zaterdag 30 mei 2015

Tuinpad Probleem

In onze moestuin van 18 are zijn heel wat paden.
Ik wou niet alleen praktische paden toen ik de permacultuurtuin aanlegde, maar ook mooie.
Daarom koos ik voor een kronkelpad in het midden, dat in een bocht tussen twee grote bedden in de vorm van een yin-yang teken heen gaat.  De inspiratie voor het yin-yang bed patroon haalde ik bij Peter Bauwens.  Als het bed begroeid is, is het prachtig!


Het Yin-yang bed (rechts nog niet geschoffeld) met kronkelend pad ertussen.


Maar ondertussen denken mijn vriend en ik er meer en meer aan om onze moestuin opnieuw aan te leggen.
Wat is het probleem?
1.Onze paden raken steeds sneller overwoekerd.  Onlangs nog hielpen twee Taiwanese vrijwilligers ons om ze vrij te maken - anders was het ons nooit gelukt!  Voorlopig hebben we de paden (deels) kunnen bedekken met karton, en daarbovenop haksel van snoeihout en ecologische houtvezel (nog over van de verbouwingen). 

Overwoekerd pad: help!

pad bedekt met karton en eco houtvezel

bedekt met karton en haksel van eigen snoeihout

de kat komt even kijken!





In het begin hebben wij de gehele tuinoppervlakte bedekt met karton.  Zie ook: hoe begin ik een permacultuurtuin?
Daarbovenop kwam een dikke laag compost.
Daarna heb ik met klinkers die de vorige bewoners en masse hadden achtergelaten de bedden omzoomd.  Met de enorme hakselberg van de coniferen die we hadden laten omhakken bedekte ik de paden.
Met haksel bedekte paden zien er echt prachtig uit, vind ik.  En het haksel loopt ook aangenaam.

Maar...

Binnen de twee jaar was al dat haksel compleet verteerd.  Het was weg!

En nu hebben wij wel een kleine hakselaar van mijn opa geerfd, en we hebben ook snoeihout om te hakselen, maar nooit zoveel dat we de alle tuinpaden ermee kunnen bedekken.

We bekeken de optie om hakselhout te laten leveren, maar naast het feit dat dat niet gratis is, vonden we het ook niet zo ecologisch.  Zeker niet als we dat elke twee jaar moeten doen.

We werden tijdelijk uit de nood geholpen doordat  we het haagscheersel van de buren als padbedekking mochten gebruiken, maar ook dat was in een mum van tijd verteerd.

Gevolg: ik spendeerde heel wat uren aan het onkruidvrij maken (vooral gras en kruipende boterbloem) van de paden.
Veel energie, en weinig opbrengst...

Een oplossing zou kunnen zijn om stenen paden aan te leggen, maar ook daar kruipt heel veel geld en tijd en energie in.

We hebben er lang over nagedacht, en zijn tot de volgende oplossing gekomen:

1.We gaan het eerste deel van de moestuin helemaal heraanleggen.  Onze tuin heeft de vorm van een driehoek, en veel bedden liggen vertikaal.  Die vertikale lijnen benadrukken eigenlijk de lange vorm van de tuin, wat niet zo mooi is.  Als we de bedden horizontaal leggen, zal de tuin er mooier uitzien.

We gaan kiezen voor een strak patroon met 1 (rechtlopend) hoofdpad, en aan weerszijden daarvan allemaal horizontale evengrote bedden.  Zo hebben we een maximale opbrengst en minder padoppervlakte.
Weg yin-yangbed...  Spijtig, maar ik moet toegeven dat het zo praktischer zal zijn.

2.Op de nieuwe paden gaan we gras inzaaien.  Helaas kan dit wel pas gebeuren wanneer het groeiseizoen voorbij is - als we nu alle bedden omgooien hebben we straks geen  groenten!  Dus ergens in de herfst.

3.We gaan een duwertje (een niet-elektrische grasmachine) kopen, liefst tweedehands.

4.We zullen elke week de paden al duwend moeten maaien, maar dit zal ons twee voordelen opleveren: fijne mulch van het gras (goed voor opkomende zaailingen) en minder onkruid.

Als iemand ervaring heeft met zo n duwertje en met paden van gras: ik hoor het graag! 


Ervaringen met een vegetarische pup

Ons allerliefste hondje eet vegetarisch.  Waarom?  Dat lees je in de Vele voordelen van vegan hondenvoer.
Maar hoe gaat dat nu in de praktijk?  Hier volgen alvast enkele tips en weetjes na ervaringen.

Wat geef je aan je veggie hond?

1.Vegan droogvoer uit de handel is eigenlijk het beste voor je hond.  Commercieel droogvoer bevat alles wat je hond nodig heeft.  Wij gaven tot nu toe vegan Yarrah (gecertificeerd biologisch) en Amidog korrels.  De hond lust dit graag en is gezond.  Verder bestaat er ook nog het merk Benevo.

2.Je kan ook zelf koken voor je hond, MAAR dan moet je het goed doen.
De maaltijd moet bestaan uit 50 procent eiwit (linzen, seitan, peulvruchten, tofu, tempeh, vermalen noten), en 40 procent granen (rijst, gerst, tarwe, spelt, ...) of brood.  Verder 10 procent groente (gekookte en geprakte aardappel, bataat, wortel, ... of versneden rauwe groenten).  Daarnaast kan je nog toevoegingen geven, zoals:
-zeewier
-vermalen kokos
-chiazaad
-2 tl plantaardige olie per week (maisolie, olijfolie, kokosolie)
Bepaalde voedingsmiddelen die mensen eten, zijn ook echt supergezond voor de hond, zoals: pompoen, haver, appel.  Andere menselijke voeding is echter giftig, denk aan: rozijnen en druiven, avocado, chocolade, walnoot, rauwe tomaat, amandelen, enzovoort.
Wij kiezen ervoor om vooral brokken uit de handel te geven, omdat we echt ZEKER willen zijn dat onze veggie hond niets tekort komt.

3.Voor een mooie, glanzende vacht kan je een lijnzaadsupplement koken.  Deze informatie haalde ik uit "The complete herbal handbook for the dog and cat" van Juliette de Bairaccli-Levy.  Sommige informatie in dat boek is achterhaald, maar ze geeft wel enkele goede tips.
Lijnzaad bevat rauw een giftige stof, namelijk blauwzuur (vind je ook in amandelen terug).  Maar wanneer je het lijnzaad kookt, verdwijnt het blauwzuur.
Volgens Juliette moet je een hoeveelheidje (ik nam 50 gr) lijnzaad eerst 24 uur in ruim water laten weken. Het weekwater gooi je weg.
In nieuw water kook je het lijnzaad zachtjes voor een half uur.
Er ontstaat nu een dikke, slijmerige massa.
Die kan je, samen met de zaden, onder ander eten mengen.
De overschot kan je invriezen in ijsblokjesvormen.
Deze lijnzaadijsjes kan je vervolgens wanneer gewenst gebruiken in veganistische cakes, als eiervervangers, of je kan ze ontdooien en door het eten van je hond mengen, of je kan hem er als speeltje mee laten spelen.

Ons hondje is dol op haar lijnzaadijsje!  Voor honden is het een koud kunstje om op ijs te kauwen - ze ondervinden er geen last van aan hun tanden.  Op het internet vond ik ook tips om een kauwtouw te weken in plantaardige bouillon, en het dan in te vriezen.  Of je kan eenvoudigweg wat water en wat brokjes in een ijsjesvorm doen.  Veel smul en kauwplezier gegarandeerd!

Foto van glibberig lijnzaad"ei":






4.Beloningskoekjes: deze kan je zelf maken.  Op het internet doen allerlei recepten de ronde.  Meestal is de basis van deze vegan koekjes haverbloem (gewoon haver vermalen in een keukenmachine en je hebt havermeel!), appelmoes (zonder suiker) of pompoenmoes (zonder suiker).  Ik maakte al het recept op volgende site.  Goed voor het kauwen tijdens het wisselen van de tandjes!

5.Zonneschijn: is erg belangrijk voor honden, voor de aanmaak van vitamine D!  Laat hen naar hartelust spelen en rennen in het zonnetje!

6.Veel spelen en wandelen in de buitenlucht, wel slechts voor korte tijd bij puppies, om de groeiende gewrichten en botten niet te overlasten.

7.Onze hond is vegetarisch, aangezien wij haar ongeveer eens per twee dagen een eende ei voeren - gewoon rauw.  Dit omdat we de hoeveelheid eieren die onze eenden leggen zelf niet opkrijgen, en omdat een ei, af en toe, goed is voor de hond.

Tips voor speeltjes:

-In de Kringloopwinkels kan je aan democratische prijzen een hele vuilniszak vol tweedehands knuffels kopen!  Het is goed om de pup elke dag een nieuwe "knuffel van de dag" aan te bieden!  Na lange tijd kan je dan weer de knuffels van in het begin geven, en zo voort.  Let er wel op dat je de knuffels, zodra de hond ze stuk heeft gebeten, wegdoet.  Anders kunnen ze namelijk het pluche dat er in zit beginnen opeten.

-oude sokken in mekaar geknoopt of gevlochten - let wel op dat de pup de sokken niet begint op te eten.

-wortels, gewoon zo: vindt ze lekker om op te kauwen!

-koolstengels, eventueel bevroren

-in bouillon geweekte, bevroren kauwtouw

-tennisballen (niet voor puppies), eventueel met een snee erin gemaakt waar je voertjes kan in verstoppen of waar je een touw kan doortrekken

-kongs (dit zijn puppy-puzzels, bedoeld om de pup mentaal moe te maken en te stimuleren) kan je zelf maken mbv lege grote plastic kruidendozen.  Je knipt er een gat in ter grootte van een voertje, en vult ze met voertjes en eventueel met wcrolletjes op.  Deksel dicht en zoeken maar!  Wij gebruiken ook vaak kleine kartonnen dozen.  Heerlijk voor de hond om die aan stukjes te scheuren!

-Let op met speelgoed made in china - dat bevat soms giftige stoffen (moet nl niet gecontroleerd worden).  Wij kochten bijtringen en balletjes van Becobone - ecologisch gerecycleerd rubber!

Wie nog tips kent: graag!!!

En een foto van onze lieve hond:



De voordelen van vegan hondenvoer

Voor ik begin wil ik graag meedelen dat ik weet dat dit onderwerp, vegan voeding voor honden en katten, erg gevoelig ligt bij sommige mensen.  Als je wil reageren, doe gerust, maar ik vraag je wel om beleefd en respectvol te blijven.  Immers:
-ik ben een dierenvriend, ik heb het allerbeste voor met mijn (en alle andere) dieren, en net daarom wil ik me tot in de puntjes voorbereiden.

Aanleiding:
We willen een hond en kat in huis nemen, omwille van verschillende redenen, waarover ik graag een andere keer schrijf.

