Leeslijstjes#4

Ik lees weer! Ik hou van goed en vlot geschreven literatuur, historische romans, non-fictie, zelfs sci-fi. Ik vind het leuk om bij te houden wat ik las, daarbij bespreek ik enkel die boeken die ik de moeite waard vond. Misschien heb jij er ook wat aan: lees je mee?

Omdat mijn mama haar voet gebroken heeft en veel moet stilzitten vandaag een extra editie met leestips! 



1.Eowyn Ivey - Aan de schitterende rand van de wereld
***
Hou je van avontuurlijke reizen, woeste natuur, ontdekkingsreizigers? Dan is dit je boek! Allen wil een wild, gevaarlijk gebied in Alaska in kaart brengen in 1886. Hij is pas getrouwd, en zijn vrouw blijft alleen achter. Allebei houden ze een dagboek bij over hun belevenissen en verzuchtingen, maar we krijgen nog meer stemmen te horen in dit mooie, mysterieuze boek. Ik geef slechts drie sterren, omdat ik bepaalde stukken te lang uitgesponnen vond. Maar het boek is zeker de moeite waard omdat het mooi geschreven is, met ontroerende verhaallijnen en treffende beschrijvingen, maar vooral voor de interessante vragen die het oproept. Hoe gaan we om met "randen", met grenzen? De grens tussen mens en dier, de grens van je eigen lichaam en wat het aankan, de grenzen tussen landen, de grens tussen culturen, de grens waar de mens tegen aan loopt in de natuur, de grenzen van wat er in de maatschappij als "sociaal acceptabel" aanvaard wordt.
Ik had graag nog meer vernomen over het verschil tussen Alaska toen, en nu. Als iemand een tip heeft voor een mooi boek over Alaska?

2.Mark Schaevers- Orgelman
***
Ik kende de kunstenaar Felix Nussbaum niet voor ik dit boek las. Nussbaum was een Duitse, joodse, moderne schilder. In de jaren dertig wordt zijn werk enerzijds steeds bekender, anderzijds, met de opkomst van het nazisme, wordt het voor joden — en voor schilders die volgens de nazis "ontaarde" kunst brengen — steeds moeilijker. Nussbaum bevindt zich in Italië nadat hij een prijs voor zijn kunst heeft gewonnen, wanneer duidelijk wordt dat hij beter niet meer terugkeert naar Duitsland. Marc Schaevers weet de daaropvolgende jaren van ontheemding, nostalgie, eenzaamheid en tragedie heel treffend te brengen. Nussbaum verblijft veel in België, in Oostende. Hij schildert de omgeving — hartverscheurende ontheemding en heimwee lees ik er in. Want helaas weet je, al op voorhand, dat dit verhaal een treurige afloop zal kennen.
Het boek wordt opgeluisterd met de bevreemdende, mooie, melancholische, soms grappige werken van Felix.
Eén zin, afkomstig uit een brief van Nussbaum, over de situatie van zijn ouders, die ook Duitsland ontvlucht zijn en die nergens welkom zijn, raakte me diep, omdat de parallel met vandaag zo overduidelijk is: "Staten hebben zich al te zeer afgesloten voor emigranten. Het is treurig te moeten vaststellen dat in ons tijdperk nog zulke toestanden heersen, zelfs in Midden-Europa."

3.Ernest Claes - De Witte
***
Ik las betrekkelijk weinig klassiekers van eigen bodem, tot nu toe, en besliste dat ik daar maar eens verandering in wil brengen. (Als iemand aan tip heeft: graag). Ik hou van literatuur die tijdens het interbellum geschreven is. Er waren toen nog geen mobiele telefoons en weinig auto's, de natuur speelt altijd een hoofdrol.
De Witte is een onverbeterlijke deugniet. Vaak is hij impulsief in zijn streken. Achter sommig kattekwaad zit een venijnig kantje, (wat hij met sommige dieren uithaalt doet me bv rillen) maar het meeste van zijn gedrag valt te verklaren door de harde, haast liefdeloze omgeving van strenge volwassenen en agressieve schoolmeesters waarin hij moet opgroeien. Van pedagogie had men toen nog nooit gehoord. De Witte is een rebel, en ik lees graag over rebellen — af en toe moest ik tijdens het lezen luidop lachen, en dat overkomt me niet vaak.
Het sappige dialect, de vrijheid van de schone natuur, de oude maar bijzonder leesbare taal, de hartelijke volkse verhoudingen tussen de dorpslieden, de minutieus mooie beschrijvingen van alledaagse dingen of fenomenen, en de eenvoudigheid van die tijd zijn allemaal redenen om deze klassieker te lezen. Wat heerlijk om te lezen, dat vader bv s avonds een pijp rookt, en niets meer of minder dan dat. Geen tv, geen facebook. Mocht de Witte vandaag tien jaar geweest zijn, dan was hem, in onze tegenwoordige omgeving van veel straat en weinig groen, waarschijnlijk subiet een etiket als adhd opgeplakt...