Vegan Recept: zoetpittige gebakken appelen met haver/zuurkoolburger en aardappelen

Dit was éën van mijn eerste experimenten in de vegan, glutenvrije, suikervrije EN sojavrije keuken, aka het endometriose dieet.
Ik maakte de burgers met een restje pompoen/ananascurry en een restje rijst, dus het is moeilijk om hoeveelheden aan te geven. Ik improviseerde alles, en de creatie was deze keer wonderwel geslaagd: de combi zoet pikant zuurkool smaakt vreemd genoeg super! Ik nodig je dus uit om zelf te kruiden en te experimenten naar smaak, om creatief te zijn!

Vegan Recept: Zoet pittige gebakken appelen met haver/zuurkoolburger en aardappelen
Nodig:
Voor de appelen:
-een grote hoeveelheid appelen, geschild en in partjes gesneden, genoeg om een grote wok tot de rand te vullen
-sabzi massala (indisch kruidenmengsel normaalgezien voor groenten) - heb je dit niet, gebruik dan currypoeder.
-gemberpoeder
-2el kokosbloesemsuiker
-kokosolie
Hoe maak je het?
1.Verhit kokosolie in een wok.
2. Voeg appelen toe en zet goed om.
3. Voeg kokossuiker toe en roer goed.
4.voeg gember en sabzi massala toe en roer goed.
5. Laat net zo lang bakken tot er sap vrij komt en sommige appelschijfjes tot moes gebakken zijn.
Voor de burgers:
Nodig:
-restje gekookte volkoren rijst
-restje pompoencurry of een andere curry, of een ander restje
-1 kopje fijne haver
-2 koppen grovere havervlokken, pas aan tot je ziet dat het mengsel nog plakkerig is, maar dat het
wel één geheel vormt.
-ongeveer 2 kleine handen zuurkool en wat zuurkoolsap (heel klein beetje)
-een beetje habanero-poeder, of iets anders pikants
-wat zout
-komijnpoeder
-kaneel
-peper
-muskaatnootpoeder
-kokosolie
-kikkererwtenbloem
-peper
Hoe maak je het?
1.Meng rijst, curry, haver, zuurkool en kruiden met je handen tot alles plakt.
2.Druk goed samen in een kom en laat zo lang mogelijk staan (toch zeker 20 minuten)
3.Bevochtig je handen telkens je een balletje deeg pakt en rol tot een burger.
4.Dip aan twee kanten in de kekerbloem en leg op een schaal.
5.Heb je alle burgers gemaakt, dip dan nogmaals in de bloem zodat je alle plekjes hebt gehad.
6.Verhit de kokosolie in een pan op laag vuur.
7.Leg je burgers er in. En laat langzaam en gelijkmatig aan twee kanten bakken tot ze een korstje hebben.
8.Serveer met aardappelen!

Over burn-out en collectief getikt zijn

Ik was de afgelopen dagen een beetje aan het twijfeln of ik onderstaande tekst wel zou publiceren... En toen kwam ik net tijdens deze week weer twee niewe mensen tegen met burn-out! Dus toen dacht ik: laat ik het toch maar doen.

Over burn-out en collectief getikt zijn.

Op dit moment ken ik persoonlijk tien (na deze week dus alweer 12) mensen die burn-out hebben of gehad hebben - het zijn negen (Nu dus 11) vrouwen en één man. Ik vind niet dat ik een superuitgebreide kennissenkring heb. Dus 12 mensen is wat mij betreft: VEEL.

Het opgebrand zijn komt de laatste tijd meer en meer voor, zo lijkt het toch.

Wanneer ik met vrienden, familie en kennissen spreek hoor ik het overal: we leven tegen tweehonderd per uur, ik heb het heel druk, de maatschappij vraagt heel veel van ons, in feite is dit gekkenwerk, ik begrijp niet hoe we het volhouden, maar ja, het moet.

Een vrouw van rond de dertig die ik ken heeft een operatie moeten ondergaan - daardoor was ze drie maanden thuisgeweest. Een groot deel van die tijd had ze moeten revalideren - verplichte platte rust. Na een tijdje begon het lichamelijk beter met haar te gaan, en daardoor begon zij meer en meer te beseffen, hoe goed ze zich ook psychologisch voelde, na die 'van moetens'-rustperiode.
Ze vertelde me hierover: "En toen besefte ik ineens ten volle, hoe fout we bezig zijn. Hoe fout het systeem is, waarin we vastzitten."
Dit is een heel doordeweekse vrouw met een goede baan, een man en kinderen en een huis.