Bekentenis:
Ik wilde eigenlijk een tekst over de voordelen van vegan voeding voor hond EN kat schrijven.
Vooraleer ik aan mijn opzoekingswerk rond vegan huisdiervoer begon, nam ik aan dat ik
zou te weten komen dat vegan voeding voor hond noch kat een probleem vormt.
Helaas heb ik mijn mening hierover moeten  herzien.
Vegan hondenvoeding is in principe prima te doen, maar vegan voeding voor de kat - dat is iets heel anders.
Ik ben te weten gekomen dat er katten bestaan die veganistisch voer heel goed verdragen, en die daar heel gezond en goed mee zijn, maar blijkbaar zijn er ook katten die vegan voer niet kunnen verteren, en die er bv een doffere huid door krijgen.
Ik was van plan om een kat te nemen, maar nu blijkt dat niet alle katten vegan kunnen opgevoed worden, verkies ik ofwel geen kat, ofwel het feit dat ik als veganiste toch vlees zal moeten kopen voor dat dier.
Een kat is en blijft een carnivoor, en daar veranderen mijn eigen principes niets aan.
Ik veroordeel de kat uiteraard niet dat ze vlees eet,(dat is haar aard) ik ben enkel tegen de wrede industrie die achter de vleesproductie voor die kat zit.

Als je vegan eet, en toch graag een kat wil, dan kan het ethische dilemma rond haar voeding naar mijn mening opgelost worden.  Koop nooit een huisdier bij een kweker - er zijn helaas meer dan genoeg dieren die door hun eigenaars afgedankt of mishandeld worden.  Bij een asiel of een dierenopvang kan je terecht om zulke dieren te "redden" en het alsnog een goed leven te bieden.
Red je een asielkat, dan kan je met die "goede daad" mijns inziens de "slechte daad" van het kopen van vlees  voor het dier daarmee uitwissen.    

We willen ons heel goed voorbereiden op de komst van de nieuwe huisdieren.
Daarom:
-lezen we boeken en kijken we naar documentaires (cesar millan is onze favoriet!)
-zorgen we op voorhand voor manden en dekentjes
-voor opvang voor onze dieren in geval we een keer niet thuis zijn
-voor een dierenarts dichtbij
-voor een drink - en eetbak
-en voor eten...

We willen onze hond straks vegan eten voorschotelen.  Ondanks het feit dat een hond van nature uit vlees eet.

Waarom vegan voer voor de hond?

1. We kopen voor onszelf nooit producten met dierlijke ingredienten in (zoals koekjes met eieren en melk, of mayonaise, of snoepjes met gelatine in, etc).  We zijn geen strikte veganisten, want we hebben zelf kippen, bijen en eenden, en af en toe eten we de eieren en honing van onze dieren.  Ook op familiefeesten doen we niet moeilijk over de grens tussen vegetarisme en veganisme.  Lees meer over ons soort veganisme hier.
Waar wij tegen zijn, dat is de industrie achter de melk, eieren, boter, etc.  Wij willen met ons geld die industrie niet steunen, omdat we weten dat we dan eigenlijk het zinloze lijden en het  martelen van miljoenen dieren sponsoren.
Bovendien zorgt de industrie achter vlees, vis, eieren en zuivel voor veel vervuiling.  Als we die vervuiling kunnen vermijden door onze eetgewoontes aan te passen, dan doen we dat.

2. We willen dat onze huisdieren zo gezond mogelijk zijn.  Veel huisdieren kampen tegenwoordig, net als mensen, met allerlei allergieen, en die nare symptomen zijn gerelateerd aan het voedsel dat ze krijgen.  Je zou het misschien niet denken (want een hond eet van nature toch vlees!) maar net als bij mensen is plantaardige voeding ook voor honden supergezond.  Veel conventioneel huisdiervoer bevat suiker en zout.  Wij kiezen voor echte kwaliteitsvoeding.

3.we willen niet dat er bepaalde dieren (zoals kippen, varkens,runderen, zalm, tonijn,etc etc) gedood worden voor onze uitverkoren huisdieren.  Als onze kat een muis in het wild vangt, of de hond vangt in het bos een konijn, dan is dat wat mij betreft prima.  Akkoord: ook hier is een "onschuldig" dier voor (en in dit geval door) onze huisdieren gestorven, maar er zit tenminste geen hele moord-industrie achter waarin dieren behandeld worden of het dingen zijn.  De muis in het bos heeft vast een heel ander, aangenamer soort leven gehad dan de plofkip uit de fabriek.

Wat zijn de voordelen van vegan hondenvoer?

1. Bij vegan hondenvoer kan je er zeker van zijn dat je met een uiterst gezond, hoogkwalitatief voedingsmiddel te maken hebt.  Alle benodigde voedingsstoffen en vitaminen zitten er al in.  Conventioneel huisdiervoer bevat vaak suiker (omdat suiker, net als bij mensen, op dieren een
verslavend effect heeft) - en veel commercieel hondenvoer is niet echt van goede kwaliteit.  

2. Er is al heel veel lijden in de wereld.  Met vegan hondenvoer wordt er geen extra lijden veroorzaakt.

3. Blijkbaar (volgens bronnen op het internet) hebben honden die van hun baasjes vegan voedsel krijgen minder last van vlooien en teken!

4. Samenhangend met punt 3: een vriendin die haar hond langzaam liet overschakelen op vegan voer, meldde dat de hond veel minder hard stonk! Tevoren had hij een sterke lijfgeur, maar naarmate hij meer vegan voer at minderde die, en blonk zijn vacht ook meer.

5. Met vegan hondenvoer is er minder vervuiling.  Het produceren van vlees (ook voor huisdieren) hangt immers samen met het kappen van bossen, het vervuilen van waterlopen, en een groot mestoverschot.

6. Als je ervoor kiest om je kat geen vis te voeden, zorg je mee voor het behoud van de oceanen.  Het gaat niet goed met de visbestanden in onze oceanen: er is oberbevissing, ook mee door het feit dat onze katten vaak met vis verwend worden...

Mijn vriend en ik zijn er ondertussen van overtuigd dat het mogelijk is om je hond op een gezonde manier groot te brengen op plantaardige voeding:

1. Een vroege bron die veggie honden vermeldt is kruidenvrouw Juliette de Bairacli Levy.  Deze vegetarische kruidendame stond bekend om haar prachtige, gezonde honden (ze fokte Afghaanse windhonden).  In haar bijzonder interessante kruidenboeken beschrijft zij hoe het mogelijk is om vegetarisch te koken voor de hond.  Zie "Healthy vegetarian dogs and cats" en "The complete herbal handbook for dog and cat".

2. Op talloze internetfora kan je getuigenissen lezen van mensen die hun hond en of kat vegan voer geven (sommigen omdat het zelf veganisten zijn, anderen nadat hun hond of kat een allergie ontwikkelde).

3. Het hondje Bramble heeft het Guinness Record van "oudste hond ter wereld" op zijn naam.  Bramble at gedurende zijn hele leven veganistisch, hij at gewoon wat de (vegan) pot van zijn baasjes schaftte.  Dat was meestal rijst, linzen (veel eiwit) en groenten en fruit.

Bovenstaande personen ken ik niet persoonlijk.  Maar ik kan ook vertellen over mijn eigen ervaringen met vegan honden en katten die ik ken:

4. Op reis in India heb ik veel straathonden ontmoet.  Die honden leefden in meutes op straat, en overleefden op restjes van restaurants die ze kregen of vonden.  Ik ben in dorpjes geweest waar de hele populatie van mensen strikt vegetarisch at, en bijgevolg deze straathonden ook.  Ik zal niet beweren dat die straathonden ginds nooit bv een zelfgevangen rat hebben verorberd, maar dat is nu net het soort relatie dat ik ook met mijn hond zou willen: ik bied vegan voeding aan, en de hond is vrij om die voeding aan te vullen met zelfgevangen vlees, als hij dat wil.

5. Ik ken twee prachtige honden die volledig vegan eten.  Hun baasjes zijn vrienden van ons.  Hun verhaal toont tegelijkertijd de voordelen van vegan voer, en de vooroordelen die mensen daarover hebben aan:
Onze vrienden verhuisden en gingen op bezoek bij de nieuwe dierenarts in hun buurt voor een
algemeen onderzoek.  Ze vertelden de dierenarts dat ze hun honden vegan opvoedden.
De dierenarts werd woedend.
Ze stak een preek af: je mag carnivoren zoals honden niet enkel met plantaardig eten voeden, dat is niet natuurlijk, en het is ongezond.  Schandalig!
Mopperend nam ze een staal bloed af bij de honden.
Enkele dagen later kregen mijn vrienden telefoon.
Het was de dierenarts - ze belde om zich te excuseren.  Blijkbaar was ze vooringenomen geweest wat de voeding van de honden betrof.  De bloedwaarden van die honden waren namelijk de beste die ze ooit gezien had!

6.  Een andere vriendin van me heeft haar eigen vegan restaurant.  Deze vriendin vindt het echt
belangrijk om goede daden te verrichten in onze wereld.  Een van de initiatieven die ze neemt, is het uitdelen van vegan kattenvoer (amicat) aan de straatkatten in haar buurt.  Die straatkatten zijn dol op dat eten!  Ze komen afgerend als ze met hun bakjes aankomt.  Natuurlijk kan je zeggen dat die katten uitgehongerd zijn en alleen daarom het vegan voer aannemen, maar blijkbaar overleven ze er wel op. 

7.De grootmoeder van mijn vriend vertelde eens over de honden en katten van de buren.  Die kregen de beste voeding voorgeschoteld: speciaal voor hen gekochte steaks, zalm, en wat niet nog meer.  De grootmoeder vond het moeilijk om te aanvaarden dat die huisdieren in zulke luxe leefden.  Zijzelf was in relatieve armoede opgegroeid.  Ze vertelde dat ook zij thuis een kat hadden, maar dat apart "katteneten" in blikjes en zakjes zoals nu toen eenvoudigweg niet bestond.  De kat kreeg bij hen enkel restjes (en hier zaten inderdaad wel eens botjes tussen) en moest verder haar eigen kost vangen.  Die kat was gezond - zij hield de muizenpopulatie onder controle zonder ooit aangepast kattenvoer te krijgen.

Onze principes:

-We bieden het huisdier bescherming, onderdak, warmte, liefde, beweging, drinken en eten.

-We kiezen voor de hond een zo volwaardig voedsel als mogelijk, waar tegelijkertijd geen andere dieren hebben voor moeten lijden.

-De gezondheid en het welzijn van ons huisdier gaat voor op onze principes.  Moest de kat of hond om een of andere reden toch het vegan voer niet verdragen, dan zoeken wij naar een andere oplossing.  In dat geval zullen we een biologisch en zo diervriendelijk mogelijk voer zoeken.  

- Als ons huisdier in het bos of in de tuin een wild dier uit eigen beweging vangt (zoals muis, rat,
kikker, vogel of konijn) dan hebben wij hier geen problemen mee: we respecteren het jacht instinct van het huisdier. 

Praktisch:

Naast een gezond dieet van rijst, linzen, groenten en fruit willen we onze dieren ook amicat en
amidog aanbieden.  Voor de hond zien we geen probleem, honden zijn meer alleseters dan dat het aaseters of carnivoren zijn.
We kennen persoonlijk veganistische honden die zeer gezond en happy zijn.
Voor de kat ligt het moeilijker: een kat is wel een carnivoor, die in de natuur vlees als hoofdbestanddeel eet, aangevuld met plantaardige ingredienten.
Als we voor een kat gaan, dan kiezen we waarschijnlijk een volwassen dier uit een opvang dat al gewend is aan amicat - zodat we weten dat ze dit voer verdraagt.  Moest de kat (die we regelmatig zullen laten onderzoeken) het voer toch niet kunnen verteren, dan zullen we noodgedwongen vlees voor haar kopen. 

Vooroordeel
Tot slot wil ik hier even het meest voorkomende vooroordeel omtrent vegan huisdiervoedsel bespreken.
Heel vaak zeggen mensen: vegan honden/kattenvoer, dat is niet natuurlijk!
En het is waar dat je een hond niet snel een potje broccoli zal zien stomen in de natuur!
Toch zijn honden in feite alleseters - ze zullen - ook in de natuur - niet enkel op vlees overleven.  Je kan een hond gras en bepaalde planten zien eten als je hem zijn gang laat gaan, net als een kat. Onze honden vroeger (die van mijn ouders vlees kregen) waren DOL op stukjes appel, wortel, en rijst.
Het is evenmin natuurlijk om je kat Whiskas of je hond Friskies te laten eten...  Dat voer is afkomstig uit de vleesindustrie, van dieren die in uiterst ONnatuurlijke omstandigheden geleefd en geleden hebben.  Ze stonden op beton en in hun eigen afval, in plaats van in het gras.  In hun hokken was er geen natuurlijk daglicht, of het was juist dag en nacht fel belicht (zoals bij kippen, opdat die meer zouden leggen omdat ze denken dat het nog dag is).  Ze kregen antibiotica toegediend, en ze stonden met veel te veel soortgenoten op elkaar gepakt.  Aan het vlees van deze onnatuurlijk gehouden dieren wordt ook vaak suiker toegevoegd, en bewaarmiddelen! Allesbehalve natuurlijk.
Bovendien heb ik nog nooit geweten van een kat die een zalm ving,of een hond die een rund doodde.
Het is evenmin "natuurlijk" om een kat of hond te laten steriliseren, om hen dag en nacht in een verwarmde woning te laten leven, om hen medicijnen en vitaminen toe te dienen wanneer ze ziek zijn, en om hen elke dag op hetzelfde tijdstip te voederen.  In de natuurlijke situatie zouden katten en honden buiten leven, in wind, regen en kou.  Daar zouden ze zelden elke dag iets kunnen vangen om zichzelf mee te voeden, en er zouden geen dierenartsen rondlopen die hen verzorgen als ze ziek zijn.
Dan liever een onnatuurlijke maar mededogende situatie!
Hebben jullie ervaring met plantaardig huisdiervoer?
Voor updates: ervaringen met een vegetarische pup.





zondag 24 mei 2015

Het Afscheidscadeau van de Bijen

Een tijdje terug meldde ik met grote droefheid dat beide bijenvolkeren in onze tuin gestorven waren. 
Allebei gingen ze schijnbaar gezond en zonder varroa misvormingen de winter in.  De kasten waren ook nog vol met honing...
Toen schreef ik dat ik dus nu met een hoop zoetigheid met een bittere nasmaak zat... maar ondertussen ben ik dolblij met dat laatste afscheidscadeau van mijn bijen. 
Het lijkt er namelijk op dat ik van mijn hooikoorts verlost ben, en ik vermoed dat de (zeer lokale) honing van mijn bijen daarmee te maken heeft. 
Al sinds ik de kasten leeghaalde eet ik s morgens ongeveer 2 eetlepels honing bij mijn ontbijt.
Sinds een zevental jaar lijd - of leed!- ik aan hooikoorts.   
Normaalgezien kan ik de klok gelijk zetten op de start van mijn hooikoorts.  De symptomen beginnen altijd in alle hevigheid op de eerste mei.  Dat weet ik zeker, omdat we die dag elk jaar traditiegetrouw naar een rommelmarkt in de geburen gaan en ik dan plots een zakdoek nodig heb.  
De symptomen: jeukende ogen, gezwollen en kriebelende keel, doorlopend snot en regelmatig hevige niesbuien. 
Het eerste jaar nam ik iets homeopathisch tegen de hooikoorts.  Het volgende jaar werkte dat niet meer.  Ik probeerde een ander middel, dat het jaar daarna ook niet meer werkte.  Uiteindelijk nam  ik zyrtec - tegen mijn zin omdat ik daar moe van word.  En ook zyrtec had na een jaar nauwelijks nog effect!
De hooikoorts is niet volledig weg - heel af en toe snotter ik nog een beetje en nies ik een keer.  Maar wat een verschil!  Waar ik tevoren leed aan hooikoorts van een schaal op 10 "scoorde" ik 10, terwijl ik nu eerder 2 op 10 haal. 
Wat is er anders dan andere jaren? 
1.Ik eet veel minder brood.  s Morgens eet ik haver met honing, en s middags meestal restjes. 
2.Ik eet minder suiker. 
3.Ik ben een aantal maanden voor de start van het hooikoortsseizoen met elke dag 2 eetlepels honing begonnen van eigen bijen. 
Misschien ligt het dus niet enkel aan de honing. 
Ik ben in ieder geval heeeeeeeeeeeeeel erg blij en dankbaar dat ik van die allergie verlost ben, zeker omdat het zo vermoeiend is en altijd plaatsvindt in net die drukste maanden van het tuinseizoen!
Nu nog hopen dat nieuwe bijen binnenkort de weg vinden naar mijn tuin, want het is stil zonder hen...

Het Afscheidscadeau van de Bijen

Een tijdje terug meldde ik met grote droefheid dat beide bijenvolkeren in onze tuin gestorven waren. 
Allebei gingen ze schijnbaar gezond en zonder varroa misvormingen de winter in.  De kasten waren ook nog vol met honing...
Toen schreef ik dat ik dus nu met een hoop zoetigheid met een bittere nasmaak zat... maar ondertussen ben ik dolblij met dat laatste afscheidscadeau van mijn bijen. 
Het lijkt er namelijk op dat ik van mijn hooikoorts verlost ben, en ik vermoed dat de (zeer lokale) honing van mijn bijen daarmee te maken heeft. 
Al sinds ik de kasten leeghaalde eet ik s morgens ongeveer 2 eetlepels honing bij mijn ontbijt.
Sinds een zevental jaar lijd - of leed!- ik aan hooikoorts.   
Normaalgezien kan ik de klok gelijk zetten op de start van mijn hooikoorts.  De symptomen beginnen altijd in alle hevigheid op de eerste mei.  Dat weet ik zeker, omdat we die dag elk jaar traditiegetrouw naar een rommelmarkt in de geburen gaan en ik dan plots een zakdoek nodig heb.  
De symptomen: jeukende ogen, gezwollen en kriebelende keel, doorlopend snot en regelmatig hevige niesbuien. 
Het eerste jaar nam ik iets homeopathisch tegen de hooikoorts.  Het volgende jaar werkte dat niet meer.  Ik probeerde een ander middel, dat het jaar daarna ook niet meer werkte.  Uiteindelijk nam  ik zyrtec - tegen mijn zin omdat ik daar moe van word.  En ook zyrtec had na een jaar nauwelijks nog effect!
De hooikoorts is niet volledig weg - heel af en toe snotter ik nog een beetje en nies ik een keer.  Maar wat een verschil!  Waar ik tevoren leed aan hooikoorts van een schaal op 10 "scoorde" ik 10, terwijl ik nu eerder 2 op 10 haal. 
Wat is er anders dan andere jaren? 
1.Ik eet veel minder brood.  s Morgens eet ik haver met honing, en s middags meestal restjes. 
2.Ik eet minder suiker. 
3.Ik ben een aantal maanden voor de start van het hooikoortsseizoen met elke dag 2 eetlepels honing begonnen van eigen bijen. 
Misschien ligt het dus niet enkel aan de honing. 
Ik ben in ieder geval heeeeeeeeeeeeeel erg blij en dankbaar dat ik van die allergie verlost ben, zeker omdat het zo vermoeiend is en altijd plaatsvindt in net die drukste maanden van het tuinseizoen!
Nu nog hopen dat nieuwe bijen binnenkort de weg vinden naar mijn tuin, want het is stil zonder hen...

zaterdag 16 mei 2015

Vrijwilligerswerk

Wij hebben op dit moment twee mensen uit Taiwan te gast!  Ze hebben ons gevonden via een vrijwilligersnetwerk: wij gaven ons op als gastgezin.
Vrijwilligers krijgen kost en inwoon in ruil voor hulp in de tuin en in huis.
We zijn erg blij dat het nu eindelijk gelukt is om mensen te ontvangen.  We hebben namelijk vier vrijwilligers op rij gehad (uit Engeland, Amerika, Italie en China) die telkens net op het laatste moment hebben afgezegd.  We hadden het hele vrijwilligerswerk idee al bijna opgegeven, tot onze huidige gasten een aanvraag deden en effectief kwamen opdagen!
Ondanks het feit dat mijn vriend en ik allebei deeltijds werken (en dus veel tijd hebben) komen wij soms echt handen te kort om alles te doen wat we willen doen.  Er is het huishouden (met een hele waslijst aan dingen die wij zelf maken, zoals wasmiddel) en het verzorgen van onze huisdieren.  Daarnaast zijn er alle verbouwingswerken op onze oneindige to do list, naast al het werk in de tuin: zaaien, wieden, opkweken, verplanten, grassen kort houden, mulchen, oogsten, en verwerken.
Je kan meer lezen over hoeveel werk en tijd (maar ook plezier, hoor!) er kruipt in onze poging om meer zelfvoorzienend te leven in de zelfvoorziener en de winter.
Zo was ik bijvoorbeeld van plan om mijn overwoekerde tuinpaden deze winter proper te maken (gedurende het tuinseizoen had ik daar echt geen tijd voor), maar omdat het bijna altijd regende of vroor, was het onmogelijk.  Ik zag echt op tegen deze taak.
Mei is het drukste seizoen in de tuin, dus het is echt een zegen om te zien hoe onze Taiwanese helpers in een mum van tijd die paden vrijmaken!
Ik moet bekennen dat ik best wel zenuwachtig was voor het bezoek van onze eerste helpers.  Zou ik hen kunnen verstaan, en zij mij?  Zouden ze vriendelijk zijn, of juist onbeleefd?  Hou zou het zijn om wildvreemde mensen in ons kleine huisje te ontvangen?
Het is me allemaal geweldig meegevallen!  Onze helpers zijn echt lieve mensen, die oprecht geinteresseerd zijn.  Het is echt fijn om hun te horen vertellen over hun land, hun interesses, hun keuken en hun gewoontes.  Ik zal eerlijk zijn: ik wist zo goed als niets over Taiwan.  Ondertussen heb ik al veel bijgeleerd en heb ik mooie foto s gezien.
Vandaag willen onze helpers zelfs een typisch taiwans gerecht voor ons koken!
Het is zoals ik gehoopt had:  vrijwilligers vanuit de hele wereld ontvangen is een beetje reizen vanuit je eigen zetel: de wereld komt naar je toe!
Jaren geleden ben ik zelf vrijwilliger geweest.  Ik heb bijenkasten gebeitst in een superklein dorpje in Spanje, heb getuinierd in een prachtige ecologisch verbouwde hoeve in Frankrijk en een afgelegen boerderij in Portugal, en ik heb mee helpen verbouwen in Zuidelijk Portugal.  Dat waren telkens verrijkende en fijne ervaringen, en ik heb het gevoel dat ik nu iets terug kan doen!
Heb je ook hulp nodig met je huishouden of je tuin?
Vrijwilligersnetwerken zoals wwoof.org en helpx.com zijn echte aanraders!



Vrijwilligerswerk

Wij hebben op dit moment twee mensen uit Taiwan te gast!  Ze hebben ons gevonden via een vrijwilligersnetwerk: wij gaven ons op als gastgezin.
Vrijwilligers krijgen kost en inwoon in ruil voor hulp in de tuin en in huis.
We zijn erg blij dat het nu eindelijk gelukt is om mensen te ontvangen.  We hebben namelijk vier vrijwilligers op rij gehad (uit Engeland, Amerika, Italie en China) die telkens net op het laatste moment hebben afgezegd.  We hadden het hele vrijwilligerswerk idee al bijna opgegeven, tot onze huidige gasten een aanvraag deden en effectief kwamen opdagen!
Ondanks het feit dat mijn vriend en ik allebei deeltijds werken (en dus veel tijd hebben) komen wij soms echt handen te kort om alles te doen wat we willen doen.  Er is het huishouden (met een hele waslijst aan dingen die wij zelf maken, zoals wasmiddel) en het verzorgen van onze huisdieren.  Daarnaast zijn er alle verbouwingswerken op onze oneindige to do list, naast al het werk in de tuin: zaaien, wieden, opkweken, verplanten, grassen kort houden, mulchen, oogsten, en verwerken.
Je kan meer lezen over hoeveel werk en tijd (maar ook plezier, hoor!) er kruipt in onze poging om meer zelfvoorzienend te leven in de zelfvoorziener en de winter.
Zo was ik bijvoorbeeld van plan om mijn overwoekerde tuinpaden deze winter proper te maken (gedurende het tuinseizoen had ik daar echt geen tijd voor), maar omdat het bijna altijd regende of vroor, was het onmogelijk.  Ik zag echt op tegen deze taak.
Mei is het drukste seizoen in de tuin, dus het is echt een zegen om te zien hoe onze Taiwanese helpers in een mum van tijd die paden vrijmaken!
Ik moet bekennen dat ik best wel zenuwachtig was voor het bezoek van onze eerste helpers.  Zou ik hen kunnen verstaan, en zij mij?  Zouden ze vriendelijk zijn, of juist onbeleefd?  Hou zou het zijn om wildvreemde mensen in ons kleine huisje te ontvangen?
Het is me allemaal geweldig meegevallen!  Onze helpers zijn echt lieve mensen, die oprecht geinteresseerd zijn.  Het is echt fijn om hun te horen vertellen over hun land, hun interesses, hun keuken en hun gewoontes.  Ik zal eerlijk zijn: ik wist zo goed als niets over Taiwan.  Ondertussen heb ik al veel bijgeleerd en heb ik mooie foto s gezien.
Vandaag willen onze helpers zelfs een typisch taiwans gerecht voor ons koken!
Het is zoals ik gehoopt had:  vrijwilligers vanuit de hele wereld ontvangen is een beetje reizen vanuit je eigen zetel: de wereld komt naar je toe!
Jaren geleden ben ik zelf vrijwilliger geweest.  Ik heb bijenkasten gebeitst in een superklein dorpje in Spanje, heb getuinierd in een prachtige ecologisch verbouwde hoeve in Frankrijk en een afgelegen boerderij in Portugal, en ik heb mee helpen verbouwen in Zuidelijk Portugal.  Dat waren telkens verrijkende en fijne ervaringen, en ik heb het gevoel dat ik nu iets terug kan doen!
Heb je ook hulp nodig met je huishouden of je tuin?
Vrijwilligersnetwerken zoals wwoof.org en helpx.com zijn echte aanraders!



zaterdag 9 mei 2015

Vegan Recept: Boerenkoolbloemknopjes op Oosterse Wijze

In het voorjaar zijn er nog niet zo veel klassieke groenten te vinden in de tuin.  De erwtjes zijn nog maar zo n 15 centimeter lang, de bietjes hebben nog maar net hun blaadjes opgestoken. 
Dit is dus de periode om creatief te zijn met wat je hebt: brandnetels, zevenblad, ... en net niet bloeiende, doorgeschoten kolen!
In onze tuin zijn de spruitjes, de boerenkolen en de rammenassen van vorig seizoen opgeschoten - ze hebben bloemknoppen gevormd en kunnen elke dag gaan bloeien.  In feite kan je deze bloemknopjes oogsten en gebruiken, net als broccoli!  Lekker en gezond...





Gebruik ze rauw, of stoof ze, of draai er een soep van...
Vandaag een oosterse bereidingswijze.

Bloemknopjes van Rammenas en Boerenkool op Oosterse Wijze
Nodig (voor 2personen):
-2 el zonnebloemolie
-een 4tal kleine uien
-2 handenvol niet gezouten pindanootjes
-2 teentjes look
-1 cm verse gember
-een vergiet vol versgeoogste koolbloemknopjes
-1 prei
-2 el sojasaus
-een scheut witte wijnazijn
-2 el agavesiroop
-een weinig water
-een beetje (2 el) curryketchup, of gewone ketchup
-optioneel, om af te werken: pijplook of grove bieslook
-rijst voor twee personen
Hoe maak je het?
1.Snij de uien medium, rasp de gember, pers de look, en snij de prei in ringetjes
2.Verhit de olie in een wok.
3.Voeg de uien en de pindanootjes toe. 
.Wok tot de olie bijna opgebruikt is en alles er glanzend en gaar uitziet. 
4.Voeg look en gember toe.
5.Voeg prei en bloemknopjes toe.
6.Blus met azijn, sojasaus en agavesiroop.
7.Voeg de ketchup toe. 
8.Giet dan een beetje water erbij, en laat even stoven.
9.Kook ondertussen de rijst gaar.
10.Werk af met bieslook of pijplook over het bord.  Smakelijk!



Meer recepten met "onkruid"?  Zevenbladlasagne, paardebloemkappertjes, gepekelde netels, couscous met brandnetel en groene tofu

zondag 3 mei 2015

De Veganist in de Kledingwinkel

Mijn vriend en ik proberen zo plantaardig mogelijk te leven. 
Concreet betekent dat in de eerste plaats dat wij nooit eetwaren kopen waar dierlijke ingredienten in zitten.
We willen immers ons geld niet uitgeven aan dierenmishandeling.
We zijn tegen de vlees, vis, eier - en zuivelindustrie, waar dieren als dingen worden behandeld. 
Maar...  we zijn tegelijk ook geen heiligen.  Als we op bijvoorbeeld een familiefeest een gerecht met room aangeboden krijgen, kiezen we er soms (meestal) voor om dat op te eten, omdat we in dat geval het dierenleed niet zelf actief gesponsord hebben, en omdat we niemand voor het hoofd willen stoten.  Voor de lieve vrede, dus. 
We merken dat deze zachtere aanpak meer mensen tot een vegan levensstijl weet te verleiden dan een streng, dogmatisch vasthouden aan onze principes.  De gulden middenweg, zeker?
Onze principes gaan echter niet over eten alleen.  Eerder op deze blog kon je al lezen hoe we een trip naar Amsterdam inplanden, met als hoofddoel daar ter plaatse vegan schoenen te gaan kopen. 
De meeste schoenen worden immers van leer gemaakt, en leer, dat is dode dierenhuid. 
Maar veganisme gaat, wat mij betreft, nog veel verder dan het niet kopen van leer of wol voor je kleerkast. 
Veganisme gaat over respect hebben voor dieren. 
Alle dieren. 
Ook mensen - want dat vergeten we wel eens - zijn dieren. 
Ik koop geen producten waarvan ik weet dat ze met intens lijden van dieren tot stand zijn gekomen. 
Bij gevolg stap ik nooit kledingzaken van grote multinationals binnen. 
Zo kom ik ook niet in de verleiding - want reken maar dat die winkels en hun aanbod je zullen verleiden: al die mooie kledij aan al die supergoedkope prijzen...
Ik kan het kopen van zulke kledij echter niet rechtvaardigen met mijn vegan levensstijl. 
Onlangs was het Fashion Revolution Day, een initiatief in het leven geroepen om mode eerlijker te maken ten opzichte van de mensen die de kledij maken. 
Een jaar geleden stortte er in Bangladesh een kledingfabriek in, met meer dan 1000 doden als gevolg. 
Dat is wat je sponsort, met jouw geld, als je gezellig gaat shoppen bij de grote merken: het uitbuiten en mishandelen van (in dit geval menselijke) dieren, opdat er meer winst zou kunnen gemaakt worden. 
Ik verdien niet genoeg om elke week duurzame, bio en fairtrade kledij te kunnen kopen.
Maar dat is ook niet nodig.  Als ik echt een bepaald kledingstuk nodig heb, dan spaar ik ervoor, en verlang ik er een tijdje naar. 
Het is zo n fijn gevoel om ergens naar te kunnen verlangen, om naar iets te kunnen uitkijken. 
Dat fijne verlangensgevoel is iets heel anders dan de instante bevrediging die we zo vaak nastreven, en die zo kortstondig van duur is. 
De rest van mijn kleren...
- koop ik in de kringwinkel
-ruil ik met vriendinnen
-zoek ik op 2dehands.be
-op rommelmarkten
-en op geefpleinen (lees ook de deel - en ruilrevolutie!)
Op die manier ben ik oprecht blij met wat ik draag en hoef ik me nergens schuldig over te vinden. 
En dat geeft een goed gevoel!