zondag 30 april 2023

Intensieve Bijenteelt, vreemd bijengedrag, en Ideeën voor Bijvriendelijke Alternatieven

Hallucinant beeld: Koolzaadveld wordt bespoten terwijl er bijenkasten vlakbij staan...

Intensieve Bijenteelt, vreemd bijengedrag, en Ideeën voor Bijvriendelijke Alternatieven

Het zag er heel romantisch uit: plots stonden er acht bijenkasten aan mijn terras in een zee van gele bloemen: koolzaad.

Vroeger hield ik zelf bijen -- ik probeerde ze op bijvriendelijke wijze te verzorgen:

-in een kast zonder voorgevormde raten, waar ze, zoals in het wild, vrije raat kunnen bouwen

-zonder in te grijpen: niet oogsten, geen broed weghalen, de koningin niet merken, kortom: de bijen maximaal met rust laten

-niet met chemische middelen behandelen tegen ziekte: het is belangrijk dat bijen zelf immuniteit opbouwen. Om minder te moeten behandelen, is het belangrijk dat wij meer voor biologisch voedsel gaan kiezen en voor minder vlees: dan worden er bv o.a. minder intensief bespoten monocultuur maïsvelden gezaaid en komt er meer diversiteit voor bijen, waardoor ze sterker worden.  

'Mijn' bijen vlogen verschillende jaren vrolijk door mijn tuin. Het was een voorrecht om hen te mogen gadeslaan. De verschillende kleuren stuifmeel die aan hun pootjes kleefden, hun gezoem, hun gedans boven de kast om zich te oriënteren, hun gefoerageer doorheen de hele tuin, vaak op 'rare' plaatsen: op de grond, op de was aan de wasdraad (om water op te zuigen), ... Bijen zijn prachtig.

Helaas bleef het volk niet leven. Een natte winter (we wonen aan een beek, en ik vrees dat de plek die ik voor de kast had uitgekozen te donker en te vochtig was) deed hen de das om. 

We haalden geen nieuwe bijen, omdat we onze handen vol hadden aan ons zoontje.

Maar onlangs arriveerden daar dus acht kasten, vlak aan ons terras. En nu zien we die bijen overal in de tuin: ze bezoeken de paardenbloemen en de pruimenbloesems, ze zuigen dauwdruppels op. Het is zo fijn om hen te ontmoeten en om hen te horen zoemen en te zien vliegen: ik heb hen echt gemist, ontdekte ik.

Ondertussen heb ik een aantal zaken geobserveerd, ivm deze intensieve bijenteelt op verplaatsing. 

De imker is een vriendelijke man en ik verwijt hem niks. Toch stel ik me vragen bij het volgende, wat ik kan zien:

1.Bijen op verplaatsing vormen stevige concurrentie voor de lokale insecten

=>acht kasten, dat is ongeveer 240.000 individuele bijen. Nu is het koolzaadveld achter ons best groot. Toch zie ik de bijen op heel veel andere bloemen (de paardenbloemen, de pruimenbloesems). En ik geef ze geen ongelijk: wie wil er nu alleen maar koolzaadnectar eten, maanden aan een stuk?? Deze bijen genieten dus van de lokale flora. Maar voor de lokale andere insecten, denk solitaire bijen, metselbijen en hommels, is de aanwezigheid van deze acht kasten een echte aanslag! Er blijft niet veel meer over voor de lokale nectareters. 

Daar komt de sproeiwagen...

2.Ook koolzaad wordt intensief met gif en chemische middelen besproeid, zelfs als er bijen op 'gezet' worden om de oogst te maximaliseren

=>Toen ik doorkreeg dat het koolzaad was, dat achter ons huis gezaaid was, was ik opgelucht. Ik dacht (verkeerdelijk): koolzaad wordt niet intensief bespoten met gif. Wanneer er tarwe, maïs of aardappelen in het veld staan, moeten wij hier om de haverklap de ramen dicht doen. Het gif waarmee die monoculturen besproeid wordt stinkt afschuwelijk vies. Die geur is een van de hoofdredenen waarom ik ervoor kies om bio te eten en bio te kopen: die geur gilt gewoon: 'Pas op! Dit is vergif voor aarde, dieren en mensen!' Ik dacht dat koolzaad niet bespoten werd, maar helaas: slechts enkele dagen vooraleer de bijenkasten arriveerden, zagen wij de sproeiwagen arriveren.

'Misschien is het een groeihormoon,' opperde mijn vriend: 'een stof die al die bloemen tegelijk doet groeien.'

Ook al geen fijne gedachte, dat er volop met hormonen rond je huis gespoten wordt, ook al ruik je ze dan niet. We weten van de buren dat o.a. tarwe intensief met groeihormoon bespoten wordt. In vroegere tijden, toen tarwehalmen manueel geoogst werd - iets dat veel tijd in beslag nam - was het belangrijk dat niet alle aren tegelijk rijp waren. Maar vandaag moeten ze wel allemaal tegelijk oogstklaar zijn, want oogsten gebeurt met grote machines, op slechts enkele uren tijd. 

Toen de kasten arriveerden, vertelde ik de vriendelijke imker dat ik het vreemd vond: slechts enkele dagen voor zijn bijen kwamen, was er nog met 'iets' gespoten. Wist hij toevallig wat?

'Oh,' zei hij, 'dat zal een insecticide geweest zijn. Maar dat is selectief, hoor: de bijen hebben daar geen last van.'

Maar de andere insecten wel...

Nog hallucinanter: enkele weken nadat de bijenkasten hier stonden, hoorden we de sproeiwagen aankomen. Er wordt dus met gif gespoten terwijl de bijen hier staan! We zagen de druppels op de kast, nadat de wagen vertrokken was. Lekker, honing met insecticide?! 

Dit gif is niet het enige waar de bijen mee kampen: in het veld naast de koolzaadbloemen is net gebeerd. Er is geen scheidingsmuur tussen koolzaadbloemen en bemest veld, dus ik vermoed dat heel wat bloemen mestklodders op zich kregen: lekker, honing met varkensmest?!

Erg mooi en kleurrijk, zo'n koolzaadveld... Maar als je de tractorsporen volgt, zie je hoe dichtgeslagen de aarde is, en hoe vies van kleur: bespoten...

3.Bijen worden behandeld zoals andere dieren in de intensieve veeteelt: ze 'dienen' slechts als winstvergrotende 'producten' -- dingen -- en worden intensief bewerkt en behandeld. 

=>De imker komt minstens een keer per week langs om de bijen te beroken. Rook maakt hen rustig: omdat de bijen denken dat er brand uitgebroken is. Ze maken zich dan klaar om de kast te verlaten, zuigen zich vol met honing om hun kostbare oogst te redden. Doordat ze vol en zwaar van de honing zijn, hebben ze minder steekneiging: aangenaam voor de imker, die moet controleren of ze honing aan het produceren zijn, of de koningin nog leeft, of er broed is, etc.

Wat mij betreft: ik vind dit intensief bewerken van de bijen respectloos. Hoe zou jij je voelen als minstens een keer per week het dak van je huis opengebroken werd, waardoor je dure isolatie (bijen gebruiken propolis) kapot ging, en waardoor je temperatuurskosten oplopen want je hele opgebouwde binnenwarmte ging eraan, en je lijdt aan stress omdat je elke keer weer denkt dat er een noodgeval is (brand)? Jazeker, we hebben het hier over insecten en niet over mensen. Toch kan je niet ontkennen dat deze insecten belemmerd worden in hun natuurlijk gedrag (vrije raat bouwen, zwermen, op allerlei soorten bloemen ipv slechts één vliegen, ...). Hun oogst waar ze zo lang aan gewerkt hebben wordt vervangen door suiker. 

Moet werkelijk alles om winst, geld en 'nut' (voor ons mensen dan) draaien? Ik pleit voor meer respect voor deze magnifieke wezens, die van enorm belang zijn voor onze voedselbevoorrading. 

4.Vreemde observatie: Bijen vinden ons composttoilet interessant??!!

-Verder nog een heel bijzondere observatie: we komen de bijen overal in de tuin tegen. Ook... op onze composthoop, waar wij heel regelmatig de inhoud van onze compost wc emmers legen. Het lijkt zelfs, alsof de bijen actief op zoek gaan naar de inhoud van onze emmers?! Ik zocht even op, en wat blijkt:

->Bijen missen in hun dieet bepaalde zouten. Daarom is het een gekend fenomeen dat je ze op plekken waar veel menselijke of dierlijke urine is ziet, bv in wc hokjes op festivals! Voor meer uitleg, zie: Reviveabee: Are bees attracted to urine?

->Een andere verklaring: Aziatische bijen hebben een bijzondere verdedigingstechniek tegen hoornaar aanvallen ontwikkeld: ze smeren uitwerpselen van andere dieren rond hun nestingang. De geur, of de camouflage van de bijengeur, schijnt de hoornaars op afstand te houden! Dit gebruik maken van technische hulpmiddelen getuigt van een hoge intelligentie. Zie voor meer info deze artikels:

Bijen gebruiken 'werktuigen' om hoornaars af te schrikken van National Geographic

Wilde honingbijen smeren poep aan hun voordeur om hoornaars buiten te houden

Conclusie

Deze bijen op verplaatsing worden intensief bewerkt. Ze moeten en masse produceren. Hun oogst, die heel erg monotoon is (naast onze paardenbloemen en pruimenbloesems veelal enkel monocultuurvelden en de occasionele tulp uit een buurtuin in de omtrek), wordt hun afgenomen en vervangen door suikerwater. Ze mogen niet zwermen. Ze worden opgepakt en verhuisd, zomaar. Hun huis wordt met regelmaat verstoord. En hun omgeving wordt met insecticide, mest en wie weet wat nog bespoten. 

Het ziet er dus misschien heel idyllisch uit, die bloemen en die kasten, maar de werkelijkheid is anders.

Wat zou een alternatief kunnen zijn?

-Op zijn minst zouden landbouwers en imkers kunnen samenwerken om een brede strook aan andere bloeiende bloemen rond het koolzaadveld te kunnen inzaaien. Opdat ze wat meer variatie voor de bijen voorzien, en opdat ze ook voor de lokale insecten cateren. 

-Je kan zelf bijenlok'kasten' in je tuin plaatsen, zoals log hives of rocket hives. Dit zijn uitgeholde boomstammen (ze bootsen de natuurlijke habitat van bijen in het wild na: de holle boom) die puur als huisvesting bedoeld zijn: je kan er geen honing uit oogsten. 

-Je kan stoppen met honing eten, en in de plaats daarvan kiezen voor een plantaardig alternatief, zoals zelfgemaakte paardenbloemen'honing' of Floral Nectar For Honeys van o.a. Lisette Kreischer.  

-Als je absoluut niet wil stoppen met honing eten, kies dan ajb voor biologische honing. Dan weet je, dat de bijen niet met insecticide bespoten zijn. 

-Koop ook biologische koolzaadolie!

-Steun in de mate van het mogelijke biologische landbouw -- je maakt het meest impact wanneer je je lokale bioboer steunt. Er komen meer en meer biopunten bij! Check zeker of er eentje in jouw buurt is: rechtvanbijdeboer en bioinjebuurt. Als je seizoensgebonden bio groenten en fruit koopt, valt de prijs heel goed mee.

-Nog meer opmerkelijke tips om zelf de bijen te helpen: lees hier hoe.  

Binnenkort wil ik hier dieper ingaan op bijvriendelijke bijenkasten die puur voor bijenwelzijn en niet voor honingoogst bedoeld zijn. Er volgt nog een blog met meer info en een interview. Wil je in de tussentijd hier al meer over lezen, check zeker volgende sites, al is het maar voor de machtig mooie foto's:

Bee Kind Hives: how to make a log hive

Apis Arborea

 
 
Enkele mooie foto’s van verschillende soorten log hives: https://boomtreebees.com/the-log-hive
 
Iemand die heel grappige log hives maakt: https://solarbeez.com/tag/bee-beard-log-hive/
 
Ken of ben jij iemand die log hives maakt of kan maken? Neem jij initiatieven om bijen bijvriendelijk te huisvesten? Laat het zeker weten, dankjewel! 

 

 


 

donderdag 27 april 2023

Kleine Wandelavonturen: Stilte, pony's, rechte lijnen

Kleine Wandelavonturen: Stilte, pony's, rechte lijnen

Een nieuwe reeks: korte stukjes over de kleine avonturen die mijn hond en ik beleven tijdens onze dagelijkse wandeling, doorheen alle seizoenen...

Het is zondagochtend en dan is het dorp als uitgestorven. De gordijnen zijn dicht en de luiken toe, er is geen enkele auto op straat. De hond doet pipi in een oplopende berm en ik schrik van het grijze ponyhoofd, dat plots van boven ons opduikt. Een tweede klein paardje, bruin met wit geschakeerd, komt nieuwsgierig aangestapt.

Wij kennen deze pony's: af en toe geef ik hen een handvol gras. Hun vacht is ruig en dik en ze vinden het onnodig om ons met geluid te begroeten op deze vroege morgen. Dat stille van dieren apprecieer ik zo. Ze laten hun ogen en spitse oren spreken. 

Er ligt iets wit in de berm - we kunnen nog niet zien wat het is, maar het is iets afwijkend, het hoort daar niet. De hond gaat in sluipmodus. Haar oren gespitst, haar schouders laag, haar kousenvoetjes schuiven stapje voor stapje verder - ze kruipt haast over de grond, commandostijl, klaar voor de aanval. Het witte ding ligt daar, onbeweeglijk, en gaandeweg begint ook de hond te begrijpen dat het niet leeft. Ze verliest haar interesse en focus, ze loopt weer rechtop. We passeren erlangs, het blijkt een hamburgerdoosje uit wit piepschuim te zijn. Begin maart is het land na de winter nog grijs en grauw. Elk stukje onnatuurlijk afval lijkt die kleurloosheid dan te accentueren. Ik kijk al lang niet meer op van de gigantische hoeveelheid weggegooide blikjes, zakjes, peuken, etc die we tegenkomen onderweg - ik trek me op aan het jaarlijks weerkerend initiatief, elke eind maart, om de bermen mooi te maken en op te ruimen, en af en toe doe ik aan plogging. 

We komen alweer langs een paardenwei - hier staan drie grote, dikke boerenknollen. Machtige halzen, haar op hun hoeven. Ook zij zwijgen. Hun wei is afgezet met palen en draad: een rechthoek die het landschap doorsnijdt. Ik ben aan het lezen over de oermensen. Ik betrap me er vaak op dat ik fantaseer over hoe het leven toen moet geweest zijn, hoe het landschap eruit zag. Er waren geen omheiningen, alle dieren konden zich vrij bewegen zoals ze wilden, en de mensen moesten niet heen en terug naar een betaalde job pendelen. 

Dieren en mensen vormden nog een groep: oermensen beschouwden zichzelf als deel van het geheel van het leven, niet als heersers over ander leven. We waren, gewoon. Tegenwoordig denken we, meer dan dat we gewoonweg ervaren.  We delen de wereld en de dieren op, binnen de lijntjes. Ik kijk naar de lange fluo lijn die de hond via haar halsband verbindt en ik stel me even, heel even, voor hoe we door een landschap zonder lijnen naast elkaar lopen, allebei vrij. Dan steekt een auto ons voorbij en het lawaai doorkruist mijn fantasie. 

Iemand die op weg is naar de bakker, waarschijnlijk.

maandag 24 april 2023

Hoe maak je zelfgebakken brood gezonder en voedingsrijker?

Hoe maak je zelfgebakken brood gezonder en voedingsrijker?

Als je zelf je brood bakt, dan weet je dat het veel lekkerder smaakt dan brood uit de winkel, en dat het gezonder is: het bevat minder zout, minder vet, geen vage E-nummers, en enkel bio ingrediënten. 

Met een kleuter in huis die graag choco en ander vrij ongezond beleg op de boterham eet, vroeg ik me af of ik zijn boterhammetjes zelf al kan voorzien van de voedingsstoffen die hij nodig heeft. 

Ik zocht dus uit hoe je zelfgebakken brood nog gezonder en meer voedingsrijk kan maken! Ik ga ervan uit dat je biologische ingrediënten gebruikt.

Hoe maak je zelfgebakken brood gezonder en voedingsrijker?

1.Bak allereerst met zuurdesem

-dan is je brood sowieso gezonder, want probiotica toevoegen en fermenteren: altijd een goed idee.

-je kan zuurdesem maken van oud brood, dan is je brood nog 'ns goedkoper ook!

-je kan de zuurdesem zèlf ook verrijken met allerlei gezonde ingrediënten: denk verder dan enkel roggezuurdesem en tarwezuurdesem. 

->Voed je desem ook eens met eiwitrijke andere 'bloem'soorten, zoals boekweit, teff (denk aan heerlijke injera starter), urid dal (witte linzen, gebruik je ook om zelf dosa's mee te maken), gierst, gerst, quinoa, enzovoort.

-je kan zelfs zuurdesem van linzen en aardappelen maken! En verder ook nog met:

-appelen en rozijnen

-kikkererwten

-Ken of maak jij nog andere soorten zuurdesem? Laat het me ajb weten! 

2.Gebruik voedingsrijke bloemsoorten

-bak je meestal met witte bloem, spelt en rogge? Je kan een deel van deze gewone bloemsoorten vervangen door eiwitrijkere soorten, voor de proteïnen maar ook voor de variatie: gierst, gerst, maïs, haver, boekweit, quinoa, teff, ......

3.Gebruik amandelmeel

Vermalen amandelen (je kan ze zelf vermalen, is goedkoper) geven aan brood een zoetige, lekkere smaak en bevatten heel veel gezonde proteïnen. Vervang om te beginnen eens 100g bloem door amandelmeel in je bakrecept, en kijk wat het geeft!

4.Voeg (groene) groenten toe

Bladgroenten zoals palmkool, brandnetel, zevenblad, spinazie, raapsteeltjes, sla, ...: je kan ze, gekookt en gemixt of gedroogd en verpoederd (zie bv hier voor zelfgedroogd lokaal supervoedsel brandnetelzaadpoeder) toevoegen aan je broodrecept. 

Bij hartige broodrecepten kan je ook andere groenten zoals zoete aardappel, tomaten, gewone aardappel, maïs, ... toevoegen. Ook restjes rijst of aardappel kan je je deeg in gooien.

5.Gebruik yofu

Als je (al dan niet zelfgemaakte) plantaardige yoghurt aan je broodrecept toevoegt, krijg je een heerlijk en voedzaam resultaat! 100g yofu maakt al een lekker verschil!

6.Gebruik kookwater van groenten ipv water

Als je nog niet direct groene groenten durft toevoegen aan je deeg, kan je wel al het water in je broodrecept vervangen door kookwater van groenten, rijst of aardappelen.  

Wie durft kefir of kombucha toevoegen???

7.Gebruik plantaardige melk ipv water

Ook als vloeistof met meer smaak en voedingsstoffen kan je zelfgemaakte plantaardige melk toevoegen. Met name sesammelk en hennepmelk zijn heel voedingsrijk. Maar havermelk, quinoamelk of gierstmelk kan ook.

8.Voeg pitten en zaden, vermalen noten toe.

Lijnzaad is een echte voedingsheld: maal het fijn (dan is het beter opneembaar voor je lichaam) en voeg het toe. Hennepzaden bevatten heel veel eiwitten. Zelf doe ik steevast zonnebloempitten en pompoenpitten in mijn deeg. De keuze is immens: sesamzaad, maanzaad, vermalen cashews, paranoten, walnoten, hazelnoten, pinda, ...

9.Voeg erwtenproteïnepoeder toe

Dit hoeft niet veel te zijn (bv 1 opgehoopte el) het geeft een boost aan het eiwitgehalte

10.Voeg gekookte linzen/peulvruchten toe

Ook hier heel veel keuzemogelijkheden: rode, witte, zwarte, groene, gele linzen, spliterwten, rode, witte en zwarte bonen, kekererwt, ...

11.Voeg vermalen linzen toe

Je gebruikt de eiwitrijke linzen dan als een soort bloem. 50 g maakt al een verschil!

10.Gistvlokken, miso, ...

Maak je een hartig brood? Dan kan je gistvlokken of een beete miso toevoegen: die geven een heerlijk kazige en zoute smaak.  

11.Zeewier

Ook voor hartige broden: zeewier kan het zout vervangen!  

12.Maak Ezechiël Brood

In de bijbel (de echte, ha ha) staat ergens een recept voor een brood gemaakt van verschillende graansoorten en verschillende peulvruchten. Wanneer je deze granen en peulvruchten op voorhand ook nog eens laat kiemen, krijg je een heel gezond brood. Meer uitleg o.a. hier.

Ik wil hier een aantal van mijn experiment recepten met voedingsrijker en gezonder brood posten in de komende weken! 

Wat voeg jij toe aan je zelfgebakken brood om het gezonder te maken? 

 

donderdag 20 april 2023

Vegan Recept: Zoet en eiwitrijk Pompoen Linzenbeleg!

Het pompoenbeleg heeft een puddingachtige consistentie! 

Vegan Recept: Zoet en eiwitrijk Pompoen Linzenbeleg!

Ben je op zoek naar zoet maar toch gezond èn voedzaam beleg? Heb je nog pompoenen over? Zie ook De pompoenen moeten op! voor nog meer vegan pompoen ideeën...

 Maak er dit heerlijke en voedzame beleg mee! Door de rozijntjes, de linzen en de pompoen krijgt dit mengsel een puddingachtige consistentie die zich volgens mij ook perfect leent als taartenvulling!

Ik baseerde dit recept op het Zoet broodbeleg idee van eco tuin expert Lieven David op zijn website De Lusthof - ik voegde er o.a. linzen aan toe.

Vegan Recept: Zoet en eiwitrijk Pompoen Linzenbeleg!

Nodig: 

-1 kleine pompoen, geschild en in blokjes

-kokosolie, minstens 1 el

-scheutje water

-1 kopje rode linzen, gespoeld

-4 kopjes water om de linzen in te koken

-rozijntjes (veel) om de gestoofde pompoenen mee te bedekken

-1 el gemberpoeder

 -2 el kaneelpoeder

-of vervang door 3 el speculaaskruiden

-1 zakje = ong 7g (al dan niet zelfgemaakte) vanillesuiker

-snuf zout

-mixer

-bokaaltjes of diepvriespotjes 

Hoe maak je het?

1.Verhit de kokosolie in een stoofpotje.

2.Voeg de in blokjes gesneden pompoen eraan toe, plus een klein scheutje water.

3.Zet het deksel erop en laat op laag vuur minstens 25 minuten stoven. Check af en toe of het niet aanbrandt (voeg dan meer water toe of zet op lager vuur).

4.Kook ondertussen de linzen in 4 kopjes water in een apart potje gaar, ongeveer 25 minuten, tot ze een quasi vloeibare brij vormen.

5.Wanneer de pompoenen gaar zijn, strooi je een dikke laag rozijntjes eroverheen. Denk ongeveer gelijke delen pompoen als rozijntjes.

6.Zet het deksel er weer op, en laat de rozijnen nog minstens tien minuten stomen en wellen.

7.Meng de kruiden en de vanillesuiker erdoor.

8.Meng de linzenbrij erdoor. 

9.Mix eventueel helemaal glad met een mixer.

10.Bewaar in potjes op een koele plek: door de linzen slechts enkele dagen houdbaar! Of vries in. 

Lieven David geeft nog als varieer tips: voeg rabarber, appel, peer of andere lekkere groente/fruit toe, voeg citrusschil toe, of cacao. Je kan ipv rozijntjes ook ander gedroogd fruit uitproberen!   



maandag 17 april 2023

Boekbespreking: De Smaak van het Bos, Bernadette Wörndl

Boekbespreking: De Smaak van het Bos, Bernadette Wörndl -- Verzamelen, Beleven, Ontdekken, Genieten, Uitgeverij Sterck & De Vreese*

*Uitgeverij Sterck & De Vreese stuurde me dit boek toe -- ik geef je mijn eerlijke mening

*Deze tekst bevat Affiliate Links: dat zijn links die verwijzen naar websites van handelaars. Als jij op zo'n link klikt en op die website besluit iets aan te kopen, ontvang ik een kleine commissie, omdat ik je zogezegd heb laten kennismaken met de handelaar. Voor jou blijft de prijs hetzelfde, dankzij de Affiliate Links kan ik hier met regelmaat bloggen, een grote dankjewel alvast!

Bernadette Wörndl is kookboekenschrijfster, foodstyliste, privékok, maakt bruidstaarten, ze ontwikkelt recepten en is moeder van twee kinderen. Haar mooiste jeugdherinneringen zijn die aan het bos, bv aan samen met haar oma parasolzwammen plukken en daar dan een heerlijke maaltijd mee maken: dat is geluk in zijn puurste vorm voor haar. 

Heel herkenbaar vind ik dat: ook ik heb mijn mooiste jeugdherinneringen aan steentjes in bosriviertjes gooien, bosbessen 'confituur' maken op een zelfgestookt vuurtje, door bloemenweides stappen, en kampen bouwen. Ik ben dan ook enorm blij telkens ik over een nieuw aangeplant bos hoor: dat betekent een enorme aanwinst voor ons allemaal, en voor de kinderen in het bijzonder.

Volgens Bernadette worden in het bos zorgen, stress en problemen gerelativeerd -- je vergeet er de tijd en het dagelijkse leven. Bij de recepten die ze in De Smaak van het Bos deelt vormt de natuur haar grootste inspiratiebron. De recepten weerspiegelen dan ook het moment en de herinnering aan het in de natuur zijn -- dat is wat volgens Bernadette zo helend werkt, en ook wat de maaltijd zo heerlijk doet smaken: een zelfgemaakt taartje met zelfgeplukte bessen smaakt heel anders dan een bessentaartje uit de winkel. In het taartje met de zelfgeplukte bessen ligt nog de herinnering aan de zonnige namiddag toen je in het bos plukte verscholen. 

De mooie quote van natuurbeschermer John Muir illustreert dit gevoel perfect: En ik ga het bos in, om mijn verstand te verliezen en mijn ziel te vinden. 

En Bernadette zelf vat het helende van het in de natuur vertoeven samen met: 'Gewoon in het bos te mogen zijn. Net als toen we kind waren.'

De Smaak van het Bos past helemaal in de huidige trend van Terug naar de Natuur. Want willen we de kinderen van nu niet net dezelfde mooie ervaringen in het bos schenken als wij hadden? In dat geval is er behoorlijk wat werk aan de winkel. Je eigen maaltje plukken tijdens een boswandeling, en je kinderen mee op uitstap nemen door de natuur kan een begin zijn!

De recepten, planten -en paddenstoel beschrijvingen in De Smaak van het Bos worden opgedeeld per seizoen

Vegans: opgelet! De Smaak van het Bos is absoluut geen vegan receptenboek. Enerzijds wordt er wel tegemoet gekomen aan dierloze receptuur: zo stelt Bernadette bij de Wildzwijnburger voor dat je ook reuzenpaddenstoelen in plaats van vlees kan nemen, of havermelk ipv koemelk. Anderzijds wordt er veel met zuivel, eieren en bosdieren gekookt. 

Ik beloofde je mijn eerlijke mening, hier komt 'ie:

Persoonlijk vind ik het gebruik van wild niet passen in de stijl die dit boek beoogt: het oproepen van de rustieke, magische en ontspannende sfeer van het bos gaat in mijn ogen niet samen met de jacht. Je kan niet zomaar eenden, konijnen, fazanten of zwijnen 'plukken' en 'verzamelen' zoals je dat met bv klaverzuring zou doen. Bernadette zegt: 'Wie het geluk heeft een jager te kennen, krijgt elk najaar het beste vlees voor bijzondere bosrecepten.' 

Naar mijn idee echter worden boswandelingen in herfst en winter -- het jachtseizoen -- net ernstig verstoord door de aanwezigheid van jagers met geweren (lees hier mijn mening over de jacht in ons huidige tijdperk). Ik vind het verder laf en hypocriet, als je dan toch dieren wil eten, dat je die dieren dan niet zelf doodt. 

Ik heb alle begrip voor Jagers-Verzamelaars van lang geleden (ik lees momenteel Leven als een Mens van Charles Foster en zal het hier zeker nog over hebben op deze blog) die -- met respect -- dieren doodden om te kunnen overleven. Ik zie echter niet in waarom je vandaag, in onze contreien waar het bulkt van eten, nog de schaars overblijvende niet-menselijke wezens in de schaars overblijvende 'wouden' het leven zou moeten ontnemen.

Betekent dit alles, dat ik dit een slecht boek vind? Nee, absoluut niet. Heel wat recepten vond ik bijzonder creatief en inspirerend, ik noem er enkele hieronder. En verder vind ik het een uitdaging om de -- absoluut interessante - recepten met dieren die Bernadette aanbiedt te veganiseren

Haar wildrecepten vertrekken vanuit de focus om de eiwitbron smaakvol klaar te maken en ik vond het verfrissend om deze stijl van koken te ontdekken: ik vertrek meestal van groentencombinaties. 

Ik zocht dus op hoe je de wilde dieren in de recepten zou kunnen veganiseren. Bernadette stelt namelijk zelf, heel duidelijk: 'Pas ingrediënten en hoeveelheden aan je persoonlijke voorkeur aan!'

Enkele Wildrecepten die interessant zijn en die je plantaardig kan maken:

-Gemarineerde zalmforel met klaverzuring-duizendblad yoghurt: heel bijzonder is de tien uur lange marinade en het garen mbv suiker en zout. Zalm zou je kunnen vervangen door tofu + nori of door dunschiller-wortelsliertjes. Wie probeert??

-Beukenzaailing Salade met konijn: ik maakte eerder al seitan'konijn' met pruimen, dus seitan lijkt mij een konijnvriendelijke vervanger. 

-Eendenborst met sjalotjes, morellen en veldsalie: Peta verzamelde een aantal recepten om eendvriendelijk te koken: je kan je kwakende vriendjes vervangen door o.a. paddenstoelenpoeder, yuba (een Aziatisch sojaproduct), en tempeh. 

-Hertenragout met rode bieten en kwetsen: in plaats van hert zou ik een keur aan kwaliteitspaddenstoelen voorstellen: oesterzwam, shitake, portobello, chanterel, etc.  

Enkele recepten uit De Smaak van het Bos die ik inspirerend en interessant vind:

-Daslookkappertjes (ik maakte al paardenbloemkappertjes en groene vlierbeskappertjes, maar aan deze had ik nog niet gedacht)

-Dennentoppensiroop is een no-cook siroop, waarbij je dennentoppen met suiker in een pot doet en die laat staan tot het vloeibaar wordt!  

-Dennentoppenijs en Walnootbladerenijs (!) vind ik ook cool, hierbij zou je nicecream als basis kunnen gebruiken.

-Dolma's van esdoornblad (eerder maakte ik dolma's van snijbietblad) waarbij de bladeren eerst gepekeld worden!

-Vlierbloesemcake

-Verkoudheidsthee mengsel (met o.a. moerasspirea) 

-Nocino: likeur van groene walnoten

-Zwarte Noten: heel interessant zoet gerecht 

-Nepolijven (ingemaalte kornoeljebessen)

-Brandnetelpizza bianca

-De grote sponszwam kende ik nog niet 

-Engelenogenkoekjes

-Gebrande hazelnoten: supermooi èn lekker DIY cadeautje!

Conclusie

De Smaak van het Bos vormt een mooie aanleiding om, in alle seizoenen:

-door het bos te gaan struinen en het dagdagelijkse even te vergeten

-vernieuwende maaltijden te koken met eetbaar lekkers dat je zelf geplukt hebt

-in je zetel (bv als het regent) langs de bosfoto's te bladeren en je mooiste natuurherinneringen te herbeleven

 



 

zondag 9 april 2023

Kleine Wandelavonturen: kikkerachtige, verdwenen groen, Franse Buldog

 

Open ruimte kan zo mooi zijn...

Kleine Wandelavonturen: padachtige, nieuwbouw, Franse Buldog.

Een nieuwe reeks: korte stukjes over de kleine avonturen die mijn hond en ik beleven tijdens onze dagelijkse wandeling, doorheen alle seizoenen...

Aan het einde van de straat ligt een overreden padachtige. Ik zie de uitgewaaierde witte kieuwen: als van een kikkerprins uit een onderwatersprookje. De ingewanden liggen lillend en roze verspreid tussen het slijk. Misschien was dit individu op weg, na de lange koude winter, naar de vijver in onze tuin. Ik denk aan de paddenoverzet, waarbij mensen de uit hun winterslaap ontwaakte padden helpen om veilig de weg over te steken. 

De wandeling is grauw vandaag: het heeft veel geregend en overal zijn plassen, zompige bermen, modder op de weg. We komen voorbij een nieuwbouwwoning -- het pas geplaatste raam blinkt en weerspiegelt de wolken. Een enorm gebouw met grote ramen -- er vlak naast is een enorme kuil waar ook reeds beton en bouwijzers in gegoten is. Wat zou hier komen? Een garage voor drie auto's? 

We wandelen verder en ik tel de plaatsen waar tevoren wei of bos was en waar nu een nieuwe woning staat. Het zijn er veel. Ik herinner me het veld achter het huis waar ik opgroeide, en het bos. Het was een fijne, wilde plek met brem en hoog gras en naaldbomen, waar vandaag niets van overblijft. Grote woningen met grote opritten staan er nu, en keurig onderhouden gazons en hagen. 

Sinds we hier zijn komen wonen -- tien jaar geleden -- zijn er onnoemelijk veel huizen bijgebouwd. Het is vreemd om te merken hoe die tendens, die zich al voltrok toen ik nog kind was, zich nog steeds verderzet. De weidse vergezichten die je hier nog kan vinden, omwille van het dunner bevolkte gebied en door het glooiende landschap, worden schaarser. 

Dat weet ik ook aan de toiletgewoontes van de hond. Verwende plattelandshond als ze is, weigert ze haar hele leven al halsstarrig om op beton te kakken. Steeds langer sinds we hier wonen moeten we lopen, tegenwoordig, voor ze een geschikt, onverhard stuk groen vindt om haar gevoeg te doen.  

We passeren alweer een nieuw woonblok. Vier identieke lego-achtige rechthoeken, allemaal nog nagelnieuw en hagelwit. Op elk van de parkeerplaatsen ervoor staat een auto. Plots horen we een dreun: een Franse Buldog smijt zichzelf tegen het grote raam op de parterre, keer en keer opnieuw. Hij staart ons aan met zijn puilogen en doet zijn bekje open en dicht, dus hij moet wel aan het blaffen zijn, maar we horen hem niet, want hij springt tegen driedubbel glas. 

Esthetisch gezien past hij perfect bij het strakke interieur dat ik door het glas heen kan zien. Zijn zachtgrijze mollenvelletje, zijn komieke platte snuit, de rechtopstaande oren, het gestroomlijnde stompe staartje: ze harmoniseren met de andere meubels. Ik zie voor me hoe hij zijn dagen doorbrengt, hier: van 's ochtends tot 's avonds alleen, tussen de mooie meubels, wachtend tot zijn baasjes van hun werkdag thuiskomen. En telkens hij iets ziet bewegen door die ondoordringbare muur tussen hem en de echte wereld, werpt hij zich ertegen. 

We lopen verder, door de herinneringen aan het verdwenen groen.  

zondag 2 april 2023

Nostalgisch Recept: Vegan Likkoekjes Zelf Maken

Nostalgisch Recept: Vegan Likkoekjes Zelf Maken

Ken je de likkoekjes nog, van vroeger?

Het zijn eenvoudige, rond gekartelde knapperige koekjes met een glazuurlaagje in roze, geel of wit. 

Ik baseerde me voor dit recept op de kunstig gemarmerde likkoekjes van Dutchfoodheritage -- erg mooi gedaan -- maar ik heb het recept geveganiseerd. 

Ik vond de koekjes verrassend lekker, en... ze smaakten echt he-le-maal zoals ik me herinnerde! De tegenwoordige likkoekjes bevatten volgens mijn smaak meer suiker dan vroeger. Het glazuur heb ik nog niet helemaal onder de knie qua verhoudingen enzo, maar ik ben al blij dat het glansde en hard werd. 

De Likkoekjes voor ze gebakken worden...

Vegan Likkoekjes

Nodig voor de koekjes:

-150g bloem, plus een beetje extra om de koekjes uit te rollen

-50g maïzena

-100g poedersuiker (ik nam biosuiker die ik vermaalde in de keukenmachine)

-50g vegan boter, koud en in klontjes -- ik nam 40g kokosvet

-1 el gemalen lijnzaad + 2,5el water (=1 vegan ei)

-1/3e tl bakpoeder

-2 el water (je kan ook plantaardige melk nemen) 

-optioneel: keukenmachine om te mengen/kneden

-kom en natte handdoek

-bakpapier of bakmat 

-optioneel maar wel leuk: koekjesvormpjes, neem eventueel zelfgemaakte koekjesvormpjes!

Nodig voor het glazuurlaagje:

-100g poedersuiker

-optioneel maar wel leuk: vegan kleurstof (ik had nog wat rode en gele liggen)

-citroensap of plantaardige melk

-kleine kommetjes, evenveel als je kleurstoffen beschikbaar hebt 

-vork om mee te roeren

Hoe maak je de koekjes?

1.Meng bloem, maïzena, bakpoeder, boter of kokosvet, poedersuiker en lijnzaad/water mengsel.

2.Kneed tot een soepel deeg. Is het te droog, voeg dan het water of de melk toe. Is het te nat, voeg dan wat extra bloem toe. 

3.Kneed tot een bal, leg in een kom, dek af met vochtige theedoek en laat 30 minuten op een koude plek staan.

4.Verwarm de over op 180°C en gebruik daarbij de hete lucht stand, als je die hebt.

5.Rol het deeg uit mbv deegroller en extra bloem tot ong 5mm dikte. Werkt makkelijk als je telkens met kleine stukken deegbal werkt, tot alles op is.

6.Steek vormpjes uit en leg op de bakmat.

7.Bak 10 à 12 minuten: de koekjes worden bruinig aan de randjes.

8.Laat de koekjes helemaal afkoelen, en maak ondertussen het glazuur.

Hoe maak je het glazuur?

Zoals gezegd heb ik vegan glazuur nog niet helemaal onder de knie. Dit zijn richtlijnen!

1.Verdeel de poedersuiker over het aantal beschikbare kleurtjes die je hebt in kleine kommetjes.  

2.Voeg voorzichtig een klein beetje citroensap toe.

3.Roer met de vork tot glad en glanzend.

4.Voeg eventueel een weinig kleurstof toe en meng.

5.Herhaal voor de andere kleurtjes.

6.Dip de onderkant van een koekje in de kleurenglazuur.

7.Haal het koekje er mbv een vork uit en leg het met de glazuur naar boven weer op de bakmat, om te drogen.

8.Wacht tot het glazuur hard is voor je proeft, als je dat kan :)

Aten jullie vroeger likkoekjes? Naar welk koekje heb je het meest heimwee?

 

Met vers glazuur dat nog niet gedroogd is... Wit glazuur bleek doorschijnend, waarschijnlijk moet je poedersuiker met plantaardige melk mengen om een witte kleur te verkrijgen... Tips welkom!