Boekbespreking:
1.Rauw eten in de lage landen, door Ria Simons, uitgegeven bij Akasha
Een lijvig, mooi vormgegeven boek met allerlei praktische tips en verfijnde recepten - wat wil je nog meer! Er zijn een aantal zaken die mij ervan weerhouden om volledig rauw te gaan eten.
Ten eerste ben ik verlekkerd op eten!
Ten tweede ben ik een beetje bang van een dehydratator, die machine die rauwfoodisten vaak gebruiken. Verbruikt zo n machine niet heel veel?
Ten derde lijkt het rauwe eten voorbereiden soms vrij omslachtig, en ten vierde zie ik een beetje ertegenop om alweer een nieuwe kooktechniek te moeten aanleren.
Dat neemt niet weg dat de rauwe keuken me enorm interesseert. Levend voedsel is prachtig (ik heb het uiteraard over plantaardig levend voedsel!). De gezondheidseffecten van raw food boeien me: zo las ik op het internet over een meisje wiens kleur van ogen veranderd is (naast tal van andere positieve gezondheidsvoordelen) na lange tijd rauw eten. En vergeten we niet wat rauw blijkbaar voor je huid en je eeuwige jeugd doet: denk aan Annette , of Joe uit de documentaire Fat, Sick and nearly dead.
Ria Simons doet haar best om een aantal van de vooroordelen jegens rauwe voeding weg te nemen. Positief vind ik alvast hoe ze focust op rauw voedsel in onze lokale contreien.
Een van de redenen waarom Ria rauw ging eten, is dat we, evolutionair gezien, als mens nog steeds niet zijn aangepast aan gekookt (laat staan aan gefrituurd) eten. Van nature uit aten we rauw. Gekookt eten heeft pas heel geleidelijk aan zijn intrede gedaan.
Rauw eten is meer dan konijnenvoer, toont Ria overtuigend aan. Met moderne technieken kan je rauw voedsel opwarmen tot 45 graden celcius, maar ook kan je voor pureren of dehydrateren kiezen, in eindeloze combinaties.
Over het vooroordeel "rauw is kou" (zeker in ons klimaat) zegt Ria dat er tal van oplossingen zijn. Zo kan je met verwarmende kruiden en groenten werken, veel theetjes drinken en je bloedsomloop verbeteren met wisseldouches.
Via haar persoonlijke verhaal kom je te weten waarom Ria uiteindelijk voor rauw koos: na een hele reeks problemen rond eten (dieet, negatief zelfbeeld) en ziekte (diabetes 2 en borstkanker) kwam ze via het internet uit bij rauw eten als oplossing. Ze probeerde het uit, vermagerde, en genas van de diabetes.
Maar om rauw te blijven eten, moet je mentaal erg sterk zijn. Omwille van aanhoudend gezeur van haar omgeving gaf Ria de rauwe voeding uiteindelijk op. Daarop kreeg ze een tweede keer borstkanker.
Na veel dubben besliste ze om opnieuw gezonder en ecologischer te willen gaan leven, door rauwe voeding te eten, maar: deze keer bereidde ze zichzelf goed voor. Ook koos ze ervoor om 80 procent rauw te eten.
En opnieuw verbeterde haar gezondheid.
Vanuit de impuls om alles eens uit te schrijven voor zichzelf werd haar boek geboren.
Mevrouw Simons mag trots zijn op deze mooie bijdrage aan de Nederlandstalige literatuur rond rauw eten. Ze benadrukt de ecologische aspecten van rauwe voeding. Heel duidelijk legt ze uit waarom het beter is geen vlees, vis, zuivel en eieren te eten. Ook benadrukt ze het belang van goed ademen en veel water drinken.
Voor wie nog twijfelt over het omschakelen naar rauw eten is dit boek een zegen: Ria biedt tips voor wanneer je als rauwist/e op visite gaat, naar een feestje, met kerst en pasen, wanneer je op vakantie gaat, en hoe je best omgaat met alcohol en met onbegripvolle mensen in je omgeving.
Hygiene is heel belangrijk in de rauwe keuken, en ook hier biedt Ria veel tips.
De recepten zijn onderverdeeld in:
- Ontbijt (smoothies en sapjes, crackers, esseens brood, rauwe muesli, kiemen, "jam", ...)
- Lunch (met soepjes, bouillon, miso, tortillas, taco s, en uiteraard slaatjes, ...)
- Voorgerechten (met een prachtige foto van appel-watermeloensushi)
- Hoofdgerechten ( vooral de stamppotjes spraken me aan!)
- Nagerechten (chocoladevla, hmmm)
- Tussendoortjes en Verlsavingsmomenten (met handige tips en makkelijke snacks)
Ook de bijlages (o.a. rond bijzondere voedingsmiddelen, seizoensgroente - en fruit, ...) zijn net als het hele boek verzorgd en interessant.
Een dikke aanrader voor eenieder die rauw(er) wilt gaan, of voor wie een nieuwe soort keuken wil uitproberen!
Boekbespreking 2:
Heerlijke havermout, superfood van bij ons, door Kathy Hester, uitgegeven bij Manteau.
.JPG)
Wat een verrassing, dit boek! Niet alleen vond ik het nog origineler en interessanter dan Havermoutje, maar blijkt ook nog eens dat het volledig vegan is!
Kathy Hester schrijft een wekelijkse column voor keyingredient.com en heeft ook haar eigen blog: healthyandslowcooking.com . En hoewel ik niet zo n fan ben van de Britse keuken, is dit een heerlijk "Engels" boek: gezellig, met typisch Britse sfeer foto's!
Het boek begint met het hoofdstuk Zelfgemaakte Ingredienten en al meteen is het super intrigerend: zelfgemaakte haveryoghurt (op basis van yofu), recepten voor vegan roomkaas, voor makkelijk kaaspoeder (zodat je gauw mac n cheese kan maken), vegan vleessaus, etc.
In Verwarmende havermout voor herfst en winter begon ik spontaan te watertanden bij:
-Indiase haverpap (kheer)
-havermoutcake met pompoen
In het hoofdstuk Verkoelende havermout voor lente en zomer droomde ik dan weer weg bij:
-havermout met chocolade en kokos uit de koelkast
-mojito havermout met braambessen uit de koelkast
-havermoutshake met chai kruiden
Verder is het boek opgedeeld in Granola en repen voor het ontbijt en zoveel meer (met: "hartige granola met curry en cashewnoten," en "granolareep met pindakaas en banaan"), Vullende soepen en stoofpotjes, Hartige havermout voor lunch of avondmaal (met "vegan gehakt voor taco s" en "haverrisotto met zongedroogde tomaten en champignons"), en Heerlijke Desserts.
Een prachtige foto in het dessertenhoofdstuk toont de Zandkoekjes met Whiskey, die in de vorm van een grote knoop zijn gemaakt (de gaatjes prikt Kathy met een rietje erin)! Zo classy!
En ook heerlijk: recepten voor Zalig haverijs met pure chocolade, of havermout truffels...
Tot slot biedt Kathy Hester je een reeks Havermoutdrankjes aan, waarbij de London Fog me bijzonder interesseerde...
Een prachtig boek, volledig vegan, en gericht op ons lokale superfood: haver! Enig puntje van kritiek: meer foto s pleaaase!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten