1.Truman Capote - Andere stemmen, andere kamers
****
Ik zei het al in het vorige leeslijstje: ik ben een Southern Gothic fanate. Capote is één van mijn favoriete auteurs, en tot mijn schande heb ik nog niet zijn volledige oeuvre gelezen. Daar ben ik dus nu mee bezig, eentje per keer.
Dit boek is Capotes debuut. Het is het verhaal van een jongen die volwassen wordt. De hele roman baadt in een sprookjesachtige, dromerige en poëtische sfeer. Erg mooi...
2.P.F. Thomése - De Onderwaterzwemmer
***
Dit is de eerste keer dat ik iets van Thomése las. De Onderwaterzwemmer is het treurige verhaal van Martin, die als kind tijdens Wereld Oorlog II zijn vader op dramatische wijze verliest. Dertig jaar na de verdwijning van zijn vader treffen we Martin opnieuw, nu hij samen met zijn vrouw een avontuurlijke reis in Afrika onderneemt. Intrigerend en intriest om te lezen hoezeer het drama uit zijn jeugd nog steeds zijn huidige persoonlijkheid beïnvloedt - meesterlijk gedaan. Zozeer zelfs, dat ik erg kwaad werd op dit personage - doe toch iets!
Het einde vond ik dan weer ietwat gekunsteld, hoewel het wel catharsis biedt.
3.Dr. Christiane Northrup - Women's bodies, women's wisdom (non-fictie)
*****
Dit boek is een klassieker. Vanuit haar jarenlange ervaring als gynaecologe bespreekt Northrup het gehele vrouwenlichaam. Ik vond dit een heel interessant en leerzaam boek. Het was de eerste keer dat ik van een wetenschappelijk geschoold iemand te lezen kreeg dat ziekte een kwestie van lichaam en geest is, het resultaat van een onevenwicht. Met inzicht, tips, oefeningen, veel verdere verwijzingen naar nog meer interessante boeken/websites. Ook als je niet ziek bent is dit een echte aanrader voor elke vrouw!
4.Öznur Karaca - Marsepeinen Vingers
*****
Ik bewaarde het beste voor het laatste, vandaag! Dit pas uitgebrachte boek is het verhaal van een gezin dat desintegreert. Vanaf bladzijde één word je meegetrokken in deze intrigerende en droevige familiegeschiedenis. De taal is bijzonder, de personages levensecht. Met tal van kleine anekdotes, soms intriest, soms heel mooi, en monologen van diverse gezinsleden afgewisseld met een algemene vertelstem schildert Öznur het ontrafeld raken van een familie. Over hoe het leven je kan meesleuren. Over hoe manipulatief mensen kunnen zijn. Met heel mooie dialogen en vergelijkingen. Voor mij was dit een extra speciale leeservaring, omdat Öznur een heel goede vriendin van me is. Ze schreef met dit verhaal een kanjer van een prestatie neer! Een boek om te koesteren: zo eentje dat je af en toe uit de kast haalt en weer open slaat om her en der passages te herlezen.
Hebben jullie deze titels al gelezen? Wat vonden jullie er van?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten