zondag 29 oktober 2017

Naar de Veggiebeurs Brussel&over bewerkt eten...

 Naar de Veggiebeurs Brussel&over bewerkt eten...

Ik spoorde per trein tot Brussel om naar de Veggiebeurs te gaan. Eigenlijk hoopte ik, naast vegan heerlijkheden om op te smikkelen, vooral vegan schoenen en kleren te vinden.

Spijtig genoeg was er maar één schoenenkraam en die footwear was nu net mn stijl niet...
Toch maar weer online naar schoeisel speuren dan.

De vorige vegan beurs waar ik heen ging was het vegan summer fest in Gent. Net als toen was er ook op Veggieworld heel veel volk, en viel er heel wat te proeven en te beleven.

Ik vond het opvallen dat de Standaard een artikel over de Veggiebeurs publiceerde met info over de steeds sterker groeiende markt aan vleesvervangers, en vegans, en vegan non-food producten zoals cosmetica.

Op de beurs verwachtte men 5000 bezoekers, dat is erg hoopvol. Wanneer ik naar het publiek keek, zag ik vooral jonge mensen. Goed dat zij de verandering op gang duwen!

Wat kocht ik?
-Advent thee voor een kadootje. Er was ook een suuuuperschattige vegan adventskalender, wow, nostalgiemoment!
 


-Powtato snacks (van zoete aardappel) en reepjes voor onze hond




-Chocolade met kokossuiker (zo n mooi doosje!)
 

-Chocolade praliné reep (op en verdwenen voor ik er een foto van kon trekken ;)



Wat at ik?
-De Dutch weed burger! Eindelijk! Ik maakte een uitzondering op mijn sojavrije en glutenvrije endometriose dieet om 'em te proeven. Ik vond het een lekker broodje en dito burger, en de saus was super: zurig en fris.

 De burgers worden gebakken...

-chocolade en bessen ijs van ice date




Zulke mooie kleurtjes! En gezoet met dadels...

Wat vond ik leuk?
-de ronddraaiende reuzen kebab seitan! Check op de foto:

-Dat alle standjes die op dierenleed en dierenrechten focusten, zoals het fantastische Animal Rights, veeeeeeel geïnteresseerde bezoekers mochten ontvangen!

Wat leerde ik?

°Hm, best confronterend. Ik vond de bedrijvigheid en de indrukken hoopgevend en inspirerend.
 Tegelijkertijd besefte ik nog maar eens dat ik niet zo van massa's en lawaai houd, en eigenlijk ook niet van commerce. Eigenlijk heb ik liever kleine, gezellige biowinkeltjes waar je, als je wil, een leuk praatje kan houden met de eigenaars.

°Nog confronterender, maar toch ben ik best blij met het volgende besef:

-Wanneer je vegan gaat eten, heb je in het begin best wel een gevoel dat je dingen "mist" (pain au chocolat, bv, of steak bij je frieten, of mayo). Ik ben opgegroeid met een traditioneel vlees-patatten-groenten-saus dieet. Toen ik het vlees wegliet was dacht ik aanvankelijk dat ik het moest "vervangen". Ik wilde ook de smaak, de structuur, en het sociale van gerechten die dierlijke ingrediënten bevatten niet missen. Wanneer ik als vegan in een omnivoor gezelschap "mee" faux hotdog kon eten, voelde ik me beter en minder als een vegan freak dan wanneer er voor mij als enige optie een broodje gezond lag terwijl de anderen vrolijk op worsten kauwden.

-Seitan was zodoende een godsgeschenk, soja zo enorm veelzijdig, kant-en-klare vegan worstjes, ballen, steaks, spek etc etc uit de winkel zo handig en makkelijk.

-Nog later begon ik echter te beseffen dat soja 's morgens (melk of yofu bij mijn ontbijt, 's middags (boterhamsmeersel op basis van tofu, veganaise) en 's avonds (sojagehakt, en als toetje tofu cheesecake, ...) misschien wat veel van het goede was: ik verteerde al die soja niet meer zo goed.

-Naarmate ik meer met groenten leerde koken en steeds beter begreep dat variatie het sleutelwoord is in de vegan keuken en niet "vervangmiddelen", besefte ik dat al die vegan commodities (al die
SuperHandige snel-klare bewerkte producten in pakjes en zakjes uit de winkel) veel zout, veel vet, soms suiker, veel eiwit en veel van hetzelfde bevatten.

Die Dutch weed burger smaakte heerlijk, hoor, daar niet van. En ik ben superblij dat je nu vegan cornetto's kan vinden, en dat er vegan bakkerijen bestaan met pizzabrood en dergelijke meer. Dat ik op restaurant kan kiezen voor een net echte vol-au-vegan.

Maar eerlijk? Die burger lag op mijn maag. En ook mijn vriend klaagde dat het pestobroodje hem zwaar viel, het was behoorlijk vettig.

We beseften samen, toen we na de beurs naar huis gingen, dat we het westerse dieet met veel vetten, zout, eiwitten en suikers ontwend zijn. We hebben de afgelopen maanden hypergezond gekookt, en hoewel dat soms saai kan lijken, is het zooo goed voor je lichaam.

's Avonds kookten we thuis rijst met "biet boruguignon": rode bietjes gestoofd in wijn met paddenstoeltjes.
Die maaltijd deed ons zo'n deugd! Het eten voelde "echt" aan. We voelden ons voldaan na de maaltijd, en niet alsof we net een voetbal hadden ingeslikt.




Conclusie: wij gaan gewoon verderdoen met het koken met groenten, fruit, granen, pitten, noten, peulvruchten en zaden. Dat biedt ons ontdekkingsreis in de keuken genoeg, evenals een voldaan en gezond gevoel. Misschien check ik Julie's website wat vaker, want zij gaf een workshop rawfood.

En wanneer we op restaurant gaan, dan zijn we erg blij met de wetenschap dat we voor een vegan steak kunnen kiezen, als we daar zin in hebben :)

Ps ik wil helemaal niet het hypergezonde heilige snijboontje uithangen met deze tekst en doen alsof ik zelf nooit bewerkt eten eet. Het is hier welgeweten dat ik bv met gemak op een weekend tijd ettelijke chocoladerepen kan binnenschuiven ;)

Wat vinden jullie van vleesvervangers/ vegan bewerkt eten? Kan je niet meer zonder of kies je voor whole food?

zondag 22 oktober 2017

De Zelfvoorzieningsbijbel schrijft een Roman!

Beste Lezers,

Bij het Leeslijstje van vorige week had ik het over het debuut van mijn vriendin, Öznur Karaca: Marsepeinen Vingers.

Vandaag kondig ik op De Zelfvoorzieningsbijbel mijn eigen debuut aan — het werd een roman  :)

Misschien verwachtte je dat ik eerder een boek over tuinieren, vegan koken of zelfvoorzienend leven zou uitbrengen, maar het werd dus fictie!

Ik schreef een historische roman, gebaseerd op een waargebeurd oorlogsdrama. Enkele jaren geleden hoorde ik daar voor het eerst  over, en sinds die dag bleef dat drama door mijn hoofd spoken. In een poging om het onbegrijpelijke te kunnen vatten en een antwoord te vinden op de vraag "Waarom?" schreef ik er een roman over.

Een stukje van de cover...


Met zelfvoorzienend leven heeft mijn roman weinig te maken, buiten misschien het feit dat de dorpelingen die in het boek voorkomen allemaal een eigen moestuin hadden en vaak zelf brood bakten. Ik had heel veel van hen kunnen leren, vermoed ik.

Met mijn roman hoop ik te kunnen bijdragen aan het herinneren van de slachtoffers van het historische oorlogsdrama. Ik vind het in leven houden van die herinnering heel belangrijk.
Zo belangrijk, dat ik bereid ben mijn jarenlange anoniemheid op deze blog hiervoor op te geven...

Ik heb namelijk alle mogelijke hulp nodig om de roman in hoge oplage te kunnen publiceren, want hoe hoger de oplage, hoe meer mensen dit verhaal (opnieuw) kunnen leren kennen.

Heb je interesse in het boek of ken je iemand die hierin geïnteresseerd zou kunnen zijn, dan kan je op voorhand jouw exemplaar van het boek kopen via onderstaande link.
Hoe meer mensen op voorhand intekenen voor hun roman, of een bijdrage storten, hoe meer budget de uitgeverij kan besteden aan o.a. promotie, distributie en een hogere oplage. 

Wie de roman via deze link op voorhand bestelt, is sowieso zeker van zijn/haar exemplaar.

Een boek schrijven is steeds mijn grootste droom geweest — al van toen ik klein was en mijn helden en heldinnen Tonke Dragt, Thea Beckman, Astrid Lindgren en Paul Biegel heetten.
Vandaag wordt die droom dan eindelijk waarheid...
Maar mag ik ondertussen één ieder van jullie die op deze blog teksten heeft gelezen uit de grond van mijn hart bedanken? Ook al gaat het op deze website (meestal) niet over fictie, het deed en doet me zo'n deugd om te weten dat er mensen zijn die mijn tekstjes lezen! Schrijven is behoorlijk "alleen," en elke schrijver wil uiteindelijk gelezen worden: een ander soort interactie met mensen. Dankzij jullie die deze blog lezen, voelde ik me, nog voor mijn fysieke boek er is, ook al een beetje schrijfster!
Oprechte dank daarvoor...

Je doet me een groot plezier door bovenstaand tekstje met geïnteresseerden te delen!
Alvast hartelijk bedankt en wie weet tot op de boekvoorstelling!
Krol

De Zelfvoorzieningsbijbel schrijft een Roman!

Beste Lezers,

Bij het Leeslijstje van vorige week had ik het over het debuut van mijn vriendin, Öznur Karaca: Marsepeinen Vingers.

Vandaag kondig ik op De Zelfvoorzieningsbijbel mijn eigen debuut aan — het werd een roman  :)

Misschien verwachtte je dat ik eerder een boek over tuinieren, vegan koken of zelfvoorzienend leven zou uitbrengen, maar het werd dus fictie!

Ik schreef een historische roman, gebaseerd op een waargebeurd oorlogsdrama. Enkele jaren geleden hoorde ik daar voor het eerst  over, en sinds die dag bleef dat drama door mijn hoofd spoken. In een poging om het onbegrijpelijke te kunnen vatten en een antwoord te vinden op de vraag "Waarom?" schreef ik er een roman over.

Een stukje van de cover...


Met zelfvoorzienend leven heeft mijn roman weinig te maken, buiten misschien het feit dat de dorpelingen die in het boek voorkomen allemaal een eigen moestuin hadden en vaak zelf brood bakten. Ik had heel veel van hen kunnen leren, vermoed ik.

Met mijn roman hoop ik te kunnen bijdragen aan het herinneren van de slachtoffers van het historische oorlogsdrama. Ik vind het in leven houden van die herinnering heel belangrijk.
Zo belangrijk, dat ik bereid ben mijn jarenlange anoniemheid op deze blog hiervoor op te geven...

Ik heb namelijk alle mogelijke hulp nodig om de roman in hoge oplage te kunnen publiceren, want hoe hoger de oplage, hoe meer mensen dit verhaal (opnieuw) kunnen leren kennen.

Heb je interesse in het boek of ken je iemand die hierin geïnteresseerd zou kunnen zijn, dan kan je op voorhand jouw exemplaar van het boek kopen via onderstaande link.
Hoe meer mensen op voorhand intekenen voor hun roman, of een bijdrage storten, hoe meer budget de uitgeverij kan besteden aan o.a. promotie, distributie en een hogere oplage. 

Wie de roman via deze link op voorhand bestelt, is sowieso zeker van zijn/haar exemplaar.

Een boek schrijven is steeds mijn grootste droom geweest — al van toen ik klein was en mijn helden en heldinnen Tonke Dragt, Thea Beckman, Astrid Lindgren en Paul Biegel heetten.
Vandaag wordt die droom dan eindelijk waarheid...
Maar mag ik ondertussen één ieder van jullie die op deze blog teksten heeft gelezen uit de grond van mijn hart bedanken? Ook al gaat het op deze website (meestal) niet over fictie, het deed en doet me zo'n deugd om te weten dat er mensen zijn die mijn tekstjes lezen! Schrijven is behoorlijk "alleen," en elke schrijver wil uiteindelijk gelezen worden: een ander soort interactie met mensen. Dankzij jullie die deze blog lezen, voelde ik me, nog voor mijn fysieke boek er is, ook al een beetje schrijfster!
Oprechte dank daarvoor...

Je doet me een groot plezier door bovenstaand tekstje met geïnteresseerden te delen!
Alvast hartelijk bedankt en wie weet tot op de boekvoorstelling!
Krol

zondag 15 oktober 2017

Leeslijstjes#2

Ik lees weer! Ik hou van goed en vlot geschreven literatuur, historische romans, non-fictie, zelfs sci-fi. Ik vind het leuk om bij te houden wat ik las, daarbij bespreek ik enkel die boeken die ik de moeite waard vond. Misschien heb jij er ook wat aan: lees je mee?



1.Truman Capote - Andere stemmen, andere kamers
****
Ik zei het al in het vorige leeslijstje: ik ben een Southern Gothic fanate. Capote is één van mijn favoriete auteurs, en tot mijn schande heb ik nog niet zijn volledige oeuvre gelezen. Daar ben ik dus nu mee bezig, eentje per keer.
Dit boek is Capotes debuut. Het is het verhaal van een jongen die volwassen wordt. De hele roman baadt in een sprookjesachtige, dromerige en poëtische sfeer. Erg mooi...

2.P.F. Thomése - De Onderwaterzwemmer
***
Dit is de eerste keer dat ik iets van Thomése las. De Onderwaterzwemmer is het treurige verhaal van Martin, die als kind tijdens Wereld Oorlog II zijn vader op dramatische wijze verliest. Dertig jaar na de verdwijning van zijn vader treffen we Martin opnieuw, nu hij samen met zijn vrouw een avontuurlijke reis in Afrika onderneemt. Intrigerend en intriest om te lezen hoezeer het drama uit zijn jeugd nog steeds zijn huidige persoonlijkheid beïnvloedt - meesterlijk gedaan. Zozeer zelfs, dat ik erg kwaad werd op dit personage - doe toch iets!
Het einde vond ik dan weer ietwat gekunsteld, hoewel het wel catharsis biedt.

3.Dr. Christiane Northrup - Women's bodies, women's  wisdom (non-fictie)
*****
Dit boek is een klassieker. Vanuit haar jarenlange ervaring als gynaecologe bespreekt Northrup het gehele vrouwenlichaam. Ik vond dit een heel interessant en leerzaam boek. Het was de eerste keer dat ik van een wetenschappelijk geschoold iemand te lezen kreeg dat ziekte een kwestie van lichaam en geest is, het resultaat van een onevenwicht. Met inzicht, tips, oefeningen, veel verdere verwijzingen naar nog meer interessante boeken/websites. Ook als je niet ziek bent is dit een echte aanrader voor elke vrouw!

4.Öznur Karaca - Marsepeinen Vingers
*****
Ik bewaarde het beste voor het laatste, vandaag! Dit pas uitgebrachte boek is het verhaal van een gezin dat desintegreert. Vanaf bladzijde één word je meegetrokken in deze intrigerende en droevige familiegeschiedenis. De taal is bijzonder, de personages levensecht. Met tal van kleine anekdotes, soms intriest, soms heel mooi, en monologen van diverse gezinsleden afgewisseld met een algemene vertelstem schildert Öznur het ontrafeld raken van een familie. Over hoe het leven je kan meesleuren. Over hoe manipulatief mensen kunnen zijn. Met heel mooie dialogen en vergelijkingen. Voor mij was dit een extra speciale leeservaring, omdat Öznur een heel goede vriendin van me is. Ze schreef met dit verhaal een kanjer van een prestatie neer! Een boek om te koesteren: zo eentje dat je af en toe uit de kast haalt en weer open slaat om her en der passages te herlezen.

Hebben jullie deze titels al gelezen? Wat vonden jullie er van?

Leeslijstjes#2

Ik lees weer! Ik hou van goed en vlot geschreven literatuur, historische romans, non-fictie, zelfs sci-fi. Ik vind het leuk om bij te houden wat ik las, daarbij bespreek ik enkel die boeken die ik de moeite waard vond. Misschien heb jij er ook wat aan: lees je mee?



1.Truman Capote - Andere stemmen, andere kamers
****
Ik zei het al in het vorige leeslijstje: ik ben een Southern Gothic fanate. Capote is één van mijn favoriete auteurs, en tot mijn schande heb ik nog niet zijn volledige oeuvre gelezen. Daar ben ik dus nu mee bezig, eentje per keer.
Dit boek is Capotes debuut. Het is het verhaal van een jongen die volwassen wordt. De hele roman baadt in een sprookjesachtige, dromerige en poëtische sfeer. Erg mooi...

2.P.F. Thomése - De Onderwaterzwemmer
***
Dit is de eerste keer dat ik iets van Thomése las. De Onderwaterzwemmer is het treurige verhaal van Martin, die als kind tijdens Wereld Oorlog II zijn vader op dramatische wijze verliest. Dertig jaar na de verdwijning van zijn vader treffen we Martin opnieuw, nu hij samen met zijn vrouw een avontuurlijke reis in Afrika onderneemt. Intrigerend en intriest om te lezen hoezeer het drama uit zijn jeugd nog steeds zijn huidige persoonlijkheid beïnvloedt - meesterlijk gedaan. Zozeer zelfs, dat ik erg kwaad werd op dit personage - doe toch iets!
Het einde vond ik dan weer ietwat gekunsteld, hoewel het wel catharsis biedt.

3.Dr. Christiane Northrup - Women's bodies, women's  wisdom (non-fictie)
*****
Dit boek is een klassieker. Vanuit haar jarenlange ervaring als gynaecologe bespreekt Northrup het gehele vrouwenlichaam. Ik vond dit een heel interessant en leerzaam boek. Het was de eerste keer dat ik van een wetenschappelijk geschoold iemand te lezen kreeg dat ziekte een kwestie van lichaam en geest is, het resultaat van een onevenwicht. Met inzicht, tips, oefeningen, veel verdere verwijzingen naar nog meer interessante boeken/websites. Ook als je niet ziek bent is dit een echte aanrader voor elke vrouw!

4.Öznur Karaca - Marsepeinen Vingers
*****
Ik bewaarde het beste voor het laatste, vandaag! Dit pas uitgebrachte boek is het verhaal van een gezin dat desintegreert. Vanaf bladzijde één word je meegetrokken in deze intrigerende en droevige familiegeschiedenis. De taal is bijzonder, de personages levensecht. Met tal van kleine anekdotes, soms intriest, soms heel mooi, en monologen van diverse gezinsleden afgewisseld met een algemene vertelstem schildert Öznur het ontrafeld raken van een familie. Over hoe het leven je kan meesleuren. Over hoe manipulatief mensen kunnen zijn. Met heel mooie dialogen en vergelijkingen. Voor mij was dit een extra speciale leeservaring, omdat Öznur een heel goede vriendin van me is. Ze schreef met dit verhaal een kanjer van een prestatie neer! Een boek om te koesteren: zo eentje dat je af en toe uit de kast haalt en weer open slaat om her en der passages te herlezen.

Hebben jullie deze titels al gelezen? Wat vonden jullie er van?

zondag 8 oktober 2017

Zelf Rozenbottel Drogen

Zelf Rozenbottel Drogen


Versgeplukte, mooi oranjerode bottels

In mijn tuin heb ik klimrozen gezet, omdat ik die zo mooi vind, maar ondertussen zijn er ook hier en daar wilde rozen zich komen vestigen. Ik laat ze staan, want ik vind ze prachtig wanneer ze bloeien, wanneer er honderden hommeltjes op neerstrijken, en in de herfst, wanneer ze die kleurrijk vrolijk rode vruchtjes dragen, de rozenbottels.


Gedroogde rozenbottels, nog niet gezeefd



Van rozenbottel kan je jam maken, maar sinds ik minder suiker eet doe ik dat niet meer.

Ik probeerde daarom onlangs een hartig rozenbottel recept uit: lees hier: rozenbottel ketchup, en rozenbottel als tomaat gebruiken

Ook kan je rozenbottels drogen om er thee van te zetten. Aangezien de rozenbottel veel vitamine C bevat, en ook nog eens lekker smaakt, is dat geen slecht plan! Het enige waar je mee rekening moet houden is dat er binnen in de bottels vervelende haartjes kleven. Die haartjes werden vroeger als jeukpoeder gebruikt, het is dus belangrijk om ze te verwijderen.

Weer een thee om bij op mijn Thee Menu Kaart bij te schrijven!

Zelf Rozenbottels drogen
Nodig:
-Rijpe rozenbottels. Elke rozenbottel is goed, zolang hij onbespoten is en niet vlak naast een drukke weg groeit (ivm uitlaatgassen en roet). De rozenbottel is rijp wanneer hij rood is en hard is. Pluk geen zachte bottels.
-kom
-vergiet
-theedoek
-scherp mesje en snijplank
-droogoven
-glazen potten
-keukenmachine
-metalen zeef
Hoe?
1.Pluk je rijpe, harde, rode bottels op een droge dag.
2.Was ze.
3.Giet het water af door een vergiet en droog de bottels.
4.Snij beide uiteindes van de bottels er met een scherp mesje op een snijplank af.
5.Spreid ze uit op droogplaten.
6.Droog in hun geheel, zes uur aan een stuk, op de stand "vruchten" (is 52 graden celcius).
7.Vermaal de bottels in een keukenmachine. Je wil geen poeder bekomen, maar de bottels moeten in kleine stukjes, opdat we de haartjes makkelijk kunnen verwijderen. De pitjes mogen heel blijven.
8.Doe de vermalen bottels en pitjes in een grote metalen zeef.
9.Ga buiten staan, en woel met je handen door de zeef, net zo lang tot alle haartjes er uit zijn.
10.Giet over in glazen potten.
11.Als je thee zet, bottels hebben 15 minuten weektijd nodig om te trekken. Een zeefje is misschien een goede voorzorgsmaatregel, mochten er toch nog haartjes zijn achtergebleven...
12.Smakelijk!

Zoek je nog andere recepten met rozenbottel? Neem een kijkje bij rozenbottel ketchup, rozenbottel als tomaat gebruiken!

 Vermalen bottels, met haartjes, in de zeef

De vermalen bottels, gezeefd

zondag 1 oktober 2017

Zelf Vlierbessen Drogen

Zelf Vlierbessen Drogen

De vlier is een hele makkelijke boom die meestal vanzelf in je tuin verschijnt.

Voordelen van vlierbomen:

-Elk jaar kan je de vlierbloesemschermen oogsten voor thee of om je haar blonder mee te kleuren, net als met kamille.

-Op de stammen van sommige vlierbomen groeien zwammen die eetbaar zijn, ze heten judasoortjes en zijn heel herkenbaar, omdat ze echt op mensenoren lijken. Bovendien kan enkel het judasoor gedijen op de vlierstam, dus je kan redelijk zeker zijn dat je een eetbare zwam plukt als hij op een oor gelijkt en op een vlierstam groeit! Die judasoortjes kan je vervolgens in de pan bakken, maar ik heb ook al blogs gelezen van mensen die er snoepjes mee maakten (omdat ze een rubberachtig gevoel in de mond geven, net als sommige snoepjes!)

-Je kan de nog onrijpe groene vlierbessen oogsten om er kappertjes mee te maken.

-Met de rijpe, paarse bessen kan je sap maken in de sapketel (of gezeefd door kaasdoek), en van dat sap kan je dan weer gelei (bijvoorbeeld met chai kruiden) of siroop mee maken.

-Maar er is nog een toepassing voor de vlierbes: je kan ze drogen!

In rauwe, verse toestand is de vlierbes licht giftig vanwege het blauwzuur in de pitjes. Maar als je de bessen kookt (voor sap e.d.), of als je ze droogt, vervliegt het gif.

Gedroogde vlierbes kan je gebruiken als rozijntjes: ze smaken zurig en licht zoet, maar bevatten wel veel pitjes.

Strooi ze uit over muëslis, gebruik ze in cake, koekjes en gebak, of leuk er je thee mee op!

Ik droogde de vlierbessen die ik oogstte in een droogoven.


Zelf vlierbessen drogen
Nodig:
-Ik raad aan om enkel te drogen als je dikke, goed rijpe bessen hebt in volledig rijpe trossen: anders is het namelijk een heel lang en secuur werkje om de rijpe van de onrijpe bessen te scheiden, en om ze van de steeltjes te plukken. Je hebt een twaalftal schermen nodig.
-kom
-vergiet
-droogoven (als het weer droog en warm is of je hebt een goeie chauffage zal het daar ook wel mee lukken, vermoed ik)
-glazen potten
Hoe doe je het?
1.Pluk de trossen.
2.Rits de rijpe bessen er af.
3.Was de bessen in een kom water.
4.Giet het water af in een vergiet.
5.Spreid de bessen uit over de droogovenvellen.
6.Stel in op 56 graden celsius voor 12 a 14 uur.
7.Giet over in glazen potten.
8.Smakelijk!