Boekbespreking: het Onkruidboek

Het onkruidboek - samengesteld door Suze Peters, Lotte Stekelenburg en Caroline Zeevat -  biedt alles wat ik van een boek over onkruid zou verwachten: er zijn duidelijke beschrijvingen van de ongewenste kruiden, tips over hoe je ze kan bestrijden, maar ook weetjes over de nuttige bruikbaarheden die deze planten zouden kunnen hebben!
De auteurs maken duidelijk dat je ook met pesticiden onkruid kan bestrijden, maar ze laten - op een heel fijne, niet belerende manier - tegelijk weten dat ook chemische bestrijding op de lange duur niet veel uithaalt, en bovendien niet erg goed is voor het milieu.
Aan de hand van honderden intervieuws met allerlei soorten mensen (van bio-ingenieurs, tuingerief ontwerpers, zaadhandelaars, moestuiniers over tuinarchitecten enzovoort) hebben ze een lijst opgesteld van de tien meest gehate onkruiden.  Die ten most hated ones worden vervolgens nauwgezet besproken...
Mijn eigen top drie is, met stip op 1: Zuring, op 2: Kruipende Boterbloem, en 3: gras
Over elk van die onkruiden heb ik iets geleerd: dat je zuring best gewoon afknipt of maait, waardoor de plant op den duur verzwakt, en dat de wortel dan vergruist in de grond en zo een mooie luchtgang maakt die je grond luchtig houdt.  Dat je van gras papier kan maken (er staat zelfs een receptje bij).  Dat je boterbloem best net voor de bloei uittrekt, zodat je de plant - die net al zijn energie in het maken van bloemen heeft gestoken - uitput.
Nog andere dingen die ik geleerd heb:
-dat je met brandnetelsap en zuringsap melk kan stremmen (interessant om tofu te maken, met sojamelk!)
-dat je de blaadjes van de paardebloem (die ik rauw te bitter vind) kan wokken als andijvie!
-dat je de wortels van paardebloem in de herfst kan schillen en koken, en dan opdienen met sojasaus...
-dat je van zevenblad soep kan koken (een lasagnereceptje met zevenblad staat in een eerdere blogtekst van mij, aan soep had ik nog niet gedacht!  Trouwens, zou je de zaden van zevenblad - als de plant dan toch al in bloei staat - niet kunnen verzamelen om binnenshuis als kiemen te kweken?  Wordt vervolgd!)
-dat mensen tegenwoordig madeliefjeszaad bestellen bij Vreekens Zaden, omdat die witte bloempjes zo leuk in het gazon staan!  En dat ze ook vaker en vaker brandnetelzaad (!) bestellen, om een vlindertuin mee aan te leggen!
Als je, net zoals ik, af en toe wanhopig wordt van het woekerende onkruid in je tuin, dan steekt dit boek een hart onder je riem.  De interviews tussen de onkruidbeschrijvingen door, met allerhande professionals, lezen vlot weg en zijn interessant.  Je krijgt respect voor onkruid, na het lezen van het Onkruidboek - echt waar!
Het enige minpuntje: ergens in het boek staat dat berenklauw, heracleum sphondylium, niet eetbaar en zelfs giftig is.  Nu ben ik geen plantkundige, maar ik heb veel bronnen onderzocht, en gewone berenklauw is niet giftig, maar eetbaar.  De verwarring is ontstaan doordat je van bereklauw ernstige brandwonden kan krijgen als je de plant aanraakt in de zon.  Er zit iets in de plantharen dat reageert met zonlicht, maar daarom is de plant nog wel eetbaar.  Een verdere verwarring komt voort uit het feit dat er een uitheemse reuzenberenklauw bestaat, die wel giftig is...  Voorzichtigheid geboden, als je op berenklauwjacht zou gaan...