond ook nog eens in een natuurgebied plaats!
-Een verzamelsite op facebook die alle jactincidenten bundelt: jachtmisstanden
Ook in het buitenland gebeuren met de regelmaat van de klok jachtincidenten. Enkele van de talloze voorbeelden:
-een jager schiet per ongeluk zijn dochter dood in Duitsland
-een vrouw, zes maand zwanger, laat haar honden uit in het bos dicht tegen de Belgische grens en wordt gedood door honden die deelnamen aan een drijfjacht
-Ook aan de Frans-Belgische grens: een jager die per ongeluk zijn zoon doodschiet
-Dan is er nog de afschuwelijke import van exotische jachttrofeeën in België
-Meer dan 8000 mensen hebben de petitie voor een totaalverbod op de jacht in België getekend, dat kan jij ook doen!
-Je kan — op eigen risico — de jacht en de jagers ook saboteren, zoals bv de activisten van Animal Rights doen, zie hier
2. De moord op de wolvin Naya en haar welpen, waarvan gezegd wordt dat enkel 'professionelen' (lees: jagers) het kunnen gedaan hebben.
-Ook in Duitsland werd een wolf door een (Nederlandse) jager vermoord.
-Heel recent schreven de bestuurders van de jagersvereniging een soort van goedpratende tekst over de wolf om hun leden in te lichten. Mij lijkt het een charme offensief. Steeds meer mensen zijn de jagers en hun houding immers beu. Het bestuur heeft dat ook begrepen en wil nu 'sympathieker' uit de hoek komen.
Maar: je kan nooit een hele vereniging van mannen (met wapens) controleren.
3.De absurditeit van de jacht op de patrijs
-De patrijs is volgens wetenschappers nu een bedreigde vogelsoort (in Nederland en Luxemburg mag men er al lang niet meer op jagen) maar dit artikel heeft het over hoe jagers in België desondanks de vreemdste argumenten bedenken om toch maar verder te jagen op deze soort...
4.De hedendaagse absurditeit van het historisch zo gegroeide jachtrecht
-In België zijn heel wat gronden onterecht ingekleurd als jachtgebied — dat is historisch zo gegroeid, omdat men toen digitaal lang niet zo nauwkeurig kon werken als nu.
De Vogelbescherming wil grondeigenaren informeren over het feit dat hun eigendom vandaag, vaak zonder dat ze het weten, en zonder toestemming, als jachtgebied is ingekleurd. Op hun website Schiet in Actie sporen ze aan om mbv hun kaarten te checken of ook jouw grond onrechtmatig als jachtgebied is ingekleurd.
Bij onze grond was dat het geval, en het kostte best wel wat moeite om hem te laten uitkleuren.
-Dàt je grond als jachtgebied is ingekleurd, geeft jagers (gelukkig) nog geen recht om op je erf te jagen: daarvoor moeten ze jouw expliciete toestemming hebben.
De jagers kleuren desondanks toch tuinen en privé eigendommen in, omdat ze zo makkelijker aan een gebied van 40 aaneengesloten hectare komen: dat is een voorwaarde om te mogen jagen.
-Een andere, zeer verontrustende voorwaarde — vind ik — is dat jagers wettelijk hun geweren mogen afvuren tot op een schamele 150 meter afstand van huizen en gebouwen! Dat is super dichtbij: wat eng.
-Als meer en meer mensen het gejaag in ons volgebouwde land beu zijn, en hun grond uitkleuren, komen de jagers niet langer aan de vereiste grootte om te mogen vuren. Meer info:
http://www.schietinactie.be/meerinfo/
-Bij de overheid streeft men naar een grotere nauwkeurigheid wat betreft de jachtplannen. Voor updates kan je steeds kijken bij geopunt.be
5.De situatie is veranderd: er is geen plaats meer voor de jacht
-In sprookjes worden jagers vaak voorgesteld als 'goede redders' (denk maar aan Roodkapje). Begrijpelijk, want in vroegere tijden hadden jagers aanzien: zij zorgden voor eten in barre tijden.
Tegenwoordig zie ik geen enkele reden om jagen te gedogen: het is barbaars, achterhaald, onnodig, sadistisch, moeilijk te controleren, gevaarlijk, en er is geen plaats voor.
6.Argumenten pro jacht zijn achterhaald
-Een veelgehoord argument van de kant van de jagers, is dat jagen noodzakelijk zou zijn, omdat het mee het evenwicht in de natuur in stand zou houden.
De natuur heeft echter eeuwenlang helemaal zelf voor evenwicht gezorgd zonder enige inmenging van mensen. De natuur kan perfect zonder mensen (is eigenlijk zelfs veel beter af zonder die hinderlijke, vervuilende soort). Het zijn de mensen zelf, die voor onevenwicht gezorgd hebben.
-Hier kan je lezen waarom bv de vossenpopulatie, zonder 'hulp' van jagers, perfect zichzelf onder controle kan houden: de natuurlijke vijand van de vos is de vos zelf.
-Ook de Morgen geeft argumenten tegen de jacht op vossen (jagers jagen immers, bv, niet op ratten, en de vos wel): https://www.demorgen.be/nieuws/vossenjacht-ligt-onder-vuur~b192dcdb/
-Volgens Eos is het nut van de jacht in veel gevallen twijfelachtig, en dient de jacht vooral het eigenbelang van de jager, en niet — zoals algemeen natuurbeheer dat wel doet — het algemeen belang: https://www.eoswetenschap.eu/natuur-milieu/zin-en-onzin-van-de-jacht
Mijn Conclusie:
Een overheid die een 'sport' stimuleert en toelaat waarbij mensen levende wezens opsporen, opjagen en vermoorden - mij klinkt het als absurd in de oren.
Als het aan mij lag: afschaffen, die handel!
Heb jij al incidenten met jagers meegemaakt? Wat is jouw mening over de jacht?
Ik had onderstaande tekst al langer klaarstaan. Maar ik twijfelde om te posten: ik hou niet van verboden, en ook niet van negativiteit.
Deze ochtend was het echter wéér zo ver: de hond en ik maken een prachtige ochtendwandeling, tot onze rust verstoord wordt door schoten, wanneer we een bos passeren aan onze linkerkant.
Jagers.
We draaien links, nemen de volgende straat -- daar eindigt het bos alweer: wat je een idee geeft hoe klein het is -- en daar zie ik, op een wei geparkeerd, vier auto's, en vier in het groen geklede mannen met dubbelloopsgeweren, die net uitstappen.
Nog een twééde groep jagers, dus.
Mijn 'goedemorgen' wordt niet beantwoord, er is enkel een nors en stuurs staren - behoorlijk intimiderend, van mannen met geweren.
Ergens is hun onvriendelijkheid 'begrijpelijk'. De hond en ik komen immers de 'sport' van deze heren verstoren: met ons luidruchtig, amateuristisch gewandel verjagen wij de echte prooien. Ik heb weet van jagers die bordjes op openbare wandelwegen in het bos hangen met 'prive - verboden doorgang' erop, omdat ze niet van pottenkijkers houden.
De hele verdere wandeling worden we opgeschrikt door schoten, die uit elke richting komen waar nog wat groen standhoudt, in dit versnipperde landje.
Een klein stukje resterend bos, tussen akkergrond, met een zakkende volle maan...
Ik vind het ver-schrik-kel-lijk om tijdens een rustige wandeling doorheen het schaars resterende natuurschoon gewapende mannen te moeten kruisen die voor hun lol levende wezens doden.
Het 'bos' is een zakdoek groot. Quasi elke dag zie ik er herten, en ik heb er ook al heel wat roofvogels en konijnen gespot. Tussen de stammen door klinkt autogeruis: de wilde dieren die hier leven, hebben het al niet makkelijk - ze krijgen weinig ruimte. Dat ze dan ook nog worden opgejaagd en gedood, in ons mini landje dat stilaan volgebouwd wordt: ik vind dat onvoorstelbaar.
Eergisteravond nog zag ik 's avonds, bij het licht van de straatlantaarn, een vos een andere vos door het veld jagen. Ik schreef hier eerder over ratten en hoe ze een behoorlijk probleem kunnen vormen. De laatste tijd kreeg ik de indruk dat de rattenpopulatie binnen aanvaardbare perken bleef, en die twee vossen die ik zag kunnen daar veel mee te maken hebben.
Want vossen jagen op ratten -- jagers: niet. Wanneer je als mens je verantwoordelijkheid neemt om je kippen goed te beschermen, zou de vos ons allemaal kunnen helpen om het teveel aan ratten in te perken.
Na wat ik deze ochtend zag en hoorde: dat kleine bosje dat aan twee kanten ingesloten werd door afzonderlijk van elkaar jagende jagers, vrees ik echter voor het leven van die mooie vossen.
Het maakt me boos en triest, dat gejaag. Wat mij betreft is de maat vol. Hier volgt mijn anti-jagers blog. En terwijl ik deze tekst herlees en aanpas, klinken op de achtergrond schoten...
Elke herfst zie ik op wandelingen plots talloze fazanten en fazantenhennen opduiken. Ze komen dan vaak zelfs mijn tuin in, scharrelen er onbevreesd rond. Deze dieren zijn zo goed als zeker gekweekt, en daarna uitgezet: zodat de jagers wat te schieten hebben. Ik vind het belachelijk, en tragisch: doordat deze dieren in gevangenschap geleefd hebben, en doordat ze gevoed zijn geweest, zijn ze quasi tam. Wat is dat voor sport, vraag ik me af, waarbij je nietsvermoedende, goed van vertrouwen zijnde dieren gaat afknallen?!
Wat me ook enorm stoort, is het feit dat die stoere macho's blijkbaar niet kunnen mikken. Telkens ik een schot hoor, wordt dat gevolgd door een salvo aan schoten. Eerste keer raak, en dus een dier 'snel' uit zijn lijden verlossen: dat zit er niet in. Zo triest, te beseffen dat gewonde dieren soms nog dagenlang pijn moeten lijden vooraleer ze bezwijken, enkel omdat een troepje testosteronbazen niet kan schieten...
