maandag 28 maart 2016

Tussendoortje: De Zelfvoorzieningsbijbel in "Genoeg"!

Hoera, de Zelfvoorzieningsbijbel staat in het leuke tijdschrift Genoeg!



Een interview over hoe het is om te leven zonder koelkast - echt fijn, en ik ben Genoeg heel dankbaar.
Ik kreeg van hen het Lentenummer met het interview in opgestuurd, en deed er heel wat inspiratie uit op...

Waw, ondertussen stond dit kleine blogje al in Landleven magazine (over budgetteren op het platteland), Evamagazine (paardebloemkappertjes maken), en dus nu in Genoeg...
Dankjewel Genoeg!!!

Tussendoortje: De Zelfvoorzieningsbijbel in "Genoeg"!

Hoera, de Zelfvoorzieningsbijbel staat in het leuke tijdschrift Genoeg!



Een interview over hoe het is om te leven zonder koelkast - echt fijn, en ik ben Genoeg heel dankbaar.
Ik kreeg van hen het Lentenummer met het interview in opgestuurd, en deed er heel wat inspiratie uit op...

Waw, ondertussen stond dit kleine blogje al in Landleven magazine (over budgetteren op het platteland), Evamagazine (paardebloemkappertjes maken), en dus nu in Genoeg...
Dankjewel Genoeg!!!

zondag 27 maart 2016

Hoe verminder je afval? Deel 1

Op de tonen van "Wat ruist er door het struikgewas", allemaal samen:

Waat ziiit er in mijn vuilniszaaaak, het is...

choquerend veel, eigenlijk!

Een van mijn goede voornemens voor 2016 is mijn afval proberen minderen.

Volgens Lauren Singer van de blog trash is for tossers, een jongedame die per jaar ongeveer een half bokaaltje aan afval heeft, moet je, als je je trash wilt verminderen, eens goed in je vuilniszak duiken.
Zien wat je weggooit, waarom.
En daarna analyseren.
Vol goede moed heb ik dus op 1 januari een Vuilnislijst op mijn afvalzakdeksel geplakt, een pen aan een veter eromheen gehangen, en mijn vriend gevraagd of hij elk item dat hij weggooide wilde opschrijven en nummeren.
Toen ik dit schrijf was het 22 januari, nog geen maand verder dus, en het papier is... al helemaal volgeschreven.
Daarom vond ik het tijd voor een Deel I van mijn poging tot afval verminderen.
Ondertussen hebben wij als oplossing voor plastic flesjes en zakjes ons allebei een Klean Kanteen aangeschaft, en dan nog eentje die de organisatie Sea First steunt - kwestie van twee goeie doelen in een klap.
Ook heb ik een linnen tas aangeschaft.  Tevoren nam ik altijd een "misschientje" mee, een plastic zakje dat ik misschien wel nodig zou hebben, maar nu wil ik plastic zoveel mogelijk bannen.  Een linnen zak blijft goed, plastic tas vergaat.
Lees meer over misschientjes in De plastic tasjes perversie.

En dan nu...
De inhoud van mijn afvalzak!  



1.Plastic verpakking toastjes
Nog van het nieuwjaarsfeest.  Oplossing?  Toastjes zelf maken.  Probleem?  Tijdgebrek...

2.Afsluitingsclip pakje koekjes, plastic verpakking van dezelfde koekjes
Ook van het nieuwjaarsdessert (pudding met rumrozijnen en een koekje), zelfde oplossing en zelfde probleem...

3. Theezakjesverpakking
Gekregen...  Lekkere thee, maar zelf droog ik meestal theekruiden uit de tuin of koop ik thee in papieren zakjes.

4. Plastic verpakking noten
(gekregen van mama met kerstfeest)
Alternatief: Als wij noten kopen, dan doen we dat meestal bij dat ene biowinkeltje waar je zelf noten naar believen kan scheppen en in bruine papieren zakken kan doen.  Ik besef dat ik me hierin niet rationeel gedraag, want ik koop een heleboel andere dingen wel in plastic verpakking, maar ik kan het gewoon niet over mijn hart krijgen om zo'n stom klein 200 g noten in plastic bakje te kopen.
Probleem: dat ene biowinkeltje waar je die zaken los kan scheppen, ligt in de stad.  Wij moeten er speciaal heen rijden als we noten zonder plastic verpakking willen.  Meestal combineren we zo n uitstap met bv een bezoek aan grootouders, vrienden, andere doelen in de stad, maar als we enkel hierheen rijden om boodschappen te doen, is de ecologische kost vrees ik even groot als de plastic verpakking.  Met de bus gaan is een optie, maar dan komen we weer bij probleem Tijdsgebrek uit, want omdat grote hoeveelheden zwaar wegen zouden we onze boodschappen dan in verschillende
keren moeten doen.

5.Plastic verpakking vegan worstjes x 3
Alternatief: zelf worstjes/balletjes maken, idealiter met vrienden, zoals bij ons Bal Populaire, waarbij we samen kwamen om balletjes en burgertjes in het groot te maken, die we dan verdeelden en elk thuis invroren.  Healthy fastfood!  Probleem: tijdsgebrek en... de diepvriesdoosjes zijn gemaakt van... plastic, jawel.

6. Lenzenverpakking uit plastic
Ik draag maandlenzen.  Alternatieven bestaan, maar ik wil ze niet.  Ten eerste zou ik constant een bril kunnen dragen, maar ik krijg hoofdpijn van dat stuk dat op je neus leunt, en van het feit dat niet je hele beeld "correct" is.  Ten tweede zou ik mijn ogen kunnen laten laseren in het ziekenhuis.  Maar ik vind dat een heel enge operatie...  Ten derde bestaat er zoiets als spiertraining voor je ogen, waardoor je weer normaal zou kunnen leren zien.  Het is een techniek uit India.  Heel interessant, maar dat alternatief brengt mij weer bij het probleem van tijdsgebrek: ik heb geen zin om elke dag oogoefeningen te doen...

7. Plakker x 3
Met mijn knie tegen de muur gestoten...  De plakker bestaat ten dele uit plastiek.  Een alternatief zou kunnen zijn: een papje van kruiden.  Ik ben er zeker van dat er genezende kruiden bestaan voor dit soort dingen.  Alleen...  Zo kan ik niet naar mijn werk fietsen, en met de plakker wel...

8. Plastic verpakking aardappels 5 kg x 2
Alternatief: een lokale bioboer zoeken.  Eigen aardappelen telen.  Dat doen we al, maar niet genoeg voor een jaar voorraad...

9. Plastic verpakking tofu
Alternatief: zelf tofu maken.  Doen we, soms.  Probleem: tijdsgebrek...

10. Plastic verpakking hondenkoekjes
Gekregen.  Alternatief: los kopen, of zelf maken.  Recepten in overvloed op het internet, vooral de combinatie pompoen haver pindakaas is een hit!  Ik ga hier zeker nog meer onderzoek naar doen.

11. Plastic omhulsel van sojaroom bricjes
Alternatief: zelf room maken.  Ik doe dat wel vaker, door sojamelk te verdikken met iets zoets en bv wat maizena.  Maar mn vriend vindt die room niet even lekker.

12. Tandfloss draad
Geen idee hoe je dit zou kunnen vervangen door iets duurzaams???

13.Plastic chocoladewikkel x een stuk of veel te veel ;)
Alternatief: zelf chocolade maken, wat ik ook effectief doe, maar ook het cacaopoeder en de agave zitten in een plastic verpakking... Probleem is hier vaak ook: tijdsgebrek en verleiding...

14. Plastic verpakking rijst x 2 van 500 g, & 1 van 1kg
Alternatief: bij de verpakkingsvrije winkel gaan shoppen.

15. Plastic verpakking zonnebloemolie 5 liter
Alternatief: glazen flessen.  Maar...  ik weet niet of glazen flessen zoveel ecologischer zijn.  Er kunnen er immers, vanwege het zwaardere gewicht, minder op een vrachtwagen worden geladen.
Alternatief 2: een glazen fles bewaren en bij de verpakkingsvrije winkel aanvullen.

16. Hondenles verpakking plastic
We wilden een langere leiband van 7 meter voor onze hond.  Deze zat in een plastic doos.
Alternatief: eentje los kopen in een andere winkel.  Probleem: tijdgebrek.

17. Plakband
Alternatief: naar het schijnt bestaat er papiertape, maar zou er ook doorzichtige eco plakband bestaan?

18. Vegan hondeneten in een plastic zak van 10 kg
Alternatief: zelf koken voor de hond.  Probleem: tijdsgebrek.  Misschien kan ook hier op termijn een verpakkingsvrije winkel helpen...

19. Tube champignonpate
Alternatief: zelf maken.  Zoek in deze blog op "broodbeleg" en je vindt een heel aantal receptjes.  Maar je ziet, ook wij zwichten (best wel vaak) voor de verleiding en voor het probleem van tijdsgebrek...

20. Yofupotje
Alternatief: zelf maken.  Het probleem: ik eet niet elke dag yofu, en dus heb ik soms een starterscultuur nodig uit de winkel.  Oplossing: verpakkingsvrije winkel.

21. Folie onder dopje sojamelk.
Alternatief: zelf maken (zie eerste stappen van zelf tofu maken). Probleem: tijdsgebrek.

22. Lucifers
Gekregen, ooit.  Alternatief, iemand?

23. Plastic verpakking soja steaks
Alternatief: alweer zelf maken, alweer beter onze tijd indelen

24. Maismeel 500 g plastic verpakking X 2
Alternatief: verpakkingsvrije winkel.

25.Kapotte en lege balpennen
Gekregen.  Ik heb vullingen voor mijn vulpen gekocht, omdat onze gekregen balpennen bijna op waren, maar ook die vullingen zitten in een plastic omhulsel.  Naar het schijnt bestaan er wel ouderwetse pennen waarmee je inkt uit een glazen bokaal als het ware kan opslurpen.  Wie er meer over weet, laat het alsjeblieft weten!

26. Lege vulpenvullingen
Zie hierboven.

27. Plastic bakje van afhaalmaaltijd, nadien gerecycleerd tot diepvriesbakje, nu stuk
Alternatief: eigen potjes meenemen naar de afhaal, meer zelf koken

28. Hoesje Agenda
Heeft mijn vriend gekregen van zijn werk.  Zelf gebruik ik een gratis papieren agendaatje.

29. Oude cdrom
In het digitale tijdperk worden cdroms schaarser...

30. Medicijnenfolies
Mijn vriend had een ontsteking aan zijn knie, moest daarvoor ontstekingsremmers nemen, zelf moet
 ik tabletjes innemen voor mijn maag (ontsteking tegengaan).  Door de band zijn wij allebei kerngezond, deze medicijnen zijn tijdelijk.  Ik weet niet of er een alternatief hiervoor zou kunnen bestaan... In India werden pillen e.d. per stuk verkocht - zo wordt er alvast minder weggegooid...

31. Plastic omhulsel van 6 blikken tomaten
Alternatief: zelf tomaten inmaken in glas.  We hopen op een goed tomatenjaar in 2016, de afgelopen 2 jaar hebben we niet zo n giga oogst tomaatjes gehad, helaas.  Maar als je nu zelf geen tomaten kweekt - zou de verpakkingsloze winkel dit ook aanbieden?  Het blik waarin de tomaten zitten vind ik op zich niet zo n probleem.  In Belgie wordt dat apart opgehaald, het is recycleerbaar.  Maar hoe kan je die blikken makkelijk vervoeren zonder dat er plastic aan te pas komt?  Losse blikjes in kartonnen dozen aanbieden?

32. Plastic emmer kokosolie (2,5 l)
Dit vind ik ook zo n moeilijke.  Ik weet dat er kokosolie in glazen bokalen bestaat van 2,5 dl.  Maar volgens mij is het qua eco voetafdruk niet beter om kleine hoeveelheden in glas, dan grote hoeveelheden in plastic te kopen.  Glas weegt veel zwaarder, waardoor het meer energie kost om het te vervoeren.  Nog grotere emmers, misschien?  Verpakkingsvrije winkel?
Ik ken iemand die nooit olie of boter gebruikt.  Uien stooft hij bv in water.  Maar voorlopig zie ik mezelf niet zonder kokosvet kunnen...

33. Plastic doosje umeboshi pruimen
Hier ben ik gezwicht voor de lagere prijs van de plastic verpakking umeboshi tov de glazen bokaal.  Opnieuw, hetzelfde probleem: zwaar glas versus plastic.  Wat is nu beter???
Zelf pruimpjes inmaken...  Of ook weer: de verpakkingsvrije winkel.  Ik ga dit nu afkorten tot VVW!

34. Overbodige klantenkaarten na opruiming portefeuille
Veel van die dingen heb ik gewoon gekregen.  Alternatief: assertiever nee zeggen als men me zo n
kaart aanbiedt.  De eco organisaties waar ik bij ben (Eva en Velt) hebben een kartonnen kaart.

35. Plastic verpakking vegan whimzee hondenkauwtjes
Ons hondje is dol op die kauwdingen, met name op de egelvormige!  Vaak verkopen dierenwinkels deze kauwspullen op basis van aardappelzetmeel ook los...

36. Folie 10kg Amicat vegan kattenvoer
Alternatief: voor zover ik weet, geen.  VVW, ooit?

37. Bus eco-afwasmiddel
Die is van mijn vriend afkomstig, want ik was af met sodakorrels (hij ziet dat niet zitten).  Maar ook de soda wordt verkocht in doorzichtige plastic verpakkingen.  VVW?

38. Plastic dopje van gekocht bio fruitsap
Deze hadden we nog liggen, maar tegenwoordig maken we ons sap zelf, via de stoomsapextractor!  Maar wat als je nu zelf geen fruit kweekt?  Zou de VVW ook tapbaar fruitsap hebben?  Ander alternatief: glazen flessen, met meteen weer het glas vs plastic probleem...

39. Plastic verpakking Udon noedels 250 g
Udon is zoooo lekker.  Ik weet ook nog niet hoe je het zelf zou kunnen maken, ik ga dat eens uitzoeken.  Alternatief: VVW!

40. Leeg vitamine B12 potje plastic
Alternatief: een glazen potje?  VVW?

41. Bakpapier
Eigenlijk komt dit weer neer op tijdsgebrek en verleiding.  In principe kan je perfect zonder bakpapier werken (dan moet je gewoon je ovenplaat inolieën) maar dan heb je natuurlijk meer afwas en werk.  Ook zou je kunnen kiezen voor herbruikbare bakfolie.  

42. Groene linzen plastic verpakking 500 g
VVW!

43. Verpakking Rozijnen 1kg plastic
VVW!

Conclusie
23 afvalitems hebben met eten en drinken te maken, dat soms gekregen was, en waarvan een heel deel zonder verpakking bij de VVW zou kunnen gehaald worden, als we zo n uitstapje combineren met nog andere boodschappen.  Een lokale bioboer voor patatten zou tof zijn.  Een heleboel etenswaren zouden we zelf, zonder of met veel minder verpakking kunnen maken, als we het samen doen, en of onze tijd beter inrichten. Op naar Afval Verminderen Deel 2!
Ps heb jij nog andere oplossingen? Ik hoor ze graag!















 

zondag 20 maart 2016

Winkelen met een Geweten

Wie deze blog een beetje volgt, weet dat ik niet meteen het grootste shopbeest ben.

In tegendeel: ik haat winkelen, en vermijd het zoveel ik kan.

Samen met mijn vriend probeer ik in de mate van het mogelijke alles wat wij nodig hebben tweedehands, biologisch, vegan, ecologisch, lokaal, en fairtrade te kopen. Hoe wij daar in slagen ondanks ons krappe budget lees je hier.

Omdat ik eigenlijk zo goed als nooit meer "ga winkelen", ben ik dat hele winkelen wat verleerd. Ik heb het niet gemist. Wanneer ik toch eens in een typische winkel binnenkom, dan ben ik altijd overdonderd en een beetje duizelig van het teveel aan keuzes en indrukken. Door de drukte, de schreeuwerige reclames. Door de verbijsterende hoeveelheid afval die daar ten toon gespreid is (alles verpakt in plastic).

Ik mis het dus niet, dat winkelen. Ik ben zelfs blij dat ik niet (teveel) hoef deel te nemen aan het consumentengebeuren. Dat ik (wat mij betreft) interessantere hobbies en bezigheden heb dan gewoon "gaan winkelen". Ik wil hiermee helemaal niet elitair overkomen, ik bedoel gewoon dat als ik iets nodig heb, ik voor een ecologische, weloverwogen aankoop ga. Ik ga niet zomaar winkelen om te winkelen.

Maar soms... kan het gebeuren dat er onverwacht dringende aankopen moeten gebeuren. Plots gaan mijn handschoenen kapot, en het is nog winter. Of ik krijg een ontstoken pees omdat ik de aankoop van kwaliteitsvolle schoenen heb uitgesteld en altijd maar op eenvoudige rubberen laarzen rondloop.

Dus zette ik mij over mijn winkelaversie heen en stapte ik een typische keten binnen. Het was allemaal nog steeds zoals ik het mij herinnerde: druk, lawaai, afval, te veel keuze, te veel indrukken. Buiten had ik grote borden met uitroeptekens gezien: Koop bewust!
Ik dacht dat de winkel in kwestie daarmee bedoelde dat ze eco en fairtrade producten aanboden. Maar het bleek dat het enkel over de goedkope prijs van hun producten ging. Er was helemaal niets eco, bio, vegan of fairtrade te vinden - in de hele winkel!  En het was een grote winkel!
En nadat ik een paar andere winkels was binnen en buiten gelopen besefte ik steeds beter dat er waarschijnlijk in de gehele winkelstraat niets eco, bio, vegan of fairtrade werd aangeboden! Al die prachtige, sterk geprijsde kledingstukken. Zo mooi,  zo modieus.
Maar ik kon het niet over mijn hart krijgen om aan ook maar iets van die spullen mijn geld te geven. Ik moest denken aan grauwe kledingfabrieken in lageloonlanden. En aan pesticiden, en landbouwgrond die woestijn is geworden. En aan dieren die mishandeld werden. Ik schreef al eerder over bewust kledij kopen in: de veganist in de kledingwinkel.

Teleurgesteld ging ik naar huis. 
 Ik heb me suf gezocht op internet naar vegan schoenen die ik mooi vond en die nog in mijn maat beschikbaar waren. Mijn vriend en ik zijn in het verleden al eens naar Amsterdam geweest voor een weekendje, met als hoofddoel eens vegan schoenen "live" te kunnen passen. Alleen daar is er, voor zover ik weet, een winkel met enkel vegan schoenen, en ruime keuze! Maar dit keer had ik snel schoenen nodig.
Uiteindelijk vond ik mijn keuze op niceshoes.ca en kon ik bestellen via bol.com

De schoenen werden snel geleverd en ik ben er blij mee.

Maar... wat een zoektocht! Is er dan echt geen mogelijkheid om makkelijk te winkelen met een geweten?

mn nieuwe schoenen!


Ik begrijp dat er bij het grote publiek nog niet genoeg vraag is naar eerlijke producten, maar misschien kunnen winkels al beginnen met een kleine afdeling, desnoods een hoekje, waar enkel eerlijke producten duidelijk gelabeld staan?

Ik las vol hoop over een eerlijk duurzaamheidslabel voor diverse producten, een initiatief van de EU, maar ik vind het werkelijk een draak van een site. (sorry EU!)

Voorlopig lijkt het erop dat ik mijn aankopen op voorhand goed moet blijven plannen, wil ik iets kopen dat op eerlijke wijze gemaakt is.

Is er dan niets dat we hieraan kunnen doen? Ik ben vast niet de enige die op zoek is naar vegan schoenen, of duurzame handschoenen.

Wat we samen kunnen doen, is ... ernaar vragen.
Stuur een mailtje naar winkels die je kent, met de vraag of ze ook een vegan aanbod hebben. Of een zoekfunctie "diervriendelijk geproduceerd" op hun site.

Ik weet nog heel goed hoe lullig ik me voelde die keer dat we een personeelsetentje hadden in een wat chiquer restaurant. Het resto bood vegetarische opties, maar ik had hen op eigen initiatief op voorhand een mailtje gestuurd met de vraag of ze voor mij ook iets volledig plantaardig konden maken, op de bewuste avond.
Heel vriendelijk willigden ze mijn verzoek in... maar... ik kreeg een totaal ander gerecht dan de twee andere vegetariërs in het gezelschap. Aangezien de andere vleesetende collega's eenzelfde maaltijd geserveerd kregen, kreeg ik heel wat rare blikken en vragen. Waarom heb jij nog een andere schotel?
Ik was blij dat ik vegan had kunnen eten, maar niet blij met alle extra aandacht die het restaurant op mij gevestigd had. Ik nam me voor om die moeite niet meer te doen.
Tot... ik later hoorde dat het bewuste restaurant ondertussen wel drie volledig plantaardige schotels aanbiedt! Dat kwam niet alleen door mij, uiteraard: er zijn nog veel meer mensen geweest met hetzelfde verzoek.

Een nee heb je, een ja kan je krijgen! Laat van je horen!

Ik stuurde mailtjes naar bekende schoenwinkelketens, zoals Torfs, en ik vroeg aan bol.com of een vegan zoekoptie mogelijk is in de toekomst. Doe je mee?

Winkelen met een Geweten

Wie deze blog een beetje volgt, weet dat ik niet meteen het grootste shopbeest ben.

In tegendeel: ik haat winkelen, en vermijd het zoveel ik kan.

Samen met mijn vriend probeer ik in de mate van het mogelijke alles wat wij nodig hebben tweedehands, biologisch, vegan, ecologisch, lokaal, en fairtrade te kopen. Hoe wij daar in slagen ondanks ons krappe budget lees je hier.

Omdat ik eigenlijk zo goed als nooit meer "ga winkelen", ben ik dat hele winkelen wat verleerd. Ik heb het niet gemist. Wanneer ik toch eens in een typische winkel binnenkom, dan ben ik altijd overdonderd en een beetje duizelig van het teveel aan keuzes en indrukken. Door de drukte, de schreeuwerige reclames. Door de verbijsterende hoeveelheid afval die daar ten toon gespreid is (alles verpakt in plastic).

Ik mis het dus niet, dat winkelen. Ik ben zelfs blij dat ik niet (teveel) hoef deel te nemen aan het consumentengebeuren. Dat ik (wat mij betreft) interessantere hobbies en bezigheden heb dan gewoon "gaan winkelen". Ik wil hiermee helemaal niet elitair overkomen, ik bedoel gewoon dat als ik iets nodig heb, ik voor een ecologische, weloverwogen aankoop ga. Ik ga niet zomaar winkelen om te winkelen.

Maar soms... kan het gebeuren dat er onverwacht dringende aankopen moeten gebeuren. Plots gaan mijn handschoenen kapot, en het is nog winter. Of ik krijg een ontstoken pees omdat ik de aankoop van kwaliteitsvolle schoenen heb uitgesteld en altijd maar op eenvoudige rubberen laarzen rondloop.

Dus zette ik mij over mijn winkelaversie heen en stapte ik een typische keten binnen. Het was allemaal nog steeds zoals ik het mij herinnerde: druk, lawaai, afval, te veel keuze, te veel indrukken. Buiten had ik grote borden met uitroeptekens gezien: Koop bewust!
Ik dacht dat de winkel in kwestie daarmee bedoelde dat ze eco en fairtrade producten aanboden. Maar het bleek dat het enkel over de goedkope prijs van hun producten ging. Er was helemaal niets eco, bio, vegan of fairtrade te vinden - in de hele winkel!  En het was een grote winkel!
En nadat ik een paar andere winkels was binnen en buiten gelopen besefte ik steeds beter dat er waarschijnlijk in de gehele winkelstraat niets eco, bio, vegan of fairtrade werd aangeboden! Al die prachtige, sterk geprijsde kledingstukken. Zo mooi,  zo modieus.
Maar ik kon het niet over mijn hart krijgen om aan ook maar iets van die spullen mijn geld te geven. Ik moest denken aan grauwe kledingfabrieken in lageloonlanden. En aan pesticiden, en landbouwgrond die woestijn is geworden. En aan dieren die mishandeld werden. Ik schreef al eerder over bewust kledij kopen in: de veganist in de kledingwinkel.

Teleurgesteld ging ik naar huis. 
 Ik heb me suf gezocht op internet naar vegan schoenen die ik mooi vond en die nog in mijn maat beschikbaar waren. Mijn vriend en ik zijn in het verleden al eens naar Amsterdam geweest voor een weekendje, met als hoofddoel eens vegan schoenen "live" te kunnen passen. Alleen daar is er, voor zover ik weet, een winkel met enkel vegan schoenen, en ruime keuze! Maar dit keer had ik snel schoenen nodig.
Uiteindelijk vond ik mijn keuze op niceshoes.ca en kon ik bestellen via bol.com

De schoenen werden snel geleverd en ik ben er blij mee.

Maar... wat een zoektocht! Is er dan echt geen mogelijkheid om makkelijk te winkelen met een geweten?

mn nieuwe schoenen!


Ik begrijp dat er bij het grote publiek nog niet genoeg vraag is naar eerlijke producten, maar misschien kunnen winkels al beginnen met een kleine afdeling, desnoods een hoekje, waar enkel eerlijke producten duidelijk gelabeld staan?

Ik las vol hoop over een eerlijk duurzaamheidslabel voor diverse producten, een initiatief van de EU, maar ik vind het werkelijk een draak van een site. (sorry EU!)

Voorlopig lijkt het erop dat ik mijn aankopen op voorhand goed moet blijven plannen, wil ik iets kopen dat op eerlijke wijze gemaakt is.

Is er dan niets dat we hieraan kunnen doen? Ik ben vast niet de enige die op zoek is naar vegan schoenen, of duurzame handschoenen.

Wat we samen kunnen doen, is ... ernaar vragen.
Stuur een mailtje naar winkels die je kent, met de vraag of ze ook een vegan aanbod hebben. Of een zoekfunctie "diervriendelijk geproduceerd" op hun site.

Ik weet nog heel goed hoe lullig ik me voelde die keer dat we een personeelsetentje hadden in een wat chiquer restaurant. Het resto bood vegetarische opties, maar ik had hen op eigen initiatief op voorhand een mailtje gestuurd met de vraag of ze voor mij ook iets volledig plantaardig konden maken, op de bewuste avond.
Heel vriendelijk willigden ze mijn verzoek in... maar... ik kreeg een totaal ander gerecht dan de twee andere vegetariërs in het gezelschap. Aangezien de andere vleesetende collega's eenzelfde maaltijd geserveerd kregen, kreeg ik heel wat rare blikken en vragen. Waarom heb jij nog een andere schotel?
Ik was blij dat ik vegan had kunnen eten, maar niet blij met alle extra aandacht die het restaurant op mij gevestigd had. Ik nam me voor om die moeite niet meer te doen.
Tot... ik later hoorde dat het bewuste restaurant ondertussen wel drie volledig plantaardige schotels aanbiedt! Dat kwam niet alleen door mij, uiteraard: er zijn nog veel meer mensen geweest met hetzelfde verzoek.

Een nee heb je, een ja kan je krijgen! Laat van je horen!

Ik stuurde mailtjes naar bekende schoenwinkelketens, zoals Torfs, en ik vroeg aan bol.com of een vegan zoekoptie mogelijk is in de toekomst. Doe je mee?

zaterdag 12 maart 2016

Positieve Vegan Vibes!

De afgelopen tijd werd ik echt vrolijk van een aantal nieuwsfeiten...



Eerst hoorde ik via de Groene Meisjes voor het eerst over tienermeisjes en vrouwen in allerlei uithoeken van de wereld, die bloggen over allerlei onderwerpen, vaak baanbrekende.
Blijkt dat heel wat van die tieners vegan zijn! Ze filmen wat ze eten, ze pronken met hun jeugdige schoonheid, ze reviewen hippe nieuwe vegan eethuisjes. En... ze hebben gigantisch veel succes!  De enorme impact die ze moeten hebben: fantastisch!  Toen ik een tiener was, had ik nog nooit het woord "vegetarisch" gehoord! Pas op mijn 18e kwam ik op reis een Schots meisje tegen dat categoriek vegetarisch at.
Zij heeft me in feite "ontwaakt" en doen nadenken. Dankzij haar ben ik vegetariër geworden, waardoor ik later dan weer volledig plantaardig ben gaan eten.
Ik ben zo blij dat tieners vandaag veel en veeeeeel meer toegang hebben tot informatie over het hoe en waarom en alle voordelen van veganistisch eten!

Daarna zag ik via Flipboard een artikel over hoe er steeds meer rappers en hiphoppers zich beginnen te outen als zijnde vegan, ook in hun lyrics. Als in: hee man, jij bent blind omdat je vitaminetekorten hebt!
Als je bedenkt wat voor een stoer en cool en macho imago hiphoppers en rappers meestal hebben, dan vind ik die vegan outing echt supergeweldig nieuws! Het betekent namelijk dat het clichee van de mannelijke man die barbecuet en die alleen grote hompen vlees eet eindelijk, eindelijk doorbroken is!
Echte mannen, zo suggereren de rappers nu, die eten vegan!
Het artikel linkte naar een clip waarin twee rappers vegan muffins maken. Bij de commentaren stonden heel wat positief bewonderende zaken, zoals: damn, these guys look good!

Ook las ik een artikel in Eva magazine over de jonge muzikant Ian Thomas, die met veel enthousiasme voor een vegan levensstijl heeft gekozen. Ik ken zijn muziek niet, maar na het lezen van het interview met hem werd ik helemaal blij. Ian komt uit een totaaaal andere leefwereld als diegene waar ik mij in bevind (hij is fotomodel, maakt popmuziek, doet mee aan tv programma's), en toch delen we blijkbaar dezelfde idealen! Ik was echt positief verbaasd om bij zo'n jonge gast "who's got it all" zo'n lieve, positieve levenshouding aan te treffen... Veel succes, Ian Thomas!

Tot slot was ik echt ontroerd door het artikel (ook via Flipboard gelezen) over een bijzonder koppel... Een vrouw was verliefd geworden op een veeboer in Texas. Ze trouwden, en zij trok bij hem in, op de boerderij. Al gauw begon ze interesse in de dieren te vertonen. De boer waarschuwde haar nog: stop met het zingen van liedjes voor die koeien, geef hen geen namen! Maar... het was "te laat."
Zijn vrouw had haar hart verloren aan al die lieve dieren, zodra ze besefte dat elk van hen een individu is. Het brak haar hart als ze de moederkoeien een week lang hoorde roepen om hun weggenomen kalfjes. Ze kon er niet meer tegen als de dieren opgeladen werden om geslacht te worden.
Ze begon vegan te eten, en ze vertelde haar man dat ze zo niet meer verder kon leven, hoeveel ze ook van hem hield. Ze stelde hem voor de keuze: scheiden, of het veebedrijf opgeven. Ze stelde hem nog een andere keuze voor: zij zou hem uitkopen. Ze zou alle koeien van hem overnemen en ze zouden het bedrijf kunnen veranderen in een dieren opvangtehuis.
Haar man verklaarde haar voor gek. Hij zei dat hij nog steeds van haar hield, en dat hij haar begreep, maar dat het onmogelijk was om haar wens te doen uitkomen, omdat er geen geld voor was.
Maar... wat hij niet wist, was dat zijn vrouw stiekem een facebook dagboek was beginnen bijhouden: journal of a vegan cattle farmer's wife. Duizenden mensen waren haar verhalen beginnen volgen. Om haar eigen liefdesleven en het leven van de koeien te redden had ze haar volgers gevraagd of ze haar met een klein bedrag konden steunen.
Ze haalde dankzij hun giften zoveel geld op, dat ze haar man's bedrijf kon overkopen!
Vandaag hebben zij een dierenopvanghuis met gelukkige koeien en andere dieren en zijn ze samen
nog veel verliefder dan ooit tevoren!
En omdat haar man dan ook maar de knoop heeft doorgehakt en plantaardig is beginnen eten, heeft hij alle positieve gevolgen van de dieetswitch opgemerkt. Hij is overgewicht verloren en voelt zich gezonder en fitter dan ooit!

Ik weet het, een vegan wereld is nog veraf. Maar er beweegt wat, er beweegt echt wat!!!

Positieve Vegan Vibes!

De afgelopen tijd werd ik echt vrolijk van een aantal nieuwsfeiten...



Eerst hoorde ik via de Groene Meisjes voor het eerst over tienermeisjes en vrouwen in allerlei uithoeken van de wereld, die bloggen over allerlei onderwerpen, vaak baanbrekende.
Blijkt dat heel wat van die tieners vegan zijn! Ze filmen wat ze eten, ze pronken met hun jeugdige schoonheid, ze reviewen hippe nieuwe vegan eethuisjes. En... ze hebben gigantisch veel succes!  De enorme impact die ze moeten hebben: fantastisch!  Toen ik een tiener was, had ik nog nooit het woord "vegetarisch" gehoord! Pas op mijn 18e kwam ik op reis een Schots meisje tegen dat categoriek vegetarisch at.
Zij heeft me in feite "ontwaakt" en doen nadenken. Dankzij haar ben ik vegetariër geworden, waardoor ik later dan weer volledig plantaardig ben gaan eten.
Ik ben zo blij dat tieners vandaag veel en veeeeeel meer toegang hebben tot informatie over het hoe en waarom en alle voordelen van veganistisch eten!

Daarna zag ik via Flipboard een artikel over hoe er steeds meer rappers en hiphoppers zich beginnen te outen als zijnde vegan, ook in hun lyrics. Als in: hee man, jij bent blind omdat je vitaminetekorten hebt!
Als je bedenkt wat voor een stoer en cool en macho imago hiphoppers en rappers meestal hebben, dan vind ik die vegan outing echt supergeweldig nieuws! Het betekent namelijk dat het clichee van de mannelijke man die barbecuet en die alleen grote hompen vlees eet eindelijk, eindelijk doorbroken is!
Echte mannen, zo suggereren de rappers nu, die eten vegan!
Het artikel linkte naar een clip waarin twee rappers vegan muffins maken. Bij de commentaren stonden heel wat positief bewonderende zaken, zoals: damn, these guys look good!

Ook las ik een artikel in Eva magazine over de jonge muzikant Ian Thomas, die met veel enthousiasme voor een vegan levensstijl heeft gekozen. Ik ken zijn muziek niet, maar na het lezen van het interview met hem werd ik helemaal blij. Ian komt uit een totaaaal andere leefwereld als diegene waar ik mij in bevind (hij is fotomodel, maakt popmuziek, doet mee aan tv programma's), en toch delen we blijkbaar dezelfde idealen! Ik was echt positief verbaasd om bij zo'n jonge gast "who's got it all" zo'n lieve, positieve levenshouding aan te treffen... Veel succes, Ian Thomas!

Tot slot was ik echt ontroerd door het artikel (ook via Flipboard gelezen) over een bijzonder koppel... Een vrouw was verliefd geworden op een veeboer in Texas. Ze trouwden, en zij trok bij hem in, op de boerderij. Al gauw begon ze interesse in de dieren te vertonen. De boer waarschuwde haar nog: stop met het zingen van liedjes voor die koeien, geef hen geen namen! Maar... het was "te laat."
Zijn vrouw had haar hart verloren aan al die lieve dieren, zodra ze besefte dat elk van hen een individu is. Het brak haar hart als ze de moederkoeien een week lang hoorde roepen om hun weggenomen kalfjes. Ze kon er niet meer tegen als de dieren opgeladen werden om geslacht te worden.
Ze begon vegan te eten, en ze vertelde haar man dat ze zo niet meer verder kon leven, hoeveel ze ook van hem hield. Ze stelde hem voor de keuze: scheiden, of het veebedrijf opgeven. Ze stelde hem nog een andere keuze voor: zij zou hem uitkopen. Ze zou alle koeien van hem overnemen en ze zouden het bedrijf kunnen veranderen in een dieren opvangtehuis.
Haar man verklaarde haar voor gek. Hij zei dat hij nog steeds van haar hield, en dat hij haar begreep, maar dat het onmogelijk was om haar wens te doen uitkomen, omdat er geen geld voor was.
Maar... wat hij niet wist, was dat zijn vrouw stiekem een facebook dagboek was beginnen bijhouden: journal of a vegan cattle farmer's wife. Duizenden mensen waren haar verhalen beginnen volgen. Om haar eigen liefdesleven en het leven van de koeien te redden had ze haar volgers gevraagd of ze haar met een klein bedrag konden steunen.
Ze haalde dankzij hun giften zoveel geld op, dat ze haar man's bedrijf kon overkopen!
Vandaag hebben zij een dierenopvanghuis met gelukkige koeien en andere dieren en zijn ze samen
nog veel verliefder dan ooit tevoren!
En omdat haar man dan ook maar de knoop heeft doorgehakt en plantaardig is beginnen eten, heeft hij alle positieve gevolgen van de dieetswitch opgemerkt. Hij is overgewicht verloren en voelt zich gezonder en fitter dan ooit!

Ik weet het, een vegan wereld is nog veraf. Maar er beweegt wat, er beweegt echt wat!!!

zondag 6 maart 2016

Alternatief voor fluor in zelfgemaakte tandpasta

De makkelijkste en goedkoopste manier om zelf tandpasta te maken, dat vind ik nog steeds, is om een blaadje salie over je tanden te wrijven.
Toch blijkt uit de praktijk dat ik het afgelopen jaar vaker mijn tanden met tandpasta uit de winkel dan met salieblad heb gepoetst.

Waarom?

1.In mijn badkamer (voorlopig toch) zijn geen ramen, dus ik kan er geen plantje houden.

2.Mijn vriend wil niet van zijn commerciële tandpasta afwijken. En het is moeilijker om een gewoonte te veranderen als je de enige bent. Ik weet het, ik weet het, zwak excuus, maar toch :) !

3.Fluor. Telkens ik in het verleden van winkeltandpasta overstapte op een zelfgemaakte tandpasta (ik heb er heel wat uitgeprobeerd) had ik na enkele dagen pijn aan mijn tanden.
Nu kan je heel veel negatiefs zeggen over fluor, blijkbaar doet het toch wel wat voor je tanden...

4.Smaak. Ik kan echt niet tegen die veeeeeel te zoute smaak van bicarbonaat. Afschuwelijk!

Nadelen aan winkeltandpasta:

1.Afval... Ik wil echt minder afval creëren, waarover binnenkort meer, en dus wil ik absoluut af van de winkeltandpasta.

2.Geld: winkeltandpasta kost best veel, zeker als je het vergelijkt met de prijs van DIY tandpasta. En aangezien we hier heel wat dure verbouwingen voor de boeg hebben, plus andere kosten, hebben we eens nagedacht op welke vlakken we allemaal kunnen besparen. Ja, de uitgave voor tandpasta is miniem als je het in het grote geheel ziet. Maar alle beetjes helpen! En met eigen tandpasta zijn we weer een stukje zelfvoorzienender!



Oplossingen!
Ik ging op zoek naar oplossingen voor mijn tandpastaprobleempjes.

1.Aan de verbouwingen wordt gewerkt! En eens mijn badkamer (met ramen) in orde is KOMT er een salieplant!

2.IK wil minder afval, dus ik ga eigen tandpasta maken en gebruiken, ongeacht wat mijn vriend verkiest.

3.Het afgelopen jaar heb ik mijn tanden gepoetst met neem tandpasta, die ik gevonden had in een Indisch winkeltje. Met deze tandpasta, waar geen fluor in zit, had ik geen pijn aan mijn tanden. Blijkbaar kon de neem de fluor vervangen.
Neem is een soort wonderboom uit India, die heel ontsmettend werkt.
Vorige zomer durfde ik voor het eerst na drie jaar weer naar de tandarts.  Bij elk vorig bezoek had ik te horen gekregen dat ik vier nieuwe afspraken moest maken, om evenveel gaatjes in mijn tanden te fixen...
Afgelopen zomer was de EERSTE keer in mijn leven dat ik NIET moest terugkomen!!! *glunder glunder*
Ik wijt dat aan de werking van de neem!

4.Smaak. Het is me opgevallen, dat ook commerciële tandpasta's heel zout smaken, en tegelijkertijd heel zoet. Ik zocht naar een ingrediënt dat niet schadelijk is en dat toch heel veel smaak kan verdoezelen.
Ik heb vloeibare stevia gebruikt, en etherische olie, en... ik kan nu leven met de smaak!
Het is niet hetzelfde als winkeltandpasta. Maar het kan er mee door.

Het recept dat ik gebruikte, vond ik op instructables.com

Als je met echte neemolie werkt, doe dan wel voorzichtig, het is straf spul. Hou je aan de hoeveelheden. Bedenk ook dat neem erg bitter smaakt: het is niet iets om op te lepelen.

Recept: Zelfgemaakte Tandpasta met Neemolie
Nodig:
-1 1/2 c gesmolten kokosolie
-4 el bicarbonaat
-1/2 groene klei (bij de apotheek verkrijgbaar)
-1 el neemolie (ik erfde een busje neemolie van mijn opa, die het als natuurlijk insecticide voor zijn orchideeën gebruikte. Online is het vast en zeker te vinden.)
-10 druppels etherische olie naar keuze
-10 druppels van een tweede etherische olie naar keuze
-20 druppels van een derde E.O. naar keuze
-20 druppels van een vierde E.O. naar keuze (of kies 1 olie, dit is gewoon een richthoeveelheid)
-goeie keuzes: munt, venkel, kaneel, citroen, neroli, kruidnagel, salie, tea tree (ook erg ontsmettend), ...
-20 druppels vloeibare stevia of meer
-afsluitbaar potje
-stokje of spateltje om mee te roeren en te scheppen
-steelpannetje

Hoe maak je het?
1.Smelt neem en kokosolie in een steelpannetje op laag vuur.
2.Voeg klei en bicarbonaat toe en meng goed.
3.Giet in het potje en laat wat afkoelen.
4.Voeg stevia en E.O. toe en meng goed.
5.Roer om het half uur of zo eens door het potje met de spatel, anders zal de kokosolie zich scheiden van de andere ingrediënten.