Hoe meer koken met wildpluk?

Hoe integreer je meer/weer wilde planten in de keuken?

Een tijdje geleden interviewde herboriste Lieve Galle me voor haar Wilde Wieven podcast over deze blog, over mijn zepen, en over zelfvoorzienend/er leven. Ik vond het superleuk, en ik vond het ook razend interessant om alle andere afleveringen te beluisteren, bijvoorbeeld die over plantengeuren en aroma's, hydrolaten en over wilde kruiden in de Koreaanse keuken.

Er is ook een aflevering bij waarin Lieve vragen van luisteraars over wildplukken beantwoordt. Een van de vragen intrigeerde me bijzonder, omdat ik hier zelf ook al een hele tijd mee bezig ben: Hoe integreer je meer wilde planten in je keuken?

Hoe kan je meer koken met wildgeplukt groen? Hoe en wanneer gebruik je wilde groenten? 

Ik worstel al een tijdje met deze vraag:

-Ik wil zelfvoorzienend(er) en ecologischer leven, dus ik probeer zo lokaal mogelijk te eten. Wildplukken, met name gewoon uit eigen tuin (zie ook mijn bespreking van Laurette van Slobbes heerlijke boek Basisboek Wilde Bladgroenten hiervoor) is iets wat ik gradueel meer en meer probeer te doen. 

-Ik heb ontdekt hoe fijn ik het vind om zelfgeoogste netelzaadjes uit eigen tuin (lees hier hoe je ze kan drogen en gebruiken) in recepten te gebruiken: ik wil meer van dit soort makkelijke toepassingen met wildpluk in recepten. 

Daarom ga ik in deze post dieper in op Hoe we Vaker en Meer met Wilde Planten Kunnen Koken.

Waarom lijkt het soms lastig/moeilijk om met wilde planten te koken?

1)We maken er geen tijd voor en we zijn het ver-leerd om wildplukken in onze dag in te plannen:

-Omdat we de gewoonte niet meer hebben om met wilde planten te koken, maken we er geen tijd voor om ze te plukken, of vergeten we dat plukken in onze planning op te nemen. 

Probleem: Je hebt 's avonds geen tijd meer om nog even een rondje door de tuin te lopen en wat eetbaar groen bij mekaar te plukken. Of het is winter, en het is gewoon al donker...

Oplossing: Je kan wellicht het wildplukken op een ander, vrij moment doorheen de dag inplannen. Preparation is key!

2)Soms is het gewoon niet praktisch om te gaan wildplukken:

Probleem: In de winter of als het regent is het niet altijd even leuk om een plukronde te gaan doen.

Oplossing: Opnieuw Planning en Voorbereiding. Pluk wanneer je wel tijd hebt en wanneer het weer mooi is, en bewaar je oogst:

        -vries je oogst in

        -droog de oogst: maak wilde kruidenmengsels of gedroogde groentenmengsels die op een goed zichtbare plek in je kruidenkast of keuken staan, zodat je er sneller naar grijpt, gewoon omdat ze voorhanden zijn. Op die manier raak je het langzaam maar zeker gewoon om wilde groenten en kruiden te integreren in je maaltijden.

Probleem: Het weer was mooi en de omstandigheden waren ideaal, maar je bent het rats vergeten om te gaan plukken, en nu regent het weer en heb je weer geen wildplukoogst... 

Oplossing: Dat we het vergeten om te gaan wildplukken, komt omdat we het niet meer gewend zijn. We zijn het gewoon dat alles in de winkel of bij de boer voorhanden is. We zijn het wildplukken verleerd. De oplossing ligt in mildheid voor jezelf en in het aankweken, stapje voor stapje, van nieuwe gewoontes. Dit gaat traag, en dat is ok.

3)We ervaren Wildplukschroom en we hebben een Cultuuromslag nodig:

-Ik heb al mijn kruidenkennis geleerd uit boeken en van vrienden. Er was geen grootmoeder of buurvrouw die me bij de hand nam en me door een tuin of veld rondleidde en die me leerde: dit kan je eten, dit niet. Daardoor heb ik, en ik denk velen vandaag de dag, een zekere wildplukschroom: zelfs al weet ik 100% zeker dat een plant eetbaar is, toch sta ik er weigerachtig tegenover om die plant te plukken, laat staan in mijn mond te steken.

Want: is het wel echt veilig? Ja, je mag berenklauw eten, maar mag je het in je keuken ook aanraken met blote handen, als je het in stukjes snijdt? Mag je het wel rauw eten? Mag je er wel veel van eten? Wat als de grond vervuild is? 

Probleem: We zijn het ontwend om wilde planten te eten, en dus ervaren we een zekere angst om deze planten, die NIET uit de ('veilige') winkel komen, op te eten.

Oplossing: Lieve Galle raadt in haar (uitstekende) boek In het Wild Geplukt aan om echt plant per plant te werken. Begin met slechts 1 wilde plant, en leer die kennen, he-le-maal. 

Andere oplossingen om je wildplukschroom te overwinnen: kruidencursussen volgen, bij anderen aansluiten, netwerken vinden: verbinden.

-Wat Cultuuromslag betreft: ik blijf het zo vreemd vinden, dat ik bv echt moeite heb moeten doen en iets heb moeten overwinnen om pakweg zevenblad en kaasjeskruid voor de eerste keer echt klaar te maken, terwijl zevenblad door o.a. de Romeinen een gewaardeerde en doodnormale bladgroente was, en dat kaasjeskruid in Israël op de markt te koop is. Zo zijn er voorbeelden te over van wilde groenten die vroeger (en vaak vandaag nog, alleen in andere landen, op andere plekken) 'in cultuur' zijn:

-enorm veel traditionele brandnetelgerechten in Servië

-gebleekte paardenbloem op de markt te koop in Frankrijk

-berenklauwsoep in Rusland

-...

Waarom brengen we niet zelf een nieuwe, voedzamere, gezondere en ecologischere want lokale en duurzame cultuur op gang? 

=>Dit is ook wat Sandor Katz in zijn cult klassieker Wild Fermentation beoogt: breng zèlf je lokale cultuur in beweging, door te koken met zelf gefermenteerde of zelf geplukte planten! Wil je nog meer over Sandors interessante cultuurideeën lezen op deze blog, check hier: We zijn allemaal compost!

-Ik denk voorts dat er ook een zekere 'Makkelijkheidsschroom' speelt: wilde planten verschijnen, zomaar, vanzelf, zonder dat je er ook maar iets voor hoeft te doen, in je tuin. Ze staan er voor het plukken, ze zijn alomtegenwoordig, en net die gemakkelijkheid van deze planten speelt ons, denk ik, parten. Moet je niet wat meer moeite doen voor je eten? Is het niet te mooi om waar te zijn? 

Van je tomaten kan je tenminste nog vertellen dat je ze met liefde uit zaad hebt opgekweekt, vertroeteld, juist hebt opgebonden, geselecteerd, met compost hebt verwend, enzovoort. 

Maar je kan moeilijk gaan 'stoefen' over hoe goed je brandnetels of je knopkruid het dit jaar doen... 

-Oplossing voor Makkelijkheidsschroom: een knop in je hoofd omdraaien. In plaats van al die 'on'kruiden wantrouwig te bekijken als 'dat moet ik allemaal nog uittrekken' kan je de waarde van deze wilde, makkelijke groenten gaan appreciëren. En dankbaar zijn voor hun overvloedige en langdurige aanwezigheid, de gulle en gezonde, makkelijke en unieke oogst die ze je schenken, en die je in geen enkele winkel vindt. 

Groentebed vol knopkruid: tevoren 'onkruid', nu: lekker makkelijke groente!

Samenvatting van de Oplossingen om met Meer Wildpluk te Koken:

Om vaker en met meer wilde planten te koken hebben we nodig: 

1.Voorbereiding (plannen)

2.Visualiteit (zorg dat deze planten beschikbaar en bereikbaar zijn in je keuken, koelkast of diepvries)

3.Mentaliteitsverandering 

Wat betekent dit in de praktijk?

1.Plan af en toe plukmomenten in, bewust. Leer planten plant voor plant kennen. 

2.Zet geplukte, voorbereide en/of gedroogde wilde planten duidelijk zichtbaar en bereikbaar in de keuken. Maak gedroogde wilde kruidenmengsels. Maak gedroogde wilde soepgroentenmengsels. Vries geplukt en gekookt zevenblad in. Droog brandnetelzaadjes.

3.Hou alle voordelen van wilde groenten voor ogen en kijk met andere ogen naar je tuin: daar groeit geen onkruid, maar weelderig, waardevol lekkers.

Stappenplan voor meer koken met wilde planten:

1.Maak een Plan en een Voorbereiding: wanneer kan je gaan wildplukken? Met welke plant ga je beginnen? Welke oogst kan je bewaren, op welke wijze, en hoe ga je die zichtbaar in je keuken zetten?

2.Ga effectief verzamelen, plukken en klaarmaken.

3.Maak er, op je eigen tempo, een Gewoonte van om een beetje wild groen aan je maaltijden toe te voegen op de manier die jou het beste past.

4.Gebruik wildgeplukt groen als kruiden en of thee (bv brandnetelzaad, bijvoetblad, berenklauwzaad, ...). Creëer een Wilde Kruidenkast: verzamel zaden, droog groene planten, doe in potjes en label.

5.Gebruik wildgeplukte bladgroenten in hartige of zoete maaltijden zoals risotto, soep, pannenkoeken, brood, spaghettisaus, stoofpotten, ... 

6.Gebruik wildgeplukte planten bij specifieke maaltijden, zoals je ontbijt: wat brandnetelzaden door je muësli of pap, of door je zelfgebakken brood, in de spread die je op je boterham smeert, in je thee of zelfs chocomelk (berenklauwzaad of venkelzaad).

Tot slot nog enkele wildpluk recepten hier ter inspiratie:

-Wildpluk Quiche

-Oosterse Couscous met Brandnetels

-Rozenbottel Ketchup, rozenbottel als tomaat

-Gedroogde Rozenbottel

-Gedroogde Vlierbessen

-Zelf Thee Fermenteren

-Zevenbladlasagne

-Miso met brandnetel en zevenblad

-Brandnetel-Kervel Soep

-Vlierbeskappertjes 

-Wilde Kruidenpesto

-Zelf (wilde) hydrolaten maken (om mee te koken o.a.)

-Zelf netelzaad drogen

-Gezonde(re) Wilde Kruiden Limonade Zelf Maken 

-Lokaal Superfood: Hoe verwerk je veel Wilde Bramen?

Kook jij al met wildgeplukt groen?

 

 

Boekbespreking: Basisboek Wilde Bladgroenten, Laurette van Slobbe, Uitgeverij Florae

Boekbespreking: Basisboek Wilde Bladgroenten, 21 groenten waarmee je jaarrond kunt oogsten uit eigen tuin en landschap, met 65 vegan recepten, Laurette van Slobbe, Uitgeverij Florae*

*Uitgeverij Florae stuurde me dit boek op ter bespreking: ik geef je mijn eerlijke mening

Ik zoek al langer naar manieren om meer wildpluk te integreren in de keuken. Ik wil hierover binnenkort een blog posten: waarom we nog steeds 'wildplukschroom' voelen, hoe we daarover heen kunnen geraken, en praktische tips.

Heel in het kort gebruik(te) ikzelf persoonlijk voordien weinig wildpluk in de dagdagelijkse maaltijden:

1.Omdat het soms gewoon niet praktisch is (het regent, of ik ben vergeten mijn tuin/het veld in te lopen om te wildplukken voor ik achter de kookpotten sta, en plots is er geen tijd meer)

2.Omdat mijn wildplukkennis puur autodidactisch is en helaas niet overgeleverd door familie of vrienden. Er is niemand die naast me door de tuin loopt en me geruststelt: ja, je mag ik dit plukken en opeten! Deze onzekerheid noem ik 'wildplukschroom': ik moest echt iets overwinnen voor ik pakweg knopkruid durfde proeven, zelfs nadat ik in drie boeken had gelezen dat het eetbaar is.

3.Omdat ik het niet gewend was/ben met wilde planten te koken: het is/was geen gewoonte, het zit niet langer in de cultuur. Maar... ik denk dat er een cultuuromslag gaande is, want wildpluk is aan een comeback bezig. 

Enkele redenen om dit boek te koesteren:

Het Basisboek Wilde Bladgroenten van Laurette van Slobbe kwam voor mij als geroepen: 

-Het boek toont overtuigend aan dat wilde groenten evenwaardig zijn aan gekochte of zelf geteelde groenten.

-Ik leerde dat je met wilde bladgroenten uit eigen tuin zowat het hele jaar rond enorm veel oogst zonder veel moeite kan verzamelen -- en dat je deze oogst voor het grootste deel ook nog eens kan bewaren: per plant staan er tips in wat drogen betreft, en of de plant geschikt is om te drogen. 

-Laurette biedt ideeën en concrete vegan recepten: het aardige hierbij is dat alle recepten glutenvrij zijn (of gemaakt kunnen worden). Bovendien is er meestal zowel een rauwe als een gekookte versie van een recept beschikbaar.

-In dit boek leer je met andere ogen naar je tuin kijken: in plaats van 'te wieden onkruid' zie je plots een weelde aan gezonde, lekkere, makkelijke en gratis wilde oogst die in de winkel onverkrijgbaar is. Cultuuromslag!!!

-Het boek helpt je om die cultuuromslag te maken, die knop in je hoofd om te draaien, zodat je niet alleen enthousiast wordt bij het zien van de spontaan in je tuin groeiende wilde groenten, maar dat je deze wilde bladgroenten zelfs actief gaat telen! (En oogsten natuurlijk). 

Want als je wilde groenten in je eigen tuin, of zelfs op je eigen balkon (Laurette geeft bruikbare tips voor wie slechts een terras of kleine tuin, maar ook voor wie een grote lap grond ter beschikking heeft) zelf gaat produceren, laat je de natuur met rust en draag je bij aan een ecologischer landschap en aan een ecologischere levensstijl.

-Dankzij dit boek ben ook ik, net als Laurette, de vitaliteit, de kracht, en het DIEPgroene, van deze mooie wilde planten nog veel meer gaan waarderen. Ik heb na het lezen voor het eerst witte dovenetel klaargemaakt, het was echt de allereerste keer dat ik het bewust proefde, en wat een fijne verrassing was dat!

Het Basisboek Wilde Bladgroenten bespreekt 21 groene planten. Nieuw voor mij waren o.a. Akkerkool, en Melkdistel. 

Enkele Leuke Weetjes over/in het Basisboek:

-In mijn post over Distels in je tuin: doen of niet? bespreek ik kort de eetbaarheid van deze stekelige planten, ik schreef er toen bij dat ik het klaarmaken en verorberen van akkerdistel 'eerder iets voor na de apocalyps of wanneer de zombies komen' vind... Laurette daarentegen biedt in haar boek gewoon een heldere handleiding voor oogst en verwerking van akkerdistel, èn twee recepten aan -- respect!

-Ik wist niet dat echte valeriaan familie was van de veldsla! 

-Ik wist ook niet dat kaasjeskruid (calcium, eiwitten) en knopkruid (ijzer, calcium) zoveel enorm waardevolle voedingsstoffen bevatten, of zevenblad zoveel vitamine C: Laurette lijst al deze inhoudsstoffen per plant en hoeveelheid overzichtelijk op in een tabel. 

Hier had ik kool geplant, maar er staat vooral: knopkruid, brandnetel en kaasjeskruid!

-Tevoren schaamde ik me een beetje voor het groenteperk in de foto hierboven. Ik vond knopkruid een onooglijk lelijk plantje waar ik quasi niks over wist (sorry, knopkruid :). Mijn miezerige witte en rode kolen zijn bijna helemaal ingenomen door omringend 'on'kruid. 

Nu kijk ik met andere ogen: het knopkruid beschermt de kolen tegen slakkenvraat, en dit kruid is lekker (aardperige smaak) èn het is enorm waardevol want bevat veel voedingsstoffen. Het kaasjeskruid is decoratief, geneeskrachtig (owv slijmstoffen vooral in de mooie bloemen), trekt hommels en bijen aan, en de bladeren bevatten behoorlijk veel calcium en zelfs eiwitten!

Enkele recepten in het Basisboek die me interessant lijken:

-Groene Godinnendressing: een recept met avocado en wilde bladgroenten, eens iets anders dan een guacamole, overigens krijg je ook heel interessante tips voor fruitdressings en zonder olie. (wil je meer weten over Vegan Koken Zonder Olie lees hier)

-Toen ik de blogpost Wat je allemaal met Berenklauwzaden kan doen schreef las ik dat men in Rusland vroeger gefermenteerde berenklauwsoep maakte -- in het Basisboek Wilde Bladgroenten vind je gewoon een recept voor deze gefermenteerde berenklauwborsjt!

-Kaasjeskruid met spicy kokossaus

-Gestoofde Paardenbloembladeren met gekarameliseerde ui en puree

-Hete Bliksem met Paardenbloem, hazelnoten en kweepeer!

-Gestoofde Appelpartjes met roomse kervelsaus 

-Vegan kaas met gedroogd zevenblad (een interessante vegan kaas op basis van polenta)

-Soep van (zelf) gedroogde wilde groenten

-tips om veel wilde bladgroenten in recepten te verwerken

Tot slot nog enkele geweldige quotes uit dit fantastische boek:

-'Ik kan iedereen met een tuin aanraden om er brandnetels in te zetten.'

-Over hoe Wilde Bladgroenten niet veredeld zijn en hoe ze nog steeds spectaculair evolueren: 'Melde heeft een resistentie ontwikkeld tegen meerdere bestrijdingsmiddelen.' Yay melde!

-Over vogelmuur: 'Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat zoveel mensen, inclusief de (moes)tuiniers niet weten wat een fantastische groente vogelmuur is!'

-'Veel mensen zijn maar al te goed bekend met de imperialistische neigingen van het zevenblad.' :) Gelukkig smaakt zevenblad lekker en is het ook nog eens erg gezond.

-'Wil je meer wilde bladgroenten gaan eten dan kan je ze het beste in je eigen tuin hebben staan': mee dankzij dit boek heb ik zelf inmiddels de knop omgedraaid, en kijk ik nu met bewondering naar al die prachtige, krachtige, vitale wilde en eetbare planten die zomaar vanzelf zijn komen aanwaaien in mijn tuin. Ik ben heel dankbaar voor hun aanwezigheid.

Vroeger wilde ik een permacultuurtuin met een heel stuk aan vaste groenten, zoals asperges. Maar door dit Basisboek te lezen, heb ik nu ingezien dat mijn tuin al vol wilde vaste groenten staat, waar ik quasi geen moeite voor moet doen!

Vegan Wildpluk Recept: Zuurdesem Quiche met Wilde 'Spinazie'

Vegan Wildpluk Recept: Zuurdesem Quiche met Wildpluk 'Spinazie'

Quiche is altijd lekker, zeker aan het begin van de herfst!

Ik wilde deze quiche oorspronkelijk met spinazie maken, maar omdat ik momenteel bezig ben om meer wildpluk in mijn keuken te integreren, besloot ik in de plaats van mijn diepvriesdeur open te doen een plukronde door de tuin te maken. Dat bleek veel aangenamer! Het resultaat was superlekker en eigenlijk best gemakkelijk. Voor de groenten bovenop de wildpluk laag gebruikte ik gewoon wat ik nog over had, maar je kan hier eindeloos mee variëren. 

Wil je geen zuurdesem starter gebruiken? Vervang dan de zuurdesem door bloem en gebruik meer water: quichedeeg is gewoon bloem, water en olijfolie gemengd tot een consistent deeg. 

Kom vol wild groen uit de tuin...

 

Gestoofde wilde groene laag op het uitgerolde deeg...

 

Gestoofde groentenlaag bovenop de groene laag...

 

Tofutopping daarbovenop.

 

Quiche is klaar!

Vegan Wildpluk Recept: Zuurdesem Quiche met Wildpluk Spinazie

Nodig:

Voor het zuurdesem quichedeeg:

-1 kopje bloem (ik nam donkere spelt)

-0,5 kopje zuurdesem (heb je geen zuurdesem gebruik dan gewoon 1,5 kopjes bloem en meer water)

-ongeveer 2 el olijfolie

-snuf zout

-weinig water

-kom

-vochtige schone doek 

-taartvorm

-bakpapier

-deegroller

Hoe maak je het zuurdesem quichedeeg?

1.Je kan hier 's morgens al aan beginnen, dan kan je deeg nog wat fermenteren.

2.Meng bloem, zout, en zuurdesem in een kom.

3.Voeg beetje bij beetje olijfolie toe, en water.

4.Kneed, eventueel met een beetje extra bloem, tot je een 'bol' hebt die zijn vorm behoudt. Je hoeft niet hard te kneden: het deeg hoeft niet te veren, het moet enkel samenblijven. 

5.Leg in een kom met een vochtige doek erover en laat minstens 30 minuten (of een hele dag) rusten.

Nodig voor de quiche vulling:

Voor de toplaag met tofu:

-1 pak tofu, verbrokkeld

-0,5 kopje kikkererwtenmeel

-0,5 kopje gistvlokken 

-nootmuskaat naar smaak

-witte peper naar smaak

-kurkuma naar smaak

-1 el sojasaus

-zwart zout: snufje

-water

-mixer of keukenmachine 

-optioneel: ter versiering: in de helft gesneden kerstomaatjes

Voor de groentenlaag in het midden:

-groenten zoals: venkel, wortel, boontjes, in stukjes gesneden

-zout naar smaak

-1 ui, gesnipperd

-1 teentje look, geperst

-klein stoofpotje

-olijfolie

-weinig water

Voor de wildpluklaag op de bodem:

-wildplukgroenten voor de spinazielaag: ik plukte blad van dovenetel, kaasjeskruid, weegbree, melde, paardenbloem, zevenblad, bietenblad: 1 kom vol

-kokosolie

-wok met deksel

-mixer

Hoe maak je het?

1.Zet eerst de groenten op om te stoven: verhit olijfolie in een klein stoofpotje.

2.Laat de ui glazig bakken.

3.Voeg met wat zout venkel, wortel en boontjes of groenten naar smaak toe en laat even met deksel op stoven.

4.Voeg wat water toe (een klein bodempje) en laat op laag vuur verder gaar stoven.

5.Maak nu de tofutopping: vermeng tofu, gistvlok, kikkererwtenmeel, kurkuma, nootmuskaat, witte peper, zwart zout in de keukenmachine of in een mixerkom met een beetje water. Mix of blend tot je een smeuïge consistentie verkrijgt. 

6.Stoof dan het wildplukgroen: verhit kokosolie in een wok.

7.Voeg de gewassen blaadjes toe.

8.Roerbak tot het slinkt.

9.Voeg nu een beetje water toe, zet het deksel erop, en laat stoven.

10.Haal van het vuur af en mix glad met de mixer. 

11.Rol daarna het quichedeeg uit: strooi wat bloem op een werkvlak.

12.Rol met een deegroller het deeg zo plat en breed mogelijk uit.

13.Zet je oven op 200°C (pizzastand werkt het beste hiervoor)

14.Spreid een vel bakpapier over je taartvorm uit.

15.Leg voorzichtig het deeg in de taartvorm, en pas de vorm aan tot het past: 'plak' stukjes overtollig deeg op 'kale' plekken. 

16.Prik met een vork gaatjes in het deeg, en vul je quiche:

17.Spreid de gestoofde en gemixte wildpluklaag uit op de bodem.

18.Lepel de gestoofde groentenlaag hierbovenop.

19.Spreid de tofulaag bovenaan.

20.Druk optionele in de helft gesneden kerstomaatjes in de tofulaag.

21.Zet ongeveer 35 minuten in de oven.

Smakelijk!

 

Zelf Kweepeersiroop en Gedroogde Kweeperen maken!

Zelf Kweepeersiroop en Gedroogde Kweeperen maken!*

*Deze tekst bevat affiliate links: klik je daarop en besluit je een aankoop te doen, dan verdien ik een kleine commissie zonder dat het jou meer kost: zo help je me om te blijven bloggen, bedankt alvast!

Met dit recept verkrijg je twee heerlijkheden: kweepeersiroop, die echt hemels van smaak is, en gedroogde kweepeerschijfjes, die je als bijzonder zoetzuur snoepje tussendoor kan knabbelen. Zoek je nog meer kweepeerrecepten? Probeer ook:

-Herfstige Vegan Soep van Pompoen en Kweepeer

-Kweepeerconfituur met Kruiden en Rozenwater

-Zelf Kweepeersap maken in de Sappan 

-Zelf Kombucha maken met o.a. Kweepeer

-Zelf o.a. een Kweepeer Hydrolaat maken met een sappan! 

                                                        Kweepeersiroop

Gedroogde Kweepeerschijfjes

Vegan Recept: Zelf Kweepeersiroop en Gedroogde Kweeperen maken!

Nodig:

-een viertal medium kweeperen, samen ongeveer 600g

-200g suiker

-2 kleine bio citroenen

-2 kommen

-spatel

-schone theedoek

-zeef 

-kookpotje

-droogoven of oven die je op lage temperatuur kan zetten

-gesteriliseerde pot of fles voor de siroop

-potjes voor de gedroogde kweepeerschijfjes

Hoe maak je het?

1.Je hoeft de kweeperen niet te schillen: snij enkel lelijke of rotte plekken weg.

2.Verwijder de klokhuizen, snij de kweeën in 4 stukken, en daarna in zo dun mogelijke schijfjes. Ik sneed met de hand, misschien lukt het ook met een mandoline. Wees dan extra voorzichtig om niet in je vingers te snijden!! Probeer, als je met de hand snijdt, zo dun mogelijk te snijden: zie ook bij Opmerking hieronder.

3.Doe de schijfjes in de kom.

4.Voeg de suiker toe en roer tot alle schijfjes met suiker bedekt zijn. Met je handen alles goed rondmengen werkt ook.

5.Pers de citroenen uit, en doe het sap bij in de kom. De schillen mogen ook in de kom.

6.Drapeer een schone theedoek over de kom.

7.Zet de kom twee dagen weg.

8.De suiker heeft ervoor gezorgd dat het sap aan de kweeperen onttrokken is: dit is je rauwe siroop, die overheerlijk smaakt. Deze siroop is niet lang houdbaar als je hem niet kort kookt en daarna in gesteriliseerde potten doet. De uitleg daarvoor vind je hieronder.

9.Zeef het sap in een tweede kom. 

10.Dit opgevangen sap kan je nu in een kookpot doen en aan de kook brengen: zo maak je het houdbaar MAAR ik vind wel dat je iets aan smaak inboet... Het blijft een heerlijke siroop, maar rauw smaakt hij nog veel meer naar kweepeer.

11.Zodra het sap kookt neem je het van het vuur en giet je het in een gesteriliseerde pot of fles. Nu heb je houdbare kweepeersiroop.

12.De schijfjes kweepeer kan je vervolgens uitspreiden op droogovenroosters.

13.Laat ze ongeveer 10 à 12 uur drogen op 42°C in de droogoven, draai ze af en toe om. 

OPMERKING: ik merkte na het drogen bij enkele dikkere kweepeerschijven witte en groengrijzige schimmelplekjes op: deze heb ik weggegooid. Het is erg belangrijk dat de schijven volledig gedroogd zijn, anders kan schimmel gaan woekeren. Ze drogen makkelijker:

-op hogere temperatuur (hier kan je zelf mee experimenteren)

-als je ze dunner snijdt (dan worden het een soort zoetzure chips)

-als je ze regelmatig omdraait

14.Bewaar in schone potjes, in mijn ervaring helpt het om het deksel NIET dicht te draaien maar er gewoon losjes op te zetten.

Smakelijk!

 

Wilde Wieven Podcast: Wildplukken als Zelfvoorziener!

Wilde Wieven Podcast: Wildplukken als Zelfvoorziener!

Waw, Lieve Galle interviewde me over mijn blog en mijn zepen op haar Wilde Wieven Podcast: wat ben ik trots en dankbaar!!!

Lieve is herboriste en heeft een fantastisch interessante website rond kruiden en wildplukken: kruidencursus.com -- ze schreef ook een enorm boeiend boek met vegan recepten: In het Wild Geplukt -- dit boek won de Lekker Vega Kookboekenwedstrijd!!!

Haar Wilde Wieven Podast behandelt alle onderwerpen rond kruiden en wildplukken die je maar kan bedenken, van wildgeplukte zeewieren over wildplukken met kinderen, wilde kruiden in de Koreaanse keuken, wilde planten en je darmflora, enzovoort -- heel erg de moeite waard om te beluisteren...

De podcast kan je beluisteren via Lieves website, via Spotify of via Apple Podcasts.

Op instagram vind je Lieve terug als Wildplantforager

Dankjewel Lieve voor het superfijne gesprek :)