"Maar ja," voegde ze er meteen aan toe. "We kunnen niet anders."

Ik vroeg haar waarom niet. Waarom zou ze nog meedraaien in de mallemolen, als ze inzag en ten volle begreep dat ze zo meewerkt en meedoet aan iets absurds?

Ze zei: "Omdat ik anders niet rondkom."

Voor de centen dus. Dit was iemand die niet al te gek doet (hoewel ze minder zuinig is dan ik :) - de kledij van haar gezin koopt ze bv allemaal tweedehands.

Ik wilde haar wel tips geven (zie mijn Rondkomen met een klein budget en Hoe bespaar je als je al een klein budget hebt), maar ik wist niet of het veel zin had. Ze leek erg overtuigd te zijn van het feit dat het niet anders kon.

Wat ik hieruit leerde:

-Een grote meerderheid van de mensen ziet in dat het huidige tempo (werk, gezin, leven) niet haalbaar is op lange termijn, ook - zeker - niet voor het milieu. Vaak beseffen de mensen het pas als ze ziek worden door het jachtige tempo (de Burn-out) van hun leven, of als ze door andere omstandigheden gedwongen worden even stil te staan bij waar ze mee bezig zijn.

-Maar ondanks het feit dat mensen beseffen dat het niet goed gaat, willen ze niet veranderen. Dat is zo moeilijk, veranderen. Of zo lijkt het althans. Velen krijgen dan na korte of lange tijd uiteindelijk alsnog te maken met een burn-out, een mokerslag, ons lichaam dat ons dwingt te rusten.

Wat ik me bedacht, na dat gesprek?

Na het zoveelste verhaal over een kennis die "gecrasht" was? Het zoveelste gesprek met iemand die plots meer werk met minder man -en vrouwkracht moet verzetten, en die dat niet langer aankan?

Dat we collectief getikt zijn!!!!

Over graaicultuur en basisinkomens...

-Een vriend vertelde me over zijn rijke buurman, die zijn optrekje van 400000 € nu van de hand deed, omdat hij in Frankrijk een domein met honderd hectare op het oog had. In een gesprek over geld had de buurman langs zijn neus weg gezegd dat hij, in een maand waarin hij "niet gek deed", hij "toch niet met minder dan 4000€ toekwam."

-Onlangs in het nieuws: de acht rijkste wereldbewoners bezitten samen evenveel als wat de helft van de wereldbevolking heeft. Ze passen in een treincoupé. Dat is toch te gek voor woorden? Waarom nemen we dat? En blijven we ons ondertussen ziek werken?

-Zelf werd ik samen met twee anderen ontslagen, omdat - volgens de werkgever - het economisch gezien niet goed ging met het bedrijf. Volgens de collega's en ik werden wij echter afgedankt omdat we het gewaagd hadden om aan te klagen dat we wettelijk gezien incorrect vergoed werden op alle zon-en feestdagen waarop we werkten. Een wettelijk correcte vergoeding had het bedrijf 18000€ extra gekost aan personeelsvergoedingen, maar dat vonden zij blijkbaar teveel. Terwijl ze hun top 3 aan CEO's wel een jaarlijkse bonus van samen 175000€ gunnen. Graaicultuur?

-Toevallig was er ook deze week veel heisa in de pers rond politici die overmatig veel verdienen. Misschien heb je er iets over vernomen. Er was een politicus bij die 7000€ per maand opstreek, mijn allereerste maandloon maal honderd, dus, en een andere die 12000€ per jaar extra verdiende, bovenop zijn al buitensporige loon, om advies te geven aan Telenet. Ik vraag me werkelijk af, wat voor een advies die man wist te geven, dat hij er zo belachelijk veel geld voor krijgt. Misschien kan hij de lotto cijfers voorspellen?

De eerste politicus verantwoordde zichzelf door te zeggen dat hij "hard werkte" voor dat loon.

Al die mensen met burn out die ik ken, en ik ken er nog veel meer die met een bijna-burnout zitten, die werkten ook erg hard. Misschien nog wel harder dan die man die zoveel geld kreeg.
Dat niemand me meer komt vertellen dat er geen geld is om iedereen een basisinkomen te gunnen. Met een basisinkomen zouden mensen zichzelf wat meer rust kunnen gunnen. Als we de lonen wat eerlijker verdelen, geraken we er wel, met overschot zelfs.

