Onlangs moesten we onze voortuin opruimen.
We gaan twee regenwater tanks en een septische put laten steken, en er komen dus graafmachines en dergelijke.
Onze (overwoekerde) tweede kruidenspiraal moest daarom weg, de prachtige bloemenwei moest gemaaid, en een oude hoop gemaaid lang gras en takken moest weggevoerd worden.
Met de niet vergane takken maakten we elders in de tuin een nieuwe takkenhoop. Het half vergane lange gras binnenin de hoop was bestemd als voedselrijke mulch voor tussen de pompoenen.
Met verbazing ontdekten we hoe die hoop krioelde van het leven. Pissebedden, regenwormen, duizendpoten, mierennesten, ...
Met elke laag die we afpelden kwamen we nieuwe levensvormen tegen:
-een verlaten wespennest,
-een hommelnestje van vorig jaar,
-geknaagd gras in bolletjesvorm dat op een muizenhuis wees.
Bij een volgende laag hupte er plots een prachtige, dikke grote zwarte pad weg.
En in de onderste laag... Bleek een volslanke egel te huizen! Gecamoufleerd zichtbaar op de foto.
De egel hebben we - met handschoenen! - naar een andere takkenhoop in de tuin verhuisd.
Toen we nadien minuten nog ns gingen kijken, was hij al diep in zijn nieuwe verblijf weggekropen.
We zijn blij verrast om zoveel leven in een verwilderd plekje te mogen ontdekken.
We vonden het vreselijk vervelend om de habitat van al deze dieren te moeten verstoren.
Maar we troosten ons met het volgende:
- mr. Egel heeft een nieuw takkenhotel gevonden
- ook de pad vindt vast en zeker een ander plekje. Er zijn twee vijvers in de tuin en we gaan er nog twee bijmaken. We houden enorm veel van water!
- na de werken zal de grond bloot liggen. Dat is een ideaal moment om een nieuwe bloemenwei te zaaien - hoera!
- als er op één mini plekje van onze 19 are al zoveel leven leeft, dan betekent dat, dat we goed bezig zijn!
Zelfvoorzienend, ecologisch en vegan leven en genieten in huis, tuin en keuken!
zondag 26 juni 2016
De gevolgen van natuurlijk tuinieren
Onlangs moesten we onze voortuin opruimen.
We gaan twee regenwater tanks en een septische put laten steken, en er komen dus graafmachines en dergelijke.
Onze (overwoekerde) tweede kruidenspiraal moest daarom weg, de prachtige bloemenwei moest gemaaid, en een oude hoop gemaaid lang gras en takken moest weggevoerd worden.
Met de niet vergane takken maakten we elders in de tuin een nieuwe takkenhoop. Het half vergane lange gras binnenin de hoop was bestemd als voedselrijke mulch voor tussen de pompoenen.
Met verbazing ontdekten we hoe die hoop krioelde van het leven. Pissebedden, regenwormen, duizendpoten, mierennesten, ...
Met elke laag die we afpelden kwamen we nieuwe levensvormen tegen:
-een verlaten wespennest,
-een hommelnestje van vorig jaar,
-geknaagd gras in bolletjesvorm dat op een muizenhuis wees.
Bij een volgende laag hupte er plots een prachtige, dikke grote zwarte pad weg.
En in de onderste laag... Bleek een volslanke egel te huizen! Gecamoufleerd zichtbaar op de foto.
De egel hebben we - met handschoenen! - naar een andere takkenhoop in de tuin verhuisd.
Toen we nadien minuten nog ns gingen kijken, was hij al diep in zijn nieuwe verblijf weggekropen.
We zijn blij verrast om zoveel leven in een verwilderd plekje te mogen ontdekken.
We vonden het vreselijk vervelend om de habitat van al deze dieren te moeten verstoren.
Maar we troosten ons met het volgende:
- mr. Egel heeft een nieuw takkenhotel gevonden
- ook de pad vindt vast en zeker een ander plekje. Er zijn twee vijvers in de tuin en we gaan er nog twee bijmaken. We houden enorm veel van water!
- na de werken zal de grond bloot liggen. Dat is een ideaal moment om een nieuwe bloemenwei te zaaien - hoera!
- als er op één mini plekje van onze 19 are al zoveel leven leeft, dan betekent dat, dat we goed bezig zijn!
We gaan twee regenwater tanks en een septische put laten steken, en er komen dus graafmachines en dergelijke.
Onze (overwoekerde) tweede kruidenspiraal moest daarom weg, de prachtige bloemenwei moest gemaaid, en een oude hoop gemaaid lang gras en takken moest weggevoerd worden.
Met de niet vergane takken maakten we elders in de tuin een nieuwe takkenhoop. Het half vergane lange gras binnenin de hoop was bestemd als voedselrijke mulch voor tussen de pompoenen.
Met verbazing ontdekten we hoe die hoop krioelde van het leven. Pissebedden, regenwormen, duizendpoten, mierennesten, ...
Met elke laag die we afpelden kwamen we nieuwe levensvormen tegen:
-een verlaten wespennest,
-een hommelnestje van vorig jaar,
-geknaagd gras in bolletjesvorm dat op een muizenhuis wees.
Bij een volgende laag hupte er plots een prachtige, dikke grote zwarte pad weg.
En in de onderste laag... Bleek een volslanke egel te huizen! Gecamoufleerd zichtbaar op de foto.
De egel hebben we - met handschoenen! - naar een andere takkenhoop in de tuin verhuisd.
Toen we nadien minuten nog ns gingen kijken, was hij al diep in zijn nieuwe verblijf weggekropen.
We zijn blij verrast om zoveel leven in een verwilderd plekje te mogen ontdekken.
We vonden het vreselijk vervelend om de habitat van al deze dieren te moeten verstoren.
Maar we troosten ons met het volgende:
- mr. Egel heeft een nieuw takkenhotel gevonden
- ook de pad vindt vast en zeker een ander plekje. Er zijn twee vijvers in de tuin en we gaan er nog twee bijmaken. We houden enorm veel van water!
- na de werken zal de grond bloot liggen. Dat is een ideaal moment om een nieuwe bloemenwei te zaaien - hoera!
- als er op één mini plekje van onze 19 are al zoveel leven leeft, dan betekent dat, dat we goed bezig zijn!
maandag 20 juni 2016
Zelf Rabarber Fruitleer maken met Appelmoes: Recept!
In de voorbije jaren heb ik geëxperimenteerd met het maken van fruitleer in de auto op een warme dag.
Dat lukte, maar de onvoorspelbaarheid van het weer en de hoog oplopende temperaturen in de auto (het leer werd in feite gekookt) maakten dat ik heel graag een droogoven wou.
Waw... Een droogoven...
Een superdure aankoop, maar tot nu toe ben ik er echt blij mee!
Je kan er :
-kruiden mee drogen
-fruitleer en groenteleer mee maken
-vegan yoghurt mee drogen
-allerlei chips maken
-etc etc
Vegan Recept: Rabarberfruitleer met Appelmoes
Nodig:
-2,6 kg gekuiste rabarber (dus zonder blad), gewassen en in stukjes gesneden
-3 cups kokosbloesemsuiker
-1c water (gaat waarschijnlijk ook met minder)
-2 potjes appelmoes (gezoet)
-mixer
-bakpapier
-droogoven met 9 lades
-optioneel: kruiden die goed bij rabarber passen, zie daarvoor rabarberconfituren (over combinaties met rabarber)
Hoe maak je het?
1 zet de rabarber met het water op in een grote kookpot en breng aan de kook.
2. Laat zeker 10 minuten koken en roer af en toe, tot je moes hebt.
3. Haal van het vuur af en meng de appelmoes en de kokossuiker erdoorheen. Voeg optionele kruiden toe.
4. Mix het geheel: dit is belangrijk, je wilt een egaal leer hebben.
5. Proef een keer: misschien wil je het nog zoeter hebben. Maar bedenk: de gedroogde versie zal zoeter smaken dan de moes.
6. Knip bakpapier op maat en leg op de lades. Spreid de moes er zo egaal mogelijk over uit. Ik gebruikte een soeplepel en een spatel.
7. Steek in de droogoven. Stel een temperatuur in van 57 graden celsius, voor 10 uur.
8. Bewaar het droge, van het bakpapier af gepelde en in rolletjes gerolde leer in glazen potjes.
9. Smakelijk!
Gedroogd rabarberleer op bakpapier!
Dat lukte, maar de onvoorspelbaarheid van het weer en de hoog oplopende temperaturen in de auto (het leer werd in feite gekookt) maakten dat ik heel graag een droogoven wou.
Waw... Een droogoven...
Een superdure aankoop, maar tot nu toe ben ik er echt blij mee!
Je kan er :
-kruiden mee drogen
-fruitleer en groenteleer mee maken
-vegan yoghurt mee drogen
-allerlei chips maken
-etc etc
Vegan Recept: Rabarberfruitleer met Appelmoes
Nodig:
-2,6 kg gekuiste rabarber (dus zonder blad), gewassen en in stukjes gesneden
-3 cups kokosbloesemsuiker
-1c water (gaat waarschijnlijk ook met minder)
-2 potjes appelmoes (gezoet)
-mixer
-bakpapier
-droogoven met 9 lades
-optioneel: kruiden die goed bij rabarber passen, zie daarvoor rabarberconfituren (over combinaties met rabarber)
Hoe maak je het?
1 zet de rabarber met het water op in een grote kookpot en breng aan de kook.
2. Laat zeker 10 minuten koken en roer af en toe, tot je moes hebt.
3. Haal van het vuur af en meng de appelmoes en de kokossuiker erdoorheen. Voeg optionele kruiden toe.
4. Mix het geheel: dit is belangrijk, je wilt een egaal leer hebben.
5. Proef een keer: misschien wil je het nog zoeter hebben. Maar bedenk: de gedroogde versie zal zoeter smaken dan de moes.
6. Knip bakpapier op maat en leg op de lades. Spreid de moes er zo egaal mogelijk over uit. Ik gebruikte een soeplepel en een spatel.
7. Steek in de droogoven. Stel een temperatuur in van 57 graden celsius, voor 10 uur.
8. Bewaar het droge, van het bakpapier af gepelde en in rolletjes gerolde leer in glazen potjes.
9. Smakelijk!
Gedroogd rabarberleer op bakpapier!
maandag 13 juni 2016
Zelf Rabarbersap maken
Vorig jaar maakten wij met onze ontsapper appelsap en bramensap. Dankzij de stoomketel kunnen we heel wat sapcombinaties uitproberen! Vandaag is het de beurt aan rabarber. De prachtige roze kleur zorgt, ondanks het regenweer, toch voor een zomers gevoel!
Per vijf kilo rabarber reken je ongeveer 400 g suiker. Mijn vriend vond het lekker, ik persoonlijk vond dat het iets zoeter mag. Dus: zoeten naar smaak!
Nog meer recepten met rabarber? Check dan zeker ook rabarberfruitleer maken (door het te drogen in de auto, op een warme dag!) en rabarberconfituren (welke originele kruiden en combinaties je aan rabarberconfituur kan toevoegen en hoe dat dan moet).
Recept: Rabarbersap met Stoomketel
Nodig:
-5 kg rabarber
-400 g suiker (of meer naar smaak)
-toevoegingen, denk: vlierbloesem, rozemarijntakjes, rozenblaadjes, ...
-stoomketel
-glazen weckflessen met rubberen ringen en klemmetjes
-inmaaktang en handschoenen om de flessen mee vast te houden tijdens het vullen: opletten, kokend heet!
-schone handdoek
Hoe maak je het?
1. Was de rabarber en snij in kleine stukken.
2. Meng met de suiker in het vergietcompartiment van de stoomketel.
3. Zet 6 l water op in het onderste compartiment van de ketel en breng aan de kook.
4. Zet de rabarber plus suiker in het vergietcompartiment.
5. Zet het deksel op de pot en laat een uur stomen. Verzeker je ervan dat je de rubberen darm afgeklemd hebt!
6. Verwarm een oven voor op 100 graden.
7. Zet een halfuur voor de rabarber klaar is je weckflessen in de oven om te steriliseren. Laat ze dertig minuten steriliseren.
8. Ondertussen kook je in een kleinere pot wat water. Hierin steriliseer je de glazen deksels en de rubberen ringen.
9. Leg een schone handdoek klaar en vis de deksels en rubbers na 5 minuten uit het water. Laat ze koelen op de handdoek.
10. Haal fles per fles uit de oven en vul met heet rabarbersap door de klem rond de rubberend arm even te lossen, tot een centimeter onder de rand. Wees heel voorzichtig bij het vullen. Alles is superheet, en soms kan het gebeuren dat het glas van de fles barst - we hebben dit al drie keer voorgehad.
Opgelet: de eerste fles die je vult is niet honderd procent gesteriliseerd, doordat de stoom de rubberen darm nog niet heeft ontsmet. Je kan deze eerste fles ofwel opnieuw in de ketel gieten, ofwel kan je ze apart zetten om na afkoeling te proeven.
11. Vul alle flessen, sluit daarna de flessen af met rubberen ring en twee metalen klemmetjes tegenover elkaar.
12. Let bij dit alles goed op dat je je niet verbrandt!
13. Wil je testen of de flessen vaccuüm getrokken zijn? Dan kan je de klemmen er na een paar uur afdoen en voorzichtig proberen om het glazen deksel te openen. Lukt dat niet, dan is de fles goed gesteriliseerd en kunnen de klemmen er op.
Lukt het wel, dan drink je de bewuste fles best zo snel mogelijk leeg.
14. Een jaar lang houdbaar en heerlijk! Bovendien blijven de meeste vitaminen bewaard met deze methode!
Per vijf kilo rabarber reken je ongeveer 400 g suiker. Mijn vriend vond het lekker, ik persoonlijk vond dat het iets zoeter mag. Dus: zoeten naar smaak!
Nog meer recepten met rabarber? Check dan zeker ook rabarberfruitleer maken (door het te drogen in de auto, op een warme dag!) en rabarberconfituren (welke originele kruiden en combinaties je aan rabarberconfituur kan toevoegen en hoe dat dan moet).
Recept: Rabarbersap met Stoomketel
Nodig:
-5 kg rabarber
-400 g suiker (of meer naar smaak)
-toevoegingen, denk: vlierbloesem, rozemarijntakjes, rozenblaadjes, ...
-stoomketel
-glazen weckflessen met rubberen ringen en klemmetjes
-inmaaktang en handschoenen om de flessen mee vast te houden tijdens het vullen: opletten, kokend heet!
-schone handdoek
Hoe maak je het?
1. Was de rabarber en snij in kleine stukken.
2. Meng met de suiker in het vergietcompartiment van de stoomketel.
3. Zet 6 l water op in het onderste compartiment van de ketel en breng aan de kook.
4. Zet de rabarber plus suiker in het vergietcompartiment.
5. Zet het deksel op de pot en laat een uur stomen. Verzeker je ervan dat je de rubberen darm afgeklemd hebt!
6. Verwarm een oven voor op 100 graden.
7. Zet een halfuur voor de rabarber klaar is je weckflessen in de oven om te steriliseren. Laat ze dertig minuten steriliseren.
8. Ondertussen kook je in een kleinere pot wat water. Hierin steriliseer je de glazen deksels en de rubberen ringen.
9. Leg een schone handdoek klaar en vis de deksels en rubbers na 5 minuten uit het water. Laat ze koelen op de handdoek.
10. Haal fles per fles uit de oven en vul met heet rabarbersap door de klem rond de rubberend arm even te lossen, tot een centimeter onder de rand. Wees heel voorzichtig bij het vullen. Alles is superheet, en soms kan het gebeuren dat het glas van de fles barst - we hebben dit al drie keer voorgehad.
Opgelet: de eerste fles die je vult is niet honderd procent gesteriliseerd, doordat de stoom de rubberen darm nog niet heeft ontsmet. Je kan deze eerste fles ofwel opnieuw in de ketel gieten, ofwel kan je ze apart zetten om na afkoeling te proeven.
11. Vul alle flessen, sluit daarna de flessen af met rubberen ring en twee metalen klemmetjes tegenover elkaar.
12. Let bij dit alles goed op dat je je niet verbrandt!
13. Wil je testen of de flessen vaccuüm getrokken zijn? Dan kan je de klemmen er na een paar uur afdoen en voorzichtig proberen om het glazen deksel te openen. Lukt dat niet, dan is de fles goed gesteriliseerd en kunnen de klemmen er op.
Lukt het wel, dan drink je de bewuste fles best zo snel mogelijk leeg.
14. Een jaar lang houdbaar en heerlijk! Bovendien blijven de meeste vitaminen bewaard met deze methode!
zaterdag 4 juni 2016
Bloggen en Geld verdienen???
Ik ga niet in details treden, maar op het moment dat ik dit schrijf is mijn job in gevaar. Voor hetzelfde geld komt het allemaal in orde, maar het zou evengoed kunnen dat ik mijn baan binnenkort kwijt ben. De reden? Ik werk voor een kapitalistisch bedrijf, dat groeien en winst maken als ultieme doelen heeft.
In ieder geval voel ik me op dit moment erg onzeker over mijn professionele toekomst. Alles is erg vaag en onduidelijk. Om het even op een rijtje te kunnen zetten, heb ik eens goed nagedacht over wat ik in mijn leven wil doen om geld te verdienen.
Mijn ultieme droom is natuurlijk om volledig zelfvoorzienend te kunnen leven. Maar ik heb tegelijkertijd best hoge eisen van het leven, en ik kan niet alles zelf. Volledig zelfvoorzienend leven is in mijn situatie een illusie. Ik kan hoogstens mijn best doen om zoveel mogelijk zelf te produceren en te maken, en alles wat ik niet zelf kan te bekomen door ruilhandel.
Maar zelfs als het me lukt om een heel jaar rond eten uit eigen tuin te voorzien, wil ik ook nog elektriciteit en water, en moet ik belasting betalen op de grond waar mijn huis op staat...
Ik moet dus een inkomen hebben.
Ik weet dat het niet echt hip klinkt, maar het aller, allerliefste word ik gewoon huisvrouw. Het huishouden doen is een kunst, en het neemt tijd in beslag. Ik zou met veel plezier mijn dagen hier thuis vullen door het huis netjes te houden, te tuinieren, groente en fruit te kweken en te oogsten en te verwerken, te schrijven, lezen en te wandelen.
Helaas brengen zulke activiteiten niet veel geld in het laatje.
Ik vroeg me daarom af, of er een mogelijkheid is om mijn hobbies (schrijven, koken, tuinieren, ...) wel geld te laten opbrengen.
Ik vertel je graag een andere keer over waarom ik ooit met deze blog begonnen ben, maar ik kan je nu wel zeggen: ik heb De Zelfvoorzieningsbijbel niet opgestart met het idee er geld aan te verdienen.
Nu ik me echter in een onzekere situatie bevind wat geld verdienen betreft, vond ik het eens tijd om
serieus na te denken over inkomsten via iets wat ik graag doe: een blog schrijven.
Ik ga eerlijk zijn: ik heb altijd een soort afkeer gehad van blogposts die openlijk reclame maken, die winacties in samenwerking met een of ander bedrijf organiseren, die promo-artikelen schrijven, enzovoort.
Waarom?
Hoofdreden: het komt "onecht" over, niet authentiek, plat, commercieel. Het komt niet, om het melig te zeggen, vanuit het hart.
Tegelijkertijd lees ik een heleboel blogs die aan bovenstaande activiteiten meedoen, en met plezier! In sé heb ik ook niets tegen reclame maken, als het tenminste niet voor een onethisch bedrijf is. Reclame voor kaka-cola is in mijn ogen fout (want: multinational met een heleboel foute praktijken, nadelig voor het milieu, ...), reclame voor een kleinschalig, ecologisch initiatief of voor een bedrijf dat een plantaardige levensstijl promoot kan wel.
Vroeger deed ik vaak vrijwilligerswerk. Voor Eva, voor de volxkeuken in de kraakscene, voor biologische boerderijen. Ik deed het werk met plezier en passie. Omdat ik er niet voor betaald werd, lag er niet een heel hoge prestatiedruk op me: daardoor voelde ik me vrijer, kon ik leren, kon ik het me permitteren om "fouten te maken". Er was geen hiërarchie, niemand was "de baas", wat voor een fijn gevoel zorgde, voldoening. Vaak heb ik tijdens het vrijwilligerswerk gedacht: als ik dit betaald zou doen, dan zou ik best wel wat kunnen verdienen. Maar tegelijkertijd, zo had ik het gevoel, zouden de verhoudingen door het geld dan anders liggen. Zou het minder leuk zijn geweest.
In het kraakpand waar ik meehielp, ontstonden vaak de meest fantastische initiatieven. Plantaardige ontbijtcafé's, festivalletjes, ... Maar de afspraak bij die initiatieven was steeds: niemand mag hier geld aan verdienen. Geld verdienen staat gelijk met "het kapitalisme aanvaarden," en het kapitalisme zorgt er op dit moment mee voor dat de planeet naar de vaantjes gaat, dus dat kon niet.
Achteraf gezien vind ik die redenering fout. Er verdienden namelijk wel mensen aan onze gratis
initiatieven en aan onze onbetaalde omzet. De supermarkt, waar we bier gingen kopen om op het festival te verkopen, bijvoorbeeld. (Al onze opbrengst ging naar een goed doel.)
Stel dat we er toen wel voor hadden gekozen om mensen zichzelf een loon uit te laten betalen, dan was er misschien iets moois uit gegroeid, een vegan restaurant of een weggeefwinkel. Dan hadden mensen kunnen leven en rondkomen van hun dromen. Ik heb gehoord van volkskeukens in Nederland die ontstaan zijn in de kraakscéne en die ondertussen populaire plantaardige, biologische restaurants zijn geworden.
Rationeel gezien begrijp ik dat die anti-reclame en anti-geld houding van mij niet logisch is, en toch blijf ik het moeilijk vinden. Zo vind ik het wat mezelf betreft heel lastig om me "te verkopen" (bv door reclame op de blog te plaatsen), omdat ik dan het kapitalisme steun.
Aan de andere kant steun ik dat kapitalisme nu ook al. Ik werk namelijk voor een keten die winst maakt en die aandeelhouders heeft - een bedrijf dat beslissingen neemt waarmee ik hoegenaamd niet akkoord ben maar waar ik helemaal geen vat op heb. Het bedrijf waar ik voor werk is bv allesbehalve milieuvriendelijk bezig - zie de plastic tasjes perversie.
Een vorm van geld verdienen met je blog waarover ik positiever ben is het gebruik van affiliate links. Maar het fijne weet ik er eigenlijk niet van...
Deze blogtekst is bedoeld om mijn gedachten over dit alles even op een rijtje te zetten. Maar ook om aan jullie te vragen: hoe gaan jullie hiermee om? Wat zijn jullie gedachten over reclame, over manieren om geld te verdienen aan je blog? Hebben jullie tips?
Ik ben vaak erg verbaasd als ik zie dat een pas opgestarte blog op heel korte tijd enorm veel volgers
krijgt, dat ze pakketjes proefverpakkingen thuis opgestuurd krijgen om uit te proberen (en er dan over te schrijven), dat ze meteen door bedrijven allerhande gesponsord worden. Hoe doen die bloggers dat? Is er een platform waarop je jezelf kan inschrijven voor zulke zaken? Is er een handleiding ofzo?
Of spreken ze dan zelf bedrijven aan?
Ik vermoed dat facebook een grote factor speelt in zulke zaken, maar ik vind het fijn om anoniem te bloggen en ga dus liever niet op facebook.
In mijn ideale wereld is alles gratis en heeft iedereen een basisinkomen.
(Even een terzijde: jeetje, dat basisinkomen! Laat het er ajb gauw komen!!! In Nederland is er al een petitie opgestart, hier - via Avaaz in het algemeen voor elk land ook: hier en voor een referendum over het basisinkomen in België hier: teken alsjeblieft!!!) Mijn ideale wereld, dus. Iedereen werkt er deeltijds (tenzij diegenen die echt graag meer werken), en niemand verdient meer dan het driedubbele van een ander. De economie is vooral een deel en ruileconomie en er wordt weinig echt verkocht voor geld.
Het liefst zou ik zo leven: gewoon je ding doen, anderen helpen, allemaal enkel omdat je wil helpen of omdat je het graag doet of omdat het echt nodig is voor het welzijn van de samenleving. Niet voor het geld. Maar zolang er nog geen revolutie is uitgebroken ben ook ik een kind van deze tijd. En moet ik braaf mijn belastingen betalen.
Reacties heel welkom, ook over geld verdienen door te freelancen: hoe doe je dat?
In ieder geval voel ik me op dit moment erg onzeker over mijn professionele toekomst. Alles is erg vaag en onduidelijk. Om het even op een rijtje te kunnen zetten, heb ik eens goed nagedacht over wat ik in mijn leven wil doen om geld te verdienen.
Mijn ultieme droom is natuurlijk om volledig zelfvoorzienend te kunnen leven. Maar ik heb tegelijkertijd best hoge eisen van het leven, en ik kan niet alles zelf. Volledig zelfvoorzienend leven is in mijn situatie een illusie. Ik kan hoogstens mijn best doen om zoveel mogelijk zelf te produceren en te maken, en alles wat ik niet zelf kan te bekomen door ruilhandel.
Maar zelfs als het me lukt om een heel jaar rond eten uit eigen tuin te voorzien, wil ik ook nog elektriciteit en water, en moet ik belasting betalen op de grond waar mijn huis op staat...
Ik moet dus een inkomen hebben.
Ik weet dat het niet echt hip klinkt, maar het aller, allerliefste word ik gewoon huisvrouw. Het huishouden doen is een kunst, en het neemt tijd in beslag. Ik zou met veel plezier mijn dagen hier thuis vullen door het huis netjes te houden, te tuinieren, groente en fruit te kweken en te oogsten en te verwerken, te schrijven, lezen en te wandelen.
Helaas brengen zulke activiteiten niet veel geld in het laatje.
Ik vroeg me daarom af, of er een mogelijkheid is om mijn hobbies (schrijven, koken, tuinieren, ...) wel geld te laten opbrengen.
Ik vertel je graag een andere keer over waarom ik ooit met deze blog begonnen ben, maar ik kan je nu wel zeggen: ik heb De Zelfvoorzieningsbijbel niet opgestart met het idee er geld aan te verdienen.
Nu ik me echter in een onzekere situatie bevind wat geld verdienen betreft, vond ik het eens tijd om
serieus na te denken over inkomsten via iets wat ik graag doe: een blog schrijven.
Ik ga eerlijk zijn: ik heb altijd een soort afkeer gehad van blogposts die openlijk reclame maken, die winacties in samenwerking met een of ander bedrijf organiseren, die promo-artikelen schrijven, enzovoort.
Waarom?
Hoofdreden: het komt "onecht" over, niet authentiek, plat, commercieel. Het komt niet, om het melig te zeggen, vanuit het hart.
Tegelijkertijd lees ik een heleboel blogs die aan bovenstaande activiteiten meedoen, en met plezier! In sé heb ik ook niets tegen reclame maken, als het tenminste niet voor een onethisch bedrijf is. Reclame voor kaka-cola is in mijn ogen fout (want: multinational met een heleboel foute praktijken, nadelig voor het milieu, ...), reclame voor een kleinschalig, ecologisch initiatief of voor een bedrijf dat een plantaardige levensstijl promoot kan wel.
Vroeger deed ik vaak vrijwilligerswerk. Voor Eva, voor de volxkeuken in de kraakscene, voor biologische boerderijen. Ik deed het werk met plezier en passie. Omdat ik er niet voor betaald werd, lag er niet een heel hoge prestatiedruk op me: daardoor voelde ik me vrijer, kon ik leren, kon ik het me permitteren om "fouten te maken". Er was geen hiërarchie, niemand was "de baas", wat voor een fijn gevoel zorgde, voldoening. Vaak heb ik tijdens het vrijwilligerswerk gedacht: als ik dit betaald zou doen, dan zou ik best wel wat kunnen verdienen. Maar tegelijkertijd, zo had ik het gevoel, zouden de verhoudingen door het geld dan anders liggen. Zou het minder leuk zijn geweest.
In het kraakpand waar ik meehielp, ontstonden vaak de meest fantastische initiatieven. Plantaardige ontbijtcafé's, festivalletjes, ... Maar de afspraak bij die initiatieven was steeds: niemand mag hier geld aan verdienen. Geld verdienen staat gelijk met "het kapitalisme aanvaarden," en het kapitalisme zorgt er op dit moment mee voor dat de planeet naar de vaantjes gaat, dus dat kon niet.
Achteraf gezien vind ik die redenering fout. Er verdienden namelijk wel mensen aan onze gratis
initiatieven en aan onze onbetaalde omzet. De supermarkt, waar we bier gingen kopen om op het festival te verkopen, bijvoorbeeld. (Al onze opbrengst ging naar een goed doel.)
Stel dat we er toen wel voor hadden gekozen om mensen zichzelf een loon uit te laten betalen, dan was er misschien iets moois uit gegroeid, een vegan restaurant of een weggeefwinkel. Dan hadden mensen kunnen leven en rondkomen van hun dromen. Ik heb gehoord van volkskeukens in Nederland die ontstaan zijn in de kraakscéne en die ondertussen populaire plantaardige, biologische restaurants zijn geworden.
Rationeel gezien begrijp ik dat die anti-reclame en anti-geld houding van mij niet logisch is, en toch blijf ik het moeilijk vinden. Zo vind ik het wat mezelf betreft heel lastig om me "te verkopen" (bv door reclame op de blog te plaatsen), omdat ik dan het kapitalisme steun.
Aan de andere kant steun ik dat kapitalisme nu ook al. Ik werk namelijk voor een keten die winst maakt en die aandeelhouders heeft - een bedrijf dat beslissingen neemt waarmee ik hoegenaamd niet akkoord ben maar waar ik helemaal geen vat op heb. Het bedrijf waar ik voor werk is bv allesbehalve milieuvriendelijk bezig - zie de plastic tasjes perversie.
Een vorm van geld verdienen met je blog waarover ik positiever ben is het gebruik van affiliate links. Maar het fijne weet ik er eigenlijk niet van...
Deze blogtekst is bedoeld om mijn gedachten over dit alles even op een rijtje te zetten. Maar ook om aan jullie te vragen: hoe gaan jullie hiermee om? Wat zijn jullie gedachten over reclame, over manieren om geld te verdienen aan je blog? Hebben jullie tips?
Ik ben vaak erg verbaasd als ik zie dat een pas opgestarte blog op heel korte tijd enorm veel volgers
krijgt, dat ze pakketjes proefverpakkingen thuis opgestuurd krijgen om uit te proberen (en er dan over te schrijven), dat ze meteen door bedrijven allerhande gesponsord worden. Hoe doen die bloggers dat? Is er een platform waarop je jezelf kan inschrijven voor zulke zaken? Is er een handleiding ofzo?
Of spreken ze dan zelf bedrijven aan?
Ik vermoed dat facebook een grote factor speelt in zulke zaken, maar ik vind het fijn om anoniem te bloggen en ga dus liever niet op facebook.
In mijn ideale wereld is alles gratis en heeft iedereen een basisinkomen.
(Even een terzijde: jeetje, dat basisinkomen! Laat het er ajb gauw komen!!! In Nederland is er al een petitie opgestart, hier - via Avaaz in het algemeen voor elk land ook: hier en voor een referendum over het basisinkomen in België hier: teken alsjeblieft!!!) Mijn ideale wereld, dus. Iedereen werkt er deeltijds (tenzij diegenen die echt graag meer werken), en niemand verdient meer dan het driedubbele van een ander. De economie is vooral een deel en ruileconomie en er wordt weinig echt verkocht voor geld.
Het liefst zou ik zo leven: gewoon je ding doen, anderen helpen, allemaal enkel omdat je wil helpen of omdat je het graag doet of omdat het echt nodig is voor het welzijn van de samenleving. Niet voor het geld. Maar zolang er nog geen revolutie is uitgebroken ben ook ik een kind van deze tijd. En moet ik braaf mijn belastingen betalen.
Reacties heel welkom, ook over geld verdienen door te freelancen: hoe doe je dat?
Bloggen en Geld verdienen???
Ik ga niet in details treden, maar op het moment dat ik dit schrijf is mijn job in gevaar. Voor hetzelfde geld komt het allemaal in orde, maar het zou evengoed kunnen dat ik mijn baan binnenkort kwijt ben. De reden? Ik werk voor een kapitalistisch bedrijf, dat groeien en winst maken als ultieme doelen heeft.
In ieder geval voel ik me op dit moment erg onzeker over mijn professionele toekomst. Alles is erg vaag en onduidelijk. Om het even op een rijtje te kunnen zetten, heb ik eens goed nagedacht over wat ik in mijn leven wil doen om geld te verdienen.
Mijn ultieme droom is natuurlijk om volledig zelfvoorzienend te kunnen leven. Maar ik heb tegelijkertijd best hoge eisen van het leven, en ik kan niet alles zelf. Volledig zelfvoorzienend leven is in mijn situatie een illusie. Ik kan hoogstens mijn best doen om zoveel mogelijk zelf te produceren en te maken, en alles wat ik niet zelf kan te bekomen door ruilhandel.
Maar zelfs als het me lukt om een heel jaar rond eten uit eigen tuin te voorzien, wil ik ook nog elektriciteit en water, en moet ik belasting betalen op de grond waar mijn huis op staat...
Ik moet dus een inkomen hebben.
Ik weet dat het niet echt hip klinkt, maar het aller, allerliefste word ik gewoon huisvrouw. Het huishouden doen is een kunst, en het neemt tijd in beslag. Ik zou met veel plezier mijn dagen hier thuis vullen door het huis netjes te houden, te tuinieren, groente en fruit te kweken en te oogsten en te verwerken, te schrijven, lezen en te wandelen.
Helaas brengen zulke activiteiten niet veel geld in het laatje.
Ik vroeg me daarom af, of er een mogelijkheid is om mijn hobbies (schrijven, koken, tuinieren, ...) wel geld te laten opbrengen.
Ik vertel je graag een andere keer over waarom ik ooit met deze blog begonnen ben, maar ik kan je nu wel zeggen: ik heb De Zelfvoorzieningsbijbel niet opgestart met het idee er geld aan te verdienen.
Nu ik me echter in een onzekere situatie bevind wat geld verdienen betreft, vond ik het eens tijd om
serieus na te denken over inkomsten via iets wat ik graag doe: een blog schrijven.
Ik ga eerlijk zijn: ik heb altijd een soort afkeer gehad van blogposts die openlijk reclame maken, die winacties in samenwerking met een of ander bedrijf organiseren, die promo-artikelen schrijven, enzovoort.
Waarom?
Hoofdreden: het komt "onecht" over, niet authentiek, plat, commercieel. Het komt niet, om het melig te zeggen, vanuit het hart.
Tegelijkertijd lees ik een heleboel blogs die aan bovenstaande activiteiten meedoen, en met plezier! In sé heb ik ook niets tegen reclame maken, als het tenminste niet voor een onethisch bedrijf is. Reclame voor kaka-cola is in mijn ogen fout (want: multinational met een heleboel foute praktijken, nadelig voor het milieu, ...), reclame voor een kleinschalig, ecologisch initiatief of voor een bedrijf dat een plantaardige levensstijl promoot kan wel.
Vroeger deed ik vaak vrijwilligerswerk. Voor Eva, voor de volxkeuken in de kraakscene, voor biologische boerderijen. Ik deed het werk met plezier en passie. Omdat ik er niet voor betaald werd, lag er niet een heel hoge prestatiedruk op me: daardoor voelde ik me vrijer, kon ik leren, kon ik het me permitteren om "fouten te maken". Er was geen hiërarchie, niemand was "de baas", wat voor een fijn gevoel zorgde, voldoening. Vaak heb ik tijdens het vrijwilligerswerk gedacht: als ik dit betaald zou doen, dan zou ik best wel wat kunnen verdienen. Maar tegelijkertijd, zo had ik het gevoel, zouden de verhoudingen door het geld dan anders liggen. Zou het minder leuk zijn geweest.
In het kraakpand waar ik meehielp, ontstonden vaak de meest fantastische initiatieven. Plantaardige ontbijtcafé's, festivalletjes, ... Maar de afspraak bij die initiatieven was steeds: niemand mag hier geld aan verdienen. Geld verdienen staat gelijk met "het kapitalisme aanvaarden," en het kapitalisme zorgt er op dit moment mee voor dat de planeet naar de vaantjes gaat, dus dat kon niet.
Achteraf gezien vind ik die redenering fout. Er verdienden namelijk wel mensen aan onze gratis
initiatieven en aan onze onbetaalde omzet. De supermarkt, waar we bier gingen kopen om op het festival te verkopen, bijvoorbeeld. (Al onze opbrengst ging naar een goed doel.)
Stel dat we er toen wel voor hadden gekozen om mensen zichzelf een loon uit te laten betalen, dan was er misschien iets moois uit gegroeid, een vegan restaurant of een weggeefwinkel. Dan hadden mensen kunnen leven en rondkomen van hun dromen. Ik heb gehoord van volkskeukens in Nederland die ontstaan zijn in de kraakscéne en die ondertussen populaire plantaardige, biologische restaurants zijn geworden.
Rationeel gezien begrijp ik dat die anti-reclame en anti-geld houding van mij niet logisch is, en toch blijf ik het moeilijk vinden. Zo vind ik het wat mezelf betreft heel lastig om me "te verkopen" (bv door reclame op de blog te plaatsen), omdat ik dan het kapitalisme steun.
Aan de andere kant steun ik dat kapitalisme nu ook al. Ik werk namelijk voor een keten die winst maakt en die aandeelhouders heeft - een bedrijf dat beslissingen neemt waarmee ik hoegenaamd niet akkoord ben maar waar ik helemaal geen vat op heb. Het bedrijf waar ik voor werk is bv allesbehalve milieuvriendelijk bezig - zie de plastic tasjes perversie.
Een vorm van geld verdienen met je blog waarover ik positiever ben is het gebruik van affiliate links. Maar het fijne weet ik er eigenlijk niet van...
Deze blogtekst is bedoeld om mijn gedachten over dit alles even op een rijtje te zetten. Maar ook om aan jullie te vragen: hoe gaan jullie hiermee om? Wat zijn jullie gedachten over reclame, over manieren om geld te verdienen aan je blog? Hebben jullie tips?
Ik ben vaak erg verbaasd als ik zie dat een pas opgestarte blog op heel korte tijd enorm veel volgers
krijgt, dat ze pakketjes proefverpakkingen thuis opgestuurd krijgen om uit te proberen (en er dan over te schrijven), dat ze meteen door bedrijven allerhande gesponsord worden. Hoe doen die bloggers dat? Is er een platform waarop je jezelf kan inschrijven voor zulke zaken? Is er een handleiding ofzo?
Of spreken ze dan zelf bedrijven aan?
Ik vermoed dat facebook een grote factor speelt in zulke zaken, maar ik vind het fijn om anoniem te bloggen en ga dus liever niet op facebook.
In mijn ideale wereld is alles gratis en heeft iedereen een basisinkomen.
(Even een terzijde: jeetje, dat basisinkomen! Laat het er ajb gauw komen!!! In Nederland is er al een petitie opgestart, hier - via Avaaz in het algemeen voor elk land ook: hier en voor een referendum over het basisinkomen in België hier: teken alsjeblieft!!!) Mijn ideale wereld, dus. Iedereen werkt er deeltijds (tenzij diegenen die echt graag meer werken), en niemand verdient meer dan het driedubbele van een ander. De economie is vooral een deel en ruileconomie en er wordt weinig echt verkocht voor geld.
Het liefst zou ik zo leven: gewoon je ding doen, anderen helpen, allemaal enkel omdat je wil helpen of omdat je het graag doet of omdat het echt nodig is voor het welzijn van de samenleving. Niet voor het geld. Maar zolang er nog geen revolutie is uitgebroken ben ook ik een kind van deze tijd. En moet ik braaf mijn belastingen betalen.
Reacties heel welkom, ook over geld verdienen door te freelancen: hoe doe je dat?
In ieder geval voel ik me op dit moment erg onzeker over mijn professionele toekomst. Alles is erg vaag en onduidelijk. Om het even op een rijtje te kunnen zetten, heb ik eens goed nagedacht over wat ik in mijn leven wil doen om geld te verdienen.
Mijn ultieme droom is natuurlijk om volledig zelfvoorzienend te kunnen leven. Maar ik heb tegelijkertijd best hoge eisen van het leven, en ik kan niet alles zelf. Volledig zelfvoorzienend leven is in mijn situatie een illusie. Ik kan hoogstens mijn best doen om zoveel mogelijk zelf te produceren en te maken, en alles wat ik niet zelf kan te bekomen door ruilhandel.
Maar zelfs als het me lukt om een heel jaar rond eten uit eigen tuin te voorzien, wil ik ook nog elektriciteit en water, en moet ik belasting betalen op de grond waar mijn huis op staat...
Ik moet dus een inkomen hebben.
Ik weet dat het niet echt hip klinkt, maar het aller, allerliefste word ik gewoon huisvrouw. Het huishouden doen is een kunst, en het neemt tijd in beslag. Ik zou met veel plezier mijn dagen hier thuis vullen door het huis netjes te houden, te tuinieren, groente en fruit te kweken en te oogsten en te verwerken, te schrijven, lezen en te wandelen.
Helaas brengen zulke activiteiten niet veel geld in het laatje.
Ik vroeg me daarom af, of er een mogelijkheid is om mijn hobbies (schrijven, koken, tuinieren, ...) wel geld te laten opbrengen.
Ik vertel je graag een andere keer over waarom ik ooit met deze blog begonnen ben, maar ik kan je nu wel zeggen: ik heb De Zelfvoorzieningsbijbel niet opgestart met het idee er geld aan te verdienen.
Nu ik me echter in een onzekere situatie bevind wat geld verdienen betreft, vond ik het eens tijd om
serieus na te denken over inkomsten via iets wat ik graag doe: een blog schrijven.
Ik ga eerlijk zijn: ik heb altijd een soort afkeer gehad van blogposts die openlijk reclame maken, die winacties in samenwerking met een of ander bedrijf organiseren, die promo-artikelen schrijven, enzovoort.
Waarom?
Hoofdreden: het komt "onecht" over, niet authentiek, plat, commercieel. Het komt niet, om het melig te zeggen, vanuit het hart.
Tegelijkertijd lees ik een heleboel blogs die aan bovenstaande activiteiten meedoen, en met plezier! In sé heb ik ook niets tegen reclame maken, als het tenminste niet voor een onethisch bedrijf is. Reclame voor kaka-cola is in mijn ogen fout (want: multinational met een heleboel foute praktijken, nadelig voor het milieu, ...), reclame voor een kleinschalig, ecologisch initiatief of voor een bedrijf dat een plantaardige levensstijl promoot kan wel.
Vroeger deed ik vaak vrijwilligerswerk. Voor Eva, voor de volxkeuken in de kraakscene, voor biologische boerderijen. Ik deed het werk met plezier en passie. Omdat ik er niet voor betaald werd, lag er niet een heel hoge prestatiedruk op me: daardoor voelde ik me vrijer, kon ik leren, kon ik het me permitteren om "fouten te maken". Er was geen hiërarchie, niemand was "de baas", wat voor een fijn gevoel zorgde, voldoening. Vaak heb ik tijdens het vrijwilligerswerk gedacht: als ik dit betaald zou doen, dan zou ik best wel wat kunnen verdienen. Maar tegelijkertijd, zo had ik het gevoel, zouden de verhoudingen door het geld dan anders liggen. Zou het minder leuk zijn geweest.
In het kraakpand waar ik meehielp, ontstonden vaak de meest fantastische initiatieven. Plantaardige ontbijtcafé's, festivalletjes, ... Maar de afspraak bij die initiatieven was steeds: niemand mag hier geld aan verdienen. Geld verdienen staat gelijk met "het kapitalisme aanvaarden," en het kapitalisme zorgt er op dit moment mee voor dat de planeet naar de vaantjes gaat, dus dat kon niet.
Achteraf gezien vind ik die redenering fout. Er verdienden namelijk wel mensen aan onze gratis
initiatieven en aan onze onbetaalde omzet. De supermarkt, waar we bier gingen kopen om op het festival te verkopen, bijvoorbeeld. (Al onze opbrengst ging naar een goed doel.)
Stel dat we er toen wel voor hadden gekozen om mensen zichzelf een loon uit te laten betalen, dan was er misschien iets moois uit gegroeid, een vegan restaurant of een weggeefwinkel. Dan hadden mensen kunnen leven en rondkomen van hun dromen. Ik heb gehoord van volkskeukens in Nederland die ontstaan zijn in de kraakscéne en die ondertussen populaire plantaardige, biologische restaurants zijn geworden.
Rationeel gezien begrijp ik dat die anti-reclame en anti-geld houding van mij niet logisch is, en toch blijf ik het moeilijk vinden. Zo vind ik het wat mezelf betreft heel lastig om me "te verkopen" (bv door reclame op de blog te plaatsen), omdat ik dan het kapitalisme steun.
Aan de andere kant steun ik dat kapitalisme nu ook al. Ik werk namelijk voor een keten die winst maakt en die aandeelhouders heeft - een bedrijf dat beslissingen neemt waarmee ik hoegenaamd niet akkoord ben maar waar ik helemaal geen vat op heb. Het bedrijf waar ik voor werk is bv allesbehalve milieuvriendelijk bezig - zie de plastic tasjes perversie.
Een vorm van geld verdienen met je blog waarover ik positiever ben is het gebruik van affiliate links. Maar het fijne weet ik er eigenlijk niet van...
Deze blogtekst is bedoeld om mijn gedachten over dit alles even op een rijtje te zetten. Maar ook om aan jullie te vragen: hoe gaan jullie hiermee om? Wat zijn jullie gedachten over reclame, over manieren om geld te verdienen aan je blog? Hebben jullie tips?
Ik ben vaak erg verbaasd als ik zie dat een pas opgestarte blog op heel korte tijd enorm veel volgers
krijgt, dat ze pakketjes proefverpakkingen thuis opgestuurd krijgen om uit te proberen (en er dan over te schrijven), dat ze meteen door bedrijven allerhande gesponsord worden. Hoe doen die bloggers dat? Is er een platform waarop je jezelf kan inschrijven voor zulke zaken? Is er een handleiding ofzo?
Of spreken ze dan zelf bedrijven aan?
Ik vermoed dat facebook een grote factor speelt in zulke zaken, maar ik vind het fijn om anoniem te bloggen en ga dus liever niet op facebook.
In mijn ideale wereld is alles gratis en heeft iedereen een basisinkomen.
(Even een terzijde: jeetje, dat basisinkomen! Laat het er ajb gauw komen!!! In Nederland is er al een petitie opgestart, hier - via Avaaz in het algemeen voor elk land ook: hier en voor een referendum over het basisinkomen in België hier: teken alsjeblieft!!!) Mijn ideale wereld, dus. Iedereen werkt er deeltijds (tenzij diegenen die echt graag meer werken), en niemand verdient meer dan het driedubbele van een ander. De economie is vooral een deel en ruileconomie en er wordt weinig echt verkocht voor geld.
Het liefst zou ik zo leven: gewoon je ding doen, anderen helpen, allemaal enkel omdat je wil helpen of omdat je het graag doet of omdat het echt nodig is voor het welzijn van de samenleving. Niet voor het geld. Maar zolang er nog geen revolutie is uitgebroken ben ook ik een kind van deze tijd. En moet ik braaf mijn belastingen betalen.
Reacties heel welkom, ook over geld verdienen door te freelancen: hoe doe je dat?
Abonneren op:
Posts (Atom)