zondag 25 november 2018

Vegan Receptideeën Met Mispels

Vegan Recept Ideeën: Mispels

Onlangs kreeg ik van onze lieve buren alweer een mand vol mispels.
Ik zocht op wat je met die vreemde vruchten allemaal kan doen.



 De kleine mispel heeft zijn uiterlijk niet mee, en zijn reputatie ook al niet... 

Een rondje op het internet leert me dat D.H. Lawrence het fruit met de weinig benijdenswaardige naam "Autumnal Excrementa" bedacht. Shakespeare noemde het een "Open Arse", en nog in de scatologische sfeer wordt de mispel in het Frans wel eens cul de chien genoemd...

Die gelijkenis met al dan niet dierlijke gaten was niet het eerste dat me opviel, toen ik de mispel eens van dichtbij bekeek. Ik zag vooral die ster-vorm: een teken dat de mispel familie van de roos en de appel is.

Naast de onsmakelijke namen die de mispel toebedeeld krijgt, zijn er nog enkele nadelen aan dit fruit:

-Je kan mispels enkel eten als ze overrijp zijn (zo rot als een mispel), in het Engels heten mispels "medlars" en noemt men dit rottingsproces eerder fermentatie, en het "rottings"proces wordt aangeduid met de term "bletting". Onrijpe mispels smaken erg bitter, omwille van de tannines die ze bevatten.

-Eens rijp, meestal na enkele keren vorst, moet je ook nog eens snel zijn: de mispels blijven dan nog slechts een drietal dagen goed.

-Verder zitten er meestal vijf pitten in de toch al kleine vrucht, dus veel vruchtvlees blijft er niet over: je zit met heel wat pel en sorteerwerk opgescheept.

Zijn er ook voordelen aan mispels?

-Ze zijn best lekker: zoetzuur, tussen appel, abrikoos, citrus en dadel in.

-Je kan ze opslurpen, net als goed rijpe mango's.

-Uiteraard bevatten ze ook heel wat vitamines en zijn ze gezond voor je.

-Omdat ze zo zoet en smeuïg zijn, zou je mispelpuree kunnen gebruiken om suiker en vet te vervangen.

Welke recepten voor mispels bestaan er?

-Het allersimpelste is natuurlijk om de mispel rauw te nuttigen. Zoet, sappig. Ik maakte er een ontbijtje mee (haver, rijstmelk, mispel):


-Mispels pellen is lastig, plakkerig en veel werk. Het is dus beter om ze met een bodempje water op te zetten, en ze daarna door een roerzeef te draaien.

=>Dan bekom je een puree, die je kan gebruiken als suiker -en/of vetvervanger in cakes, koekjes, taarten en zo voort.  Heb je geen roerzeef, stamp dan de mispels met een pureestamper plat na het koken in een bodempje water, en wrijf ze mbv je handen, als ze afgekoeld zijn uiteraard, en spatels door een vergiet of zeef.

-Je kan mispels ook in de sappan of ontsapper doen. Het opgevangen sap kan je mengen met andere fruitsappen, of puur of met water opdrinken. De puree die in de vergietbak overblijft kan je opdezelfde manier als hierboven beschreven gebruiken.

-Mispelsap kan verder de basis zijn voor: azijn, likeuren, gelei, jam, "kaas" (in het Engels: curd, een snijdbaar snoepje van de puree met de consistentie van kaas).

-Mispelpuree vormt verder een prima basis voor vegan ijs: nicecream! 

-Kijk hier voor een mispelfruitleer recept!

Ik probeerde een zoet receptje uit, losjes gebaseerd op recepten voor avocado/chocolade truffels, hoewel de mispelstructuur "platter" en smeuïger blijkt dan avocado.

Vegan Chocomousse, op basis van mispelpuree, recept onder.

Vegan Chocolade/Mispeltruffels, na invriezen

Vegan Recept: Chocolade Mispel Truffels of Chocomousse
Nodig:
-twee handen vol goed rijpe mispels
-1/2e c cacaopoeder
-2 el agave of ahornsiroop
-2 el kokosolie, gesmolten
-kommetje
-mes (eventueel)
-ijsschep (eventueel)
-cacaopoeder en/of kokospoeder om in te rollen (optioneel)
Hoe maak je het?
1.Pel de mispels en verwijder de zaadjes, zodat je enkel het vruchtvlees overhoudt. Dit is een plakkerige bedoening en je gebruikt best een mes om het vlees weg te schrapen.
2.Meng in een kom mispelvruchtvlees, cacao, agave.
3.Smelt de kokosolie.
4.Meng doorheen de rest.
5.Je hebt nu een chocomousse-achtige structuur en smaak. Wil je hier truffels van rollen, zet het kommetje dan minstens tien minuten in een diepvries.
6.Schep er daarna (met behulp van een ijsschep) bolletjes uit.
7.Rol eventueel door cacao -of kokospoeder.

Wat doen jullie met mispels?

woensdag 21 november 2018

Wat aten we vorige week? #tryvegan 3

Zondag: aardappelen, bloemkool, tomaten, komkommer en pesto van muur en cashewnoten (zie allerlei soorten vegan pesto voor recept en inspiratie). Muur wordt als onkruid beschouwd, en dat begrijp ik want mijn tuin staat er momenteel vol mee, maar eigenlijk is het lekker, gezond, en heel makkelijk — laat maar woekeren!



Maandag: Aziatische Aubergine, het recept vind je hier!



Dinsdag: spaghetti met hempfu tomatensaus


Woensdag: weer spaghetti (glutenvrije boekweit) met de makkelijkste avocadosaus ooit, tomaat, wortel, look en citroen



Donderdag: ovengeroosterde bietjes en pompoenen met rijst en witte bonen in tomatensaus


Vrijdag: pompoenrisotto met eekhoorntjesbrood! En sla.


Zaterdag: puree met linzen/savooi/tijm/tomaat stoofpotje


Wat aten we vorige week? #tryvegan 3

Zondag: aardappelen, bloemkool, tomaten, komkommer en pesto van muur en cashewnoten (zie allerlei soorten vegan pesto voor recept en inspiratie). Muur wordt als onkruid beschouwd, en dat begrijp ik want mijn tuin staat er momenteel vol mee, maar eigenlijk is het lekker, gezond, en heel makkelijk — laat maar woekeren!



Maandag: Aziatische Aubergine, het recept vind je hier!



Dinsdag: spaghetti met hempfu tomatensaus


Woensdag: weer spaghetti (glutenvrije boekweit) met de makkelijkste avocadosaus ooit, tomaat, wortel, look en citroen



Donderdag: ovengeroosterde bietjes en pompoenen met rijst en witte bonen in tomatensaus


Vrijdag: pompoenrisotto met eekhoorntjesbrood! En sla.


Zaterdag: puree met linzen/savooi/tijm/tomaat stoofpotje


zondag 18 november 2018

We zijn allemaal compost!

We zijn allemaal compost!

Omdat de fijne blog Villa Vanzelf zo vriendelijk is geweest om ons compost toilet verhaal vandaag op hun blog te vertellen, in de aanloop naar World Toilet Day, en omdat ik compost (wc's) en de taboes die daar (voorlopig nog) bijhoren wel als een aantal van mijn stokpaardjes beschouw, vandaag een stukje over compost, en over taboes!

In het boekje van velt.be kwam ik een artikel tegen over je lichaam laten verteren op natuurlijke manier na je dood. Het te laten composteren: humusatie.
Stof zijt gij, en tot stof zult gij wederkeren!
Maar in dit geval (ver)word je dus tot compost...
En dat is naar het schijnt veel beter voor de aarde, want bij traditionele begraving of crematie komen allerlei schadelijke stoffen vrij.

Als je meer wil weten over het hoe en waarom van het composteren van menselijke lichamen, en als je mee wil helpen om menselijke compostering mogelijk te maken, kan je de petitie tekenen op deze site: humusatie.be

Wij hebben hier thuis een compost toilet, we verwerken ons groente -en fruitafval tot compost, zelfs onze haren en nagels èn die van onze hond belanden op onze composthoop. Die eigen-gefabriceerde compost belandt in onze moestuin zodra hij naar bosgrond ruikt, en dankzij alle voedingsstoffen die er in voorkomen kunnen wij lekkere groenten verbouwen.

Compost ligt, zou je kunnen zeggen, nauw aan ons hart, en dus steunen wij het humusatie initiatief èn alle initiatieven om het compost-toilet beter bekend te maken met plezier!

Het Velt artikel en het verhaal van Marc op Villa Vanzelf deden mij ook meteen denken aan de mooie inzichten van Sandor Katz omtrent de dood, compost, fermentatie en taboes in zijn cult bestseller boek Wild Fermentation.
Ik doe vandaag een poging om, met Compost als humusrijk thema in het achterhoofd, die inzichten te delen.

Sandor Katz heeft aids. Hij overleeft de ziekte al jaren. Hij gelooft rotsvast in de helende kracht van gefermenteerd voedsel. Omdat hij wou genezen, begon hij de fermentatie van allerlei voedingsstoffen uit te proberen. Zijn experimenten leverden hem de bijnaam 'Sandorkraut' op.
In zijn boek 'Wild Fermentation' brengt hij niet enkel een ode aan alle wilde, onzichtbare gisten die ons in de lucht omringen, maar ook aan het lokale van culturen (gisten kan je ook "culturen" noemen): het plaatselijke, authentieke en unieke kleinschalige tegenover de grootschalige, uniforme eenheidsworst - de monocultuur. De wilde gist tegenover de in een steriel lab geproduceerde gist; de zelfgefermenteerde zuurkool tegenover een hamburger uit een fastfoodtent.

Zelf je voedsel verbouwen en het fermenteren is een revolutionaire daad. Door je eigen lokale voedsel te voorzien en te fermenteren creëer je daadwerkelijk een eigen cultuur, een eigen stem.
De grootste culinaire trots van de ene cultuur kan daarom in de ogen van een andere cultuur 'rot' smaken. (denk aan stinkkaas, of Japanse natto). Het concept "verrotting" moet je eerder in de culturele dan in de biologische zin begrijpen - ook waar het fermentatie betreft.

Maar ik ging het over compost, de dood, en taboes hebben:
Volgens Katz is fermentatie de overwinning van het leven op de dood. Als AIDS-patiënt zat de dood hem soms op de hielen. Hij zag hoe vele vrienden om hem heen aan de ziekte stierven. Hij zocht naar een manier om met de dood te leren leven - om de dood te aanvaarden.  
Fermentatie gaat niet alleen over hoe je voedsel kan transformeren. Fermentatie gaat ook over hoe micro organismen dood weefsel van planten en dieren kunnen omzetten in voedingsrijke deeltjes voor weer nieuwe organismen en planten en dieren.
Zonder de onzichtbare micro-organismen in de lucht zouden de dode lichamen zich rond ons heen opstapelen - geen leuke gedachte.
Sandor Katz vindt de aanwezigheid van die micro-organismen om ons heen daarom geruststellend. Ze helpen hem om dood en verval te aanvaarden. Ze tonen, tastbaar, hoe het leven een cirkel is. De dood - ook onze dood - vormt in die cirkel geen einde, maar een nieuw begin: een voedingsbodem voor nieuw en ander leven.
Kijk maar eens naar je composthoop: tussen de wegrottende schillen kruipt en ontstaat tal van nieuw leven.
Fermentatie, en dus compostering, betekent reïncarnatie.
'Leg mij maar in een gat in de grond, zonder kist alsjeblieft,' zegt Sandor Katz, 'en laat me maar snel composteren.'
Ook ideeën kunnen fermenteren. Laat ze maar bubbelen. Taboes zullen worden doorbroken. Niet op een drastische manier, maar langzaam en rustig: geef ze de kans om afgebroken te worden en te laten verrotten. Laat ze verdwijnen, omgevormd worden tot een voedingsbodem voor iets nieuwers en mooiers.
Al het leven en alle dood om ons heen maken deel uit van de eindeloze biologische cyclus van leven, dood en fermentatie.
Composteren betekent transformeren.

Dus viva de compost!

zondag 11 november 2018

Weekendje weg in een Vegan Hotel!

We hadden vijftien jaar samen te vieren, en dat wilden we in stijl doen.
Dus tikte ik "vegan hotel" in op google — en zo kwam ik uit bij de site van Hotel Nicolay in Duitsland, niet alleen het grootste vegan hotel in Europa (72 bedden), maar ook nog eens superdichtbij: het is gelegen in de Duitse provincie Reinland Pfalz, op een kleine drie uur rijden van bij ons!

 Hotel Nicolay 's nachts.
 Uitzicht op de Moezel vanaf ons balkon:




 Als we de mand in de auto zetten, weet de hond dat ze daar best een tukje in doet: dan is het een langere rit. Kijk haar braaf gaan liggen!

Hotel Nicolay bestaat al sinds 1881, het werd een volledig vegan hotel op aanmanen van de vrouw van de huidige eigenaar.
Als dierenartsassistente bij paarden, varkens, koeien en schapen kwam zij namelijk vaak erg schrijnende toestanden tegen. Pure dierenmishandeling, in feite — en toch perfect legaal.
De wantoestanden zetten haar aan het denken en zo kwamen zij en haar man uit bij een honderd procent vegan hotel!

Je merkt dat de eigenaars erg begaan zijn met dieren. Niet alleen zijn honden welkom in het hotel en het restaurant, zodat we onze eigen woef konden meenemen — je vindt als gast ook overal folders ivm alle voordelen van het veganisme, en je mag zoveel gratis Peta stickers, zoals deze schattige, meenemen als je wil!


Tofu saves lives!

Toen wij er waren vertelde de eigenaar dat hij net nog te maken had gehad met twee gasten — ook uit België: de reden waarom hij er tegen ons over begon — die hadden geklaagd dat er geen eieren bij het (nochtans enorm uitgebreide) vegan ontbijtbuffet waren. Hij had hen vriendelijk uitgelegd: nee, hier geen eieren! Wij zijn een volledig vegan hotel.
Waarop de gasten nog hadden gezeurd: maar je kan toch voor één keer een uitzondering maken?
Waarop hij hen rustig en beleefd heeft uitgelegd waarom dat niet kon.
Voor ons was deze anekdote ook een mooie bevestiging dat je er bij dit hotel echt vanop aan kan dat alles vegan is!

Ik vermeldde zonet het ontbijtbuffet — oefff! Wat een luxe, wat een keuze! Je kon ons buitenrollen, achteraf!
Verschillende soorten muësli met extra toppings als nootjes en pitjes, zoetstoffen, plantaardige melken, vegan yoghurtsoorten, vegan kwark, verse fruitsla, confituren, opgelegd fruit, en zelfs volle speltkorrels die je naar believen vers in een molentje tot vlokken kon malen.




Hierboven het hartige bordje van mijn vriend, en mijn zelf samengestelde muësli. Je mag zo vaak bijhalen als je wil!

Verschillende soorten brood om zelf te toasten, en verschillende soorten warme broodjes.
Appelsienen die je ter plekke tot vers sap kan persen.
Andere soorten fruitsap, koffie en allerlei soorten thee.
Vanalle zoet beleg, choco, confituur, etcetera.
Nog veel meer hartig beleg: vegan kaas, opgelegde boontjes en radijsjes, artichok, gedroogde tomaten op olie, hummus, guacamole, gerookte tofuschijfjes, aardappelsla, allerlei sausjes waaronder appelmosterd, rodebiet/mierikswortelsmeersel, ..., verder boterhamworst, vegan américain, enzovoort enzoverder.

Nu zijn wij echte levensgenieters, die normaalgezien geen gelegenheid te baat laten om te kunnen smullen. Wel, ik kan je vertellen: na twee dagen van dit heerlijke buffet, en lunch en avondeten in het uitstekende vegan hotelrestaurant, hebben we beslist dat we de zondagse all-you-can-eat brunch echt niet meer aankonden! We hadden zo veel en zo lekker gegeten, dat, als we twee stripfiguurtjes waren geweest, je allerlei sterretjes rond onze buiken had kunnen zien.

Hotel Nicolay heeft twee restaurants: eentje gericht op (gezonde) fastfood, en een meer haute cuisine, chiquer restaurant — die Weinstübe. Het menu kan je online checken.
Wij aten o.m. een heerlijke gerookte worteltjesburger, en de specialiteit van het huis: de enorme schotel aardappelpuree met gefrituurde en andere champignons. Heerlijk, en ook heel Duits: vettig en zout, maar op een goeie manier, dus.
Hotel Nicolay kweekt zelf hun champignons, o.a. Shitake en een zwam die naar look smaakt, in de kelders, op houtzaagsel! In het restaurant biedt een venstertje in de vloer uitkijk op de kwekerij — heel bijzonder.

 Ik begin met een foto van mn dessert: choco-kokospralines met pruimengebak en vanillesausje.

 Aan de overkant, achter de herfstdecoratie, eet mijn vriend mango en bananenijs - vegan, uiteraard!

 luxueuze salade met gepaneerde en gefrituurde sojastaafjes...

 En vegan sausjes.
 Een giga champignonschotel voor twee personen!

 Jus, gefrituurde shitakes en knoflookzwam, heerlijke gebakken aardappelpuree.



 Geen duidelijke foto, maar door dit venster kon je de champignonkelder inkijken!

Je weet dus dat je champi's vers zijn, hier! Per week jagen ze, zo vertelde de eigenaar ons, er tien kilo shitakes door!

Het hotel organiseert ook kookcursussen en speciale gastronomische gelegenheden, dus zeker de moeite om ns uit te checken.

Nog meer troeven: er is een zwembad, en een sauna.
Het hotel is gelegen aan de Moezel, in het schattige sdorpje Zeltingen-Rachtig, vanwaaruit je heel wat wandel - en fietstochten kan ondernemen.











 Moezelsfeerbeelden, overal wijnranken, en het koddige kerkje.

Hotel Nicolay staat trouwens in een boek met alleen maar veggie hotels in — je kan het er ter plaatse kopen.
Zijn er dan helemaal geen nadelen? Wij houden van natuur, rust en stilte. Het hotel is makkelijk bereikbaar, maar dat betekent helaas ook dat het vlak aan een drukke doorgangsweg ligt.

Verder? Niks dan lof! Wij vonden het een heerlijke ervaring om een keer op hotel te gaan, om enooooorm veel keuze te hebben op restaurant, zonder dat we ons er druk over hoefden maken of de gerechten iets dierlijks konden bevatten, en we vonden het supersympathiek dat ook ons hondje vriendelijk ontvangen werd.  Meer info vind je op de site van het hotel: https://www.hotel-nicolay.dehttps://www.hotel-nicolay.de
Heb jij wel eens in een vegan hotel gelogeerd?




zondag 4 november 2018

Wat aten we vorige week 2 #tryvegan

Zondag: Chinese wok met shitake, paprika, wortel, chili, gember, look en rijstnoedels
Losjes gebaseerd op het recept van Jamie Oliver



Maandag: sushi en misosoep!
Joehoe, Japans! Ik brak waarschijnlijk alle misosoep wetten want ik deed er tomaat in (naast broccoli, paprika, look, gember, ui, rammenasblad, boontjes, wortel), maar het was heerlijk! Ik gebruikte het weekwater van de shitakes van gisteren als bouillon.
Sushi is zooo lekker! Ik vulde ze met sushirijst, wortel, geschilde broccolisteelstukjes (heerlijk zoet en krokant!), avocado en paprika. Het sausje (rijstazijn, ahornsiroop en sojasaus) was zo goed dat ik het had kunnen opdrinken #japanseindigestie!




Dinsdag: wok van aubergine, paprika, ui, tofu, patatten, sla, tomaatjes en dressing
 

Woensdag: polpette (een soort in de oven afgebakken "gehakt"balletjes) van aubergine, quinoa, ui, kikkererwtenmeel, kruiden en chili, met tortillas, witte kool, wortel, tomaat, en uit de tuin geplukte vogelmuur als sla. We aten er ook nog vegan aïolie bij! Het idee voor de polpette kwam van green kitchen stories — dit soort groentenballetjes wil ik vaker maken!





Donderdag: restjesverwerking! We maakten burgertjes met de rest van de quinoa, en aten daar aardappelen, tomaten en een wok van prei, ui, wortel, kool en chili bij.


Vrijdag: vegan waterzooi, naar het recept van Eva, maar ik maak een sterk vereenvoudigde versie (ik wok gewoon alle groenten te samen ipv eerst een bouillon te maken, en ik liet de tofu weg maar at er rijst bij). Heerlijk vullend en romig, en als je geen vegan room in huis hebt maar wel cashewnoten: week de noten, en mix ze dan met wat water— even lekker!


Zaterdag: restjesverwerking! Veg fried rice met wortel, peper, ui, citroen en kruiden, en komkommer plus pikant sausje voor erbij. In India heb ik dit vaak gegeten. Daar leerde ik ook om zwart zout op gesneden komkommer te doen: geeft een maffe, verfijnde smaak.



Foto'sB: rabarberhond, perentaart, herfstbloemen, rösti


 De hond deed verstoppertje tussen de rabarber!


In de lokale bioshop hadden ze een gezichtje getekend op een vreemd gevormde aubergine (je ziet het "neus"uitsteeksel helaas niet goed op de foto:)

Vegan frangipane perentaart naar een recept van Pie in the Sky - verslavend!

 Hond in klaverveld op heerlijke herfstdag
De hond gaat geduldig liggen wachten terwijl ik tomaten oogst in de serre...
 Prachtige Oost-Indische kers bloemetjes...

 Die het hek helemaal begroeien!


 Hopbellen...
 Salie en goudsbloem in het herfstzonlicht...

 Kolen en eeuwige spinazie...
 Ik ben dol op goudsbloemen, gelukkig zaaien ze zichzelf!
 Onze tweedehandsserre heeft het na acht jaar begeven, toch hangen er nog veel gouden tomaatjes in.

We vochten tegen een stevige verkoudheid met behulp van: gekookte prei, rauwe paprika, zuurkool en gefermenteerde tofu (vitamine C en eiwitten) en rösti met look en pikante pepertjes: mmm!
Meer anti-verkoudheidsmiddelen hier!