En ook als het basisinkomen er niet zou komen, bestaan er nog steeds alternatieven. Je kan ervoor kiezen om niet mee te doen aan het jachtige ritme.

Hoe zit het met jouw tijd? Heb je constant het gevoel dat je te druk bezig bent? Wat zou er kunnen veranderen om het allemaal minder jachtig te maken? Welke eerste stappen kan je zetten om tot een beter alternatief te komen?

Heb jij al te maken gekregen met een burn-out? Heb je er een oplossing voor gevonden?

Over burn-out en collectief getikt zijn

Ik was de afgelopen dagen een beetje aan het twijfeln of ik onderstaande tekst wel zou publiceren... En toen kwam ik net tijdens deze week weer twee niewe mensen tegen met burn-out! Dus toen dacht ik: laat ik het toch maar doen.

Over burn-out en collectief getikt zijn.

Op dit moment ken ik persoonlijk tien (na deze week dus alweer 12) mensen die burn-out hebben of gehad hebben - het zijn negen (Nu dus 11) vrouwen en één man. Ik vind niet dat ik een superuitgebreide kennissenkring heb. Dus 12 mensen is wat mij betreft: VEEL.

Het opgebrand zijn komt de laatste tijd meer en meer voor, zo lijkt het toch.

Wanneer ik met vrienden, familie en kennissen spreek hoor ik het overal: we leven tegen tweehonderd per uur, ik heb het heel druk, de maatschappij vraagt heel veel van ons, in feite is dit gekkenwerk, ik begrijp niet hoe we het volhouden, maar ja, het moet.

Een vrouw van rond de dertig die ik ken heeft een operatie moeten ondergaan - daardoor was ze drie maanden thuisgeweest. Een groot deel van die tijd had ze moeten revalideren - verplichte platte rust. Na een tijdje begon het lichamelijk beter met haar te gaan, en daardoor begon zij meer en meer te beseffen, hoe goed ze zich ook psychologisch voelde, na die 'van moetens'-rustperiode.
Ze vertelde me hierover: "En toen besefte ik ineens ten volle, hoe fout we bezig zijn. Hoe fout het systeem is, waarin we vastzitten."
Dit is een heel doordeweekse vrouw met een goede baan, een man en kinderen en een huis.

"Maar ja," voegde ze er meteen aan toe. "We kunnen niet anders."

Ik vroeg haar waarom niet. Waarom zou ze nog meedraaien in de mallemolen, als ze inzag en ten volle begreep dat ze zo meewerkt en meedoet aan iets absurds?

Ze zei: "Omdat ik anders niet rondkom."

Voor de centen dus. Dit was iemand die niet al te gek doet (hoewel ze minder zuinig is dan ik :) - de kledij van haar gezin koopt ze bv allemaal tweedehands.

Ik wilde haar wel tips geven (zie mijn Rondkomen met een klein budget en Hoe bespaar je als je al een klein budget hebt), maar ik wist niet of het veel zin had. Ze leek erg overtuigd te zijn van het feit dat het niet anders kon.

Wat ik hieruit leerde:

-Een grote meerderheid van de mensen ziet in dat het huidige tempo (werk, gezin, leven) niet haalbaar is op lange termijn, ook - zeker - niet voor het milieu. Vaak beseffen de mensen het pas als ze ziek worden door het jachtige tempo (de Burn-out) van hun leven, of als ze door andere omstandigheden gedwongen worden even stil te staan bij waar ze mee bezig zijn.

-Maar ondanks het feit dat mensen beseffen dat het niet goed gaat, willen ze niet veranderen. Dat is zo moeilijk, veranderen. Of zo lijkt het althans. Velen krijgen dan na korte of lange tijd uiteindelijk alsnog te maken met een burn-out, een mokerslag, ons lichaam dat ons dwingt te rusten.

Wat ik me bedacht, na dat gesprek?

Na het zoveelste verhaal over een kennis die "gecrasht" was? Het zoveelste gesprek met iemand die plots meer werk met minder man -en vrouwkracht moet verzetten, en die dat niet langer aankan?

Dat we collectief getikt zijn!!!!

Over graaicultuur en basisinkomens...

-Een vriend vertelde me over zijn rijke buurman, die zijn optrekje van 400000 € nu van de hand deed, omdat hij in Frankrijk een domein met honderd hectare op het oog had. In een gesprek over geld had de buurman langs zijn neus weg gezegd dat hij, in een maand waarin hij "niet gek deed", hij "toch niet met minder dan 4000€ toekwam."

-Onlangs in het nieuws: de acht rijkste wereldbewoners bezitten samen evenveel als wat de helft van de wereldbevolking heeft. Ze passen in een treincoupé. Dat is toch te gek voor woorden? Waarom nemen we dat? En blijven we ons ondertussen ziek werken?

-Zelf werd ik samen met twee anderen ontslagen, omdat - volgens de werkgever - het economisch gezien niet goed ging met het bedrijf. Volgens de collega's en ik werden wij echter afgedankt omdat we het gewaagd hadden om aan te klagen dat we wettelijk gezien incorrect vergoed werden op alle zon-en feestdagen waarop we werkten. Een wettelijk correcte vergoeding had het bedrijf 18000€ extra gekost aan personeelsvergoedingen, maar dat vonden zij blijkbaar teveel. Terwijl ze hun top 3 aan CEO's wel een jaarlijkse bonus van samen 175000€ gunnen. Graaicultuur?

-Toevallig was er ook deze week veel heisa in de pers rond politici die overmatig veel verdienen. Misschien heb je er iets over vernomen. Er was een politicus bij die 7000€ per maand opstreek, mijn allereerste maandloon maal honderd, dus, en een andere die 12000€ per jaar extra verdiende, bovenop zijn al buitensporige loon, om advies te geven aan Telenet. Ik vraag me werkelijk af, wat voor een advies die man wist te geven, dat hij er zo belachelijk veel geld voor krijgt. Misschien kan hij de lotto cijfers voorspellen?

De eerste politicus verantwoordde zichzelf door te zeggen dat hij "hard werkte" voor dat loon.

Al die mensen met burn out die ik ken, en ik ken er nog veel meer die met een bijna-burnout zitten, die werkten ook erg hard. Misschien nog wel harder dan die man die zoveel geld kreeg.
Dat niemand me meer komt vertellen dat er geen geld is om iedereen een basisinkomen te gunnen. Met een basisinkomen zouden mensen zichzelf wat meer rust kunnen gunnen. Als we de lonen wat eerlijker verdelen, geraken we er wel, met overschot zelfs.

En ook als het basisinkomen er niet zou komen, bestaan er nog steeds alternatieven. Je kan ervoor kiezen om niet mee te doen aan het jachtige ritme.

Hoe zit het met jouw tijd? Heb je constant het gevoel dat je te druk bezig bent? Wat zou er kunnen veranderen om het allemaal minder jachtig te maken? Welke eerste stappen kan je zetten om tot een beter alternatief te komen?

Heb jij al te maken gekregen met een burn-out? Heb je er een oplossing voor gevonden?

Product Bespreking: Fungipop van Permafungi: hoe kweek je zelf oesterzwammen?

Product Bespreking: Fungipop van Permafungi: hoe kweek je zelf oesterzwammen?

Huhhh, een product bespreking op De Zelfvoorzieningsbijbel???!!!?

---Een tijdje geleden raakte ik mijn job kwijt en schreef ik over bloggen en geld verdienen. Ik vind het lastig om bloggen met geld te combineren, maar tegelijkertijd ben ik helaas nog niet zo zelfvoorzienend genoeg dat ik geen inkomen nodig heb :)
Daarom zal je af en toe product besprekingen zien passeren op deze blog. Ik bespreek enkel dingen en of bedrijven waarvan ik vind dat ze een link met zelfvoorziening hebben, die fair, eco, lokaal, vegan of bio zijn.
Besprekingen van producten die ik opgestuurd kreeg of waar ik voor betaald kreeg, zullen steeds voorafgegaan worden door dit tekstje, zodat ze duidelijk herkenbaar zijn. Je kiest dan zelf of je het wil lezen of niet.
Mocht je vinden dat ik te commercieel word, geef een gil!---

Product Bespreking: Fungipop van Permafungi: hoe kweek je zelf oesterzwammen?

Als aspirerend zelfvoorziener ben ik erg trots op het fruit en de groenten die we in eigen tuin met succes weten te kweken. Tijdens de winter mis ik dat hele groeiproces. Ik probeer dan altijd kiemen te doen groeien (met wisselend succes) en blader verlangend door de zaadpakjes voor volgend tuinseizoen.

Ik ben altijd al heel gefascineerd geweest door zwammen en paddenstoelen. Ze groeien zomaar in het wild (op magische manier). Ze zijn eetbaar (voor wie er wat van kent), zelfs geneeskrachtig. Ze zijn mysterieus. Het idee dat je zelf paddenstoelen kan kweken in huis en tuin vind ik echt te gek!
Superleuk om in de winter (en tout-court) te zien hoe ze groeien.

Er bestaan tegenwoordig heel wat bedrijfjes waar je een paddenstoelen-kweekset kan kopen. Veel van die kits bevatten mycelium (sporen) van oesterzwammen, en ze groeien op koffiedik of geïnocculeerd zaagsel.

Twee nadelen ondervind ik bij dat soort van kits:

1) Ik drink geen koffie.

2) Na enkele vluchten (paddenstoelenoogsten) heb je het gehad. Dan moet je opnieuw zo'n kit kopen.

Bij Permafungi, een tof bedrijf uit Brussel, pakken ze het anders aan.
Naast traditionele paddenstoelekweekkits met prachtige soorten gele en roze en gewoon grijze oesterzwammen bieden zij ook de Fungipop aan.
De Fungipop is een kweekset meer gericht op "zelfstandigheid", zoals het op de website beschreven staat. Mijn oog bleef uiteraard hangen aan dat woordje.
Wat is er zo autonoom aan de Fungipop? Je bestelt een kweekkit, waarvoor je zelf het substraat (groeimedium, in dit geval koffiedik) produceert. Dat is al behoorlijk zelfvoorzienend! Maar nog beter is, dat als je groeimedium een keer uitgeput is, je niet opnieuw een hele kweekkit moet bestellen: je koopt dan gewoon een pakje paddenstoelenbroed!
Voor een zachte prijs kan je zo "tot in de eeuwigheid" doorgaan met je afval tot voedsel te recycleren en in je eigen keuken paddenstoelen te kweken!
Permafungi heeft al talloze prijzen gewonnen voor hun innovatieve, milieuvriendelijke producten. Terecht: het is super dat zij het koffiedikafval van talloze lokale resto's weten om te zetten in heerlijk, voedzaam, plantaardig eten! 

Bleef als moeilijkheid voor mij nog over: het koffieprobleem.

Van Permafungi mocht ik uitproberen of oesterzwammen ook thee lusten: dankjewel!

Zie je, koffiedik is als groeimedium ideaal. Of je het nu leuk vindt of niet, de lucht rondom ons zit boordevol schimmelsporen. Als jij oesterzwammen wil kweken, zal je die oesterzwamsporen voordeel moeten kunnen bieden ten opzichte van de andere sporen die zich in de lucht bevinden. Je kan in principe alles qua substraat aan oesterzwammen aanbieden - they will grow on anything, even off the side of your tv, if you let them - zoals iemand op een forum opmerkte.
Maar het probleem is: alles wat je aanbiedt, zit al vol met sporen van andere schimmels. Je oesterzwammen zullen het niet halen...
Tenzij... je het groeimedium kan pasteuriseren. En koffiefik is daarvoor ideaal: het is fijngemalen, en het heeft lange tijd in kokend en heet water gezeten. Het bevat nog genoeg voedingsstoffen, maar amper nog andere schimmelsporen.
Wat als je nu nooit of amper koffie drinkt? Wat is er vergelijkbaar met koffiedik? Juist: thee!

 's Morgens gooi ik gewoon een kleine lepel groene thee in een tas en giet ik daar kokend water overheen. De losse blaadjes die achterblijven, giet ik dan in mijn Fungipop (eens ze afgekoeld zijn, uiteraard). Regelmatig zet ik een thermos kruidenthee, en eens op kieperde ik de door de thermos langdurig gepasteuriseerde kruiden bij het mycelium.
Soms is het handig om ineens veel voeding te geven. Daarom ben ik af en toe wel koffiedik gaan bijhalen, in een plaatselijk restaurant. Daar vonden ze het best leuk om bij het kweken van mijn zwammen van dienst te kunnen zijn!
En de Fungipop ging ook mee op familieweekend - daar mocht hij genieten van ettelijke filters koffie! Een beetje een braaf en stil huisdier, die Fungipop!

Voor alle groeispecificaties, extra uitleg en handleidingen, klik hier.

Met foto's wordt het wat duidelijker:

De inhoud van het FungiPop pakket: handleiding, waterspray-flesje, emmer met deksel en groeigaatjes, met oesterzwam-mycelium geïnocculeerde zaadjes, en (vind ik persoonlijk wat overbodig) een zakje om geoogste paddenstoelen in te doen.

Hier zie je de zaadjes (ik denk dat het mosterd of iets dergelijks is) die de sporen van de oesterzwammen bevatten.

Ik haalde gelijk een hele emmer koffiedik bij een plaatselijke brasserie, maar je hebt lang niet zo veel nodig, ontdekte ik gaandeweg.

Het zaad wordt uitgespreid in de emmer. Tevoren heb ik de emmer uitgewassen met kokend water.

Na enkele dagen: het zaad is bedekt met koffiedik, maar ik had een veel te dikke laag koffiedik erover gegoten. Gevolg: er komen concurrerende schimmels meedoen. Op de foto zie je de juiste champi-schimmel in het midden en links (de pluizige witte), en de foute concurrentieschimmel in groen-grijze vlekjes over het hele oppervlak. Ik ontsmette een lepel met kokend water, en schepte zoveel mogelijk foute schimmel er af. De dagen erna gaf ik een veel minder dikke laag voedsel. 

Hier zie je: losse linde thee blaadjes, groene thee blaadjes, en een theezakje (bio en fairtrade-thee, zonder metalen nietje) - de oesterzwammen lusten het blijkbaar allemaal!

 De emmer zit vol en hier zie je baby-champignonnetjes die aan de opening komen piepen! Super schattig!

 Na twee dagen zijn ze al giga gegroeid! Fascinerend!

Na drie (drie!!!) dagen!

Klaar om te oogsten!

 Zo heb je een idee van de grootte.

 De pan in - ik wou de smaak zo puur mogelijk proeven, dus dit is zonder kruiden.

 Als overheerlijke eiwitbron bij een verder heel simpele maaltijd (gekookte wortel, patatten, stoofschoteltje van witte kool en ui met kruiden): de oesterzwammetjes smaakten echt fantastisch lekker!

Zelf Injera Maken

Zelf Injera Maken*

*Deze tekst bevat affiliate links: klik je daarop en besluit je een aankoop te doen, dan verdien ik een kleine commissie zonder dat het jou meer kost: zo help je me om te blijven bloggen, bedankt alvast!

Wow, had ik geweten hoe makkelijk het is om zelf injera te maken, dan had ik dit al veeeeeeel eerder gedaan!
Voor wie geen injera kent: boek nu onmiddellijk een bezoek aan een ethiopisch restaurant! Injera is superlekker gefermenteerd pannenkoekachtig glutenvrij brood gemaakt van teff, een soort glutenvrij oergraan. Let wel op: in Europa durven Ethiopische resto's ook tarwebloem door het deeg mengen, dus vraag het zeker na als je echt gluten intolerant bent.
Injera is ideaal als je je maaltijd met je handen wil eten, lees hierzoooo over de voordelen van met je handen eten! Maar het is ook gewoon lekker.
Heb je overschot? Je kan injera invriezen, zoals pannenkoeken. Of eet ze gewoon de volgende dag met iets zoets!
De uitleg is lang, maar laat dat je niet afschrikken: het is echt makkelijk! Ik begon met puur teff meel, maar aangezien dat erg prijzig is voegde ik gaandeweg meer en meer rijstmeel toe. Je kan in feite elk soort glutenvrij meel toevoegen: rijst, haver, maïs, boekweit, ... Maar om te starten is teff misschien het beste.
Ik inspireerde me op dit filmpje.

Vegan Recept: Zelf injera maken
=>Eerst maak je de Starter
Nodig voor de starter:
-1,5 c teff bloem (180 gr), nadien meer teff om te voeden
-2 c water
-zout
-kom
-keukenhanddoek
Hoe maak je de starter?
1.Meng teff en water in een kom.
2. Laat twee dagen onder een vochtige keukenhanddoek op kamertemperatuur staan.
3. Roer. Als het goed is, ruikt het een beetje gistig en kan je bubbels zien.
4. Voed de starter met 1/3e c teff en 1/2 c water en roer.
5. Laat opnieuw twee dagen staan.
6. Op dag 5 voed je opniuew met 1/3e c teff en 1/2e c water.
7. Als het goed is, ruikt je starter nu zuurdesemig. De mijne ruikt lekker: zoetig en wijnachtig, fruitig.
 

=>Dan maak je de injera!

Nodig voor de injera?
Nodig voor twee personen (9 pannenkoeken):
-1 c starter
-1,5 c teff
-1 c rijstmeel
-1 c boekweitmeel
-lauw water (meer dan 2 cups)
-bakpoeder
-voor nadien: nog 1 c glutenvrij meel
-keukenhanddoek
-platte pan en een deksel dat op de pan past
-2 grote borden
-olie
-eventueel: een ongeschilde halve ui om de olie in de pan mee te verspreiden
Hoe maak je Injera?
* Belangrijk: wil je vrijdagavond injera eten, begin dan donderdagochtend aan je deeg!!!
1. Meng je glutenvrije meel in een grote kom.
2. Meng de starter er door met je handen.
3. Voeg beetje bij beetje lauw water toe, tot je een soort bal hebt gekneed.
4. Voeg nu telkens meer water toe en kneed de bal terug om naar een vloeibaar deeg.
5. Je deeg moet er als pannenkoekenbeslag uitzien, maar nog vloeibaarder.
6. Dit deeg laat je onder een keukenhanddoek in de kom één nacht fermenteren.
7. De volgende dag giet je het overtollige water uit de kom. Als het goed is bubbelt het beslag en ruikt het zuurdesemig.
8. Voeg 1 c glutenvrije bloem toe en ongeveer 1,5 à 2 tl bakpoeder. Het bakpoeder zorgt voor de 'ogen' in het brood.
9. Meng alles goed en voeg net zoveel vrij warm water toe tot je een dun, vloeibaar en goed gemengd beslag hebt.
10. Laat dit beslag opnieuw vier uur fermenteren.
11. Zet het na 4 uur kouder, tot aan het moment dat je gaat bakken.
12. Giet overtollig water er af, maar hou het bij voor als je je deeg nog moet verdunnen.
13. Verhit olie in een pan. Eventueel kan je de olie telkens met een in tweeën gesneden ui gelijkmatig over de pan verdelen.
14. Giet ongeveer 1 c beslag in de pan, kantel je pan zodat het deeg mooi rond verspreid raakt.
15. Laat bakken tot er 'ogen' verschijnen over 3/4e van het oppervlak, of tot je pannenkoek bijna helemaal 'droog' is langs boven.
16. Zet het deksel op de pan en laat enkele minuten stomen. Meestal is het klaar wanneer je de stoom hoort, maar het duurt echt niet lang.
17. Normaalgezien komt de injera heel makkelijk van je pan los, zeker als je de pan even heen en weer beweegt.
18. Laat op een bord glijden.
19. Bak opnieuw met olie en laat de 2e injera in het 2e bord glijden - als ze nog erg warm zijn plakken ze namelijk aan elkaar, op deze manier kan je afwisselen door van bord te veranderen.
20. Uiteraard serveer je injera met heerlijke Ethiopische groenten - en linzenschotels.

Ik probeerde al uit: Gomen (superlekker gebakken groenten, dit is overheerlijk met boerenkool!), klik alisha (gele linzen), rode linzen, wortel/kool stoof.

Wat doe je met de rest van de starter?

Ik heb nog nooit geprobeerd om minder starter te maken: ik denk dat je deze hoeveelheden nodig hebt om een goeie fermentatie op gang te krijgen. Maar als je niet meteen opnieuw injera wil gaan maken (nieuwe injera maken kan, door gewoon opnieuw vanaf stap 1 van Hoe maak je de inejera te beginnen), wat doe je dan met de rest van de starter?

-Je kan de starter in een afsluitbaar potje doen en invriezen. Na ontdooien zou je hem opnieuw als starter moeten kunnen gebruiken.

-Je kan de starter ook drogen: spreid hem daartoe dun uit op bakvellen of droogoven vellen en droog in een droogoven. Als hij helemaal droog is, verkruimelen door te vijzelen of in een blender te doen en droog en afgesloten bewaren. Wil je opnieuw starter maken, gebruik dit poeder dan als opstartcultuur.

-Je kan met de starter ook andere recepten uitproberen: voeg wat startercultuur toe aan wafels, crackers, pizzadeeg, cake, taartbodems, koekjes, pasta, enzovoort. Heb je een leuk recept gevonden? Laat het zeker weten, dankjewel!

Enkele foto's: