Een droevige melding vandaag: beide bijenvolkeren in mijn tuin zijn gestorven...
Ik vind het heel erg.
In het najaar zag ik twee gezonde, vrolijk vliegende volkeren. De kasten waren goed gevuld met honing.
Na het mooie voorjaarsweer kon ik het niet langer ontkennen: de bijen leven waarschijnlijk niet meer.
Uiteindelijk heb ik onlangs de kasten geopend. Ik zag veel schimmel op de raten - het is dan ook een natte winter geweest, en vocht is nefast. Maar het is ook mogelijk dat de schimmel zijn intrede pas na de dood van de bijen heeft gedaan.
In de warree kast vond ik nagenoeg geen bijen meer.
In de top bar hive wel, en deze bijen vertoonden geen duidelijke varroa tekenen. De koningin heb ik niet gevonden, maar misschien is dat omdat ik die lege kasten zo akelig vind, en eigenlijk niet meer in detail wilde verder zoeken. Ik vond ook twee vette wespenkoninginen. In het najaar werden beide volkeren nog belaagd door hoornaars....
Ik zit nu met een berg honing: een hoop zoets met een bitter nasmaakje... En met een heleboel was. Ik ga deze was schoon maken en smelten, de bijen hebben er zo hard aan gewerkt.
Ook heb ik besloten van de nood een deugd te maken: ik heb nu de tijd om wat herstelwerken en verbeteringswerken aan beide kasten te doen.
Ik dacht ook aan een soort shelter, een beschutte plek, waaronder de bijenkasten kunnen staan. Misschien iets met wilg? Tips tegen vocht zijn altijd welkom...
Tot slot een bijzonder teken van hoop:
Op de dag (nu alweer even geleden) dat ik echt niet meer kon ontkennen dat de bijen dood waren (omdat het erg warm en zonnig was en ik geen leven zag aan de kasten) kwam er in de tuin 1 klein honingbijtje op mijn arm gevlogen. Dit werkstertje bleef even zitten, vloog daarna weg. Sindsdien heb ik geen honingbijen meer gezien, hier. Het was alsof dat bijtje me kwam zeggen om de moed niet op te geven.
Een beetje melodramatisch, ik weet het, maar ik put uit het bezoekje van dat bijtje veel steun.
Tips om de bijen te helpen lees je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten