donderdag 28 september 2017

Leeslijstjes#1

Ik lees weer! 
Ik heb altijd graag gelezen, maar soms maak ik er minder tijd voor. Ik heb Germaanse filologie gestudeerd - ik lees het liefst literatuur, historische romans, af en toe sci-fi, ... Alles wat goed geschreven is en een vlot verhaal vertelt. Ik lees ook graag non-fictie. 
Ik vind het leuk om hier af en toe bij te houden wat ik gelezen heb — ik bespreek enkel de boeken die ik goed vond — en misschien heb jij er ook wat aan?



*****
Dit boek deed me echt paf staan. Ik wist waarachtig niet dat er zoveel drugs te pas kwamen bij de Tweede Wereld Oorlog. Razend interessant en vlot geschreven, ik leerde echt heel wat onwaarschijnlijk bizarre feiten bij. Bleef het meest nazinderen: hoe er in de jaren 30 in Duitsland reclamecampagnes gericht op huisvrouwen gelanceerd werden voor pralines gevuld met... amfetamines!
"Je kan er langer het huishouden mee doen, en... Je valt er van af!"
Meest trieste feit in dit boek is het afschuwelijke verhaal van het gedwongen schoenen-test parcours in één van de concentratiekampen. Meer zal ik hierover niet vertellen, je moet het gewoon lezen!

*****
Het lijkt nu misschien of ik alleen maar boeken over WO II lees, maar dat is echt niet zo. Hoedanook,  als geschiedenis je interesseert, dan is dit verhaal een must. Huiver en gruwel bij het werkelijk gebeurde verhaal van de mannen die de opdracht kregen om Reinhard Heydrich te vermoorden.
Heydrich stond bekend als de slachter van Praag. Binet weet je te doen begrijpen en voelen wat voor een onmens deze nazi was, en waarom het zo belangrijk is dat hij gestopt werd.
Ik vond de hele context fantastisch opgebouwd, ik leerde veel bij. Het eigenlijke verhaal van de moordopdracht is zo onwaarschijnlijk afschuwelijk dat ik het boek niet kon wegleggen. Je kunt je niet voorstellen dat dit ooit echt gebeurd is. Net daarom kon ik er ook niet bij dat deze geschiedenis niet bekender is dan ze is — tevoren wist ik eigenlijk niet waar Heydrich voor stond, of waarom er ooit een "Operation Reinhard" is gehouden, na zijn dood, en wat voor een verschrikkelijke gevolgen die had.
Binet is me soms een tikje te zelfverzekerd en eigenwijs, maar ik hou ervan hoe hij zijn bewondering voor Gabcik en Kubis — de onbaatzuchtige mannen die de opdracht uitvoerden — niet wegsteekt, en ook van hoe hij zijn twijfels over de historische waarheid en hoe je die in fictie mag of kan weergeven verwoordt. Er bestaat eveneens een uitstekende film over de heldhaftige daad van Gabcik en Kubis: Anthropoid.

*****
Ik ben een totale Southern Gothic fan: romans die zich afspelen in the American Deep South dus, vaak met een magisch realistisch kantje, en dikwijls met veel beschrijvingen van verval. 
In deze novelle weet McCullers zo'n mooie sfeer van weemoed en nostalgie op te roepen dat haar zinnen nog lang blijven nazinderen. Een verhaal over liefde en eenzaamheid.

*****
Lees dit boek vooral voor de sfeer die het oproept, en de beelden. Prachtig oog voor detail. Alle personages zijn eenzaam en zoekende, en allemaal kijken ze op naar de doofstomme meneer John Singer alsof hij een godheid is bij wie ze terecht kunnen met al hun besognes. 

****
Minder mooi dan haar onwaarschijnlijk prachtige debuut, maar toch heel erg de moeite waard. Voor de heerlijke beschrijvingen waarmee ze India oproept, voor de rake kentekeningen van de personages, voor de fantastische vergelijkingen.
Het verhaal, enerzijds over de lotgevallen van een hijra (eunuch) in Delhi, anderzijds over de gewapende strijd in Kashmir, is hier en daar wat rommelig samengesteld. Ik kreeg af en toe het gevoel dat Roy de vele urgente problemen die India "rijk" is allemaal in één verhaal heeft willen proppen. Anderzijds weet ze die problemen wel treffend te beschrijven. 
Sommige passages zijn echt Roy-esque, zoals die waarin de hijras naar een winkelcentrum trekken...

*****
Genoten van dit mooie boek. Hens trekt door Europa op zoek naar kleine initiatieven die een ander soort economie en samenleving beogen. Want waarom zou de Revolutie groots en immens moeten zijn? Misschien begint het verzet wel bij één persoon, één klein groepje, en breidt het zich vandaar, langzaam, uit.
Ik wist eigenlijk niet dat het al zo erg gesteld was in andere Europese landen. De belevenissen van Hens openen de ogen.
De kleine daden van verzet die ze bespreekt geven hoop. Er is wel een alternatief. Een alternatief waar we met zijn allen samen, inclusief al onze menselijke tekortkomingen en al onze mooie kanten aan kunnen bouwen.

Las jij één of meerdere van deze boeken? Wat vond je ervan?

Leeslijstjes#1

Ik lees weer! 
Ik heb altijd graag gelezen, maar soms maak ik er minder tijd voor. Ik heb Germaanse filologie gestudeerd - ik lees het liefst literatuur, historische romans, af en toe sci-fi, ... Alles wat goed geschreven is en een vlot verhaal vertelt. Ik lees ook graag non-fictie. 
Ik vind het leuk om hier af en toe bij te houden wat ik gelezen heb — ik bespreek enkel de boeken die ik goed vond — en misschien heb jij er ook wat aan?



*****
Dit boek deed me echt paf staan. Ik wist waarachtig niet dat er zoveel drugs te pas kwamen bij de Tweede Wereld Oorlog. Razend interessant en vlot geschreven, ik leerde echt heel wat onwaarschijnlijk bizarre feiten bij. Bleef het meest nazinderen: hoe er in de jaren 30 in Duitsland reclamecampagnes gericht op huisvrouwen gelanceerd werden voor pralines gevuld met... amfetamines!
"Je kan er langer het huishouden mee doen, en... Je valt er van af!"
Meest trieste feit in dit boek is het afschuwelijke verhaal van het gedwongen schoenen-test parcours in één van de concentratiekampen. Meer zal ik hierover niet vertellen, je moet het gewoon lezen!

*****
Het lijkt nu misschien of ik alleen maar boeken over WO II lees, maar dat is echt niet zo. Hoedanook,  als geschiedenis je interesseert, dan is dit verhaal een must. Huiver en gruwel bij het werkelijk gebeurde verhaal van de mannen die de opdracht kregen om Reinhard Heydrich te vermoorden.
Heydrich stond bekend als de slachter van Praag. Binet weet je te doen begrijpen en voelen wat voor een onmens deze nazi was, en waarom het zo belangrijk is dat hij gestopt werd.
Ik vond de hele context fantastisch opgebouwd, ik leerde veel bij. Het eigenlijke verhaal van de moordopdracht is zo onwaarschijnlijk afschuwelijk dat ik het boek niet kon wegleggen. Je kunt je niet voorstellen dat dit ooit echt gebeurd is. Net daarom kon ik er ook niet bij dat deze geschiedenis niet bekender is dan ze is — tevoren wist ik eigenlijk niet waar Heydrich voor stond, of waarom er ooit een "Operation Reinhard" is gehouden, na zijn dood, en wat voor een verschrikkelijke gevolgen die had.
Binet is me soms een tikje te zelfverzekerd en eigenwijs, maar ik hou ervan hoe hij zijn bewondering voor Gabcik en Kubis — de onbaatzuchtige mannen die de opdracht uitvoerden — niet wegsteekt, en ook van hoe hij zijn twijfels over de historische waarheid en hoe je die in fictie mag of kan weergeven verwoordt. Er bestaat eveneens een uitstekende film over de heldhaftige daad van Gabcik en Kubis: Anthropoid.

*****
Ik ben een totale Southern Gothic fan: romans die zich afspelen in the American Deep South dus, vaak met een magisch realistisch kantje, en dikwijls met veel beschrijvingen van verval. 
In deze novelle weet McCullers zo'n mooie sfeer van weemoed en nostalgie op te roepen dat haar zinnen nog lang blijven nazinderen. Een verhaal over liefde en eenzaamheid.

*****
Lees dit boek vooral voor de sfeer die het oproept, en de beelden. Prachtig oog voor detail. Alle personages zijn eenzaam en zoekende, en allemaal kijken ze op naar de doofstomme meneer John Singer alsof hij een godheid is bij wie ze terecht kunnen met al hun besognes. 

****
Minder mooi dan haar onwaarschijnlijk prachtige debuut, maar toch heel erg de moeite waard. Voor de heerlijke beschrijvingen waarmee ze India oproept, voor de rake kentekeningen van de personages, voor de fantastische vergelijkingen.
Het verhaal, enerzijds over de lotgevallen van een hijra (eunuch) in Delhi, anderzijds over de gewapende strijd in Kashmir, is hier en daar wat rommelig samengesteld. Ik kreeg af en toe het gevoel dat Roy de vele urgente problemen die India "rijk" is allemaal in één verhaal heeft willen proppen. Anderzijds weet ze die problemen wel treffend te beschrijven. 
Sommige passages zijn echt Roy-esque, zoals die waarin de hijras naar een winkelcentrum trekken...

*****
Genoten van dit mooie boek. Hens trekt door Europa op zoek naar kleine initiatieven die een ander soort economie en samenleving beogen. Want waarom zou de Revolutie groots en immens moeten zijn? Misschien begint het verzet wel bij één persoon, één klein groepje, en breidt het zich vandaar, langzaam, uit.
Ik wist eigenlijk niet dat het al zo erg gesteld was in andere Europese landen. De belevenissen van Hens openen de ogen.
De kleine daden van verzet die ze bespreekt geven hoop. Er is wel een alternatief. Een alternatief waar we met zijn allen samen, inclusief al onze menselijke tekortkomingen en al onze mooie kanten aan kunnen bouwen.

Las jij één of meerdere van deze boeken? Wat vond je ervan?

zondag 24 september 2017

Product Bespreking: de Squatty Potty!!!

Product Bespreking: de Squatty Potty!!!

Product Bespreking: de Squatty Potty

Huhhh, een product bespreking op De Zelfvoorzieningsbijbel???!!!?

---Een tijdje geleden raakte ik mijn job kwijt en schreef ik over bloggen en geld verdienen. Ik vind het lastig om bloggen met geld te combineren, maar tegelijkertijd ben ik helaas nog niet zo zelfvoorzienend genoeg dat ik geen inkomen nodig heb :)
Daarom zal je af en toe product besprekingen zien passeren op deze blog. Ik bespreek enkel dingen en of bedrijven waarvan ik vind dat ze een link met zelfvoorziening hebben, die fair, eco, lokaal, vegan of bio zijn.
Besprekingen van producten die ik opgestuurd kreeg of waar ik voor betaald kreeg, zullen steeds voorafgegaan worden door dit tekstje, zodat ze duidelijk herkenbaar zijn. Je kiest dan zelf of je het wil lezen of niet.
Mocht je vinden dat ik te commercieel word, geef een gil!---

De Squatty Potty

Ik hoor je al afvragen: wat is in hemelsnaam een Squatty Potty???
Wel... een Squatty Potty is een hulpmiddel, in de vorm van een soort bankje dat je onder het toilet kan schuiven, dat je helpt om in een lichaamsvriendelijke houding naar het toilet te kunnen gaan. Alle uitleg en een leuk filmpje vind je op deze site!







Mijn nieuwe Squatty Potty, onder ons nieuwe, reguliere toilet op regenwater!

Waarom bespreek ik de Squatty Potty?

Wij hebben thuis een composttoilet geïnstalleerd, zowel binnen als buiten. We zijn overtuigd van de vele voordelen van het droge wc: het is veel ecologischer doordat je geen drinkwater verspilt, het levert goede compost op, ... lees er hier alles over, en lees hier over onze ervaringen met het compost toilet. Wij zijn heel tevreden met ons droge toilet.

Maar... hoewel er steeds meer interesse is voor het gebruik van het ecofriendly compost toilet - het fijne Gitannekesfoor festival, bijvoorbeeld, promoot al jaren het droge wc, en tegenwoordig maken ze zelfs pompoenburgers met pompoenen die ze op de compost die het festival hen heeft opgeleverd gekweekt hebben! En door de warmte die de compost van de toiletten oplevert, kunnen ze er zelfs water mee opwarmen voor de afwas! Hoe cool is dat! - hoewel er dus steeds meer interesse is, is het droge wc in de praktijk nog niet, eh, ingeburgerd.

In mijn ideale samenleving heeft iedereen een droog toilet. En "sjassen" we met zijn allen geen perfect drinkbaar water meer door. Er zijn afhaalpunten in ieders buurt voor "doorspoel" zaagsel van onbehandeld hout. En ophaalwagens komen langs voor mensen zonder tuin, die ook een compost wc willen.

Maar daar zijn we dus helaas nog niet. Mijn vriend en ik vroegen ons af: wat gebeurt er, als wij ziek worden? Dan kan geen van ons om haksel gaan, en wordt het ook een stuk moeilijker om ons droog toilet op de composthoop in de tuin te legen.

Aangezien wij toch onze badkamer aan het verbouwen waren, besloten we, ook al om wettelijk in orde te zijn met de gemeente, toch maar een reguliere wc-aansluiting te voorzien.

Ons regulier toilet staat nu broederlijk naast ons droge toilet (dat ik dringend eens moet beitsen in een lichtere houtkleur). Het reguliere toilet spoelen we door met regenwater dat we in een ondergrondse tank opvangen. We verbruiken daarbij wel enige elektriciteit om het regenwater mee op te pompen, maar dankzij dat regenwater blijft het een behoorlijk eco toilet. We gebruiken het vooral voor plasjes.
 Een droog toilet ruik je niet, tenzij er teveel urine bijkomt. Het is de urine die de emmers zwaarder maakt om te dragen, en door de urine heb je ook meer zaagsel nodig.


Ons fijne compost wc-meubeltje naast ons nieuwe, reguliere regenwater toilet.

Maar... ik wil kunnen hurken!

Er was echter één probleem bij ons reguliere wc: sinds ik in India op reis ben geweest, ben ik het gewoon geraakt om gehurkt naar het toilet te gaan.

Vooraleer je het Oosterse hurk toilet afdoet als bah, vies, ongemakkelijk, stinkend, raar - luister even waarom:
Ben je wel eens op je hurken naar het toilet geweest, in de natuur, tijdens, zeg bv, een kampeertochtje? Voelde dat niet heel erg makkelijk en natuurlijk aan, zo gehurkt zitten?

Hurken is gezonder

Voor mij persoonlijk biedt dat hurken een echte uitkomst. Je kan er niet om heen: van nature uit ging de mens altijd al gehurkt naar het toilet. Het is veeeeeeel beter  voor je darmen en voor je stoelgang om te hurken, zeker als je last hebt van bv aambeien, of, zoals ik endometriose met verkleving aan de darm. Het is enkel hier, in de Westerse wereld, en dan nog maar heel kort geleden, dat we er een gewoonte van gemaakt hebben om al zittend onze behoefte te doen.

In India vonden de Indiërs die ik sprak, het een behoorlijk vreemde en zelfs luie gewoonte van Westerlingen om ook tijdens het ontlasten te gaan zitten! Zij zijn het gewoon om te hurken, en ze vinden het raar dat wij daar per sé moeten bij gaan zitten.

Overigens vinden Indiërs westerse toiletten ook vies: het idee om  met je blote billen op een bril vol bacteriën en mogelijks sporen van je voorganger te gaan zitten is... ook inderdaad... heel vies, als je erover nadenkt, niet? Op de trein in India (steeds lange afstanden) kan je als reiziger kiezen tussen een Oosters en een Westers toilet. Ik koos keer op keer voor het Oosterse. Als je kan kiezen: met je schoenen in vuiligheid staan, of met je blote billen in vuiligheid gaan zitten, dan weet je het wel!

Lees meer over ecologische en ergonomische gewoontes in India hier.

Het was dus mijn droom om in mijn eigen badkamer een hurktoilet te installeren. Maar in Europa vindt je amper installateurs van hurktoiletten. Bovendien wilden wij een composttoilet.
En toen mijn vriend een oud droog toilet meubeltje vond, waar je makkelijk ook al hurkend je behoefte op kan doen, was het niet meer nodig.
Tot nu dus: we wilden een regulier toilet op regenwater voor als we ziek vallen en geen haksel kunnen aanhalen.

Het Squatty Potty

Er bleek een even geniale als eenvoudige oplossing voor mijn probleem (ik wil een regulier toilet waar ik op kan hurken) te bestaan: de Squatty Potty!
Deze kleine bankjes, die onder elk toilet passen, komen in verschillende kleuren en uitvoeringen. Ik ben fan van het bamboe bankje!




De Squatty Potty Slogan vat het mooi samen!

De voordelen van een Squatty Potty
-Heb je last van je darmen? Heb je vaak een opgeblazen gevoel? Probeer eens te hurken. Mij helpt het echt.
-Boven een Oosters toilet moet je echt hurken, maar een Squatty Potty biedt je de voordelen van het hurken voor je lichaam, terwijl je alsnog, als je dat wil, op de wc-bril kan leunen. Dubbel gemak dus!
-Je hoeft je toilet niet te verbouwen, je moet geen extra plaats in je badkamer voorzien: een Squatty Potty past onder elk toilet, je kan hem er na gebruik gewoon onder schuiven.

Tot slot:
De naam Squatty Potty, en dat eenhoorn logo... zijn ZO kitsch dat ze cool worden :)
Voor lezers uit België: zelf viel het me op dat de website van Squatty Potty heel vaak het woord "poepen" gebruikt om "ontlasten" aan te duiden. In het Vlaams heeft dat woord een andere betekenis :)
Het deed me even stilstaan bij hoe weinig woorden we eigenlijk hebben om zo een primaire levensbehoefte uit te drukken. "Kakken" klinkt plat, "je behoefte doen" en "je ontlasten" klinkt dan weer deftig, "een grote boodschap doen" klinkt kinderachtig... Weten jullie een beter woord?

Kennen jullie de Squatty Potty? Hurken jullie bij het naar het toilet gaan? 


Het Squatty Potty Eenhoorn Logo :)


zondag 17 september 2017

Foto's14#: Tuinimpressie's

De foto's hieronder zijn eigenlijk nog van augustus, maar dat vinden jullie vast niet erg: het was toen heel wat zomerser en warmer dan de afgelopen weken!
 Welkom in mijn tuin, euh, wildernis! Dit is het zonnebloemenbos.
 Rijpende maïs: zo heerlijk zoet als hij jong is! Dan eten we hem rauw. Ik vind het altijd vervelend om te bedenken dat die giga arealen aan monocultuur maïsvelden rondom ons slechts dienen als voer voor slachtvee: zoveel bruikbare grond...waar zoveel meer mensen van zouden eten kunnen hebben dan die paar steak-eters...
 Pompoen, goudsbloem, bloeiende sla.
 Wilgenroosje (naar het schijnt eetbaar, en een uitstekende bijenplant), salie, maïs, wat verdwaalde tomaten.
 Boontjes, papaver, pompoen
 Kaasjeskruid vrolijkt het woekerende pompoenstukje op. De pompoenen hebben het pad ingepalmd en groeien nu zelfs tot in de perelaar!
 Zonnebloem, goudsbloem, leverkruid, fluweelblad, kaasjeskruid, venkel, ...

Een hek voor alle komkommers en  augurken

Je ziet ook de lange tentakels van de nu uitgebloeide japanse wijnbes.

 Elke dag kommen vol boontjes!


 Guldenroede, leverkruid, clematis, brandnetel, uitgebloeide radijs, en berenklauw - feest voor bijen en hommels!...
 Met een vriendin plukte ik deze gigantische hoop vlierbessen. Het is een topjaar, wat vlier betreft. De vorige twee jaren waren de bessen of pover, of helemaal verregend. Nu waren het dikke trossen, goed doorgerijpt. Samen verwerkten we net geen TIEN liter sap in de sapketel!
 Wokje uit eigen tuin! De wortelen en koolrabi heb ik gekregen, de boontjes, tomaten, maïs, paprika, shiso en courgette komen uit eigen tuin.

 Voor het eerst (dankzij onze nieuwe glazen serre) hebben we "fatsoenlijk" grote en lekkere paprika's!
 MMMmmm zoete jonge maïs!
 Alles gaat in de wok en wordt verwerkt mbv azijn, sojasaus en agave tot...
 Zoetzure groente wok!
Een fractie van de vlieropbrengst van die dag. We maakten vliersiroop en vliergelei met chaikruiden - heerlijk middel tegen verkoudheid en winterblues!

zondag 10 september 2017

Foto's#13: chili's, dosa's, bramen, praliné

 Wat ben ik blij met onze kamerpeperplant! Hier zie je een groen naast een rood chili'tje. Beiden smaken heerlijk, zowel de bloempjes als de groene en de rijpe vruchten staan prachtig, en de rode chili's drogen ook nog eens aan de plant: superhandig!



 Er was een rijstoverschotje, dus mijn vriend zette urid dal in de week voor dosa's en hij maakte coconut chutney. Oh, oh oh, wat was dat lekker! Met patatjes, tomaatjes, erwtjes uit eigen tuin!
 De volgende dag maakte ik een dosapannenkoek met banaan en citroen op zijn Indisch!

En 's avonds hadden we nog deeg over voor weer een dosa!
 Kilo's en kilo's bramen hangen er te rijpen. Ik vries ze in op een schaal en doe ze daarna in een bakje. 's Morgens kook ik wat havermout, en dat meng ik dan met bevroren bessen. Lekker!

 Groene boontjes en Oost-Indische kers.
 Mijn bramen/haver ontbijt - superlekker met citroen (of een beetje appelazijn), gemalen kokos en een vleugje munt voor dat breakfast mojito effect!

 Mooie trossen druiven, dit jaar!
 Als ik slechts één gewas mocht zetten, zou het...boontjes zijn! Altijd lekker: warm gekookt of gestoofd met een ajuintje, door een koude sla, met patatjes, tomaat of paprika zoals op de foto op zijn Europees, of in een exotisch getinte wok: stelt nooit teleur! En voedzaam! Ook voor de aarde: lees hier meer!

Dit. Is. Zo. Gevaarlijk! Ik maakte zelf praliné van hazelnoten en kokossuiker. Oh, oh, ik kwam er zelfs niet toe om de notenkaramel tot praliné te vermalen. Dit maak ik zeker nog eens, maar misschien, euh, niet te vaak.