Waarom ik hier apocalyptische romans bespreek? Zie mijn vorige stukje over "die wand"...
Peter Heller schreef met "De hondsster" een prachtige apocalyptische roman.
Hig is een van de weinige overlevenden na een wereldwijde pandemie. Hij was vroeger piloot, en woont nu naast een verlaten vliegveld. Af en toe trekt hij er met een Cessna op uit om te controleren of de omgeving nog veilig is, want in deze wereld, bijna tien jaar na de grote sterfte, is het eten en gegeten worden.
Hig houdt er niet van om te doden, maar hij heeft al talloze keren aanvallers en indringers moeten vermoorden - uit overlevingsnoodzaak.
Bangley, de man die zijn buur is en met wie hij samen hun voorraden beschermt tegen aanvallers, is het tegenovergestelde van Hig: Bangley bezit een heel wapenarsenaal en maakt er een sport van om op een zo macho mogelijke manier te overleven.
Nadat Hig's hond sterft, stort zijn wereld helemaal in elkaar. Hij heeft zijn vrouw verloren, en hun ongeboren kind, maar het verlies van de trouwe waakhond doet hem beseffen dat hij het plezier in het leven verloren heeft. Hij is enkel nog bezig met overleven, hij vreest dat hij zijn menselijkheid aan het verliezen is.
Hij wil dus op zoek naar iets anders, en hij trekt er met het vliegtuig op uit. Zijn tocht brengt hem in contact met anderen, zowel met mensen die nog wat "menselijks" hebben als met anderen die mensen proberen in de val te lokken om meer voorraden te verkrijgen.
Peter Heller werkte voor National Geographic en dat merk je: de natuurbeschrijvingen zijn prachtig. Lichtjes ongeloofwaardig vond ik het feit dat Hig een andere overlevende ontmoet die toevallig epidemiologe is, en dus alles kan uitleggen omtrent de pandemie.
Een mooi, poëtisch boek, met grappige en schrijnende passages.
Wat zelfvoorzieners die rekening houden met een apocalyps eruit kunnen leren:
-je kan maar beter een hond hebben, die waarschuwt voor indringers
-je bent best gewapend
-een moestuin is onontbeerlijk
-veel mensen zijn onbetrouwbaar, maar net daarom is het beter om mensen te zoeken die nog wel betrouwbaar zijn, zodat je een groep kan vormen, en kan samenwerken - zodat je je menselijkheid niet verliest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten