vrijdag 4 oktober 2024

Vegan Recept: Georgisch Walnoten Snoep

Een taai, kauwbaar zoet èn vullend notensnoepje: als het goed gedroogd is ziet het er zo uit...

Vegan Recept: Georgisch Walnoten Snoep

Bijna elk jaar brengt een lieve buurvrouw ons prachtige, dikke grote walnoten. Wij kraken, pellen en eten dan dat het een lieve lust is! Elk jaar probeer ik ook iets nieuws uit met walnoten in desserts. 

Deze herfst maakte ik churchkhelaGeorgisch walnotensnoep. Georgiërs rijgen droge walnoten met een naald aan een katoenen draad (dit gaat heel makkelijk, het duurt alleen lang): zo verkrijg je een streng noten. 

Vervolgens koken ze een deel druivensap in zodat het geconcentreerder wordt en laten ze dit sap indikken met een mengsel van (maïs)bloem en suiker

Tenslotte dopen ze de strengen walnoot in deze dikke zoete pudding, en hangen ze het verkregen snoep te drogen. Ik gebruikte een droogoven om het droogproces te versnellen en te verzekeren, want hier hebben we vaak minder zon.

De benodigdheden voor churchkhela: noten, (maïs)bloem en suiker, en sap (ik gebruikte appel en een restje druivensap)...

Ik ken deze zoete walnootsnack van lang gelden toen ik door Turkije reisde: daar heet het sujuk. Ik was altijd al geïntrigeerd door dit kleurrijke, taaie, vreemdgevormde langwerpige snoepje. Uit ervaring weet ik bovendien dat mensen in die hele regio de meest fantastische zoetigheden maken met walnoot (ik proefde er destijds heel wat walnootgebakjes en koekjes). 

Ik moèst dit recept dus uitproberen. Ik baseerde me op dit recept van eurasiaspace.org omdat het me authentieker leek. De Georgische mama's rollen nu waarschijnlijk hoofdschuddend hun ogen ten hemel, maar ik had echt niet de tijd om alle benodigde walnoten aan een draad te rijgen. Ik maakte één kleine streng, en de rest van het recept rolde ik uit op bakpapier om zo een gelijkaardige worstvorm te verkrijgen. Ik had namelijk over deze snellere manier van churchkhela maken gelezen op turkish-desserts.com -- wat een fantastische site trouwens, en wat een mooie desserts!

De gekke gestolde, kaarsachtige vorm van het churchkhela snoep, hangt te drogen aan een wasrek... Later deed ik hem in de droogoven omdat het hier niet zo warm en zonnig was...

Ik moet zeggen dat de notenstreng er veeeeel geslaagder uitziet en ook veel makkelijker droogt. Dus als je dit recept wil uitproberen en je hebt de tijd, ga voor de geregen notenstrengen. Voor beide methodes gebruik je best een droogoven, om schimmel te voorkomen. Duw de worsten dan plat en maak er een soort dik fruitleer van, draai het ook af en toe om in de droogoven.

Niet vergeten: de draad mag je niet opeten!!!

De snellere methode: pudding uitspreiden, noten erin, oprollen, drogen...

Ook nog interessant:

Traditioneel wordt churchkhela met druivensap en walnoten gemaakt, maar je kan ook gaan voor:

-cashews, amandelen, hazelnoten, pompoenpit, ...

-rozijnen, abrikozen gedroogd, gedroogde appeltjes, ...

-Allerlei soorten fruitsap: appelsap, perensap, kiwisap, rodebessensap, rabarbersap, frambozensap, bramensap, moerbeisap, granaatappelsap, dus misschien ook wel kweepeersap! Eindeloze mogelijkheden. En de kleur van het sap bepaalt de kleur van het snoep! Mocht je dit recept uitproberen met kombucha, laat me zeker weten hoe het ging, alvast bedankt!

In dit filmpje gaan ze bv aan de slag met frambozen en kiwi, en deze Georgische mama's nemen dus wel degelijk de tijd om àl hun noten aan draad te rijgen...  

Hoe smaakt het? Zoetzurig, chewy, taai maar fijn om op te kauwen, en het vult: een mix tussen snoep en energiereep, niet eens zo ongezond vanwege de noten!

Wil je nog meer semi-gezond (want bevat wel degelijk suiker) walnotensnoep? Probeer dan zeker fruitleer! Kijk bij mispelfruitleer, pompoenfruitleer, rabarberfruitleer, en rabarberfruitleer met appelmoes, kweepeerfruitleer -- je kan bij elk soort fruitleer stukjes walnoot toevoegen: heerlijk! 

Drogende Churchkhela!

Vegan Recept: Georgisch Walnoten Snoep, gebaseerd op dit recept

Nodig:

-1l druivensap (of ander sap)

-200g verse maar droge walnoten (of andere noten)

-125g (maïs)bloem

-2el suiker

-katoenen draad en dikke naald

-droogrek (een wasrek werkt prima, met bv een krant eronder tegen het smossen).

-als je de snellere methode wil proberen: een beetje neutrale olie om een bakpapier mee in te smeren op een bakplaat of werkoppervlak. 

-een pannenlikker

-kookpot met dikke bodem 

-een lepel om goed mee te kunnen roeren of spatel

Hoe maak je het?

1.Zorg dat je noten al aan de draad geregen zijn. Dit neemt behoorlijk wat tijd in beslag! Maak een knoop aan het uiteinde, en als je klaar bent ook aan het begin. Maak een lus aan het einde zodat je de streng kan omhoog hangen. Leg een krant onder het droogrek.

2.Doe de helft (500ml) van het sap in een kookpot met dikke bodem.

3.Kook dit sap een kwartier lang op laag à medium vuur.

4.Meng ondertussen de andere helft van het sap met de bloem en de suiker. Zorg ervoor dat er geen klonters zijn!

5.Als je voor de snellere methode gaat: olie een bakpapier in op een bakplaat of werkoppervlak. 

6.Giet nu het bloem-suiker mengsel bij het ingekookte sap. 

7.Breng opnieuw aan de kook en roer voortdurend. 

8.Blijf ongeveer een kwartier roeren terwijl het zachtjes kookt, totdat het mengsel indikt en vermindert.

9.Authentieke methode: dompel de streng onder en verspreid mbv lepel of pannenlikker de pudding over de notenstreng.

10.Hang de streng op aan het droogrek. 

11.Dan hang je het twee weken te drogen op een donkere plek. 

12.Nu is het enkele maanden houdbaar, als het goed is. Vertrouw op je neus!

13.Snelle methode: spreid de pudding uit op de ene helft van het bakpapier.

14.Drapeer de noten erover en duw ze erin met de spatel. Rol dan op. 

15.Laat afkoelen, daarna kan je het al in stukjes snijden en serveren. 

Wil je de churchkhela echt goed droog hebben, dan is het aangeraden om het in de droogoven een aantal uur op lage temperatuur te drogen, check af en toe. 

Smakelijk!!!


vrijdag 15 maart 2024

Boekbespreking: Patisserie Coucou - De Vegan Bakkerij - Enzo Pèrès-Labourdette

Boekbespreking: Patisserie Coucou - De Vegan Bakkerij - Enzo Pèrès-Labourdette, Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar*

*De uitgeverij stuurde dit boek naar me op, ik geef je mijn eerlijke mening

Wow - ik viel van de ene verbazing in de andere bij het lezen van dit prachtige boek! Voor ik het in mijn handen had, wist ik niet dat Enzo Pèrès-Labourdette een Bekende Nederlander is, die in 2022 zomaar eventjes de eerste vegan winnaar van Heel Holland Bakt werd. 

Dit is een vegan bakboek unlike andere vegan bakboeken:

Ten eerste zijn alle recepten uiterst verfijnd: je merkt dat je hier met een professional te maken hebt. En hoewel de recepten soms ingrediënten bevatten die niet iedereen standaard in de keukenkast heeft staan, zoals bv eetbaar papier of hazelnotenlikeur, zijn de gerechten haalbaar dankzij de heldere en vaak grappige uitleg. Dit zijn toprecepten, die je vanaf nu zelf kan maken.

Met behulp van de Recepten Matrix achterin kan je bovendien in een oogopslag zien welke moeilijkheidsgraad een recept heeft (van 'Makkie' tot 'Doorgewinterde Thuisbakker') en hoe lang je erover zal doen (van '30 minuten' tot 'volgende dag klaar').   

Ten tweede komen in Patisserie Coucou keukengeheimen en weetjes aan bod die je (ik althans) nog nergens elders hebt gelezen: niet alleen handige trucs en kennis wat ingrediënten bij het vegan bakken betreft, maar ook culturele kookwetenswaardigheden

Palmiers Koekjes...
 

Enzo put namelijk uit zijn zalige jeugdherinneringen en uit alles wat zijn oma's hem als kind geleerd hebben om zijn recepten te creëren en aan te passen: hij leerde dat, 'naast de precisie die bakken vereist, er ook vrijheid is': om te experimenteren. Wat zouden die oma's trots zijn, als ze konden zien wat voor een prachtig gepresenteerd kookboek hun kleinkind hier aflevert! Het boek is een ode aan hen, en aan liefdevol, innovatief creëren en verbinden in de keuken en daarbuiten.

Enzo heeft niet alleen al zijn favoriete oma familierecepten -en keukengeheimen getransformeerd tot exotische en verfijnde vegan heerlijkheden, hij maakte ook zelf de mooie, slightly cuckoo illustraties en schreef de prachtige, nostalgische intro en de begeleidende teksten bij elk recept.

Illustratie bij de Gazellehoorntjes Koejes...

Dat hij - naast voedselkunstenaar ('koekjesingenieur,' schrijft hij ergens: wat een geweldig woord!), illustrator, stoffenbedenker, èn monumentontwerper ook nog eens kinderboekenauteur is, merk je aan zijn inventieve schrijfstijl. Het boek is heerlijk om te lezen en door te bladeren: voor de kunstige foto's en tekeningen, en voor de nostalgische verhalen over lange zomers en het kinderlijke geluk dat je kan ervaren bij het eten van een éclair-au-chocolat op de achterbank van je oma's auto... 

Enzo's Mamie Edith verwelkomde haar familie, wanneer die bij haar in het zuiden van Frankrijk kwam logeren, steevast met een hartelijk 'Coucou, mes chéris!' -- vandaar de titel van dit bijzondere boek.


 

Oma Edith, maar ook Mamie Raymonde (de overgrootmoeder) en Grandma Maisie brachten de kleine Enzo naast tal van levenswijsheden de passie voor bakken en voor (samen) eten bij. Bijzonder interessant is hoe Enzo door die mooie kindertijd nu Algerijnse, Joodse, Franse, Britse, Amerikaanse, Zuid-Spaanse, Marokkaanse en zelfs Indiase invloeden in de keuken verweeft met Nederlandse en vegan kooktechnieken. In Patisserie Coucou leerde ik koekjestradities en baktechnieken uit andere landen kennen waar ik tevoren nog nooit over had gehoord: voor een zoetekauw als ik, is dat fantastisch!

De stijl is grappig en vertederend, zoals bijvoorbeeld wanneer Enzo beschrijft hoe zijn Grandad, die architect was, een peperkoeken huisje omtoverde tot een stijlvol ontworpen eetbare miniatuurvilla. Of wanneer hij zijn kleurrijke Fudgy Bosbes Macadamia Koekjes met Vegan Witte Chocola omschrijft als 'een ontzettend dramatisch koekje'. 

Rabarber Upside-Down Cake...

Als kers op de taart krijg je, naast al die exotische en super intrigerende bakrecepten voor koekjes, taarten, snoep en ander lekkers ook nog een hoodstuk 'Hartig' (Provençaalse Aperitiefcake! Hartige Pie met zoetzure bieten-venkelcurry!) en 'Drankjes' (Horchata! Orgeat!) voorgeschoteld...

Volgende gerechten spraken mij alvast heel erg aan, ik noem er slechts enkele maar eigenlijk wil ik het hele boek (253 pagina's!) maken:

-Krokante vanille rum Palmiers

-Upside-down Rabarbercake

-Hazelnoot-chocolade Financiers

-Gemberdigestives

Gemberdigestives...

-Pain d'épice -- de ondertitel luidt: 'Om winterdepressies te verjagen'

-Grote Harissa-Karamelkoeken ('voor vurige types')

-Almendrados met rozenconfetti

-Tipsy Gazellehoorntjes

-Calissons van Meloen-Marsepein

-Mega-spiraalbrood met tahin glazuur

Het woord dat ik het vaakst tegenkwam en het gevoel dat het hele boek bij me oproept, is Liefde. Patisserie Coucou is Enzo Pèrès-Labourdettes Liefdevolle Oproep om met je geliefden samen te gaan bakken, en om daarbij verhalen uit te wisselen. 

Warm aanbevolen.  

 

 

vrijdag 8 maart 2024

Zelf Seitan met Zuurdesem Maken!

Met zuurdesem kan je meer maken dan alleen brood...

Zelf Seitan met Zuurdesem Maken!

Het recept om zelf seitan te maken dat ik ooit op deze blog postte: hier, gebruik ik nog steeds. Het levert een sappige, smaakvolle eiwitbron op.

Maar ik vroeg me al lang af of je ook een gezuurdesemde seitan zou kunnen maken. 

Het experiment - zelf seitan met zuurdesem maken - voerde ik gisteren uit, en het was zo lekker dat ik vergat om een foto te maken voor alles op was! Mijn gezuurdesemde seitan stond een halve dag te fermenteren, korter of langer kan ook, voor de beste smaak is 5 uur staan een minimum.

Seitan gemaakt met zuurdesem is:

-sappig en smaakvol, zoals seitan zonder zuurdesem

-maar deze seitan heeft ook die typische heerlijke zurige fermentatie-nasmaak van desembrood

-omwille van de zuurdesem vermoed ik, dat deze seitan ook beter te verteren valt, en dat hij nog meer voedzame bestanddelen bevat

Dus als je zelf zuurdesem hebt staan borrelen in je keuken, voeg dan even wat aan je seitan toe!

Vegan Recept: Zelf Seitan met Zuurdesem Maken!

Nodig (voor een vrij grote hoeveelheid seitan, wij aten veel en vroren ook nog veel in):

-250g glutenbloem 

-1c zuurdesem = 240ml zuurdesem = 280g

-2 el sojasaus

-80ml water

-kom

-natte handdoek 

-olijfolie

-pan

-750ml water, wijn, bier of bouillon

-laurier

-kruiden naar smaak

-sojasaus naar smaak of bouillon, ik gebruik een halve cup sojasaus

Hoe maak je het?

1.Meng gluten, zuurdesem, sojasaus en water tot een samenhangend deeg.

2.Doe in een kom.

3.Leg de natte handdoek erover.

4.Laat fermenteren op kamertemperatuur, ideaal is 5 à 6u, langer kan ook voor intensere fermentatie, korter kan ook.

5.Trek bolletjes ter grootte van een walnoot van de deegbal.

6.Verhit de olie in de pot.

7.Voeg laurier en kruiden toe.  

8.Voeg de seitan 'balletjes' toe en roerbak tot ze aan beide kanten goudbruin zijn.

9.Blus met water, en voeg bouillon/sojasaus toe.

10.Breng aan de kook.

11.Laat 45 minuten zacht koken.

12.Je kan de seitan nu zo eten, of je kan hem ook nog bakken in olijfolie.

Smakelijk!

Misschien ook nog interessant:

-Wildpluk zuurdesem quiche recept

-Zelf zuurdesem maken

-Hoe maak je zelfgebakken brood gezonder en voedingsrijker?

-Zuurdesem maken van oud brood

-Zelf brood maken van oud brood