Mijn vriend en ik, wij zijn twee echte sloddervossen.
Het blijft voor ons moeilijk om consequent regelmatig het huishouden op orde te krijgen.
Het huishouden, daar bedoel ik dan vooral mee:
-elke dag afwassen
-elke week afstoffen
-elke dag vegen
-elke week met nat
-wekelijks stofzuigen
-tweemaandelijks ramen lappen
enzovoort.
Als kind heb ik nooit moeten meehelpen in het huishouden. Ik heb
nooit moeten afwassen, de was insteken of uithalen, strijken, het gras
afdoen, mee helpen poetsen. Dat was enerzijds heel fijn (mijn ouders
vonden: jij hoeft dat niet, geniet jij maar van je kind zijn), maar
anderzijds betekent het dat ik mezelf gewoontes als "mijn bord afruimen"
echt heb moeten aanleren.
Ik vraag me altijd af hoe andere mensen hun huishouden regelen. En
al zeker voltijds werkende mensen, of mensen met kinderen, die geen poetsvrouw/man in huis
nemen! Hoe houden jullie de boel zo netjes???
Ik wil helemaal niet slordig zijn - in tegendeel, ik wil graag een huis dat altijd netjes en op orde is. Ik merk telkens opnieuw hoeveel beter en lichter ik me voel wanneer alles mooi opgeruimd en proper is.
Ik probeer eraan te denken dat ik alles altijd op zijn plaats moet zetten, dat ik mijn bord moet afruimen, enzovoort: ik doe mijn best! Echt waar! Soms zet ik zelfs timers om mezelf eraan te herinneren: opruimronde! Desondanks besef ik vaak plots ineens: uh, oh, het is hier weer een varkensstal - hoe is dat toch weer gekomen?
Het huishouden hoort bij een zelfvoorzienend leven. Het huishouden - een net en proper huis hebben - is belangrijk. Dankzij onze honden vroeger ben ik er al eens achtergekomen wat voor een verschrikking vlooien kunnen zijn. Nog erger vind ik het feit dat je gif moet gebruiken wil je vlooien echt weghebben - en ook in dat opzicht (eco, zelfvoorzienend leven) is het superbelangrijk om alles schoon en net te houden.
En toch...lijkt het alsof mijn vriend en ik altijd wel iets vinden dat belangrijker is dan nu even vegen of afstoffen: de oogst moet binnen, of de hond uitgelaten, of ...
Ik heb lang en grondig nagedacht over hoe ik mijn poetsaversie probleem en slordigheid kan veranderen.
Uiteindelijk blijken volgende oplossingen voor mij het best te werken:
1.Vaste taken op vaste dagen.
Deze afspraak vind ik zelf vrij belachelijk, maar... het werkt wel! Op maandag verschoon ik het kippenhok, geef ik de planten water, veeg en stofzuig ik en stof ik af, en ruim ik alles op.Op dinsdag kuist mijn vriend dan met nat. Hij verschoont de kippen een tweede keer op vrijdag. Samen plannen we een maandelijkse kuisdag in waarop alles grondig gepoetst wordt, en elke twee maanden staat er "vensters kuisen" in onze agenda's.
Hoe rigide het ook mag lijken, deze aanpak werkt voor ons!
2.Flylady: 15 minuutjes per dag aan het huishouden besteden
Flylady is een dame uit Amerika die je op allerlei manieren aanmoedigt om je huishouden met plezier aan te pakken. Haar stelregel is, dat je elke dag 15 minuten aan het huishouden moet besteden (naast je gewone taken).
Deze 15 minuten time je echt met een alarm, en ze geeft je voor de hele week opdrachten. Dan moet je eens vijftien minuutjes onder je bed kuisen, dan moet je de welkomstmatten uitkloppen. Regelmatig staan er ook beloningsopdrachtjes tussen: nu ga je je living opfrissen met iets moois (bv een bloemstuk). Heel bizar, maar ik vind het wel leuk om van deze mevrouw poets-taakjes te krijgen!
Ook inspirerend vind ik haar gewoonte van de maand (bijvoorbeeld: in april maak je er een gewoonte van om je aanrecht elke dag stralend schoon te maken). Opnieuw vrij idioot om een gewoonte van de maand te moeten volgen, maar er zit een logica achter: als je het een maand lang volhoudt om iets bepaalds te doen, is de kans groot dat je het daarna als routine ervaart: dat het een gewoonte is geworden.
Voor Flylady begint een succesvol huishouden met een proper aanrecht. Ook dat vind ik juist: ik kan pas beginnen met opruimen als de afwas is weggewerkt en het fornuis blinkt!
Nadelen aan Flylady: ik vind dat ze je nogal bestookt met mails, wat op den duur demotiverend kan werken. Ook probeert ze je vanalles aan te smeren, zoals haar superspeciale poetsdoekjes (die ook maar gewoon kuisvodden zijn...)
3.Uit te voeren taken leuk maken.
Wat kan een poetstaak leuk maken?
-mooie muziek opzetten
-een speciale uitrusting (ik heb al gehoord van mensen die een supermanpak of megamindysuit aandeden en daar met plezier in poetsten, maar das niks voor mij :)
-een beloning achteraf: een kopje thee dat klaarstaat, of een koekje, of een geldbedrag per poetstaak, dat je dan in een spaarpotje voor ...(zelf in te vullen) doet. Wij geven elkaar nu een massage na een dagje succesvol poetsen: heerlijk!
-het poetsen combineren met iets waar je anders tijd aan zou besteden (bv luisteren naar podcasts, of een cursus Engels leren spreken, of...)
-voor mij werken fijne geuren motiverend. Daarom heb ik me een deel etherische olieën aangeschaft. Ik doe enkele druppels in het poetswater, of op de stofvod, of op de stofzuiger, ... Lees meer hierover in meer fijne geuren in huis.
-... iemand nog ideeën?
4.Dagelijks Opruimmoment
Een
vast, kort moment per dag waarop ik even de ronde van het huis doe en
spullen terug op hun plaats zet, scheelt enorm veel tijd.
5.Meer tijd door beter leren opruimen
Over in een opgeruimd huis wonen (opgeruimd en minder spullen betekent meer tijd overhouden) had ik veel aan Opgeruimd! van Marie Kondo en Spark Joy.
Wat heb ik van Marie geleerd?
Kledij
-bespaar ruimte, tijd en doe je zelfvertrouwen groeien door enkel te behouden wat je blij maakt.
Volgens Marie moet je enkel datgene behouden waar je blij van wordt. Ik krijg vaak tweedehands kleren. Hele bergen, soms. Ik had daar vaak een gevoel bij - ik weet dat het absurd is - dat ik die kleren moest "redden". Ik vond het namelijk zo zonde: zulke goeie kleren, en ze werden zomaar weggegooid!
Bijgevolg hield ik vaak kleren bij die ik eigenlijk niet mooi vond (maar bv wel praktisch, of warm, ...) of die niet helemaal bij me pasten. Ik heb me nu eindelijk eens serieus afgevraagd: word ik hier eigenlijk wel blij van? Bij een heleboel kleren in mijn kast kreeg ik geen blij gevoel.
Al die kleren heb ik naar de kringloop gebracht - wat een opluchting!
-ik had veel aan Marie's raad dat je ook blij moet worden van de kleren die je thuis draagt, of die je gebruikt als "slechte" kleren om in te werken in de tuin, die vuil mogen worden, etc. Marie beweert dat als je kleren die je eigenlijk lelijk vindt toch als huiskledij gebruikt (omdat ze nog goed zijn om in te werken, maar niet om mee naar de winkel te gaan, bv) je eigenlijk je zelfvertrouwen een knauw geeft. Ik draag nu enkel nog "werkkledij voor de tuin" die ik tegelijk mooi vind.
-Marie is best wel een beetje getikt! Zo gelooft ze, dat als je kleren op stapels legt, de onderste kleren zich verdrietig want platgedrukt voelen. Je hoeft haar daar uiteraard niet in te volgen, maar waar ze wel gelijk in heeft is dat je, door dingen een beetje te verpersoonlijken, er meer respect voor krijgt, en ze beter gaat behandelen, waardoor ze langer goed blijven. En door je kleerkast verticaal in te richten in plaats van alles op stapeltjes, vind ik inderdaad dat je een veeeeeel beter overzicht krijgt van wat je hebt!
Ik leg mijn truien, t-shirts, topjes, rokjes, etc nu allemaal verticaal in schuiven. Kleine items zoals rokjes gaan in een aparte kartonnen doosje in de schuif. Enkel mijn sokken rol ik weer gewoon op. Ik heb een tijdje de sokkenvouwmethode van Marie Kondo uitgeprobeerd, maar ik vind die echt te omslachtig.
Boeken
-Volgens Marie Kondo zou je alle boeken die je hebt samen op een hoop moeten leggen en dan boek per boek vastnemen en beslissen: deze maakt me blij, of niet. Alle niet blijmakende boeken worden dan weggedaan.
Maar zo werkte dat niet voor mij. Ik heb heel veel boeken, en heel veel daarvan heb ik nog niet gelezen. Ik vond dat ik niet zo maar even snel kon beslissen of die ongelezen boeken me blij maakten of niet. Tegelijkertijd had ik echter geen tijd om alle ongelezen boeken te gaan lezen.
De oplossing? Ik leg een stapeltje boeken waarvan ik niet weet of ik ze wil houden op het toilet. In dat kleinste kamertje heb ik een paar minuten per dag om op mijn gemak (letterlijk!) eens een boek te doorbladeren. Deze methode gaat traag maar gemoedelijk en ze werkt wel degelijk. Ik heb boeken ontdekt waarvan ik niet eens meer wist dat ik ze had, ik heb al een kist vol weggedaan, en over andere boeken heb ik na enkele bladzijden beslist: deze wil ik toch nog houden. N.B. het is eigenlijk niet gezond om op het toilet te lezen, maar ik doe het lekker toch!
Als je weinig tijd hebt en toch spullen kwijt wil (en aanvaard dat deze methode langzaam vordert), kan je de "toiletuitzoek" methode ook toepassen op kleine prullen, verzorgingsproducten, cd's en dvd's, en zelfs emotioneel geladen spullen zoals brieven, foto's en dagboeken.
Tot slot: een filosofische beschouwing over de huishoudelijke taken: accepteer en geniet!
Ik heb enorm veel geleerd uit het boek "Geld kost tijd" van Lisette tHooft. Het boek gaat over hoe wij als samenleving met tijd, geld en het concept van "genoeg" omgaan. Bijzonder boeiend.
Ook het huishouden doen komt in het boek aan bod, en ik wil graag een kleine samenvatting geven van de inzichten van Lisette daaromtrent.
Je rijk voelen is niet hetzelfde als rijk (met veel geld) zijn.
Wie zich rijk voelt, is baas over eigen tijd.
We leven in overvloed, maar van een ding hebben we allemaal te weinig: tijd. Daarom denken mensen al gauw dat ze, om gelukkig te worden, harder moeten gaan werken om een poetshulp aan te nemen zodat ze zelf niet moeten poetsen en dus... tijd overhouden.
Maar paradoxaal genoeg houden zulke mensen eigenlijk minder tijd over. De tijd die ze niet moeten gebruiken om te poetsen moeten ze namelijk invullen met keihard genieten. Er is namelijk zo ongelofelijk veel te doen dat je er een heel gehaast gevoel van krijgt, en een gevoel van dwang: nu er zo veel is, MOET je wel genieten.
Ook is er zoveel keuze, dat je keuzestress en keuzeverlamming krijgt: je vraagt jezelf continu af, of je wel de juiste keuze hebt gemaakt, of er niet iets nog leukers is.
Erg vermoeiend. En gelukkig word je er niet van. Ook: hoe meer je weet wat je allemaal zou kunnen doen, hoe meer je beseft dat je niet voor alles tijd hebt, en hoe meer het dus tot je doordringt dat je te weinig tijd hebt. Door dat besef krijg je een opgejaagd gevoel, en daardoor kan je minder genieten van de tijd die je hebt.
Terwijl: simpele zaken zelf doen ipv uitbesteden (zoals het huishouden, op de kinderen passen, de hond uitlaten) kunnen net een bron van diepgang, rust en inspiratie bieden.
We horen vaak: "tijd kost geld", maar dat is niet waar. Tijd is gratis. Geld kost wel tijd, daarentegen. Hoe meer geld je hebt, hoe moeilijker het is om uit de veelheid van keuzemogelijkheden die zaken te kiezen die je gelukkig maken. Op den duur word je er tijdsarm van.
Mensen die gebruik maken van een poetshulp of een strijkdienst hebben misschien wel veel geld, maar weinig tijd. Net door al die klusjes uit te besteden, bevestigen die mensen steeds opnieuw dat ze geen tijd hebben.
Een leven waaruit alle nutteloze en onbenullige momenten worden weggeknipt wordt oppervlakkiger, leger, minder diep. Wie banale klusjes uitbesteedt, houdt alleen nog quality-time over. En die MOET je optimaal invullen, liefst met dure en enerverende activiteiten. Door de enorme keuze krijg je steeds meer het gevoel dat je iets mist. En als gevolg verlies je tijd, omdat je voortdurend tegenover jezelf bevestigt dat je tijd te kort komt.
Puur lichamelijk bezig zijn (met het huishouden, bv) kan een redding zijn - dan voel je tenminste weer (zweten, moe zijn, horen, ruiken, voelen), zelf, in plaats van vervelende taken uit te besteden. Klusjes doen die je normaalgezien zou uitbesteden openen je geest voor gedachten die normaal niet bij je zouden opkomen. Uit verveling wordt creativiteit geboren.
Innerlijke rust is het meest begerenswaardige goed geworden in onze welvaartsmaatschappij. We willen allemaal innerlijke rust, want de rest hebben we namelijk al. Zonder innerlijke rust lukt het ons echter niet om van al dat materiele echt te genieten.
Hoe bereik je dan innerlijke rust? Door middel van de natuur, door in het nu te leven, en... door simpele taakjes uit te voeren.
Door zelf huishoudelijke taken uit te voeren, krijgen we ook weer controle, worden we weer de baas over onze eigen tijd.
Hoe maak jij het huishouden tot een plezier? Heb je nog tips?
Een Megamindysuit? Mmmm, toch niet in mijn maat.
BeantwoordenVerwijderenDan maar in de joggingbroek aan de slag, tegen alle regels in!
Fijn boek. Ik ga het maar weer eens herlezen.
BeantwoordenVerwijderengroet,
Zelda
Leuke blog!
BeantwoordenVerwijderenTnx!
BeantwoordenVerwijderenMooi om te lezen, erg interessant.
BeantwoordenVerwijderenDankjewel voor je lieve reactie!
BeantwoordenVerwijderen