De kast zat bomvol bijen, en toen het een paar dagen warm was, zag ik ze aan baardvorming doen: dat betekent dat ze aan de kast gaan hangen, in een vlak of in een tros, omdat ze het te warm hebben, en omdat ze werkloos zijn. Omdat er teveel bijen zijn raakt de kast ontregeld - niet alle bijen nemen het sussende feromoon van de koningin waar - en dan komen ze in zwermstemming.
Zwermen is heel belangrijk: het is de voortplanting van de bijen - door zwermen ontstaat er een nieuw volk met een nieuwe koningin. Zwermen is ook een manier van de bijen om ziektes te voorkomen.
Als je bijen houdt om de honing, kan zwermen vervelend zijn. De bijen zuigen zich namelijk vol met honing voor ze in zwerm vertrekken, opdat ze drie dagen zonder eten kunnen. Ze moeten immers nog naar een geschikte nieuwe woonplaats zoeken, en hebben dus proviand nodig.
Maar als de imker de zwerm niet kan vangen, is hij dus zijn honing kwijt. Ook als je in een drukbevolt gebied woont en ongeruste buren hebt, kan het niet zo fijn zijn als je bijen zwermen.
Aan de andere kant biedt een zwerm een imker echter de kans om zijn bijenstand uit te breiden. Hij krijgt er ook gezondere, en blijere bijen door. En misschien valt er wel met de buren te praten nadat je ze een potje honing bent gaan brengen?
Mijn volk zwermde op een warme dag uit rond drie uur 's namiddags. Even was er luid gezoem te horen, en zagen we duizenden bijen door de lucht vliegen. Snel zetten we alles klaar om de zwerm te scheppen: kieps, imkerspakken, snoeischaar (voor als de tros aan een struik zou gaan hangen), gaasdoek om over de kieps te doen.
Het volk ging echter op een plek hangen waar we echt niet bij konden: aan de hoogste tak van onze hoogstam kerselaar met grillig gevormde stam, zo'n zeven meter van de grond. Het was een enorme tros, verdeeld in drie stukken.
Na wat rondbellen kwam er een boomverzorger die ook imker wil worden naar ons. Hij slaagde er in om in kapruin de kersenboom in te klimmen, beveiligd met gordels. Eens boven zaagde hij de tak door. Toen die knapte, was er een schok, waardoor opnieuw duizenden bijen de lucht in vlogen. Met de tak klom hij naar beneden. De koningin was duidelijk op de tak te zien: prachtig groot en vrij donker van kleur.
We klopten samen de tak af in de Warree kast die klaarstond: het nieuwe huis van de bijen.
Meteen begonnen de bijen te stertselen (een soort kwispelen waarmee ze aangeven: hier is het!): alles leek in orde.
We borgen de klimspullen weg, praatten wat na, ... tot we opmerkten dat de twee andere trossen nog steeds hoog in de boom hingen. Plots was ook de Warree-kast weer bijna leeg...
De boomverzorger was bereid opnieuw naar boven te klimmen, om de trossen te scheppen. Maar na enkele pogingen om zijn touwen over de juiste tak te gooien (zodat hij veilig naar boven kon gaan) kwam er plots beweging in de tros. De bijen maakten zich klaar om weg te vliegen!
Ik vermoedde altijd dat ze in trosformatie rondvlogen, maar het was eerder een gigantische wolk - prachtig om te zien. Als gekken holden we erachter aan - ze vlogen over een veld, richting bos. Toen ze het bos invlogen konden we ze niet meer volgen (te veel achterstand, en erg veel hoge bomen daar).
Jammer!!!
Een bevriende imker vermoedt dat de bijen op voorhand een goede woonplaats wisten en persé daarheen wilden, omdat de koningin weer uit de kast is opgevlogen.
Ik hoop van harte dat het waar is, en dat ze een goede thuis hebben gelokaliseerd.
Hoopgevend was dat de boomverzorger vertelde dat hij bij het uitoefenen van zijn job in tuinen van mensen reeds wild geworden honingbijen heeft zien in - en uitvliegen in een gat hoog boven in een boom: het is dus mogelijk dat ze overleven. Tenslotte hebben ze dat altijd zo gedaan, voor de mens massaal bijen begon te houden en bomen begon te kappen...
Nu is het wachten op de nazwerm: hopelijk vliegt die NIET in onze hoge kerselaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten