Ik werk in een winkel waar we, als personeel, verplicht worden om de klanten telkens een plastiek tasje aan te bieden.
Plastieken wegwerpzakjes zijn een groot probleem. In onze directe omgeving merk je daar niks van, maar in de oceanen zijn stilaan hele plastieken eilanden ontstaan, op plaatsen waar stromingen samenkomen. Dat fenomeen staat bekend als de Plastic Soep. Deze kunstmatige soep zorgt ervoor dat ontelbare dieren (vissen, maar ook schildpadden en vogels) in het afval verstrikt raken en sterven.
Plastiek is een kunststof die slechts heel erg langzaam afbreekt, onder invloed van licht. Daar komt nog bij dat het plastiek niet gewoon verdwijnt, maar dat het uiteenvalt in onnoemelijk kleine, vrij toxische deeltjes. Die deeltjes komen terecht in het water van onze oceanen, waar ze door talrijke kleine visjes worden opgegeten. De kleine visjes worden dan weer opgepeuzeld door grotere vissen, en hoe meer die grotere vissen eten, hoe meer gif ze in feite inslikken. Heel het ecosysteem raakt op die manier vergiftigd. En als je als mens voor kiest om vette vis te eten, verorber je in feite een heleboel giftige PCB's - omdat die stoffen makkelijk opgeslagen blijven in het vet van de vis.
Reden genoeg om plastiek afval zoveel mogelijk te vermijden...
Zelf ben ik hierin ook niet heilig... Ik haal wel eens eten af bij een restaurant: steevast is het dan verpakt in aluminium of plastieken doosjes. Ook aankopen als spaghetti en rozijntjes zitten nog heel vaak in plastiek verpakkingen. Maar het overal aannemen van gratis plastiek wegwerptasjes probeer ik absoluut te vermijden! Die tasjes zijn wat mij betreft overbodig en genereren enkel een berg afval...
Hoewel ik het dus niet graag doe, moet ik de mensen in de winkel bij elke aankoop vragen of ze een zakje willen. Ik verbaas me nog steeds over het gigantisch aantal zakjes dat wordt aangenomen of gevraagd. Een zakje om een postkaart in te dragen, of een dvd-doosje. Een zakje om een krant in te dragen. Een plastiek zakje om een in plastiek verpakt voorwerp in te dragen. Vaste klanten die elke dag opnieuw een nieuw plastiek zakje verlangen...
Dit is de plastiek tasjes perversie!!!
Onlangs ben ik eens beginnen bijhouden welke redenen mensen opgeven om: "ja, ik wil graag een zakje" te zeggen.
Ik wil bij deze graag die redenen noemen, om dan een alternatief aan te bieden.
Redenen die mensen geven om een plastieken zakje aan te nemen:
1.Zo kan ik "het" (een boek, krant of tijdschrift, dvd of kaartje) beter beschermen. Zo raakt het niet beschadigd.
Oplossing: heel vaak zijn de gekochte artikelen reeds in plastiek ingepakt! Een plastieken zakje zou dan enkel als een tweede huls fungeren: dat is onnodig. In Oosterse landen waar plastiek nog minder gangbaar is dan hier heb ik gemerkt hoe winkeliers gekochte goederen voor klanten in oude kranten verpakken. Ze maken er een pakketje van dat ze omwikkelen met touw. Het ziet er leuk uit, je kan het makkelijk dragen en het is mooi!
2.Ja, want ik ben met de fiets.
Er bestaat een geweldige uitvinding: de fietstas! Die hoeft helemaal niet uit plastiek te bestaan. Verkrijgbaar in allerlei mooie kleurtjes. En het rieten mandje vooraan het stuur is ook een oplossing!
3.Ja, want dat weegt nogal zwaar.
Het gewicht mindert niet door een plastieken zakje... En wanneer het gekochte item lastig is om in de hand te houden, is er de handige oplossing van de boodschappentas! Herbruikbaar, en met hengsels! Alles wat je hoeft te doen is hem elke dag meenemen. In Rusland noemen ze een tas die je meeneemt "voor het geval" een "Misschientje"... Een mooie naam voor een handige oplossing!
4.Ja want ik heb niks bij...
Ook hier biedt een Misschientje uitkomst. Er bestaan stoffen tassen die je kan opvouwen en die heel weinig ruimte innemen in de handtas - een item dat WEL altijd wordt meegenomen! Bij bepaalde supermarkten krijg je nooit een plastieken zakje, en kan je er ook geen kopen. Dit is algemeen bekend onder de mensen en zorgt nooit voor problemen. Vaak staan er kartonnen dozen klaar voor de klanten. Veel mensen hebben zich voorbereid door zelf een tas of zak mee te brengen. Waarom kan dit niet voor elke winkel gelden? Alle winkels beschikken over kartonnen dozen...
5.Ja, want hier (ander zakje) zit mijn eten in...
Misschien heeft een mens meerdere Misschientjes nodig?
6.Ja, want het regent.
Ok, regen is lastig. Maar misschien kan een oude regenjas in de mand of in het Misschientje dienst doen?
7.Ja, da's toch gemakkelijker...
Misschien wel de vaakst gehoorde reden om een plastieken zakje aan te nemen. Ja, het is gemakkelijk om gratis tasjes aan te nemen om spullen in te dragen. En ja, het is erg moeilijk om je in te beelden dat die handige plastieken zakjes voor een hoop ellende in het milieu zorgen.
Daarom begrijp ik echt niet dat bedrijven nog steeds gratis (of betalend) zakjes mogen uitdelen aan mensen.
Zolang bedrijven dit mogen doen, zullen mensen de zakjes aannemen. Zelfs als ze ervoor moeten betalen, zullen mensen de plastic zakjes blijven kopen. Want 5 cent is namelijk niks, en het is ZEKER niet de juiste prijs. Als we de werkelijke kost van al dat plastic afval zouden berekenen, zou een plastiek zakje misschien 50 Euro in plaats van 5 cent kosten...
Momenteel loopt er in België een anti-zwerfvuil campagne. De campagne gaat uit van het "Ach, voor deze ene keer kan het geen kwaad" gevoel dat mensen hebben als ze bv een peukje op straat gooien, of een kauwgum. Wat jammer dat plastieken tasjes hierbij niet vernoemd worden! Ach, dat ene zakje... Hoeveel keer per dag zouden mensen dat denken? Als ik de foto's van de afvalbergen in zee zie, vermoed ik: veel.
Nog een laatste reden die mensen noemen om gratis plastieken zakjes te aanvaarden: ze hergebruiken deze zakjes (eenmalig) als vuilnisbakzakje in de vuilemmer. Dat is makkelijk, schoon, en handig: je werpt het vuilnis in de weggooivuilzak en je hergebruikt de emmer.
Op korte termijn: erg schoon en proper. Op lange termijn: nefast. Al dat plastiek zorgt voor enorm veel afval en vervuiling.
De oplossing? Je kan de vuilnisemmer elke keer poetsen nadat je hem geleegd hebt! Veel hygiënischer op de lange duur...
Een Misschientje? De zekerheid van de toekomst!
5 opmerkingen:
Leuk woord, een misschientje! Zelf heb ik ook altijd zo'n misschientje bij.
Nog een kleine tip voor je: Ik heb ook in een winkel gewerkt waar ik verplicht werd een tasje aan te bieden. Eerst vroeg ik altijd gewoon: "Zal ik het in een tasje doen?" Hier werd heel makkelijk ja op gezegd. Nadat ik ergens gelezen had dat mensen, als ze twee opties gegeven wordt, vaak onbewust de eerste optie beter vinden klinken. Vanaf toen werd mijn vraag dus: "Gaat het zo mee, of zal ik het in een tasje doen?" En ik kan uit eigen ervaring zeggen dat dat inderdaad zo is, sindsdien heb ik veel minder tasjes mee moeten geven!
Dankjewel voor de tip, zal ik zeker uitproberen!
En, werkt het?
Soms, maar vaak niet, eigenlijk :(((
Ik ging thans net dezelfde tip geven :D als student een jaar in een klerenwinkel gestaan, meestal aan de kassa, ik stelde de eerste optie dan voor als een vanzelfsprekendheid "het zal wel lukken zo he? Of wilt u er toch een zakje bij?" Hoewel ik vriendelijk blijf vraagt het toch wat meer assertiviteit van de klant, vragen ze alsnog een zakje bekeek ik ze ook niet scheef, hoor ;)
Een reactie posten