Het regende op de juiste momenten, en het was droog op de juiste momenten. Ik kon alles op tijd zaaien, en ook al snaaide er hier en daar eens een muis of een slak een zaadje of een zaailing, alles kwam goed en mooi op. Door de vele zonuren was ik helemaal bij met het onkruid, en beleefde ik ook veel plezier aan het werken in de tuin.
Onze moestuin lag er stralend bij.
En toen...kwam de overstroming.
Op enkele uren tijd stroomden er bakken vol regen uit de hemel.
Wij wonen naast een beek. Normaalgezien een rustgevend, vriendelijk stroompje. Zorgt voor verkoeling en af en toe zien we er eendjes op voorbij drijven.
Op tien minuten tijd kon je het beekwater zien stijgen tot een kritiek punt. Normaalgezien is het water helder, nu zag het vuilbruin — het is modder en slijk en slib dat van de omliggende velden en straten wegstroomt.
De beek raakte helemaal gevuld en trad buiten haar oevers. We zagen muisjes, verkild door het water, die hoger en droger probeerden te raken. Slakken die de tijd van hun leven hadden.
Wij hebben een lange, smalle moestuin, en de gehele linkerkant stond meer dan blank.
Binnen overstroomde de kruipkelder. Het water kwam deze keer ook door de voortuin, en stond net niet tot aan onze drempel. De binnengarage liep onder.
Overal hing een vieze, weeëe rioolgeur — ook septische putten overstromen namelijk met zulk weer.
Achter ons huis was ons pad herschapen tot een wild stromende, stinkende bruine rivier.
Toen we ons huis kochten vertelden de buren dat de beek af en toe overstroomde. Dat was vier keer gebeurd op veertig jaar tijd.
Ondertussen lijkt het klimaat veranderd te zijn: dit is de vierde overstroming die wij meemaken, op zeven jaar tijd.
Iedere local vertelde ons, dat het nog nooit zo erg was geweest als nu.
Op internet las ik dat je, na een overstroming, je moestuingroenten kan vergeten. Fruit is ok (hoewel, nergens stond iets geschreven over kleinfruit, bessenstruiken, e.d.).
Je mag ondergelopen groenten niet meer consumeren, je mag ze zelfs niet composteren. Het slib dat een overstroming met zich meebrengt, bevat namelijk allerlei toxische stoffen. Denk: overgelopen septische putten en riolen, ondergelopen brandstoftanks, pesticiden van de ons omringende velden, en ga zo maar door.
Dus dag look, waarnaar ik zo benieuwd was (eerste herteelt van teentjes die ik zelf gekweekt had, en
die dus aan onze grond zouden zijn aangepast).
Dag blauwe bessen, die dit jaar zo weelderig groeiden, maar net niet kopje onder gingen.
Dag sla en spinazie.
Dag erwtjes, kapucijners en peultjes.
Dag bietjes en prei.
Dag yaconknolletjes, die ik net gekregen en verplant had.
Misschien zelfs dag tomaten en paprika's en aubergine, die in de serre stonden, waarlangs het water passeerde.
De vorige keren dat onze tuin overstroomde, hebben we een beetje een struisvogelpolitiek toegepast. Net gedaan of het niet gebeurd was, en vrolijk verder geteeld en gegeten uit eigen tuin.
Maar nu vinden we het tijd om onze grond te laten onderzoeken... En we wachten het resultaat met bang hart af.
Want wat als blijkt, dat we hier niet meer kunnen moestuinieren? Hier schreef ik al eens, dat een groententuin hebben en onderhouden veel tijd en energie en zelfs investering kost, terwijl het je niet noodzakelijk veel (in geldwaarde, dan) oplevert: lokale en seizoensgebonden biogroenten in de winkel zijn niet duur.
Maar tuinieren is leuk! En wij vinden het zo fijn om zelf ons eten bij elkaar te plukken in de tuin! En het lukte ons ook steeds beter, door ervaring en kennis op te doen!
Dus deze overstroming is voor ons best wel een slag.
We wonen hier graag en we houden van ons huis en onze tuin.
Maar wat als we niet langer onze eigen groenten kunnen telen, omdat de grond gecomprommiteerd is? Normaalgezien gebruik ik het grasmaaisel van onze paden als mulch tussen de gewassen. Maar alle graspaden zijn overstroomd geweest...
Misschien zetten we de tuin dan wel vol met fruitbomen. Of met bloemen en struiken die goed zijn voor onze bijen. Iemand tips? Lotgenoten?
Kunnen we iets doen, samen, om overstromingen te voorkomen en tegen te gaan? Op het internet vind je tal van raadgevingen, zoals deze. Allemaal heel nuttig, maar nergens vind ik deze tips:
1. Eet vaker biologisch.
2. Eet vaker plantaardig.
Rare tips?
Ik leg even uit: voor, achter en naast onze tuin liggen monocultuurvelden. Dit jaar maïs, bieten en tarwe. Het zou kunnen dat de tarwe voor brood bestemd is, maar de andere gewassen dienen enkel tot vetmesting van slachtvee.
Al die percelen zouden, ipv voedergewassen voor dieren te bevatten, ook met biologisch geteelde groenten voor mensen kunnen bebouwd worden.
Dan zouden er geen pesticiden moeten gebruikt worden (wat giftig slib bij overstromingen veroorzaakt), en door polyculturen te gebruiken zou er minder bodemerosie zijn. Monocultuur put de bodem uit, verarmt hem, en zorgt ervoor dat slijk en aarde eenvoudigweg wegspoelen bij hevige regenval.
Dus als meer mensen meer biologisch en meer plantaardig gaan eten, worden er minder heftig met gifstoffen bewerkte monocultuurvelden gezet, en is er minder kans op slib en slijkstromen bij een overstroming.
Tot slot nog even een relativering. We maakten een kleine overstroming mee en onze tuin is mogelijks "besmet".
Ik kan me niet eens voorstellen wat het moet zijn als je hele huis tot aan de nok overstroomd is, en je er niet meer in kan wonen, en al je bezittingen en tastbare herinneringen weg zijn, en je moet vluchten.
Respect voor mensen die hun leven moeten achterlaten wegens omstandigheden (oorlog, natuurgeweld en klimaatverandering, armoede, ...) en die de moed hebben om naar elders te vluchten en daar opnieuw een leven te beginnen. En schaamte voor landen waar het wel goed gaat, die deze vluchtelingen beschouwen als "profiteurs" en "kosten voor de samenleving".
Als iemand tips heeft of info, graag!
3 opmerkingen:
Ai, dat ziet er niet goed uit.
Sterkte!
In welk land woon je als ik vragen mag?
Dankjewel voor jullie reacties, er was iets mis met de verwittiggingen daarvoor, dus vandaar mijn late antwoord. Ik woon in België!
Een reactie posten