Boekbespreking: In het Wild Geplukt, Lieve Galle, Uitgeverij Sterck & De Vreese
Zelfvertrouwen en ik, dat is een beetje een dingetje. Eigenlijk heb ik deze blog, De Zelfvoorzieningsbijbel, nooit echt serieus genomen. Ik ging er altijd van uit, dat niemand zou lezen wat ik hier schreef. Toch bleef ik teksten posten: enerzijds omdat ik schrijven èn experimenteren in huis, tuin en keuken leuk vind, anderzijds in de hoop dat iemand, misschien, iets aan de info heeft.
Het was dus met enige schroom dat ik Lieve Galle, een Wildplukster met ervaring -- zie haar mooie site Wild Plant Forager, om een recensie exemplaar van haar boek In Het Wild Geplukt vroeg - om te bespreken op mijn blogje.
Je kan je mijn verbazing en vreugde indenken toen ik Lieves lieve antwoord kreeg: 'Het zou me een eer zijn, want ik volg je blog al jaren!'
En toen ik het boek in de bus kreeg, en de mooie opdracht 'Volg je wilde hart' las, kwam die echt binnen. Want dat doe ik, met deze teksten, of iemand ze nu leest of niet: ik volg mijn wilde hart. Dit is wat ik echt graag doe: schrijven, koken, experimenteren, ideeën uitwerken, creëren, en ervaringen delen.
Tot daar het stuk over zelfvertrouwen en je wilde hart volgen, nu komt de boekbespreking! Hoewel ik dit boek opgestuurd kreeg, geef ik je mijn eerlijke mening.
Boekbespreking: In het Wild Geplukt, Lieve Galle, Uitgeverij Sterck & De Vreese
Het is zo hartverwarmend en mooi om, telkens opnieuw, te merken hoezeer de natuur ons blijft inspireren. Zelfs als je een ervaren wildplukker bent: je kan nog altijd zo veel bijleren!
Ik viel van de ene verbazing in de andere, tijdens het lezen van dit boek. Ik vind In Het Wild Geplukt heel erg de moeite waard:
Niet alleen vanwege de vele interessante weetjes rond wilde planten, zoals (en ik noem er hier slechts enkele uit het boek):
-dat weegbree 12.000 jaar geleden al gegeten werd, en dat weegbree bloemknopjes als champignon smaken!
-dat bijvoet in Korea en in Japan in zoetigheden verwerkt wordt!
-dat je het sap van veldzuring als een lokaal alternatief voor citroensap kan gebruiken, en dat het ook heel dorstlessend werkt in zelfgebrouwen limonades!
-dat je de zaden van melganzevoet zou kunnen poffen, net als quinoa of gierst!
-dat de bloempjes van het knopkruid naar kokos smaken!
...Maar ook omwille van de stemmige foto's, zoals bv deze van het Botanisch Water:
...En zeker omwille van de originele, creatieve recepten -- wat dacht je bv van:
-paars appelsap (gekleurd met kaasjeskruidbloemen)
-wilde limonades
-groen ijs! Ik dacht echt dat ik bij mijn post over Nice Cream zelf maken zowat alle bestaande smaken had genoemd, maar aan het toevoegen van wildpluk planten: daar was ik niet opgekomen!
-sportdrank met rode klaver
-brandnetelgomasio
...Omwille van het mooie taalgebruik, de fijngevoelige verhalen rond wilde planten, en de interessante inhoud tout court:
-Wildplukken zit in ons DNA: onze voorouders deden het vroeger en voor ons vandaag vervult het een instinctieve gewoonte.
-Wilde planten vormen de missing link in ons moderne voedingspatroon. Ze zijn nooit veredeld, ze zijn enorm sterk, ze groeien overal, ze bevatten zeer veel voedingsstoffen, en ze zijn voor iedereen beschikbaar, want gratis.
-Het eten van Wilde planten is SUBVERSIEF! Een filosofie die aansluit bij die van fermenteerkoning Sandor Katz: zelf je voedsel verbouwen en het fermenteren -- en ook zelf je voedsel plukken -- is een revolutionaire daad. Door in je eigen lokale voedsel te voorzien en door te fermenteren creëer je daadwerkelijk een eigen cultuur, een eigen stem. Je bent dan onafhankelijk van pesticiden, vervuilend transport, en van verpakking.
...En tenslotte omwille van het heel erg aangename praktische advies om met één à twee wilde planten per keer te beginnen. Slow Wildplukken: laat je niet overweldigen door het aanbod aan planten en aan recepten, maar begin langzaam. Leer planten echt kennen, eentje per keer.
Lieve Galle lijkt me een heel gelukkig mens te zijn, met de mooiste job ter wereld. Naast de talloze workshops, de wildpluk jaaropleiding -- de kennis delen en het samen planten ontdekken -- vervult ze met dit boek haar missie: om mensen weer te verbinden -- met de wilde planten, met de dieren, met de wilde natuur, met elkaar, en met onze eigen wilde natuur.
Dankjewel Lieve voor dit fantastische boek, dat me allerlei ideeën opleverde.
En aan alle wilde lezers hier: Volg jullie wilde hart!