De afgelopen maanden stapelden de incidenten met jagers en/of de jacht zich op - wat maakte dat ik deze tekst schrijf: uit frustratie en woede!
Het gaat over:
1. Een hele reeks bizarre en tragische schiet incidenten , zoals bijvoorbeeld:
-In 2018 schoten jagers een papegaai dood
-In 2019 schoot een jager een ara, geliefd huisdier dat van zijn lokale inwoner even vrij mocht rondvliegen, zomaar dood, omdat hij 'dacht dat hij op exoten mocht schieten'. De bedroefde eigenaar: 'Hoe is het mogelijk dat een jager die de wetgeving van de jacht niet kent met een wapen en jachtvergunning ongestraft kan rondlopen.' Het volledige artikel lees je hier.
-Naar aanleiding van de moord op de ara stelden bezorgde huisdiereneigenaren een petitie op, om hun dieren te beschermen tegen jagers. Jagers mogen bijvoorbeeld ook op verwilderde katten schieten, alleen: hoe weten ze zeker dat de kat in kwestie verwilderd is en niet iemands huisdier?
Ook jij kan tekenen: https://petitie.be/petitie/bescherm-huisdieren-tegen-jagers
-Heel recent gebeurd: een wandelaar kan een foto nemen van een jager die, ondanks zeer korte afstand tussen hem en de wandelaar, op een haas schiet
Het incident vond ook nog eens in een natuurgebied plaats!
-Een verzamelsite op facebook die alle jactincidenten bundelt: jachtmisstanden
Ook in het buitenland gebeuren met de regelmaat van de klok jachtincidenten. Enkele van de talloze voorbeelden:
-een jager schiet per ongeluk zijn dochter dood in Duitsland
-een vrouw, zes maand zwanger, laat haar honden uit in het bos dicht tegen de Belgische grens en wordt gedood door honden die deelnamen aan een drijfjacht
-Ook aan de Frans-Belgische grens: een jager die per ongeluk zijn zoon doodschiet
-Dan is er nog de afschuwelijke import van exotische jachttrofeeën in België
-Meer dan 8000 mensen hebben de petitie voor een totaalverbod op de jacht in België getekend, dat kan jij ook doen!
-Je kan — op eigen risico — de jacht en de jagers ook saboteren, zoals bv de activisten van Animal Rights doen, zie hier
2. De moord op de wolvin Naya en haar welpen, waarvan gezegd wordt dat enkel 'professionelen' (lees: jagers) het kunnen gedaan hebben.
-Ook in Duitsland werd een wolf door een (Nederlandse) jager vermoord.
-Heel recent schreven de bestuurders van de jagersvereniging een soort van goedpratende tekst over de wolf om hun leden in te lichten. Mij lijkt het een charme offensief. Steeds meer mensen zijn de jagers en hun houding immers beu. Het bestuur heeft dat ook begrepen en wil nu 'sympathieker' uit de hoek komen.
Maar: je kan nooit een hele vereniging van mannen (met wapens) controleren.
3.De absurditeit van de jacht op de patrijs
-De patrijs is volgens wetenschappers nu een bedreigde vogelsoort (in Nederland en Luxemburg mag men er al lang niet meer op jagen) maar dit artikel heeft het over hoe jagers in België desondanks de vreemdste argumenten bedenken om toch maar verder te jagen op deze soort...
4.De hedendaagse absurditeit van het historisch zo gegroeide jachtrecht
-In België zijn heel wat gronden onterecht ingekleurd als jachtgebied — dat is historisch zo gegroeid, omdat men toen digitaal lang niet zo nauwkeurig kon werken als nu.
De Vogelbescherming wil grondeigenaren informeren over het feit dat hun eigendom vandaag, vaak zonder dat ze het weten, en zonder toestemming, als jachtgebied is ingekleurd. Op hun website Schiet in Actie sporen ze aan om mbv hun kaarten te checken of ook jouw grond onrechtmatig als jachtgebied is ingekleurd.
Bij onze grond was dat het geval, en het kostte best wel wat moeite om hem te laten uitkleuren.
-Dàt je grond als jachtgebied is ingekleurd, geeft jagers (gelukkig) nog geen recht om op je erf te jagen: daarvoor moeten ze jouw expliciete toestemming hebben.
De jagers kleuren desondanks toch tuinen en privé eigendommen in, omdat ze zo makkelijker aan een gebied van 40 aaneengesloten hectare komen: dat is een voorwaarde om te mogen jagen.
-Een andere, zeer verontrustende voorwaarde — vind ik — is dat jagers wettelijk hun geweren mogen afvuren tot op een schamele 150 meter afstand van huizen en gebouwen! Dat is super dichtbij: wat eng.
-Als meer en meer mensen het gejaag in ons volgebouwde land beu zijn, en hun grond uitkleuren, komen de jagers niet langer aan de vereiste grootte om te mogen vuren. Meer info:
http://www.schietinactie.be/meerinfo/
-Bij de overheid streeft men naar een grotere nauwkeurigheid wat betreft de jachtplannen. Voor updates kan je steeds kijken bij geopunt.be
5.De situatie is veranderd: er is geen plaats meer voor de jacht
-In sprookjes worden jagers vaak voorgesteld als 'goede redders' (denk maar aan Roodkapje). Begrijpelijk, want in vroegere tijden hadden jagers aanzien: zij zorgden voor eten in barre tijden.
Tegenwoordig zie ik geen enkele reden om jagen te gedogen: het is barbaars, achterhaald, onnodig, sadistisch, moeilijk te controleren, gevaarlijk, en er is geen plaats voor.
6.Argumenten pro jacht zijn achterhaald
-Een veelgehoord argument van de kant van de jagers, is dat jagen noodzakelijk zou zijn, omdat het mee het evenwicht in de natuur in stand zou houden.
De natuur heeft echter eeuwenlang helemaal zelf voor evenwicht gezorgd zonder enige inmenging van mensen. De natuur kan perfect zonder mensen (is eigenlijk zelfs veel beter af zonder die hinderlijke, vervuilende soort). Het zijn de mensen zelf, die voor onevenwicht gezorgd hebben.
-Hier kan je lezen waarom bv de vossenpopulatie, zonder 'hulp' van jagers, perfect zichzelf onder controle kan houden: de natuurlijke vijand van de vos is de vos zelf.
-Ook de Morgen geeft argumenten tegen de jacht op vossen (jagers jagen immers, bv, niet op ratten, en de vos wel): https://www.demorgen.be/nieuws/vossenjacht-ligt-onder-vuur~b192dcdb/
-Volgens Eos is het nut van de jacht in veel gevallen twijfelachtig, en dient de jacht vooral het eigenbelang van de jager, en niet — zoals algemeen natuurbeheer dat wel doet — het algemeen belang: https://www.eoswetenschap.eu/natuur-milieu/zin-en-onzin-van-de-jacht
Mijn Conclusie:
Een overheid die een 'sport' stimuleert en toelaat waarbij mensen levende wezens opsporen, opjagen en vermoorden - mij klinkt het als absurd in de oren.
Als het aan mij lag: afschaffen, die handel!
Heb jij al incidenten met jagers meegemaakt? Wat is jouw mening over de jacht?
zondag 15 december 2019
Ode aan de biowinkel/boerderijwinkel
Door omstandigheden kon ik onlangs niet naar de boerderijwinkel.
Ik had groenten en fruit nodig, en fietste dan maar naar een supermarkt.
Ik ben het gewoon om bio te kopen: ik wil met mijn geld boeren steunen die ervoor kiezen om geen gif te gebruiken. Zonder pesticiden en insecticiden lijkt mij beter voor mijn eigen gezondheid, maar ook voor die van de bijen en de vogels, en vooral voor die van de aarde en de toekomstige generaties.
Ik ben het ook gewoon om zonder veel plastic te kopen.
Tenslotte zijn de zaken die ik koop vaak, maar zeker niet altijd, vrij lokaal. Wat ik bedoel is: ik koop ook dingen als rijst uit Vietnam en tomaten in een bokaal uit Italië, maar in onze lokale boerderijwinkel kopen wij ook heel wat korte keten producten, zoals knolselder van de boer, of sla van een boer uit een volgend dorp.
Een mooie lokaal geteelde knolselder en groene selder van de bio boerderij.
Hoewel ik soms ook in de biosupermarkt shop, was het nog steeds een behoorlijke schok, om doorheen deze 'doorsnee' supermarkt te struinen — ik kom echt niet vaak op zulke plekken en verbaas me er dan telkens over dat de meerderheid van de mensen net nooit in de biowinkel komt.
Wat me opviel:
-er speelde vreselijk slechte muziek. In de boerderijwinkel zet de boerin haar favoriete cd's op, en dat zijn meestal geen popsongs. En in de biowinkel is het gewoon... Stil.
-er waren heeeeeel erg veel koeltogen. Die open stonden. En in die koeltogen: allerlei in plastic verpakte producten.
-om aan de groenten en fruitafdeling te geraken, moest ik eerst langs allerlei bewerkt eten en snoep passeren.
-er waren bitter weinig biologische groenten en fruit. Wat er dan wel aan bio was, zat verpakt in plastic, of — nog erger, want dan kan je het niet eens recycleren — in een soort hybride plastic/bruin papier verpakking.
-het bio aanbod dat er was, was verre van lokaal. Aardappelen uit Egypte, kiwi uit Nieuw-Zeeland. Qua klimaatkost lijkt het me dan ecologischer om lokaal en niet-bio te kopen, jammer genoeg.
-het etensaanbod was gigantisch, en ook: gigantisch ongezond. Heel erg veel suiker, palmolie, vet, bewaarmiddelen. Erg weinig plantaardige voeding. Erg weinig pure producten (zoals: gewoon haver — hier was dat dan crunchy haver met vanalles erbij.
Ik kwam thuis met aardappelen in een plastic zak, selder in plastic verpakking, een broccoli afzonderlijk in plastic verpakt, puntpaprika's in plastic verpakt, en een glazen fles bio sinaassap (er waren geen bio appelsienen). Zo-veel plastic!
Nochtans is dit een supermarkt die zich profileert als 'enorm bezig met plastic vermindering en milieu'!
Als ik dit vergelijk met onze gewoonlijke bioboerderij, is die:
-minder druk
-er is altijd ruimte voor een praatje met de boerin
-er is weinig keuze aan bewerkt eten, en omdat het een kleine winkel is, is de keuze sowieso beperkt: geen keuzestress, geen tijdverlies, geen verleidingen om ongezond en 'snel en makkelijk' te eten. De groenten en het fruit zitten in bakken, je winkelt met een rieten mandje, en je neemt je waren mee in kartonnen dozen die klaar staan, of in tassen die je zelf hebt meegebracht: veel minder plastic verpakkingen.
-er is voldoende keuze aan groenten en fruit, allemaal bio, nagenoeg allemaal onverpakt, en veel daarvan wordt lokaal geteeld.
-er is geen schreeuwerige reclame of gedoe met spaarpunten en kortingsbonnen.
Geef mij dus maar die kleinere biowinkels/boerderijwinkels!
Toch is het niet allemaal slecht. Die grote supermarkt is wel degelijk met plasticvermindering bezig. Het is gewoon de schaal (de enorme hoeveelheden) aan plastic en overbodig 'nep' voedsel die me schokt.
In hun gratis magazine prijst deze supermarkt bioproducten aan, net als vegan producten (maar ook wild en zogezegd duurzaam gevangen vis).
Er is nog een hele weg te gaan.
Ik denk — hoop — dat de toekomst meer kleine, lokale, duurzamere winkeltjes zal (terug) brengen. Vroeger had elk dorp verschillende handelszaken, om de eenvoudige reden dat mensen geen auto hadden. Nu heeft quasi iedereen een auto, en raak je bijgevolg nog amper vooruit, waardoor mensen erg blij zijn met een kruidenier dichtbij in hun straat.
Ik denk ook dat de supermarkt wel degelijk zal verduurzamen. Vroeger gingen wij er skippen ofte dumpster diving (het nog eetbare afval dat ze weggooiden redden: zie modern aren lezen), tegenwoordig kan je je simpelweg inschrijven op too good to go en mag je het nog eetbare 'afval' zo gaan ophalen. Verbetering is wel degelijk merkbaar!
Maar geef me de keuze, en ik opteer onmiddellijk voor de biowinkel of buurtboerderij — gegarandeerd.
Waar winkel jij het liefst? Is jouw supermarkt groener?
Ik had groenten en fruit nodig, en fietste dan maar naar een supermarkt.
Ik ben het gewoon om bio te kopen: ik wil met mijn geld boeren steunen die ervoor kiezen om geen gif te gebruiken. Zonder pesticiden en insecticiden lijkt mij beter voor mijn eigen gezondheid, maar ook voor die van de bijen en de vogels, en vooral voor die van de aarde en de toekomstige generaties.
Ik ben het ook gewoon om zonder veel plastic te kopen.
Tenslotte zijn de zaken die ik koop vaak, maar zeker niet altijd, vrij lokaal. Wat ik bedoel is: ik koop ook dingen als rijst uit Vietnam en tomaten in een bokaal uit Italië, maar in onze lokale boerderijwinkel kopen wij ook heel wat korte keten producten, zoals knolselder van de boer, of sla van een boer uit een volgend dorp.
Een mooie lokaal geteelde knolselder en groene selder van de bio boerderij.
Hoewel ik soms ook in de biosupermarkt shop, was het nog steeds een behoorlijke schok, om doorheen deze 'doorsnee' supermarkt te struinen — ik kom echt niet vaak op zulke plekken en verbaas me er dan telkens over dat de meerderheid van de mensen net nooit in de biowinkel komt.
Wat me opviel:
-er speelde vreselijk slechte muziek. In de boerderijwinkel zet de boerin haar favoriete cd's op, en dat zijn meestal geen popsongs. En in de biowinkel is het gewoon... Stil.
-er waren heeeeeel erg veel koeltogen. Die open stonden. En in die koeltogen: allerlei in plastic verpakte producten.
-om aan de groenten en fruitafdeling te geraken, moest ik eerst langs allerlei bewerkt eten en snoep passeren.
-er waren bitter weinig biologische groenten en fruit. Wat er dan wel aan bio was, zat verpakt in plastic, of — nog erger, want dan kan je het niet eens recycleren — in een soort hybride plastic/bruin papier verpakking.
-het bio aanbod dat er was, was verre van lokaal. Aardappelen uit Egypte, kiwi uit Nieuw-Zeeland. Qua klimaatkost lijkt het me dan ecologischer om lokaal en niet-bio te kopen, jammer genoeg.
-het etensaanbod was gigantisch, en ook: gigantisch ongezond. Heel erg veel suiker, palmolie, vet, bewaarmiddelen. Erg weinig plantaardige voeding. Erg weinig pure producten (zoals: gewoon haver — hier was dat dan crunchy haver met vanalles erbij.
Ik kwam thuis met aardappelen in een plastic zak, selder in plastic verpakking, een broccoli afzonderlijk in plastic verpakt, puntpaprika's in plastic verpakt, en een glazen fles bio sinaassap (er waren geen bio appelsienen). Zo-veel plastic!
Nochtans is dit een supermarkt die zich profileert als 'enorm bezig met plastic vermindering en milieu'!
Als ik dit vergelijk met onze gewoonlijke bioboerderij, is die:
-minder druk
-er is altijd ruimte voor een praatje met de boerin
-er is weinig keuze aan bewerkt eten, en omdat het een kleine winkel is, is de keuze sowieso beperkt: geen keuzestress, geen tijdverlies, geen verleidingen om ongezond en 'snel en makkelijk' te eten. De groenten en het fruit zitten in bakken, je winkelt met een rieten mandje, en je neemt je waren mee in kartonnen dozen die klaar staan, of in tassen die je zelf hebt meegebracht: veel minder plastic verpakkingen.
-er is voldoende keuze aan groenten en fruit, allemaal bio, nagenoeg allemaal onverpakt, en veel daarvan wordt lokaal geteeld.
-er is geen schreeuwerige reclame of gedoe met spaarpunten en kortingsbonnen.
Geef mij dus maar die kleinere biowinkels/boerderijwinkels!
Toch is het niet allemaal slecht. Die grote supermarkt is wel degelijk met plasticvermindering bezig. Het is gewoon de schaal (de enorme hoeveelheden) aan plastic en overbodig 'nep' voedsel die me schokt.
In hun gratis magazine prijst deze supermarkt bioproducten aan, net als vegan producten (maar ook wild en zogezegd duurzaam gevangen vis).
Er is nog een hele weg te gaan.
Ik denk — hoop — dat de toekomst meer kleine, lokale, duurzamere winkeltjes zal (terug) brengen. Vroeger had elk dorp verschillende handelszaken, om de eenvoudige reden dat mensen geen auto hadden. Nu heeft quasi iedereen een auto, en raak je bijgevolg nog amper vooruit, waardoor mensen erg blij zijn met een kruidenier dichtbij in hun straat.
Ik denk ook dat de supermarkt wel degelijk zal verduurzamen. Vroeger gingen wij er skippen ofte dumpster diving (het nog eetbare afval dat ze weggooiden redden: zie modern aren lezen), tegenwoordig kan je je simpelweg inschrijven op too good to go en mag je het nog eetbare 'afval' zo gaan ophalen. Verbetering is wel degelijk merkbaar!
Maar geef me de keuze, en ik opteer onmiddellijk voor de biowinkel of buurtboerderij — gegarandeerd.
Waar winkel jij het liefst? Is jouw supermarkt groener?
vrijdag 6 december 2019
Koeien met VR brillen
Koeien met VR brillen
Onlangs las ik iets waar ik triest van werd: koeien in Russische melkbedrijven krijgen, bij wijze van experiment, een Virtual Reality Bril opgezet.
In plaats van hun mistroostige omgeving - denk: beton, machines, megastallen - zien de koeien via de bril heerlijk groene weides met mals gras, blauwe lucht en vergezichten.
De bedoeling? Men hoopt dat de koeien, door de illusie dat ze zich in natuurlijkere, vrolijkere, normalere omstandigheden bevinden, meer melk zullen opleveren.
Het welbevinden van de koe is hier dus bijzaak - het is de grotere hoeveelheid melk, de winst, die telt. Of de koe zich er al dan niet gelukkiger bij voelt, is van geen tel.
Koeien zijn - net als wij - zoogdieren. En net als wij leven en ervaren ze. Het is bewezen dat koeien meer melk geven als je hen een naam toekent: als je hen als individu erkent, hen affectie betoont. Maar in megastallen met enorm veel individuen zijn de kosten van virtual reality wellicht lager dan voor elke koe een unieke naam te verzinnen en dan ook nog eens de tijd nemen om het beest met die naam aan te spreken.
Je zou dus kunnen zeggen dat koeien, net als mensen of honden, gevoelige wezens zijn. Zo kunnen koeien tot dagenlang loeien (lees: huilen) wanneer hun kalfjes van hun weggenomen worden (alweer vanwege die melk - en dus winstopbrengst).
Misschien - hopelijk - ervaren de Russische koeien in het experiment daadwerkelijk een geluksgevoel bij het aanschouwen van de (denkbeeldige) malse groene weides. Al vraag ik me wel af wat er dan gebeurt wanneer de koe-met-bril-op van het illusoire gras probeert te grazen: want dan botst haar tong toch op de vuile, koude betonnen vloer van haar stal?
Mij doet het VR-experiment denken aan een eeuwige Tantaluskwelling: je houdt de koe de lekkerste grassoorten voor de snoet, maar telkens ze ervan probeert te eten, wordt het hapje van haar weggetrokken... Een eeuwige frustratie en onbegrip valt de koe ten deel: ze ziet het gras, dus ze blijft proberen, en ervaart een eeuwige marteling.
Ik ervaar het als on-be-grij-pe-lijk dat mensen zich hiermee bezighouden (met het virtueel bedotten en pesten van levende wezens om meer geld op te strijken ) - sterker nog: ze worden hiervoor betaald!
Het doet me sterk denken aan een ander experiment, waarbij men varkens genetisch zo wilde manipuleren dat ze geen stress of pijn meer zouden ervaren, waardoor de kwekers geen rekening meer hoefden te houden met 'vervelend' varkensgedrag zoals staartbijten of sterven/ziek worden uit wanhoop, opdat de kwekers meer geld zouden opstrijken en de consument zijn lap vlees zou kunnen blijven verorberen.
Op het eerste gezicht een nobel initiatief: lijden verminderen. Op het volgende gezicht: een absurd vasthouden aan een onethisch systeem.
Het gaat hier, mijns inziens, om een ver-DING-ing van het levende dier. We passen niet de afschuwelijke omstandigheden - die wij geschapen hebben - waarin het dier moet leven aan, nee: we sleutelen net zo lang aan het levende, voelende organisme tot het doet wat wij willen. Et voila: een melk gevende, vlees leverende robot.
Terwijl een andere, veel simpelere en immens veel effectievere, dier - mens - èn milieuvriendelijkere oplossing zou kunnen zijn: we laten de koeien ècht de wei in, en we geven de varkens hun natuurlijke habitat terug zodat ze minder stress ervaren, en WIJ passen ons gedrag aan. We concentreren ons bijvoorbeeld op het produceren van geweldig lekkere amandelmelk. Of we eten geen of minder varkensvlees meer.
De plantaardige zuivelmarkt is uit zijn voegen aan het barsten - zo gigantisch is de groei - en melkbedrijven gaan zo zoetjesaan failliet.
De waarschijnlijk kostelijke 'oplossing' van de Russen, om koeien via virtual reality winstgevender te maken, komt op mij over als vergezocht, sadistisch, en absurd. Alsof het volkomen ondenkbaar zou zijn dat consumenten koemelk zouden laten staan en eenvoudigweg en logischerwijs zouden overstappen op een milieuvriendelijker alternatief zoals noten - of rijstmelk, dat zonder dierenleed kan worden geproduceerd.
Zou het echt zo zijn? Dat consumenten er àlles voor over hebben -- ook koeien met VR-brillen op, die over ingebeelde groene weides ronddraven, en genetisch aangepaste varkens die geen pijn meer kunnen voelen, om tòch maar hun glas koemelk en stuk vlees te kunnen blijven drinken/eten?
Of zou de sterke groei van de markt in plantaardige zuivel en vleesvervangers erop kunnen wijzen, dat ook mènsen fijngevoelige wezens zijn, die zelf verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun eigen gedrag, en die weten welke impact hun gedrag op de planeet heeft?
Ik hoop het laatste.
Tenslotte nog dit: als we verder doen zoals we bezig zijn, met ondoordacht consumeren en vervuilen tegen de sterren op, dan is de kans niet onbestaande dat ook wij, in een (verre?) toekomst, zèlf zo'n virtuele bril zullen moeten opzetten, telkens we stress ervaren en niet genoeg winst opleveren. Misschien hebben we namelijk tegen dan de laatste stukjes natuurschoon ook naar de vaantjes geholpen, zodat we enkel nog virtueel van denkbeeldige bossen en groene weides kunnen genieten.
Meer over varkens en koeien en hun lijden op deze blog:
-De stilte van de koeien
-Dit moet er even uit
-Het slimste varken van de klas
-Chili voor Willy
Recepten voor plantaardige melk en yoghurt en zuivel op deze blog:
-Zelf hennepmelk maken
-Hoe (tijd vinden om) zelf plantaardige melk te maken en de pulp te verwerken
-Zelf yofu maken, drie methodes
-Vegan yoghurt maken van zelfgemaakte vegan melk!
-Zelf vegan room maken
-recept vegan melkconfituur met chaikruiden
Ken je zelf nog vegan recepten voor zuivelvervangers of goeie tips, deel ze hier gerust!
Onlangs las ik iets waar ik triest van werd: koeien in Russische melkbedrijven krijgen, bij wijze van experiment, een Virtual Reality Bril opgezet.
In plaats van hun mistroostige omgeving - denk: beton, machines, megastallen - zien de koeien via de bril heerlijk groene weides met mals gras, blauwe lucht en vergezichten.
De bedoeling? Men hoopt dat de koeien, door de illusie dat ze zich in natuurlijkere, vrolijkere, normalere omstandigheden bevinden, meer melk zullen opleveren.
Het welbevinden van de koe is hier dus bijzaak - het is de grotere hoeveelheid melk, de winst, die telt. Of de koe zich er al dan niet gelukkiger bij voelt, is van geen tel.
Koeien zijn - net als wij - zoogdieren. En net als wij leven en ervaren ze. Het is bewezen dat koeien meer melk geven als je hen een naam toekent: als je hen als individu erkent, hen affectie betoont. Maar in megastallen met enorm veel individuen zijn de kosten van virtual reality wellicht lager dan voor elke koe een unieke naam te verzinnen en dan ook nog eens de tijd nemen om het beest met die naam aan te spreken.
Je zou dus kunnen zeggen dat koeien, net als mensen of honden, gevoelige wezens zijn. Zo kunnen koeien tot dagenlang loeien (lees: huilen) wanneer hun kalfjes van hun weggenomen worden (alweer vanwege die melk - en dus winstopbrengst).
Misschien - hopelijk - ervaren de Russische koeien in het experiment daadwerkelijk een geluksgevoel bij het aanschouwen van de (denkbeeldige) malse groene weides. Al vraag ik me wel af wat er dan gebeurt wanneer de koe-met-bril-op van het illusoire gras probeert te grazen: want dan botst haar tong toch op de vuile, koude betonnen vloer van haar stal?
Mij doet het VR-experiment denken aan een eeuwige Tantaluskwelling: je houdt de koe de lekkerste grassoorten voor de snoet, maar telkens ze ervan probeert te eten, wordt het hapje van haar weggetrokken... Een eeuwige frustratie en onbegrip valt de koe ten deel: ze ziet het gras, dus ze blijft proberen, en ervaart een eeuwige marteling.
Ik ervaar het als on-be-grij-pe-lijk dat mensen zich hiermee bezighouden (met het virtueel bedotten en pesten van levende wezens om meer geld op te strijken ) - sterker nog: ze worden hiervoor betaald!
Het doet me sterk denken aan een ander experiment, waarbij men varkens genetisch zo wilde manipuleren dat ze geen stress of pijn meer zouden ervaren, waardoor de kwekers geen rekening meer hoefden te houden met 'vervelend' varkensgedrag zoals staartbijten of sterven/ziek worden uit wanhoop, opdat de kwekers meer geld zouden opstrijken en de consument zijn lap vlees zou kunnen blijven verorberen.
Op het eerste gezicht een nobel initiatief: lijden verminderen. Op het volgende gezicht: een absurd vasthouden aan een onethisch systeem.
Het gaat hier, mijns inziens, om een ver-DING-ing van het levende dier. We passen niet de afschuwelijke omstandigheden - die wij geschapen hebben - waarin het dier moet leven aan, nee: we sleutelen net zo lang aan het levende, voelende organisme tot het doet wat wij willen. Et voila: een melk gevende, vlees leverende robot.
Terwijl een andere, veel simpelere en immens veel effectievere, dier - mens - èn milieuvriendelijkere oplossing zou kunnen zijn: we laten de koeien ècht de wei in, en we geven de varkens hun natuurlijke habitat terug zodat ze minder stress ervaren, en WIJ passen ons gedrag aan. We concentreren ons bijvoorbeeld op het produceren van geweldig lekkere amandelmelk. Of we eten geen of minder varkensvlees meer.
De plantaardige zuivelmarkt is uit zijn voegen aan het barsten - zo gigantisch is de groei - en melkbedrijven gaan zo zoetjesaan failliet.
De waarschijnlijk kostelijke 'oplossing' van de Russen, om koeien via virtual reality winstgevender te maken, komt op mij over als vergezocht, sadistisch, en absurd. Alsof het volkomen ondenkbaar zou zijn dat consumenten koemelk zouden laten staan en eenvoudigweg en logischerwijs zouden overstappen op een milieuvriendelijker alternatief zoals noten - of rijstmelk, dat zonder dierenleed kan worden geproduceerd.
Zou het echt zo zijn? Dat consumenten er àlles voor over hebben -- ook koeien met VR-brillen op, die over ingebeelde groene weides ronddraven, en genetisch aangepaste varkens die geen pijn meer kunnen voelen, om tòch maar hun glas koemelk en stuk vlees te kunnen blijven drinken/eten?
Of zou de sterke groei van de markt in plantaardige zuivel en vleesvervangers erop kunnen wijzen, dat ook mènsen fijngevoelige wezens zijn, die zelf verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun eigen gedrag, en die weten welke impact hun gedrag op de planeet heeft?
Ik hoop het laatste.
Tenslotte nog dit: als we verder doen zoals we bezig zijn, met ondoordacht consumeren en vervuilen tegen de sterren op, dan is de kans niet onbestaande dat ook wij, in een (verre?) toekomst, zèlf zo'n virtuele bril zullen moeten opzetten, telkens we stress ervaren en niet genoeg winst opleveren. Misschien hebben we namelijk tegen dan de laatste stukjes natuurschoon ook naar de vaantjes geholpen, zodat we enkel nog virtueel van denkbeeldige bossen en groene weides kunnen genieten.
Meer over varkens en koeien en hun lijden op deze blog:
-De stilte van de koeien
-Dit moet er even uit
-Het slimste varken van de klas
-Chili voor Willy
Recepten voor plantaardige melk en yoghurt en zuivel op deze blog:
-Zelf hennepmelk maken
-Hoe (tijd vinden om) zelf plantaardige melk te maken en de pulp te verwerken
-Zelf yofu maken, drie methodes
-Vegan yoghurt maken van zelfgemaakte vegan melk!
-Zelf vegan room maken
-recept vegan melkconfituur met chaikruiden
Ken je zelf nog vegan recepten voor zuivelvervangers of goeie tips, deel ze hier gerust!
Abonneren op:
Posts (Atom)